دین

سلام
همانطوری که همه میدانیم نفاق، دورویی، ریا و تزویر از بدترین خصوصیات اخلاقی است و در پلیدی آن شکی نیست. اما وقتی این صفات را ریشه یابی میکنیم به نتیجه عجیبی می رسیم. این صفات نه در میان جوامع کفر و خانواده های غیر مذهبی که در میان جوامع مذهبی ظهور و بروز پیدا میکند. مثلا یک جامعه و یا خانواده لابالی را در نظر بگیرید.
هیچ دلیلی وجود ندارد که افراد بیمار دل تظاهر کنند و یا به دورویی روی بیاورند. چراکه به راحتی میتوانند عقائد و سلائق خود را ابراز کنند و نگران چیزی نباشند. اما همین افراد وقتی در جوهای مذهبی قرار میگیرند مجبور هستند خودسانسوری کنند و اهداف شوم خود را در ظاهری آراسته به دست آورند. مثلا در کشور خودمان متاسفانه افراد و گروه هایی با اغراض منفی و منفعت طلبی های شخصی وجود دارد. اما همین افراد اغراض خود را در لباس منفعت عمومی و مصلحت عرضه میکنند.
آیا این مسئله یکی از آسیب های حکومت دینی و یا به طور کلی جوهای مذهبی محسوب نمی شود؟ برای مقابله با آن چه باید کرد؟

سلام

جایی خواندم که که پورسینا زکریا رازی خیام و ... هر گونه بهشت و جهنم و نبوت را منکر بودند و این امور را غیر منطقی می دانستند و اگر به خدا معتقدند منظورشان خدای دئیست
یعنی خدای نخستین افریدگار و بدون دخالت بوده.

میخواستم با استفاده از منابع قابل قبول و معتبر تاریخی بدانم دین این افراد چه بوده؟ آیا اصلا مسلمان بودند؟

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و عرض ادب ، اگر بخواهیم آیه ی «لا اکراه فی الدین» را اینگونه معنا کنیم که : در اجبار دین پذیرفته نیست ، بدین معنا که اگر شما با اجبار دین آورده اید از شما قبول نمیشود ، اصولا آیه باید به چه شکلی نوشته میشد ؟ و آیا چنین تفسیری از این آیه قابل قبول است ؟

با تشکر .

سلام
آیا برای حفظ دین و پاکدامنی میتوان به خود صدمه جانی و مالی زد؟یا حتی خودکشی کرد؟مانند شیخ رجبعلی خیاط

با سلام

چند پرسش در رابطه با دین و علم برای من مطرح است:

تعریف دقیق دین و علم چیست؟

چرا این دو مورد گاهی در تقابل هم قرار گرفته اند؟

و کدام یک برای بشر ضروری تر است؟

سلام
به نظر شما، میشه دنیا پابرجا بماند و برقرار، در صلح و در پیشرفت، در تفاهم؟در دوستی؟بدون وجود هیچ یکی از ادیان ابراهیمی، بدون هیچ اشاره و اعتقاد و باوری به خدا، طوری که از یک بچه بپرسی خدا؟ بگه خدا چی هست؟از چی حرف می زنی؟؟
به نظرم دنیا به این سمت داره پیش می ره، شاید یک پستی و بلندی هایی کوچیکی در حین رفتن به این سمت به چشم بیاد.شاید در یک دوره هایی یک دینی یک مذهبی، یک جرقه هایی بزنی ویک هوادارانی نسبتا وسیع پیدا کنه.ولی رفته رقته، اون جرقه ها خاموش میشه... و سرانجام، باوری به خدا و ادیان ابراهیمی نمی مونه!!اون زمان، دنیا تیره و تاره؟ یا همه در خوبی و رفاه؟میشه با اطمینان پاسخی داد؟

باسمه الجلیل

عرض سلام و ادب

آیا در دین یهود،زنان قدیسه ای بوده اند که به این ویژگی شهرت یافته باشند؟

در صورت وجود چنین بانوانی نام و ویژگیهای عبادی و عرفانی آنان را ذکر بفرمائید.

با تشکر

پیش از این مکرر توضیح داده شد که در این عالم نه "بی‌خدا" وجود دارد و نه "بی‌دین". منتهی تفاوت در خدای حقیقی و خدایان دروغین، یا دین حق و یا ادیان باطل است. وقتی به پیامبرش صلوات الله علیه و آله می‌فرماید که به کفار بگو «لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ – دین شما برای خودتان و دین من برای خودم»، یعنی چه؟ یعنی کفار نیز دارند.
دین مجموعه باورها، عملکردها و باید و نبایدها، حدودها، تقیدات (فرهنگ) در راستای اهداف و هدف نهایی یک زندگی است که منطبق با "جهان‌بینی" هر کسی می‌باشد. پس همه "دین" دارند.
کسی که می‌گوید: "من دینی ندارم"، منظورش این است که محدود به حدود الهی نیستم و باید و نبایدهایم را از خدا نمی‌گیرم. خب یا از خدایان کاذب می‌گیرد و یا از هوای نفس خودش می‌گیرد. پس باز هم دین دارد و به خودش و دیگران دروغ می‌گوید که من هیچ دینی ندارم.
وقتی خدا می‌فرماید دین‌تان را برای خدا خالص کنید، یعنی از خودتان دین نسازید.