عدالت

سلام  در قدیم شرایط جنگی تعداد مردان کمتر بود، از طرفی مردان فقیر داریم، ولی میگن نباید از ترس فقر ازدواج کرد، اگر چندهمسری رواج پیدا کند، اینجا یک مرد دو یا چند همسر دارد و مرد و مردان دیگر بی همسر می مانند با توجه به اینکه تعداد مردان و زنان تقریبا برابر است. سوال اصلی بنده این هست با توجه به این مشکلات، آیا چندهمسری در زمان کنونی که جنگ مستقیم نیست، آیا شرایطی دارد؟ در گذشته بزرگان ما چندتا همسر می گرفتند بصورت دائمی و بصورت موقت، بصورت موقت بعد از یک مدت جدا میشوند و دیگری شانس داره با اون خانم صیغه یا عقد دائم کنه   

این پرسش که امروزه بیشتر از هر زمان دیگری ذهن انسان را درگیر کرده است،این است که آیا خداوند همیشه با ظالمان مدارا می کند؟چرا گناه بعضی ،در شرایط یکسان ، سریع تر مورد عقاب قرار می گیرد و کسی که مکررا در حال تکرار آن گناه است شرایطی به مراتب راحت تر از دیگران دارد؟چه بسا توبه چنین فردی بسیار بیشتر ارج نهاده شود،آیا این دور از عدالت نیست؟

با سلام

یکی از مواردی که برای من و شاید برخی دیگر غیر قابل هضم باشد اوضاع جهان در زمان ظهور امام زمان (عج) است
آنچه که من شنیده و خوانده ام پس از ظهور ایشان ، دنیا در صلح و آرامش به سر می برد
انسان ها با هم در صلح و خوبی و خوشی زندگی می کنند
هیچ فقیری وجود نخواهد داشت تا جایی که کسی برای پرداخت زکات خود به فرد مستحق آن از شرق عالم به غرب می رود و از غرب به شرق ، اما باز هم فقیری را نمی تواند پیدا کند
یا در مورد حیوانات گفته شده که حیوانات اهلی و وحشی باهم و در کنار هم بدون اینکه مورد تعرض و شکار دیگری قرار گیرند زندگی می کنند!
مثلا در این روایت آمده است:

«نام او نام پیامبر (ص) است. به عدالت، امر کرده و خود بدان عمل می‌کند …
گرگ و گوسفند در ایام او با هم به چرا می‌پردازند و ساکنان آسمان و پرنده در هوا و ماهی‌های دریا از او راضی و خشنود) هستند»

بحارالانوار، ج۳۶، ص۲۱۹.

یا در کتاب مکیال المکارم مکیال المکارم بخش 4 ، ذیل عنوان 4 "جمع کلمه بر توحید و اسلام" از ابن عباس نقل شده است:

که در زمان ظهور،گوسفند و گرگ، گاو و شیر، و انسان و مار از یکدیگر در امان هستند و ...

البته من مضمون روایت را بیان کردم

باتوجه به این نکات و روایات ، سوالات و شبهاتی برای من پیش آمده است:

اگر بپذیریم که این روایات صحیح و معتبر هستند، در مورد حیوانات چه می گویید؟
مگر نه این است که حیوان وحشی ذات و اصلش درنده خویی است؟
بنابراین یا باید گفت این روایات از نظر سندی دچار مشکل هستند
یا اینکه بگوییم موجودات و حیوانات آن زمان خارج از دنیا و قوانین متعارف و متداول این دنیا و اصلا مربوط به یک زمان و یک دنیای دیگر است.
یا اینکه بگوییم در آن زمان معجزه رخ می دهد و همه چیز اهلی و رام می شوند.

از اینکه اینقدر طولانی نوشتم معذرت می خوام
اما چون سوالم برای من خیلی مهم بود مجبورم توضیحات بیشتری رو بدم.

از کارشناس محترمی که با صبر و حوصله پاسخ می دهند بی نهایت سپاسگزارم @};-

با عرض سلام :
سوال من برمیگردد به زمان خلافت امیرالمومنین علی (ع)، امروز ما با واژه مصلحت نسبتا آشنایی داریم و از بعد از انقلاب موارد بسیاری از برتری مصلحت بر امور دیگر دیده ایم و حتی در کشور اسلامی و شیعه مان مجمع تشخیص مصلحت نظام هم داریم و زیاد شنیده ایم که مصلحت نظام از هر چیزی مهمتر است اما سوال من در مورد زمان خلافت حضرت علی (ع) است، همه میدانیم که حضرت مظهر عدالت بودند اما میخواهم بدانم در زمان خلافت ایشان شده که بنا به شرایط ایشان عدالت را فدای مصلحت کنند؟ آیا چنین اتفاقی افتاده یا خیر؟ و آیا موردی بوده که ایشان تشخیص داده باشند اجرای عدالت به مصلحت نظامشان نیست؟ فی المثل یکی از اصحاب پیامبر مثلا به بیت المال دست درازی کرده باشد و مقادیری از بیت المال را سر خود یا به باد داده باشد یا بالا کشیده باشد بعد حضرت بدلیل اینکه آن شخص از اصحاب خاص پیامبر بوده و احترام زیادی دارد چشم بر روی این مسئله ببندد و بخاطر مصلحت هیچ برخوردی با آن فرد نکند و دیگران را هم به سکوت و گذشت و آرامش دعوت کند چون به صلاح نظامشان نبوده که به این مسئله رسیدگی شود؟ و یا فرضا" شخص یا اشخاصی از بزرگان نظامشان به ثروتهای نجومی رسیده باشند در حالیکه مردم عادی دچار فقر باشند و این بزرگان هر یک صاحب منصبی بودند و در همان دوران ثروتمند شده باشند، آیا حضرت به چنین اشخاصی بر اساس مصلحت نظامشان کاری نداشتند و اجازه نمیدادند که مردم یا بعضی از یارانشان هم به ایشان کاری داشته باشند؟ یا که بدقت رسیدگی میکردند و آنان را بازخواست میکردند و اگر ذره ای از ثروتشان از منصبشان و موقعیتشان بدست آمده باشد با آنها به سختی و بر اساس عدالت برخورد میکردند؟ و آیا میزان شیعه بودن ما به شباهتمان با آن حضرت بستگی ندارد؟
با تشکر

سلام.
خوب یک کسی هست فرضا، مادرزادی صدای خیلی خوبی داره و استعداد بالایی برای خوانندگی داره.نهایت دو سه سال، با کلی خوشی و بزن و بکوب و رقص و ناز، صداش و استعدادش رو شکوفا یا شکوفاتر می کنه.بعد با همین یک نیمچه صدای خوب، می ره، تو این و اون کنسرت آواز می خونه و درآمد های، ملیونی که چه عرض کنم، میلیاردی به جیب می زنه.این درامد سرشار عادلانه هست؟آیا منطقی هست؟؟ وقتی از اون طرف می بینیم، یک بنده خدایی، بنا به دلایلی احتمالا به خاطر، نبودن شرایط مناسب آموزشی که مقصرش دولته و حکومته، یا شاید به دلیل نداشتن یک سری استعداد های ذاتی، مثلا نداشتن صدای خوب، نداشتن حضور ذهن بالا، طرف مبجور میشه بره کار های سخت بدنی انجام بده.من منظورم کارگری های سخته.مشقت باره.حالا در روز ده ساعت کار سخت می کنه.آخر ماه، دو سه میلیون می ره تو جیبش.حالا اونم اگر پولش رو سر موقع بدن یا ندن. اون میزان در آمد بالای اون خواننده، آیا با توجه به درآمد این کارگر ما منطقی و عادلانه هست؟؟عقلا و منطقا؟؟فارق از هر دین و مذهبی؟؟؟از نظر دینی چی؟قرآن و کلام پیامبر؟مراجع ما؟ این یک مثال و مقدمه...در کل، مبنای در آمد هایی که ما کسب می کنیم.حقوقی که کسب می کنیم.چیه؟کجا ها مجاز هست که بره بالا، کجاها مجاز نیست و خط قرمزه؟مثلا، من می ام یک چی اختراع می کنم.که به کار همه می اد و مانندش هم نیست.به کار همه هم می آد.خیلی ضرروری و کار آمد.همه باید بخرنش.قیمتشم ناقابل، فقط پنج هزار تومن.خوب حالا شما فرض کن.هفت میلیارد بشر بخوان هر کدوم پنج هزار تومن ناقابل بدن.میشه در مجموع 35,000,000,000,000 تومان.ببینید چند تا صفر داره؟؟؟؟آیا این در امد بالا، حق من هست؟؟در مواجهه با این دست سوالات، چه می توان گفت؟؟شاید خیلی ها، حسودی کن و بگن، این حالا از سر شانس و خوش بختی یک ایده اومده به سرش حالا گیرم ده سالم هم زحمت کشیده.حقشه که 35,000,000,000,000 تومن در آمد و پول عایدش بشه؟او که روزی ده ساعت کار می کنه و بار روی کولش می زاره.یک عمر هم کار کنه، و بچه هاش و بچه هاشو و چند نسل از بچه های آیندش هم مثل این کار کنن به این درآمد نمیرسن؟

با سلام و خسته نباشید.

میخواستم بدونم روایت زیر که در کتاب رساله لقاء الله آمده است آیا با عدالت خداوند در تضاد نیست؟
اگر قرار باشد فرد صالح و مومن به این شدت جان بدهد پس چه انگیزه ای باقی می ماند برای انجام اعمال نیک و صالح وقتی قرار است به این شدت عذاب شویم و فرقی بین ما و افراد فاسد و گناهکار نباشد؟
خیلی ممنون

و أما الأخبار؛ فیکفی منها ما فی تفصیل موت من أخبر سلمان الفارسی المحمدی حین وفاته و فیه: انه قال: یا سلمان! القرض بالمقاریض و النشر بالمناشیر أسهل و أهون علی من غصه واحده من غصص الموت و کنت أنا من أهل الخیر و السعاده فاذا جاء شخص عظیم الجثه مریب المنظر مابین السماء و الأرض فأشار الی عینی و لسانی و سمعی فعمیت و خرست و بکمت الی أن قال فقال ملک الموت ابشر انک من أهل الخیر و دنی منی و جذب روحی و کان کل جذبه مکان شده تنزل من السماء الی الأرض و هکذا کان یجذب حتی بلغ الی صدری فاذا جذب جذبه واحده شدیده بحیث لو وقعت علی الجبال لذابت من شدتها فاخرج روحی... هذا.

اما اخبار و روایات؛ پس کفایت می کند روایتی که درباره مرگ است که یکی از مردگان به تفضیل آنچه که هنگام مردن بر او گذشته بود برای سلمان فارسی محمدی بیان کرده که قسمتی از آن این است که گفت: ای سلمان! اگر بدن مرا با قیچی تکه تکه می کردند و با اره استخوان های مرا می بریدند برای من آسان تر و راحت تر بود از غصه یک لحظه از غصه های مرگ؛ در حالی که من از اهل خیر و سعادت بودم ولی ناگهان دیدم شخص بسیار تنومندی که نگاهش تند و نگران کننده بود، در میان آسمان و زمین ظاهر گشت و اشاره ای به چشم و زبان و گوش من کرد که هر سه از کار افتادند - تا اینکه آن شخص گفت: - پس فرشته مرگ گفت: تو را بشارت باد که تو از اهل خیر و نیکی هستی و به من نزدیک گشت و روحم را قبض کرد و وقتی روح را از هر عضوی می گرفت آن چنان با شدت و سختی بود مثل اینکه کسی از آسمان به زمین سقوط کند! و همین طور قبض روح را ادامه می داد تا آنکه به سینه ام رسید پس ناگهان در یک آن با تمام شدت روح را بیرون کشید، به طوری که اگر این شدت و سختی بر کوه ها واقع می شد، کوه ها در اثر آن ذوب می شدند! آری این چنین روح مرا بیرون کشید!...

یا اخی! هذه الروایه قد انقض ظهری! لأن هذا الرجل انما کان من أهل الایمان و أهل الخیر فان کان أمره بهذا المنوال فکیف یصنع؟! من لا یطمئن بل لا یظن لنفسه خیراً؟!
و ان شئت أزید من ذلک فاسمع بعض الأخبار فی تفصیل شده النزع للکفار.

ای برادر من! این روایت کمر مرا شکسته است! برای اینکه وقتی با کسی که اهل ایمان و خیر و نیکی چنین برخورد نمایند، با کسی که اطمینانی به نیکوکار بودن خود ندارد بلکه گمان نیکوکار بودن نیز نمی تواند داشته باشد، چه برخوردی با او خواهند کرد و او چه باید بکند؟!

با نام و یاد دوست

سلام

یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود

لذا سوال ایشان ضمن حفظ امانت، جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم، با نام کاربری "مدیر ارجاع سؤالات" درج می شود:

با تشکر

در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید

با سلام وخسته نباشید
داشتم مبحثی در مورد تجربیات انهایی که مردند ولی با لطف خدا به این دنیا برگشتند را مطالعه می کردم به کلیپ در مورد اقای قرائتی رسیدم و گوش دادم دیدم چیز های عجیبی در مورد کسی که آدم مذهبی بوده و اهل نماز- جنگ و.. بوده میگه ولی در ان دنیا بهش گفتند که هیچ کدام از اعمالت قبول نشده !! کلیپ اش را میزارم لطفا خودتان با دقت گوش بدهید:

http://www.askdin.com/attachment.php?attachmentid=3006477158&d=1542459166

میخواستم بدونم قضیه اش چی هست این حرفها؟
اینطوری ایا آدم ناامید نمیشه از رحمت خدا !؟؟
ایا تعریف کردن این حرف ها درست هست؟
ایا مردم را دچار دین زدگی نمی کنند این اشخاص؟
مگه میشه طرف این همه نماز بخونه و کار های خوب دیگه انجام بده و عاقبت هیچ!؟؟
پس فرق کسی که به واجبات اهمیت میده با یک نفر که کافر هست چی هست؟

سپاس

سلام
یه سوال:
دوره حضرت مهدی همه چی خوبه، براثر این خوبی بيشتريا بهشتی ميشن،
اما الان امام نداریم اوضاع خوبی نداریم و بيشتريا جهنم میرن؛ آیا این عدالته؟

با سلام
یه سوال شما چرا حجاب سرتون می کنین؟ حتی توی این گرما که خیلی از مرد ها لباس آستین کوتاه می پوشن؟
چرا باید به خاطر مرد ها اگر جوابتون پوشوندن جذابیت هاست که خب این دوطرفه است؟ خدا هم به خانما گفته به نامحرم نگا نکنین هم به آقایون حالا این وسط اگه بحث حجابه ، چرا فقط شامل زنه و اون رو محدود می کنه ؟ (یه مثال خیلی پیش پا افتاده: تا حالا دیدین یه خانم چادری به راحتی دو چرخه سواری کنه؟ ) یا مثلا در زمان منع حجاب تو دوران رضا خان ،خیلی از خانمای ایرانی به خاطر حجابشون قید تحصیل و دانشگاه رو زدن؟
تازشم مگه انتخاب نوع پوشش دست خود آدم نیست،پس به چه حقی یه عده مرد دور هم جمع شدنو حجاب رو برای خانم ها اجباری کردن؟
خواهش می کنم جواب منطقی و قانع کننده ای بدین.