نگاه به نامحرم

بنده در نگاه به نامحرم، دچار وسواس ریبه شده ام؛ یعنی چون میدانم که اگر در اثر نگاه، تحریکی صورت بگیرد، حکم ریبه است، مدام این فکر که مبادا نگاهت موجب تحریک شود، مرا اذیت میکند. و آنچه که مشکل من است، اینست که همین مدام فکر کردن باعث میشود تا چشمان و ذهن بنده بیش از حد حساس شود.

با سلام
من یک دختر هستم و نگاه و رفتار و گفتارم رو نسبت به نامحرم ها کنترل می کنم.
اما مسئله ای که آزارم می دهد این است که وقتی به پسری گذرا یا به طور غیر مستقیم نگاه می کنم دچار استرس نسبت به او می شوم.با اینکه شاید اصلا آدم بدی نباشد.
با خودم فکر می کنم شاید من زیادی به خودم سخت می گیرم ...نمی دانم اشکال کار کجاست؟
لطفا راهنمایی ام کنید.

سلام من ۲۴سالمه و الان دانشجو هستم مشکلم اینه که نمیتونم نگاه به نامحرمو ترک کنم خصوصا با وضع حجابی که تو دانشگاه هست ادم بدتر تحریک میشه واسه نگاه کردن بهترین راهکاربرای ترک نگاه به نامحرم چیه بنظرتون؟

سلام .
من یه پسر 16 ساله ام .
توی بستگان ما افرادی داریم که خیلی مذهبی نیستن .
خیلی که چه عرض کنم ... شاید اگه بگم نیستن تهمت زده باشم .
مشکل من اینجاست که منو یه فرد بالغ به حساب نمیارن .
یعنی وقتی میریم خونه یکی از فامیل ها مهمونی ، طرف جلوی من بی حجابه و انگار نه انگار .
منم همش مجبور میشم زمین رو نگاه کنم تا خدای نکرده چشمم به نامحرم نیوفته .
ولی دو سه بار ناخواسته افتاد که از چند صدم ثانیه هم بیشتر نشد .
نمیدونم چی کار کنم .
خدا رو شکر که اون مهمونی تموم شد !
حالا گناهش پام نوشته میشه ؟
نمیشه ؟

هوالنور
سلام و عرض ادب

میخواستم بدونم طرز نگاه کردن یک دانشجوی جوان به استاد جوان چگونه باید باشه ؟
من نمیدونم طرز نگاهم چجوری هست که مقید میشم به اساتید( یا مردها )نگاه کنم مجبور میشم به در و دیوار نگاه کنم یا سرم رو پایین بندازم
در این حالت استادها تصور میکنن من بی احترامی میکنم !
نگاه باید چطوری باشه که اثار تکوینی نداشته باشه ؟
وقتی هم به درس گوش میدم و به استادم نگاه میکنم استاد فقط به من نگاه میکنه این منو اذیت میکنه !

لطفا اگر روایتی در این باره هست بفرمایین ......یا کتاب معرفی کنید ...تو یکی از تاپیک ها دوستان نوشته بودند که حتی نگاه کردن به لقمه ی انسانی دیگر
مقام روح رو تنزل میده و اثر تکوینی داره ......دوست دارم در این باره ( نگاه) بیشتر بدونم

متشکرم@};-

[="Tahoma"]عرض سلام و ادب خدمت همه عزیران

بنده دوستی دارم که تصمیم به ازدواج گرفته و چند جا به خواستگاری رفته تا اینکه چند روز پیش بهم خبر داد که آخرین کسی که به خواستگاریش رفته ملاک‌های موردنظر اون رو داشته و رفتار و کردار اون دختر رو پسندیده و خانواده دختر هم منطبق با معیارهاش بودند ولی به من میگه که یه مطلبی رو با من در میون گذاشت که می‌ترسه بعد ازدواج براش مشکل بشه و اون اینه که قیافه و چهره اون دختر به دلش ننشسته، حتی میگه قیافه بدی نداره ولی قیافه‌ش به دلش ننشسته و الا دختره رو از همه جهات پسندیده.
دختره هم انصافا اینطور که برای من تعریف کرده هیچی کم نداره ولی این بنده خدا می‎ترسه این موضوع باعث بشه بعد ازدواج دلش چرکین بشه و مشکلاتی رو در پی داشته باشه.
خودم که بهش گفتم این وسواسی‌ها رو بذاره کنار. چیزی که این دوره زمونه گیر نمیاد دختر خوبه حالا تو اومدی میگی از چهره‌ش به دلت ننشسته؟ تازه میگه قیافه بدی هم نداره!!! من حس می‌کنم این رفیق ما الکی داره مته به خشخاش میذاره.
از کارشناس محترم و کاربران گرامی درخواست دارم نظراتشون رو بیان کنند.
به نظر شما برم متقاعدش کنم تا با دختره ازدواج کنه یا اینکه به همون دلیلی که خودش میگه از ازدواج صرف نظر کنه؟

ممنون و متشکر[/]