کاربر مهمان خوش آمدید
سلام دانشجو ام سوال اعتقادي داشتم ،انسان هايي که عجب دارند يکي از صفتشان اينه که ميخوان بهترينارو داشته باشن ،اين انسان ها بجز ان که در دنيا عابرويشان ميرود اگر ديوانه بشوند و حافظشان از دست برود ايا از عذاب جهنمشان کم ميشود؟
سلام
اگه قرارست امام زمان(عج) شهید بشوند،پس چرا اصلا ظهور می کنند؟
مردم دوباره باید عزادار از دست دادن یک امام دیگرشون هم باشند؟
آیا دقیقا بعد از شهادت امام زمان توسط دجال قیامت میشود یا یک چند وقتی چند سالی می گذره و بعد قیامت میشه؟
چرا انقدر تلخ تموم میشه دنیا(با شهادت ولی عصر عج) ؟
یا صاحب الزمان(عج)
یا علی مدد
پس ازقیامت دوباره انسان خلق می شود؟
سلام و خسته نباشید
این داستان رو از کتاب گناهان کبیره پاورقی صفحه 190 خوندم در بخش زنا
"در روزگار خلافت عمر زنی نزد او آمد و اقرار به زنا کرد و خواهان اجرای حد درباره خویش شد.عمر چون اعتراف او را شنید فرمان داد تا حد بر او بزنند علی (ع) که در آن مجلس حضور داشت رو به عمر کرد و فرمود از این زن بپرس که چرا و به چه کیفیت مرتکب زنا شده است؟
زن گفت در بیابانی سخت تشنه شده بودم و به امید تهیه آب بسیه چادری که از دور نمایان بود بشتافتم در آن چادر عربی را دیدم و از او آب خواستم ولیاو حاضر نشد که بدون(رابطه) آبی به کامم ریزد_من خواهش او را نپذیرفتم و از سرا پرده گریختم ولی کار تشنگی بالا گرفت تا آنجا که دیدگانم بکاسه سر فرو نشست و چون کارد به استخوانم رسید نزد او بازگشتم و در برابر جرعه آبی تن خود را در اختیار او نهادم...
علی (ع) فرمود این همان مورد و معنی اضطرار است که خدا در قرآن بیان فرمورده و این زن هیچ گناهی مرتکب نشده سپس فرمود اورا رها کنید (برهان قرآن)"
الان من اینو خوندم برام سوال پیش اومد واقعا اون زن هیچ گناهی نکرده؟
میمرد درست نبود تا اینکه بخاطر یه جرعه آب مرتکب زنا بشه؟
این چه اضطراریه دقیقا؟!
اون خانم اختیار داشت مرگو انتخاب کنه در مقابل زنا و یه جرعه آب؟یا اگه مرگو انتخاب کنه دچار گناهِ قتل نفس خودش میشه؟
زنا و قتل نفس هردو حرام و گناه کبیره هستند اما تو این داستان یعنی زنده موندن مقدم بر زناست؟
لطفا فقط کارشناس مربوطه پاسخ بدهند
مرسی از وقتی که میذارید
یاعلی
[="Navy"]با سلام
برای مطالعه در زمینه کلام و عقاید یک سیر مطالعاتی از ساده به مشکل برایم معرفی بفرمایید
متشکرم[/]
زندگی موسی‌بن‌جعفر یک زندگی شگفت‌آور و عجیبی است.
اولاً: در زندگی خصوصی موسی‌بن‌جعفر مطلب برای نزدیکان آن حضرت روشن بود. هیچ کس از نزدیکان آن حضرت و خواص اصحاب آن حضرت نبود که نداند موسی‌بن‌جعفر برای چی دارد تلاش می‌کند، و خود موسی‌بن‌جعفر در اظهارات و اشارات خود و کارهای رمزی‌ای که انجام می‌داد، این را به دیگران نشان می‌داد. حتی در محل سکونت، آن اتاق مخصوصی که موسی‌بن‌جعفر در آن اتاق می‌نشستند؛ این‌جوری بود که راوی که از نزدیکان امام هست می‌گوید من وارد شدم، دیدم در اتاق موسی‌بن‌جعفر سه چیز است: یکی یک لباس خشن، یک لباسی که از وضع معمولی مرفه عادی دور هست، یعنی به تعبیر امروز ما میشود فهمید، و میشود گفت لباس جنگ، این لباس را موسی‌بن‌جعفر آنجا گذاشتند، نپوشیدند، به صورت یک چیز سمبولیک، بعد «و سیفٌ معلق» شمشیری را آویختند، معلق کردند یا از سقف یا از دیوار «و مصحف» و یک قرآن. ببینید چه چیز سمبلیک و چه نشانه‌ی زیبائی است، در اتاق خصوصی حضرت که جز اصحاب خاص آن حضرت کسی به آن اتاق دسترسی ندارد، نشانه‌های یک آدم جنگیِ مکتبی، مشاهده میشود.
شمشیری هست که نشان می‌دهد هدف، جهاد است.
لباس خشنی هست که نشان می‌دهد وسیله، زندگی خشونت‌بارِ رزمی و انقلابی است
و قرآنی هست که نشان می‌دهد هدف، این است؛
می‌خواهیم به زندگی قرآن برسیم با این وسائل و این سختیها را هم تحمل کنیم.
ادامه دارد...
امام جواد علیه‌السلام مظهر مبارزه‌ی با باطل بود، او کوششگر برای حکومت الله بود.
۱۳۷۶/۶/۱۷
این بزرگوار نمودار و نشانه‌ی مقاومت است. انسان بزرگی است که تمام دوران کوتاه زندگیش که در سن ۲۵ سالگی به شهادت رسیده است، با قدرت مُزَور و ریاکار خلیفه‌ی عباسی، مأمون مقابله و معارضه کرد و هرگز قدمی عقب‌نشینی نکرد و تمام شرایط دشوار را تحمل کرد و با همه‌ی شیوه‌های مبارزه‌ی ممکن، مبارزه کرد.60/2/25
امام جواد مانند دیگر ائمه‌ی معصومین برای ما اسوه و مقتدا و نمونه است. زندگی کوتاه این بنده‌ی شایسته‌ی خدا، به جهاد با کفر و طغیان گذشت. در نوجوانی به رهبری امت اسلام منصوب شد و در سالهایی کوتاه، جهادی فشرده، با دشمن خدا کرد به طوری که در سن ۲۵ سالگی یعنی هنوز در جوانی، وجودش برای دشمنان خدا غیر قابل تحمل شد و او را با زهر شهید کردند. همان‌طوری که ائمه‌ی دیگر ما علیهم‌السلام با جهاد خودشان هر کدام برگی بر تاریخ پر افتخار اسلام افزودند، این امام بزرگوار هم گوشه‌ی مهمی از جهاد همه جانبه‌ی اسلام را در عمل خود پیاده کرد و درس بزرگی را به ما آموخت.
درس بزرگ این است که در هنگامی که در مقابل قدرتهای منافق و ریاکار قرار می‌گیریم، باید همت کنیم که هوشیاری مردم را برای مقابله‌ی با این قدرتها برانگیزیم. اگر دشمن، صریح و آشکار دشمنی بکند و اگر ادعا و ریاکاری نداشته باشد، کار او آسان‌تر است. اما وقتی دشمنی مانند مأمون عباسی چهره‌ای از قداست و طرفداری از اسلام برای خود می‌آراید، شناختن او برای مردم مشکل است.
در دوران ما و در همه‌ی دورانهای تاریخ، قدرتمندان همیشه سعی کرده‌اند وقتی از مقابله‌ی رویاروی با مردم عاجز شدند دست به حیله‌ی ریاکاری و نفاق بزنند.
امام جواد می‌خواست به مردم بگوید که من طرفدار اسلام و طرفدار خاندان پیغمبرم. امام علی‌بن‌موسی‌الرضا صلواةالله‌علیه و امام جواد صلواةالله‌علیه همت بر این گماشتند که این ماسک تزویر و ریا را از چهره‌ی مأمون کنار بزنند و موفق شدند.
۱۳۵۹/۰۷/۱۸
مقدمه:
به علت فشارهای روز افزون عباسیان بر امامان معصوم و آزار و شکنجة آنان و نیز آماده نبودن جامعه برای پذیرش امامت امام مهدی علیه السلام ، مشیّت الهی چنین تعلق گرفت که آخرین وصی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه علیهم السلام ، حضرت مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف در غیبت فرو رود؛ تا وجود مقدسش از گزند حوادث زمان، مصون بماند، در فرصت مناسبی به میان مردم بیایند و مردم از وجود پرفروغ آن امام بهره‌مند شوند.
طبیعی است که مردم و جامعه می‌بایست آمادگی‌های لازم را می‌داشتند تا موضوع غیبت امام را بپذیرند و دچار سردرگمی و انحراف در دین نشوند. از این رو، امام عسکری علیه السلام ، با انجام اقداماتی حکیمانه، در مسیر زمینه سازی و آماده کردن مردم برای پذیرش امر مهم غیبت امام دوازدهم (حضرت مهدی علیه السلام ) قدم‌های بسیار مؤثری برداشتند؛ که در این نوشتار به آن می‌پردازیم.
(رهبر معظم انقلاب-65/7/4)
آن چهره‌ی مظلوم بی صدای سر به زیرِ منفعلی که از امام سجاد درست کردند به کلی برخلاف واقع است؛
چهره‌ی حقیقی امام سجاد علیه‌الصّلاةوالسّلام چهره‌ی یک مبارز قهرمان خستگی‌ناپذیر آشتی‌ناپذیر پیگیری است، که با تدبیر تمام، با دقت کامل راهها را می‌شناسد و انتخاب می‌کند و به سمت هدفها این راهها را می‌پیماید، خودش خسته نمی‌شود و دشمن را خسته می‌کند؛ و نتیجه هم این شد که بالأخره دشمن خسته‌ی شکست خورده - یعنی دستگاه اموی - وقتی هیچ کار دیگر نتوانست بکند، متشبث شد به مسموم کردن امام سجاد، و آن حضرت را مسموم کرد و این امام بزرگوار و عزیز بعد از یک عمر پربرکت پرمبارزه‌ی پرتلاش مقدس سر تا پا نورانی جوار پروردگار را زیارت کرد و به عالم قدس و رضوان الهی پرواز کرد. این خلاصه‌ی زندگی امام سجاد است.
وهابیت و تهمت تحریف قرآن به شیعه/ رد شبهه یکی بودن مصحف حضرت فاطمه:doa(8): با قرآن
آنچه در آثار علمای شیعه دیده میشود اصراری عجیب بر تحریف ناپذیری قرآن است چنانکه شیخ صدوق (ره) می‌گوید: «اعتقاد ما (شیعیان) این است كه قرآنی كه خدای متعال بر پیامبرش محمّد ـ صلّی الله علیه و آله ـ نازل فرموده همین قرآنی است كه بین دو جلد در دست مردم است و بیش از این نیست و هركس به ما (شیعیان) نسبت دهد كه ما قرآن را بیش از آن می‌دانیم دروغگوست.»
به گزارش خبرنگار مهر، یکی از تهمت های قدیمی و بزرگ، که غالباً توسط مبلغین وهابیت به شیعیان وارد شده است، تهمت تحریف قرآن است. گاه توسط آنها ادعا می شود که شیعه معتقد است که بعضی از آیات قرآن حذف شده است و چون شیعه قائل به کم شدن قرآن است کافر است لذا ريختن خون شیعیان مباح است. این در حالی است که قرنها بر شیعه گذشته است و هزاران فقیه، مفسر، متكلم و شیعى ظهور كرده اند و در گفتار و رفتار بر سلامت و حقانیت و اصالت كتاب اللّه موجود در دست مردم، صحه گذشته اند.
اخیراً نیز مدیر اوقاف مکه ادعا نموده است که در سفر حج امسال از برخی شیعیان ایرانی تعدادی قرآن تحریف شده ضبط گردیده است. به نظر می رسد که در برابر این دست از ادعاهای واهی موضع گیری قاطعی از جانب مسئولین حکومتی لازم است. علاوه بر آن لازم است تا از سوی علمای دینی نسبت به رد این تهمت ها و پاسخ به شبهات اقدامات لازم صورت گیرد. همچنین گسترش فضای گفتگو بین فرق اسلامی نیز می تواند از دامنه این سوءتفاهمات بکاهد.
وهابیت با امکانات تبلیغاتی در کشورهایی همچون عربستان سعودی این تهمت را بر شیعه می زنند که شیعه به قرآنی غیر از این قرآن معتقد است در حالی که باید گفت، اسناد تحریف قرآن به شیعه تهمت بزرگ و غیر منصفانه اى است و علمای بزرگ شیعه هرگز قائل به تحریف قرآن نبوده و نیستند.
آنچه در آثار علمای شیعه دیده میشود اصراری عجیب بر تحریف ناپذیری قرآن است چنانکه شیخ صدوق (ره) می‌گوید: «اعتقاد ما (شیعیان) این است كه قرآنی كه خدای متعال بر پیامبرش محمّد ـ صلّی الله علیه و آله ـ نازل فرموده همین قرآنی است كه بین دو جلد در دست مردم است و بیش از این نیست و هركس به ما (شیعیان) نسبت دهد كه ما قرآن را بیش از آن می‌دانیم دروغگوست.».
ادامه دارد...:Lflasher:
