کاربر مهمان خوش آمدید
شنیدم گدایی حرامه. از طرفی هم شنیدیم که پیامبر و امامان به گدایان کمک میکردند.
آیا این ها درسته؟
اگه درسته آیا این کمک به نوعی شویق به ادامه ی حرام گدایی نیست؟
بسم الله الرحمن الرحیم
در آیه 33 سوره احزاب خداوند میفرماید که اهل بیت علیهم السلام : 1- از هرگونه رجس به دور هستند 2- طهارت دارند
سوال بنده این هست که این طهارت با طهارتی که برای نماز لازم است چه تفاوتی دارد؟
ایشان برای نماز وضو و غسل و... انجام میداده اند. وضو و غسل هم برای بدست آوردن طهارت است. کسی که طهارت دارد چه نیازی به طهارت دارد؟
چیزی که بنده نظرم هست به این صورت است که ایشان برای مردم در اینکار مداومت داشتند و همچنین برای استحباب آن. یعنی بدون وضو هم میتوانستند نماز بخوانند و نیازی به وضو نبوده ولی همانطور که برای مردم حکومت را بدست میگرفتند و خودشان نیازی به حکومت کردن نداشتند ، یا همانطور که خودشان هدایت یافته بودند و نیازی به گفتن «اهدنا الصراط المستقیم» نداشتند ولی با این حال این کار را انجام میداده اند یا برای مردم یا برای استحباب یا... خلاصه اینکه خودشان نیازی نداشته اند و بدون وضو هم میتوانسته اند نماز بخوانند. درست هست؟
ان شاءالله میخوایم اطلاعاتمونو در مورد اهل بیت (ع) زیاد کنیم.:ok:
خیلیامون هنوز شاید چنتا حدیث از امامان بلد نباشیم ...:Narahat az:
من میشناسم بعضیا حتی اسم بعضی امامان رو بلد نیستن .. البته نداریم اینجا ...:Ghamgin:
تصمیم گرفتم که هر هفته یه زندگینامه مختصر و مفید همراه با معجزات و کراماتی از اهل بیت (ع) بزارم ...:Narahat az:
:hamdel:و در آخرش چنتا حدیث هم اضافه خواهم کرد ...:hamdel:
اگر بازدید خوب بود و ان شاءالله استقبال شد سعی میکنم زندگینامه 124000 پیامبر هم بزارم:khoshgel:
لطف خدا خیلی میتونه من و کمک کنه تو این راه همچنین همراهی دوستان..:ok::Gol:
سلام
لطفا منبع و متن عربی کامل حدیث زیر را بگذارید . تشکر
« به یکی از معصومین علیهم السلام عرض شد : فلان شخص دین خدا را در خواب دیده است . حضرت فرمود : دین خدا عزیز تر از آن است که در خواب کسی بیاید . »
زندگی موسی‌بن‌جعفر یک زندگی شگفت‌آور و عجیبی است.
اولاً: در زندگی خصوصی موسی‌بن‌جعفر مطلب برای نزدیکان آن حضرت روشن بود. هیچ کس از نزدیکان آن حضرت و خواص اصحاب آن حضرت نبود که نداند موسی‌بن‌جعفر برای چی دارد تلاش می‌کند، و خود موسی‌بن‌جعفر در اظهارات و اشارات خود و کارهای رمزی‌ای که انجام می‌داد، این را به دیگران نشان می‌داد. حتی در محل سکونت، آن اتاق مخصوصی که موسی‌بن‌جعفر در آن اتاق می‌نشستند؛ این‌جوری بود که راوی که از نزدیکان امام هست می‌گوید من وارد شدم، دیدم در اتاق موسی‌بن‌جعفر سه چیز است: یکی یک لباس خشن، یک لباسی که از وضع معمولی مرفه عادی دور هست، یعنی به تعبیر امروز ما می‌شود فهمید، و می‌شود گفت لباس جنگ، این لباس را موسی‌بن‌جعفر آن‌جا گذاشتند، نپوشیدند، به صورت یک چیز سمبولیک، بعد «و سیفٌ معلق» شمشیری را آویختند، معلق کردند یا از سقف یا از دیوار «و مصحف» و یک قرآن. ببینید چه چیز سمبلیک و چه نشانه‌ی زیبائی است، در اتاق خصوصی حضرت که جز اصحاب خاص آن حضرت کسی به آن اتاق دسترسی ندارد، نشانه‌های یک آدم جنگیِ مکتبی، مشاهده می‌شود.
شمشیری هست که نشان می‌دهد هدف، جهاد است.
لباس خشنی هست که نشان می‌دهد وسیله، زندگی خشونت‌بارِ رزمی و انقلابی است
و قرآنی هست که نشان می‌دهد هدف، این است؛
می‌خواهیم به زندگی قرآن برسیم با این وسائل و این سختیها را هم تحمل کنیم.
ادامه دارد...
امام جواد علیه‌السلام مظهر مبارزه‌ی با باطل بود، او کوششگر برای حکومت الله بود.
۱۳۷۶/۶/۱۷
این بزرگوار نمودار و نشانه‌ی مقاومت است. انسان بزرگی است که تمام دوران کوتاه زندگیش که در سن ۲۵ سالگی به شهادت رسیده است، با قدرت مُزَور و ریاکار خلیفه‌ی عباسی، مأمون مقابله و معارضه کرد و هرگز قدمی عقب‌نشینی نکرد و تمام شرایط دشوار را تحمل کرد و با همه‌ی شیوه‌های مبارزه‌ی ممکن، مبارزه کرد.60/2/25
امام جواد مانند دیگر ائمه‌ی معصومین برای ما اسوه و مقتدا و نمونه است. زندگی کوتاه این بنده‌ی شایسته‌ی خدا، به جهاد با کفر و طغیان گذشت. در نوجوانی به رهبری امت اسلام منصوب شد و در سالهایی کوتاه، جهادی فشرده، با دشمن خدا کرد به طوری که در سن ۲۵ سالگی یعنی هنوز در جوانی، وجودش برای دشمنان خدا غیر قابل تحمل شد و او را با زهر شهید کردند. همان‌طوری که ائمه‌ی دیگر ما علیهم‌السلام با جهاد خودشان هر کدام برگی بر تاریخ پر افتخار اسلام افزودند، این امام بزرگوار هم گوشه‌ی مهمی از جهاد همه جانبه‌ی اسلام را در عمل خود پیاده کرد و درس بزرگی را به ما آموخت.
درس بزرگ این است که در هنگامی که در مقابل قدرتهای منافق و ریاکار قرار می‌گیریم، باید همت کنیم که هوشیاری مردم را برای مقابله‌ی با این قدرتها برانگیزیم. اگر دشمن، صریح و آشکار دشمنی بکند و اگر ادعا و ریاکاری نداشته باشد، کار او آسان‌تر است. اما وقتی دشمنی مانند مأمون عباسی چهره‌ای از قداست و طرفداری از اسلام برای خود می‌آراید، شناختن او برای مردم مشکل است.
در دوران ما و در همه‌ی دورانهای تاریخ، قدرتمندان همیشه سعی کرده‌اند وقتی از مقابله‌ی رویاروی با مردم عاجز شدند دست به حیله‌ی ریاکاری و نفاق بزنند.
امام جواد می‌خواست به مردم بگوید که من طرفدار اسلام و طرفدار خاندان پیغمبرم. امام علی‌بن‌موسی‌الرضا صلواةالله‌علیه و امام جواد صلواةالله‌علیه همت بر این گماشتند که این ماسک تزویر و ریا را از چهره‌ی مأمون کنار بزنند و موفق شدند.
۱۳۵۹/۰۷/۱۸
سلام
حدیثی از یکی از منبریون شنیدم که یکی از معصومین علیهم السلام فرموده اند : « تمام مصیبت هایی که بما اهل بیت وارد شد همگی یکجا به پیغمبر صلی الله علیه و آله وارد شد . »
میخواستم لطف کنید متن عربی کامل بمراه منبع یا منابع این حدیث را در صورت وجود بگذارید و حدیث را بررسی سندی نمایید .
با تشکر از شما دوستان عزیز و گرامی
با سلام و عرض خسته نباشید خدمت شما دوستان عزیز ...
در اهمیت تولی و تبری هیچ شکی نیست و اینکه اصلا تولی و تبری اصل دین هستند ( با توجه به حدیث هل الدین الا الحب و البغض ) که هر دو مکمل یکدیگرند و یکی بدون دیگری هیچ فایده ای ندارد ...
ولی سوال بنده این است که در منظر آیات و روایات شریفه از قرآن کریم و معصومین گرامی علیهم السلام ، کدام یک از این دو ( تولی و تبری ) با اهمیت تر از دیگری است ؟
با تشکر از شما ...:Rose:
سلام علیکم و رحمه الله
حدیثی منقول از یکی از معصومین علیهم السلام شنیدم مبنی بر اینکه : « حضرت خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله و سلم برای ابلاغ ولایت امیرالمومنین علیه السلام مبعوث گردید . »
میخواستم از شما در خواست کنم لطف بفرمائید منابع این حدیث را بگذارید و آنرا بررسی سندی نمائید .
با تشکر ...
مقدمه:
به علت فشارهای روز افزون عباسیان بر امامان معصوم و آزار و شکنجة آنان و نیز آماده نبودن جامعه برای پذیرش امامت امام مهدی علیه السلام ، مشیّت الهی چنین تعلق گرفت که آخرین وصی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه علیهم السلام ، حضرت مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف در غیبت فرو رود؛ تا وجود مقدسش از گزند حوادث زمان، مصون بماند، در فرصت مناسبی به میان مردم بیایند و مردم از وجود پرفروغ آن امام بهره‌مند شوند.
طبیعی است که مردم و جامعه می‌بایست آمادگی‌های لازم را می‌داشتند تا موضوع غیبت امام را بپذیرند و دچار سردرگمی و انحراف در دین نشوند. از این رو، امام عسکری علیه السلام ، با انجام اقداماتی حکیمانه، در مسیر زمینه سازی و آماده کردن مردم برای پذیرش امر مهم غیبت امام دوازدهم (حضرت مهدی علیه السلام ) قدم‌های بسیار مؤثری برداشتند؛ که در این نوشتار به آن می‌پردازیم.
