ملاک های انتخاب همسر

باسلام  ضمن تبریک سال نو  دختری ۲۳ساله هستم که به تازگی پسری به بنده درخواست ازدواج کردند.من با شرایطشون هیچ مشکلی نداشتم. چون وضعیت مالی شون درست مثل من هستش. تا اینکه بعد از ملاقات ها بی که داشتیم به من گفتند که از عروسی ‌‌ ضبط و رقص و این ها بی زارن و دلشون میخواد که فقط یک جشن عقد بگیرن در حد یه مراسم کوچک و بعدش هم اگر شد یک مسافرت  ایشون بر این اعتقاد هستند که هر چه پدر و مادرشان بگویند همان است و راستش من نمی توانم با کسی که نمی تواند مستقل باشد و به جای والدینش خودش تصمیم گیری کند چه بگویم و این باعث میشود که همه کاره زندگی من و ایشون‌ بشود پدر و مادرش  در ادامه مورد مراسم باید بگویم که ایشون می گویند من توان مالی برای گرفتن تالار و تحمل رقص و این ها را ندارم و باید در حد یه جمعیت کم و مولودی خوانی باشد .مگر می شود پدر و مادر برای دامادی فرزندانشان برای او خرج نکند. من میخواستم با کسی ازدواج کنم که حداقل دستش به دهنش برسه نه اینکه از الان به قول معروف کاسه گدایی دست بگیره و من مخالفم ولی مادرم می گوید در این شرایط دیگر خواستگار پیدا نمیشود. در مورد جهیزیه هم می گوید من از وسایل غیر ضروری و این ها خوشم نمی آید. و به تازگی هم می گوید من فقط کسی را میخواهم که با شرایط من کنار بیاید و حرفی را که دوست ندارد را نشود.و زودرنج است. و مثل قدیمی ها فکر می کند. من این موضوعات رو گفتم تا ازتون مشاوره بگیرم ممنون میشم راهنمایی ام کنید. باتشکر

سلام
من از اطرافيانم دختري بهم معرفي كردن كه از پدر دختره خوشم نمياد (كلا كسي هست ظاهر ديني داره اما فقط ظاهره در باطن چيزه ديگه است)
اما دختر خانم همه اون ويژگي هاي كه من ميخوام رو تقريبا همه اش داره
نميدونم چيكار كنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام
من مذهبیم ولی از طریق چت با یه پسری دوس شدم
میخواستم بدونم با وجود یکم اختلاف اعتقادی ک داریم و اینکه ایشون حاضره با شرایط من درباره اختلافات کنار بیاد،
چنین ازدواجی تا چه حد میتونه پایدار باشه؟

سلام من آدم درونگرایی هستم و قدرت بیان ضعیفی دارم همچنین روحیه ضعیفی دارم زود خودمو می بازم.بااین تفاسیر همیشه فک میکردم باید با ادمی ازدواج کنم که برخلاف من قدرت بیان خوبی داره وروحیش قوی باشه تو زمان مشکلات.درکل فک میکنم طرف مقابل نباید مثل تو همون عیب هارو داشته باشه به عبارت دیگه شباهت توی ضعف خوب نیست.فکرم درسته؟؟؟؟؟؟؟

با نام و یاد دوست

سلام

یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود

لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان با حفظ امانت جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم سایت در این تاپیک درج می شود:

با سلام
دختری هستم که چند ماه دیگه وارد 28 سال میشم (تحصیلاتم فوق هست)، 6 سال تموم نذر و دعا کردم که خداوند برای ازدواجم کاری کنه. توی این 6 سال هر چی خواستگار اومد 80 درصدشون بخاطر وضعیت منزل مون چون اهل تجملات نیستیم به ما جواب منفی دادن. حتی مادر یکی از خواستگارام به خاطر مدل های میوه ناراحت شده بود...خلاصه توی این 6 سال 70 درصد خواستگارام از محله های بی فرهنگ تهران بودند. یا آدم های تازه به دوران رسیده بودند. 30 درصد بقیه رو هم که خانواده ام از پشت تلفن رد می کردند !!!

بعد از این همه سال، دو تا خواستگارپیدا شده و من موندم چه کنم !!!
فاکتورهای من ایمان و اخلاق و ولایت مداری و ماهواره و درآمد مناسب هست.

آقای A : محل زندگی شمال شهر
پدرشون خیلی سال ها پیش فوت شده است.
وضعیت مالی خانواده از ما بالاتر است.
شغل داره و درآمدش مناسب هست.
وضعیت شغلی تهران هست.
تحصیلات فوق لیسانس
از نظر سنی 9 سال بزرگتر هست.
خونه و ماشین داره.
ماهواره نداره
خمس میده و ولایت رو قبول داره.
مرجع تقلیدش صانعی هست. ولی میگه همین طوری انتخاب کردم.
برای ادامه تحصیل دکترا یک سال خارج از کشور بوده.

آقای B : محل زندگی جنوب شهر
پدرش مریض هست، احتمال داره تا 4-5 سال دیگه فوت کنه.
وضعیت مالی خانواده از ما پایین تر است. یه جورایی هیچی ندارن.
وضعیت شغلی معلوم نیست شاید تهران شاید شهرستان باشه.
شغلی که داره درآمدش پایین هست.
تحصیلات لیسانس
از نظر سنی 3 سال بزرگتر هست.
خونه و ماشین نداره.
ماهواره داره ( میگه بخاطر وضعیت آنتن دهی هست) ولی من نمیدونم باید چطوری باور کنم.
خمس میده و ولایت رو قبول داره.
مرجع تقلیدش رهبری هست، به قول خودش.

پدر و مادرم اهل تحقیق از خواستگار نیستن و این موضوع من رو اذیت می کنه.
پدرم از مورد B خوشش اومده و میگه اگه با این شخص ازدواج نکنی فردا دیگه ممکن نیست آدم مناسبی پیدا بشه که هم از خونه ما خوشش بیاد و هم تو رو قبول کنه. و باید با افراد طلاق گرفته ازدواج کنی.

منم موندم چه کنم !!! یک ماه هست که فقط دارم گریه می کنم، با این خرج و مخارج اجاره خونه توی تهران چه کار باید بکنم اگر بخوام با آقای B ازدواج کنم !!! از طرفی کارش معلوم نیست تهران باشه یا شهرستان و من زندگی در شهرستان روهم زیاد دوست ندارم. پدرم میگه زندگی با این شخص سختی داره و باید خودت رو آماده کنی ولی من تا حالا از نظر مالی سختی نکشیدم، نمیدونم چطور باید تحمل کنم !!!

پدرم از مورد A هم خوشش نمیاد میگه اول اینکه نباید صانعی رو انتخاب می کرده اگر عمدا انتخاب کرده پس آدم خوبی نیست و اگر از روی عمد هم انتخاب نکرده پس عاقل نیست.
پدرم در مورد A هم میگه این آدم عصبی هست و چون خیلی لاغر بود و موهاش کمی سفید شده بود و بخاطر وضعیت چشمش میگه حتما یا مریضی شدید داره یا اعتیاد داره. (روز خواستگاری ایشون، مردمک چشمش رو که من دیدم ،مردمک یکی از چشمانش خیلی بازتر از اون یکی چشم بود به صورت غیرعادی وهر دو چشم اصلا شبیه هم نبود)
مورد A فقط یک جلسه صحبت کردیم و پدرم اجازه نمیده جلسه دیگه ای با ایشون صحبت کنم ولی میگه اگه خودت بخوای عواقبش با خودت !!! من موندم پدرم با یه جلسه بدون اینکه با خواستگار صحبت کنه، چطور فهمید این آدم عصبی هست و اعتیاد داره یا مریض هست !!!

نمیدونم دیگه چی درست هست و چی غلط !!! چی کار باید بکنم ؟

از اون طرف پدرم به خواهرم که 37 ساله هست اجازه داده با آدمی که شاید بویی ازایمان نبرده باشه و وضعیت مالی مناسبی نسبت به خانواده ما داره، ازدواج کنه... اونم بخاطر اینکه سن خواهرم داره خیلی بالا میره پدرم این مجوز رو داده...ولی چون من سنم پایین تر هست باید وضعیت بی پولی رو تحمل کنم... چون به قول پدرم پسر با ایمانی که پول هم داشته باشه وجود نداره.

دلم به حال خودم میسوزه چرا پدر و مادرم وقتی 18 ساله بودم به فکر ازدواجم نبودن، حداقل اگه اون موقع ازدواج کرده بودم تا الان شاید با تلاش خودم و همسرم یه زندگی جم و جور داشتم. نه اینکه الان باید تلاش کنم تا 10 سال دیگه وقتی 40 ساله شدم تازه بتونم یه زندگی معمولی معمولی داشته باشم.

لطفا راهنماییم کنید باید حرف پدرم رو قبول کنم ؟ یا باید همچنان منتظر بمانم ؟
می ترسم از اینکه فردا حسرت زندگی مردم رو بخورم.

با تشکر

در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید :Gol:

عرض سلام و ادب خدمت همه عزیران

بنده دوستی دارم که تصمیم به ازدواج گرفته و چند جا به خواستگاری رفته تا اینکه چند روز پیش بهم خبر داد که آخرین کسی که به خواستگاریش رفته ملاک‌های موردنظر اون رو داشته و رفتار و کردار اون دختر رو پسندیده و خانواده دختر هم منطبق با معیارهاش بودند ولی به من میگه که یه مطلبی رو با من در میون گذاشت که می‌ترسه بعد ازدواج براش مشکل بشه و اون اینه که قیافه و چهره اون دختر به دلش ننشسته، حتی میگه قیافه بدی نداره ولی قیافه‌ش به دلش ننشسته و الا دختره رو از همه جهات پسندیده.
دختره هم انصافا اینطور که برای من تعریف کرده هیچی کم نداره ولی این بنده خدا می‎ترسه این موضوع باعث بشه بعد ازدواج دلش چرکین بشه و مشکلاتی رو در پی داشته باشه.
خودم که بهش گفتم این وسواسی‌ها رو بذاره کنار. چیزی که این دوره زمونه گیر نمیاد دختر خوبه حالا تو اومدی میگی از چهره‌ش به دلت ننشسته؟ تازه میگه قیافه بدی هم نداره!!! من حس می‌کنم این رفیق ما الکی داره مته به خشخاش میذاره.
از کارشناس محترم و کاربران گرامی درخواست دارم نظراتشون رو بیان کنند.
به نظر شما برم متقاعدش کنم تا با دختره ازدواج کنه یا اینکه به همون دلیلی که خودش میگه از ازدواج صرف نظر کنه؟

ممنون و متشکر