فلسفه

با سلام
من با دو دلیل عده نگه داشتن را رد می کنم
ببینید فلسفهٔ وضع عده جلوگیری از اختلاط نسلهاست
پس با استفاده از ابزار های جلوگیری کننده از حاملگی مثل کاندوم
براحتی می توان از حامله شدن زن جلوگیری کرد
ومثلا در ازدواآج موقت دیگه نیازی به عده نگه داشتن نیست
بعد با استفاده از علم روز بعدویا قبل طلاق می شه فهمید زن حامله است حتی کوچکترین سلول در رحم هم مشخص میشه
دیگه عده نگه داشتن لازم نیست و زن بعد طلاق می تونه بلافاصله ازدواج کنه

با سلام خدمت کارشناس محترم سایت و سایر دوستان ...
ابتدائا خدمتون عرض کنم که من این مطلب رو در قسمت مهارت های زندگی عنوان کردم ... چون به نظرم قمار بازی و یاد گرفتن اون تو زندگی مهم هست ... بنابراین دوست دارم نظره کارشناس محترم سایت رو در موردش بدونم ... ابتدائا به این مساله اشاره میکنم که هر چیزی اگر از حد بگذره ... خوب مشگل پیدا میکنه ... مثله غذا خوردن ... مثله آب خوردن ... مثله تفریح کردن ... مثله خندیدن ... مثله خوابیدن و ...

اما سوالی که برای من پیش اومده این هست که مگر نه این هستش که خدا ما رو پایه میز قمار نشونده پس چرا ما نباید قمار بازی رو یادبگیریم ...

مثال اول :
مثلا همین چند وقت پیش مهلت اجاره من تموم شده بود ...
اون هایی که مستاجر هستن تقریبا میدونن منظورم چی هست ...
در اینصورت مالک میخواد اجاره خونه رو ببره بالا ...
مالک من امسال در حدود 250 هزار تومن خواست بزاره رو اجاره ....

من میدونستم که

محدودیت های مالک :
1- اگر من رو از جام بلند کنه حداقل 1 ماه خونش خالی میمونه ... ( 700 هزار تومن پول)
2- اگر من رو از خونش بلند کنه باید هزینه نقاشی مجدد ساختمون رو بده ... ( 1 میلیون تومن پول )
3- اگر من رو از جام بلند کنه باید هزینه املاکی رو پرداخت کنه ... ( 300 هزار تومن پول )
4- اگر نزدیک های ماه زمستون باشه ... شاید نتونه تا 3 ماه برای خونش مستاجر پیدا کنه ... (... )
5- ممکن هست پوله پیش من رو نداشته باشه که به من بده ... ( به ازای هر روز دیرکرد پرداخت باید 80 هزار تومن بده )

و محدودیت های مستاجر :
1- هزینه نقل مکان ... ( 300 هزار تومن )
2- هزینه مجدد املاکی ... ( 300 هزار تومن )
3- هزینه های اضافی که خونه جدید به من تحمیل میکنه ... ( 300 هزار تومن )
4- سختی های نقل و انتقال که تا یک ماه آدم خستگی هاش رو تو تنش احساس میکنه ...

خوب ... اگر من بلد نباشم بلوف بزنم ... اگر بلد نباشم از جنبه قدرت حرف بزنم ... باید هر چی اون میگه رو قبول کنم ... در حقیقت این مساله یه نوع قمار هست ... مثلا شما باید بشینی تجزیه و تحلیل کنی ... که تا چه میزان بلوف بزنی ... که قابله قبول باشه ... مثلا من احتساب همین چیزها رو کردم و گفتم 100 هزار تومن میتونم بیشتر بدم ... میخوای بمونم ... میخوای برم ... و مالک من دست از پا دراز تر اومد و یه باره دیگه زیر قولنامه رو امضا کرد ...

یا در مورده ... روابطه عاشقانه ...
شاعر میفرماید ... در قمار زندگی ما باختیم ... بس که تک خاله محبت بر زمین انداختیم ...
اولا شاعر فهمیده که زندگی یه نوع قمار بازی هست ... و باید بدونه تا چه اندازه بالاتر از خودش رو انتخاب کنه ... چجوری بلوف موفق بودن بزنه ... چجوری متوجه بلوف طرف بشه ... کجاها بی خیال طرف بشه و ...

یا در مورده روابط دیپلماتیک هسته ای ایران ...
که در حقیقت یه قمار هست ... یه طرفش حمله نظامی به ایران و تحریم و جنگ و..
و طرف دیگرش هسته ای شدن ایران هست ....
و به حق و الانصاف خوب هم داریم قمار بازی میکنیم ...

خوب سوال من این هست ... اگر این مهارت ها رو من به فرزندم یاد بدم ...
که چجوری حرف بزنه که موفق باشه ...
چجوری خودش رو بالا نشون بده ... تا روز به روز موفقیت های جدید تری بدست بیاره ...
کی و چه زمانی تک خاله محبتش رو رو زمین بندازه ... که تک خاله محبتش خاکی نشه ...
آیا کارم مشگل داره ؟؟؟

چجوری هست که برای اسب سواری ... میگن قمار بازی مشگل نداره ... ولی وقتی بحث سر قدرت پیدا کردن تو مذاکرات پیش میاد ... این بحث ایراد پیدا میکنه ...

با تشکر .

به نام خداوند بخشایشگر و مهربان

اگر من این موضوع را در جای نامناسبی ایجاد کردم عذر میخوام .

من علاقه زیادی به فلسفه دارم و در حال خواندن کتاب "دنیای سوفی (سوفیا)" اثر یوستین گردر برای شروع هستم و همچنین کتاب "کمدی الهی" اثر دانته آلیگیری هم میخوانم .

و درخواست من این است که درباره ی مسائل فلسفی و عرفان کتاب های خوبی را به من معرفی کنید . البته کتاب هایی که در حد من باشد ، فعلا اگر میشود چون علم زیادی بر مسائل سنگین فلسفی ندارم ، شما نوع سنگینی مطالب کتاب هایی که معرفی می کنید را مشخص کنید که من بدانم اول کدام کتاب هارو بخرم .

به گزارش خبرنگار مهر، دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی طی سخنانی در همایش «بررسی اندیشه های فلسفی و عرفانی امام خمینی(ره)» که روز سه شنبه 9 خردادماه در مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران برگزار شد، به تشریح وجوه علمی و عرفانی امام خمینی(ره) پرداخت و گفت: امام خمینی(ره) مرد جامعی بود به ویژه در چهار رشته فقه، اصول، فلسفه و عرفان.

امام در دوره ای به دلایل سیاسی اجتماعی بحث عرفان و فلسفه را کنارگذاشته بودند

وی افزود: بنده 11 سال افتخار شاگردی درس خارج فقه و اصول امام(ره) را داشتم و در آن زمان به خاطر فضایی که در حوزه حاکم بود، ایشان جز فقه و اصول چیز دیگری تدریس نمی کردند نه خصوصی و نه عمومی، و حتی اگر یک سؤال فلسفی و یا عرفانی ازایشان پرسیده می شد ابداً پاسخ نمی دادند. این کتب عرفانی و فلسفی که از ایشان به جای مانده در واقع مربوط به دوران جوانی امام است که به دلایل سیاسی اجتماعی در آن دوره که افتخار شاگردی ایشان را داشتم بحث عرفان و فلسفه را کنار گذاشته بودند.

این استاد فلسفه تصریح کرد: در زمانی که ما به دنبال مباحث عرفانی و فلسفی امام بودیم حدود 45 سال پیش حتی یک برگ از کتابهای ایشان وجود نداشت و من برای به دست آوردن کتاب «سر الصلاة یا معراج السالکین و صلاة العارفین» امام خیلی تلاش کردم و نهایتاً توانستم کپی آن را در خانه یک مرد تاجر عارف مسلکی به مدت چند ساعت مطالعه کنم.

مترقی ترین سخن حضرت امام از نگاه دکتر دینانی

دکتر ابراهیمی دینانی به بیان خاطراتی از کلاسهای درس امام خمینی(ره) پرداخت وگفت: رسم امام این بود که یک روز به شروع تعطیلات حوزه درس مختصری می گفتند و بیشتر به نصیحت طلاب می پرداختند. ایشان در یکی از این جلسات مطلبی فرمودند که هم فقهی و هم پیرامون فقهی است و مترقی ترین حرفی است که یک فقیه در عالم می گوید.

وی افزود: امام در این جلسه در مورد تقلید صحبت کردند. خب طبیعی است که یک مجتهد نباید تقلید کند. امام فرمودند طلبه ای که معانی روایات و قرآن را می فهمند نباید تقلید کند بلکه باید زحمت بکشد و خود حکم خدا را بفهمد و فرمودند طلبه ای که مراحلی را طی کرده حق ندارد دیگر تقلید کند. من هم به تبعیت از حرف ایشان دیگر از آن زمان تا کنون از کسی تقلید نکردم. این کار امام طلبه را به روش اجتهاد وادار میکند. پس آن طلبه ای که دروسی را فراگرفته باید خود مسائلش را استنباط کند. البته همه مجتهدین هم در یک درجه اجتهاد نیستند و سلسله مراتب دارند.

برخی با نامه نگاری جلوی پخش تفسیر سوره حمد امام را گرفتند

وی با تأکید بر بیان قوی امام خمینی(ره) تصریح کرد: امام وقتی انقلاب شد کم کم بیانشان آرام تر شد اما در تدریس با حماسه و با بلاغت و جذاب سخن می گفتند. من درس غنا را با ایشان خواندم.

این استاد فلسفه با اشاره به تعطیلی پخش تفسیر سوره حمد امام خمینی(ره) ازتلویزیون تأکید کرد: با اینکه امام دارای قدرت سیاسی و انقلابی بودند اما کسانی نامه ها نوشتند و جلوی پخش تفسیر عرفانی فلسفی سوره حمد امام را گرفتند.

دکتر ابراهیمی دینانی در ادامه با تشریح اسرار نماز با توجه به کتاب سر الصلاة حضرت امام(ره) تأکید کرد: با اینکه کتابهای عرفانی امام چاپ شده اما امام در این کتاب حرفهایی می زند که من جرأت بیان آن را ندارم. کسانی که خود را پیرو خط امام می دانید و مخالف عرفان هستید بروید همین کتاب را بخوانید!

منبع:
http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=1615651

«تردیدى نیست که حوزه‏هاى علمیه و علماى متعهد در طول تاریخ اسلام و تشیع مهمترین پایگاه محکم اسلام در برابر حملات و انحرافات و کجرویها بوده‏اند. علماى بزرگ اسلام در همه عمر خود تلاش نموده‏اند تا مسائل حلال و حرام الهى را بدون دخل و تصرف ترویج نمایند ..

اگر فقهاى عزیز نبودند، معلوم نبود امروز چه علومى به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بیت- علیهم السلام- به خورد توده‏ها داده بودند. جمع آورى و نگهدارى علوم قرآن و اسلام و آثار و احادیث پیامبر بزرگوار و سنت و سیره معصومین- علیهم السلام- و ثبت و تبویب و تنقیح آنان در شرایطى که امکانات بسیار کم بوده است و سلاطین و ستمگران در محو آثار رسالت همه امکانات خود را به کار مى‏گرفتند، کار آسانى نبوده است که بحمداللَّه امروز نتیجه آن زحمات را در آثار و کتب با برکتى همچون «کتب اربعه» و کتابهاى دیگر متقدمین و متأخرین از فقه و فلسفه، ریاضیات و نجوم و اصول وکلام و حدیث و رجال، تفسیر و ادب و عرفان و لغت و تمامى رشته‏هاى متنوع علوم مشاهده مى‏کنیم. اگر ما نام اینهمه زحمت و مرارت را جهاد فى سبیل اللَّه نگذاریم، چه باید بگذاریم؟
در بُعد خدمات علمى حوزه‏هاى علمیه سخن بسیار است که ذکر آن در این مختصر نمى‏گنجد. بحمداللَّه حوزه‏ها از نظر منابع و شیوه‏هاى بحث و اجتهاد، غنى و داراى ابتکار است. تصور نمى‏کنم براى بررسى عمیق همه جانبه علوم اسلامى طریقه‏اى مناسبتر از شیوه علماى سلف یافت شود. تاریخ بیش از هزار ساله تحقیق و تتبع علماى راستین اسلام گواه بر ادعاى ما در راه بارور ساختن نهال مقدس اسلام است.»

«یاد گرفتن زبان خارجى، کفر و فلسفه و عرفان، گناه و شرک بشمار مى‏رفت. در مدرسه فیضیه فرزند خردسالم، مرحوم مصطفى از کوزه‏اى آب نوشید، کوزه را آب کشیدند، چرا که من فلسفه مى‏گفتم. تردیدى ندارم اگر همین روند ادامه مى‏یافت، وضع روحانیت و حوزه‏ها، وضع کلیساهاى قرون وسطى‏ مى‏شد که خداوند بر مسلمین و روحانیت منت نهاد و کیان و مجد واقعى حوزه‏ها را حفظ نمود ..

علماى دین باور در همین حوزه‏ها تربیت شدند و صفوف خویش را از دیگران جدا کردند. قیام بزرگ اسلامى‏مان نشأت گرفته از همین بارقه است. البته هنوز حوزه‏ها به هر دو تفکر آمیخته‏اند.»