اعتراف به گناه

چرا اعتراف به گناه ، مجاز نیست؟


با سلام
چرا اعتراف به گناه در دین و آیین ما مجاز نیست؟
گاهی وقتها انسان برای تخلیه عذاب وجدانش باید خودش را خالی کند ، چرا این کار حرام است؟

نقدی بر «از لاک جیغ تا خدا»

سلام
احتمالا برنامه ی تلویزیونی «از لاک جیغ تا خدا» را دیده اید. این برنامه، داستان زندگی افرادی را روایت می کند که در گذشته اهل گناه بوده و اکنون، توبه کرده اند. در این برنامه، افراد مذکور، جلوی دوربین مینشینند و شروع می کنند به بیان رفتار های ناپسند گذشته شان؛ و اینکه چطور به لطف خدا، از دام شیطان نجات و تولدی دوباره یافته اند. بعضی ها با یک سفر کربلا، دل به معشوق حقیقی میسپارند و معشوق های غیر حقیقی را رها می کنند. بعضی ها در شروع رفاقت با «ابراهیم هادی»، مُهر پایان بر رفاقت های دیرین میزنند. بعضی ها هم با شهدای گمنام آشنا می شوند و پوشش اسلامی «چادر» را بر می گزینند.
با این حال، مشکلی که معمولا بر این برنامه وارد می شود، مسئله ی «اقرار به گناه» است که محور اصلی «از لاک جیغ تا خدا» را تشکیل میدهد. یعنی فرد، گذشته ی خود را به نیت «عبرت آموزی» برای دیگران شرح میدهد، که یقینا بازخورد مثبت نیز خواهد داشت؛ ولی از طرفی آبروی آن فرد در معرض خطر قرار می گیرد.
کاری به نیت سازندگان برنامه (که یقینا خالصانه بوده) ندارم و از طرفی، خود بنده هم یکی از بینندگان آن هستم. امّا خواهشمندم درباره ی مسئله ی مذکور توضیحی ارائه بفرمایید.

تحریم ازدواج با زناکاران و بحث افشا نکردن گناه

با عرض سلام خدمت کارشناس محترم

در قرآن کریم سوره نور، ازدواج مومنین (چه زن و چه مرد) با زناکاران تحریم شده و و در قانون مدنی هم یکی از عوامل فسخ نکاح باکره نبودن زن هست و زنی که باکره نیست حق ندارد آن را مخفی کند.

اما در کلام الله مجید سوره فرقان در اینباره آمده است که کسی که مرتکب عمل شنیع زنا شود تا توبه نکند بخشیده نمیشود ...

و در روایات هم آمده است که باید بین خود و خداوند توبه کند و گناهش را حتی برای اجرای حد و پاک شدن اقرار نکند

در اینجا سوال پیش می آید که اگر زنی چنین گناهی مرتکب شد و توبه کرد باز هم باید ضمن عقد به رابطه نامشروعش اعتراف کند ؟ اگر جواب مثبت هست این با احادیثی که افشای گناه را حرام دانسته اند چگونه منطبق خواهد بود؟

دوم اینکه آیا در قانون چنین حقی برای زنها هم آمده است؟ یعنی ازدواج نکردن با مردان زناکار

افشای گناه در سایت ترک گناه

سلام..رضا هستم

من سایتی دارم که درباره توبه و ترک گناست...

به یه مشکلی خوردم جدیدا...

میگن افشای گناه خودش گناست...

اما بذارید دو مورد رو بگم :

1: من سایتی که دارم برای ترک گناه که یه جوری دارم تشویق میکنم هم سنامو که هر گناهی که دارن رو ترک کنن..بخاطر همین مثلا مجبورم از بعضی گناها اسم ببرم...

2: مورد بعدی اینه که خب من راهکار میدم...تو سایت اسک دین هم هستن خیلی ها که گناهشونو میگن و از کارشناسا راهکار میخوان...این کجاش افشای گناست؟

در همین سایت اسک دین خیلی از عزیزان بودند که سوال هایی پرسیدند حالا چه مستقیم و چه غیر مستقیم...

ایا تو محیط مجازی با اینکه همو نمیشناسیم بازم افشای گناست؟

خواهشا جواب منو بدید

اقرار به گناه در نزد نفس

انجمن: 

سلام
میخواستم بدونم که اقرار به گناه نزد خود آدم جزو اقرار به گناه نزد غیر از خداوند محسوب میشه؟
چون این مطلب رو میدونم که اقرار به گناه نزد غیر خداوند خود نوعی گناهه!

در برابر غیر خدا اعتراف به گناه یا انکار گناه؟

انجمن: 

سلام. اگر کسی مرتکب گناهی شد، بدون شک نباید آنرا در بین مردم جار بزند و علنی کند. ولی آیا اگر از ما پرسیدند که آیا فلان گناه را کرده ای، باز هم باید انکار کنیم و بگوییم "نه"؟

لطفاً مبانی قرآنی و حدیثی پاسخ نیز ذکر شود.

آیا پسری که اهل دوستی است حق دارد دختری را به این جرم رد کند؟

انجمن: 


سلام
یه پسر مجردی 30 ساله که دنبال یه مورد خوب برای ازدواج می گشته یه دختر 25 ساله رو می بینه، آرام آرام بهش نزدیک تر می شه و از رفتار و برخورد و خلاصه همه چیش خوشش میاد و با هم قرار ازدواج می زارن!
بعد ارتباطشون بیشتر می شه و متأسفانه خواسته یا ناخواسته اتفاقی که نباید بیفته می افته و ...

بعد از مدتی دختره میاد اتفاق مشابهی که قبلا براش افتاده بوده، جزء به جزء برای این پسر نقل می کنه حالا این پسره بدش اومده از دختره و قید ازدواج رو زده !

به نظر شما کارشناس گرامی آیا این پسر که خودش هم همون کار خلافی رو کرده که دیگری انجام داده و الان بدش آمده، حق داشته بدش بیاد و قید ازدواج رو بزنه؟!
آیا دختر هم مقصره که خواسته صادقانه همه چی رو به همسر آیندش بگه تا بعدا مشکلی پیش نیاد؟!

چه مقدار از رازهای خصوصی زندگی را باید در جلسات خواستگاری گفت؟

با سلام و احترام
در جلسات خواستگاری تا چه حد باید در مورد راز های زندگی خود حرف بزنیم ؟میدونیم که در بسیاری از مواقع خواستگاری ها به ازدواج ختم نمیشه آیا گفتن راز های شخصی نمیتونه بعدا مشکلات زیادی رو برای فرد ایجاد کنه؟
به عنوان مثال چند مورد از راز های خصوصی:
- بیماری خاصی که در مدت زمان معینی در گذشته وجود داشته و حال بر طرف شده
- روابط جنسی قبل ازدواج چه خود ارضایی چه رابطه با جنس مخالف و موافق!!!
- بیماری خاص پدر و مادر که هنوز وجود داره
- معتاد بودن یکی از اعضای خانواده مثل برادر یا پدر
- خیانت مادر یا خواهر به همسر خود(بی آبرویی های درون خانوادگی!)
- ازدواج موقت داشتن قبل خواستگاری(چه دختر چه پسر)
- زندانی بودن یکی از اعضا خانواده یا سابقه دار بودن یکی از اعضای خانواده یا خود فرد
- اینکه فرد توسط خانواده ای غیر خانواده خودش بزرگ شده باشه(سر راهی بودن)
و کلا هر مسئله ای که میتونه خصوصی باشه
اگر حتما هر یک از موارد فوق باید قبل ازدواج گفته بشه آیا در جلسه اول بیان بشه یا جلسات بعدی؟ آیا باید مستقیم بگیم یا غیر مستقیم و از طریق فرد سوم(چون گاهی بیان رازها ساده نیست مثلا شاید فردی خجالت بکشه در مورد بیماری خاصی که داشته صحبت کنه یا بگه پدرش معتاده و...)
و البته میدونیم عدم بیان برخی از موارد فوق میتونه مشکل آفرین باشه
نکته بعد اینکه کیفیت سوال پرسیدن درمورد رازهای فرد مقابل چطوری باید باشه؟ مستقیم بگیم راز هات رو بگو؟یا با تحقیق بریم در زندگی مردم تجسس کنیم ورازهاشون رو پیدا کنیم؟!!!
لطفا دوستانی که متاهل هستند در بحث شرکت کنند به صورت فعال!
با تشکر