انتخاب رشته‌ی فلسفه؛ آری یا نه!
ارسال شده توسط Alireza_g در یکشنبه, ۱۳۹۹/۰۶/۲۳ - ۰۰:۱۸
سلام
من همواره به فیلسوف و عالم گرامی، شهید مرتضی مطهری، غبطه خورده‌ام؛ زیرا جویبار علم ایشان، با گذشت سالها همچنان جریان دارد و حیات می‌بخشد. هربار که کسی کتاب‌های استاد را میخواند و ذهن و دلش را جلا میدهد، فقط خدا میداند که چه ثوابی به پای ایشان نوشته می‌شود!
امسال کنکور تجربی داده‌ام که نتایج آن هنوز اعلام نشده. قبلاً به طور اتّفاقی با دانشگاه امام صادق (ع) آشنا شدم که ظاهراً رشته‌ی فلسفه و کلامِ آن (زیرمجموعه‌ی الهیات و معارف اسلامی) با سلایقِ من همخوانی دارد. بعضی از دوستان نیز از استعداد فلسفی‌ام تعریف می‌کنند و مرا به رشته‌ی فلسفه راهنمایی می‌کنند. با این حال وقتی خواسته‌ام را با پدرجان مطرح کردم، گفتند: «این افکار پلید (!!) رو بریز دور. تو که پزشکی دوست نداری، حدّاقل یه رشته‌ی معلّمی قبول شو تا دستت توی جیب خودت باشه.» البته پدرم فردی مذهبی است امّا من و ایشان، از دوران راهنمایی که مایل بودم رشته‌ی ریاضی را انتخاب کنم تا اکنون که دریک قدمیِ دانشگاه ایستاده‌ام، هنوز به توافق نرسیده‌ایم. بنظر ایشان من زیادی آرمان‌گرا و رؤیایی هستم! (گرچه به دلایل دیگری هم - از جمله اینکه من تک‌پسر هستم - بهتر است که قید دانشگاه‌های خارج از استانم را بزنم.)
شاید ممکن باشد که در یک رشته‌ی دانشگاهی غیر مرتبط تحصیل کرد و با مطالعه‌ی آزاد به موضوع مورد علاقه پرداخت؛ امّا دل‌کندن از محیط تخصصی دانشگاه هم کار راحتی نیست.
بنظر شما، من چگونه می‌توانم راه بزرگانی چون شهید مطهری را ادامه بدهم؟