مشاوره خانواده

سلام
من چندی پیش خواستگاری دختر خانمی رفتم که قدشون حدودا 147 بود.خودم 170
از لحاظ قیافه ظاهری و معیار های مد نظرم همه چی اوکی هست .اما سر موضوع قد گیر کردم.ایا به مشکل میخورم؟ واقعا نمیدونم ادامه بدم یا نه.
ممنون میشوم راهنمایی کنید.

سلام خدمت کارشناسان محترم و دوستای خوبم.پسر 24 ساله هستم.کارشناسیم رو تازه تموم کردم.تصمیم گرفتم ادامه تحصیل بدم ولی توی یه رشته دیگه.با اینکه خدا هوش و استعداد زیادی به من بخشیده ولی این روزا یه مشکل بزرگ دارم.

صبح تا شب تمام فکر و ذکرم شده ازدواج.البته هیچ فرد خاصی تو ذهنم نیست.الحمدلله از اونایی هم نیستم که اهل دوست دختر و اینا باشم.

اصلا دختری رو که اهل اینجور رابطه ها باشه لایق ازدواج نمیدونم.تنها مشکلی که دارم اینه که من یه خاله دارم حدودا 6سال از من بزرگتره و هنوز ازدواج نکرده.

احساس میکنم اگه من ازدواج کنم دلش میشکنه.....واقعا خیلی در این مورد قکر میکنم

واقعا به بن بست رسیدم....

سلام و عرض ادب
بنده چند ماهیه که ازدواج کردم. و شکر خدا همسرم مرد بسیار منطقی و عاقل و مهربانی هستن.رابطه ام با ایشون خیلی خوبه.من از ایشون و همسرم هم از بنده خیلی راضی هستیم.اما یه مشکل وجود داره که گاهی باعث ناراحتی بینمون میشه.و اون مشکل متاسفانه زودقضاوت کردن منه!!!:Ghamgin:
من چندین ساله که همیشه با درس و دانشگاه مشغول بودم اما شرط ازدواج ایشون این بود که من نه کار کنم و نه ادامه تحصیل بدم.که من هم از دانشگاه انصراف دادم
الان ایشون چون خودشون کارفرما هستن،تایم کاریشون طولانیه و من هم تقریبا بیکارم.بعد وقتی مثلا ایشون بهم اسمس نمیدن یا زنگ نمیزنن،به شدت دلخور میشم و ناراحت و همش فکر میکنم که براش مهم نیستم که سراغی ازم نمیگیره.
یا وقتی میفهمم که مثلا یه روز زودتر از سرکار اومده و بامادر و خواهرش بوده کلی ناراحت میشمو ناخودآگاه باهاشون سرد برخورد میکنم.
چیکار کنم که از این قضاوتا که گاهی میبینم اشتباه بوده راحت شم؟
البته اینو بگم که وقتی همسرم پیشم هستن کاملا متوجهم که خیلی بهم علاقمندن ولی وقتی نیستن این مشکلا پیش میاد
ممنون میشم راهنمایی بفرمایید

عرض سلام و ادب خدمت همه عزیران

بنده دوستی دارم که تصمیم به ازدواج گرفته و چند جا به خواستگاری رفته تا اینکه چند روز پیش بهم خبر داد که آخرین کسی که به خواستگاریش رفته ملاک‌های موردنظر اون رو داشته و رفتار و کردار اون دختر رو پسندیده و خانواده دختر هم منطبق با معیارهاش بودند ولی به من میگه که یه مطلبی رو با من در میون گذاشت که می‌ترسه بعد ازدواج براش مشکل بشه و اون اینه که قیافه و چهره اون دختر به دلش ننشسته، حتی میگه قیافه بدی نداره ولی قیافه‌ش به دلش ننشسته و الا دختره رو از همه جهات پسندیده.
دختره هم انصافا اینطور که برای من تعریف کرده هیچی کم نداره ولی این بنده خدا می‎ترسه این موضوع باعث بشه بعد ازدواج دلش چرکین بشه و مشکلاتی رو در پی داشته باشه.
خودم که بهش گفتم این وسواسی‌ها رو بذاره کنار. چیزی که این دوره زمونه گیر نمیاد دختر خوبه حالا تو اومدی میگی از چهره‌ش به دلت ننشسته؟ تازه میگه قیافه بدی هم نداره!!! من حس می‌کنم این رفیق ما الکی داره مته به خشخاش میذاره.
از کارشناس محترم و کاربران گرامی درخواست دارم نظراتشون رو بیان کنند.
به نظر شما برم متقاعدش کنم تا با دختره ازدواج کنه یا اینکه به همون دلیلی که خودش میگه از ازدواج صرف نظر کنه؟

ممنون و متشکر

سلام
به نظر شما خانوم ها، اگر فردی به خواستگاری شما بیاد، ولی مجبوری اومده باشه و قصد ازدواج نداشته باشه، آیا این رو به شما در همون اول برخودر و صحبت بگه بهتره؟ یا بعد که مراسم تمام شد مثلا به مادرش بگه که نپسندیدم و اونم زنگ بزنه و بگه جور نشد؟

چون اگر متطقی نگاه کنیم خواستگاری یعنی همین دیگه! قرار نیست که پسر هرجا رفت بمونه توی رودربایستی و بگه پسندیدم! ولی خب حالا توی قصه ی ما آقا پسر هیچکس رو نمیپسنده چون اصلا قصد ازدواج نداره و به دلیل برخی مسائل مجبورش کردن زن بگیره!!!

نظرتون چیه؟ (لطفا در مورد اینکه خانوادشو راضی کنه که بیخیال زن گرفتنش بشن بحث نکنید چون بسیار تلاش کرده و نشده! شبیه این سریالهای آب دوغ-خیاری تلوزیونی شده که مثلا ارث و میراث طرف گیر زن گرفتنشه و ..... البته خدارو شکر پدر مادر بنده سالم و سرحال در قید حیاتن ولی منم گیر یکسری مسائلم سر زن گرفتن... میگم چنتا خواستگاری بریم و نشه بلکه بیخیال بشن و قضایای دیگه ی ما هم حل بشه!!!!!!!)

اصلا شایدم بازم عین این فیلمها یهو ما رفتیم خواستگاری یکی و مبهوت شدیم و بله رو دادیم :ghonche: ....حالا کیه که به ما بله بده:ghash:
ولی خداییش بحثم جدیه اصلا به شوخی نگیرید.... جدا موندم چه کنم!

من به شدت با ماهواره مخالفم .نمیدونم چرا ولی ...ازش نفرت دارم .اخیرا در خانوادمون بحث هایی میشه در مورد خرید ماهواره منم همیشه مخالفت میکنم.میگن واسه مطالب علمی و این حرفا...
ولی اون وری ها که چشم دیدن پیشرفت ما رو ندارن چه جوری علمشان را در اختیار ما میزارن؟؟؟
گفتم خونه یا جای منه یا ماهواره.گفتم اگه بخرید خودم میشکونمش.
به مبارزه ادامه بدم یا تسلیم شم وشاهد نابودی روح عزیزام باشم؟؟

با عرض سلام و ادب خدمت همه دوستانی که متن منو می خونن
اول یه کم از خودم میگم و بعد سوالمو مطرح می کنم.
پسرم . بیست و پنج سالمه . تازه مشغول به کار شدم و همین چند روز آینده به امید خدا قراردادی میشم. سربازی معافم . از قشر متوسط جامعه هستیم .شهرستانی هستم. تحصیلاتم لیسانسه ...

حدود شیش ماه پیش به خواستگاری رفتم که به دلایلی بعد از شیرینی خورون و آزمایش به هم خورد. خواستگاری اولم بود و تا به الان دیگه اقدامی انجام ندادم.
خانواده ام (مادر، برادرا و خواهرا) اصرار به ازدواج من دارن ( البته بعد از قطعی شدن قرارداد شغلیم) و خودمم به شدت نیاز به ازدواجو در خودم احساس می کنم.
ولی مسائلی هست که منو تو این امر دو دل کرده . از جمله :
1. هفتاد درصد دوستا و آشنا ها مدام سراغ می گیرن و تشویقم می کنن برا ازدواج ولی خیلی ها هم میگن این کار درست نیس. میگن حالا فعلا از جوونیت استفاده کن، پول پس انداز کن ، کلاس برو ، چون بعد از ازدواج دیگه درگیر زندگیت میشی و دیگه نمی تونی پیشرفت کنی و سختت میشه . میگن تا سه چهار سال دیگه تعویق بنداز.

2. از اونجایی که پدرم رو از دست دادم و بیشتر خرج و مخارج به عهده خودم میشه ، شاید نتونم اونطور که باید و شاید خانواده طرف مقابل رو راضی نگه دارم . در حالی که پسرای دیگه خانوادشون پشتشونه.

3. شهر ما محیطش سنتیه و همه همدیگه رو می شناسن . کافیه برم جایی خواستگاری تا فرداش همه شهر بفهمن ( درحالی که نمی خوام اینطور باشه ) و از طرفی این سنتی بودن باعث میشه که نشه راحت دخترا رو دید. دخترایی که معرفی می کنن رو تا حالا ندیدم و اگه بریم خواستگاری و نخواستم ، ممکنه خانوادش بگن که دیگه اسم رو دختر ما گذاشتین و باید بگیرین ! ( شده ، دیدم که میگما !)

4. تو بحث انتخاب دختر ، همه خانواده با هم اتحاد نظر ندارن . یکی میگه فلان دختر خوبه ، در حالی که یکی یه عیب می زاره روش.

نظر شما چیه ؟
بعد از مشخص شدن کارم ، خواستگاری برم ؟؟ نرم ؟؟ صبر کنم چند سال ؟؟
اگه قرار شد برم چطوری این دو دلی و وسواس رو از بین ببرم ؟؟؟
ممنون میشم راهنماییم کنین

با نام و یاد دوست

سلام

یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود

لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان با حفظ امانت جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم سایت در این تاپیک درج می شود:

سلام به همه و کارشناس محترم
داستان من کمی طولانی هست ببخشید که وقتتون رو می گیرم. سعی می کنم همه چیزو بگم. پدرم مربی رانندگی هست بعد از چند وقتی که مورد لطمه روحی قرار گرفتم سعی کردم خودمو بازیابی کنم من نزدیک یکسال پیش از یک دختر بازی خوردم حالا شاید توجیح باشه اما بارها سعی کردم رابطمو با خدا درست کنم اما وقتی یاد اون لحظات و افسردگیام می افتم بازم تو فکر می رم اونقد عمیق که درست خودمو تو اون محیط می بینم. هر کی چهره منو می بینه می گه تو دهنت بوی شیر میده اما واقعا آسیب دیدم. به خدا گفتم هر کسی هر بلایی سرم آورد بخاطر اینکه تو هم منو ببخشی می بخشم اما دو نفر رو به هیچ قیمتی نمی بخشم اول یکی از مهمترین افراد زندگیم، دوم این دختر. این دختر رو دوست ندارم و اگر هم منو بخواد من نمی خوامش اما تلخ ترین روزای زندگیمو رقم زد. روزایی که خودمو تنها حتی بدون خدا می دیدم. روزایی که نمازام قضا نمی شد هر شب واقعه هر روز 7 بار نادعلی و هر شب دعای توسل و نذر و مسجد رفتن و کمک مالی به فقرا و ... یادمه یک کتاب خوندم درباره زندگی یکی از عرفا و اونقد جوگیر شدم(واقعا جو بود) هر چی در می آوردم بخشیشو کمک می کردم. اما هر روز بدتر از دیروز ناامید می شدم.دیگه ناامیدیم خیلی زیاد شد جایی که دیگه امیدم از خدا رفت اون دخترو ول کردم و از محل کارم با دعوا اومدم بیرون. همه این ماجراها 7 ماه طول کشید و روز و شب من رو تشکیل میداد.
گذشت...
و حالا یکسال از اون قضایا می گذره و من بلاهایی عجیبی سرم اومده بگذریم از اینکه هرکاری می کنم (هرکاری) رابطم با خدا صاف نمیشه.مخصوص وقتی کلیپای سربریدن و شکستن دست و پای مردم عراق و سوریه رو می بینم می گم خدا کجاست؟ با خودم می گم خدا به اونا کمک نمی کنه اونوقت به من کمک می کنه!!
بگذریم...
حالا من فقط دوست دارم یا مجرد بمونم یا اگر ازدواج کنم با خانمی زیبا ازدواج کنم. چونکه از دو چیز می ترسم. اول اینکه اگر با خانمی که زیبا نباشه ازدواج کنم ممکنه نارضایتی تو دلم بمونه و بهش ظلم کنم. دوم اینکه می ترسم خودم شکنجه بشم.
چند وقت پیش بود که مادرم اومد و به من گفت که بابات یک کارآموز خانم داره که خیلی قشنگه. مامانم گفت اینجور دخترا نمی مونن و زود ازدواج می کنن و ...
خلاصه یکروز صبح که خواب بودم و مادرم به بابام گفت صبر کن پسرت جایی کار داره می خواد باهات بیاد. خلاصه من نمی دونستم قضیه چیه ولی بعد که فهمیدم خیلی نگران بودم چون اولین باری بود اینطوری جلو می رفتم.سر تا پام استرس و نگرانی بود همش می گفتم نکنه گندش در بیاد. آبروی بابام بره و ... خلاصه بابام هیچی نمی دونست من رفتم سوار ماشین شدم وقتی اون خانم رو دیدم خیلی زیبا بود. واقعا قشنگ بود. و 18 ساله. خلاصه من و مادرم با کارامون یه جور همه چیرو به خودشو مامان دختر فهموندیم. و متوجه شدم هم خود دختر و هم مامانش 70 تا 80 درصدی راضین اما بخاطر شرایط من، مامان دختره و بابام کمی دو دلن.
خیلی دوست داشتم با اون دختره ارتباط برقرار کنم اما چون بابام وسط کار بود اصلا نمی تونستم. حتی شمارشم نتونستم گیر بیارم. از این قضیه گذشت.
تا حدودی هم بیخیال شدم.
حالا حسرت می خورم به اراده آدمایی که 40 بار خواستگاری می رن تا فرد مورد نظرشون رو پیدا کنن. من همچین عرضه ای ندارم.
بعد از مدتی خواهرم گفت به یکی از دوستاش تو کتابخونه گفته که به من ریاضی یاد بده. منم که گفتم باشه اول هی به آبجیم می گفتم خشگله، خشگله. بیچاره آبجیم خیلی از این طرز صحبت من ناراحت میشد.
نمیدونم چی بگم :Ghamgin: خودمم از درون خودم ناراحتم اما من نمی تونم حریف خودم بشم این واقعیته!
خواهرم می گفت خوشگله از خیلی ها قشنگتره. خلاصه بالاخره آبجیم شماره اون دخترو با اجازه خود اون دختر به من داد و ارتباط شکل گرفت. من با دیدن اون دختر اصلا از قیافش خوشم نیومد حتی یک درصد. اما دیگه دیر شده بود و ما باید درس می خوندیم. اون دختر 7 ماه از من بزرگتره. و اونچه که باعث شده من امیدوار باشم تعریفای بی حد و اندازه خواهرم از اون دختره. می گفت خیلی درس خونه، پرتلاشه، با اخلاقه، مذهبیه و... و خدا شاهده تو این مدت خلافه اینو ندیدم. واقعا خوش اخلاقه، باهوشه و سرسنگینو و پرتلاش. دانشجوی ترم آخر کارشناسی ارشد. و دکتری هم شرکت کرده.
اما خوب من با اون دختر اولی که زیبا بود رابطه نداشتم از کجا بدونم اون اخلاقش همینطوری نبوده!؟ اینه که منو اذیت می کنه.
حالا خیلی ارتباطم با این دختر صمیمی شده. همین دو روز پیش بود که بهم اس ام اس داد که من با تمام وجود ازت خوشم اومده!...
می دونم چیزایی رو که در ادامه می گم اگر بخونید من رو بی فکر و نادان صدا می کنید. درسته و حق دارید اما باید بگم تا در جریان باشید.
راستش من باعث شدم ارتباطمون به این سمت کشیده بشه و کارهای احمقانم و حرفام این ماجرارو اینطوری کرد ... نتونستم خودمو نگه دارم و حالا اینطور شد. از جایی هم ریاضیات عمومی 2 و دیفرانسل و مهندسی و... به من یاد می ده. نمی تونم ولش کنم می ترسم این ترم فاجعه بشه! به امیدش این همه ریاضیارو با هم برداشتم.

به کارشناسای سایت هم درباره این ظاهر پرستیم پیام خصوصی دادم و جواب شنیدم که ظاهر فانیه و اینکه خدا هرکسی رو که بخاطر ظاهر به دنبال کسی بره چیزی در ظاهرش می بینه که ناپسنده و اینکه دختران خوش سیما عموما بدون مرز رفتار می کنن چون خواهان زیادی دارن در نتیجه بی بند و بارن.
اما باز درمان نشدم. :Ghamgin:
دو دولم هیچکدوم صد در صد رد نشدن اولی رو نشناختم(ای کاش رابطه داشتم باهاش) و دومی باطن خوبی داره(فوق العادس!).

حالا کمک و نظر شما رو می خواستم. همیشه ترس از این داشتم که جوابی که مدنظرم نیست بشنوم و حتی خوندنش برام سخت باشه . اما واقعیت اینه و باید جسارت داشت و جواب تلخ رو خوند.

من آماده ام تا بخونم جوابتون رو.