ولایت فقیه

سلام در یکی از پیچ های اینستاگرام مطالبی ارائه میشه تحت عنوان «اخبار جعلی و‌مغالطه آمیزِ حکومت اسلامی» و برای هر کدام اسمی میزارند مثلا میگن این گفته ی حکومت اسمش مغالطه پهلوان پنبه است...اون یکی مغالطه علت جعلی..فلان سخن مغالطه توسل به ترحم.. و ده ها جور مغالطه رو نام میبره میخواستم برسی بشه چقدر این ایراد ها وارده؟ برای شروع یکی از مطالبشو میزارم: _——————————————-_ «پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت آسیبی نرسد نوع مغالطه: دوگانه جعلی در این جمله که منتسب به روح الله خمینی است پاسخ داده نشده که اگر خود ولایت فقیه به کشور آسیب رساند چگونه میتوان کشور را از آسیب ایشان حفظ نمود این یک مغلطه از نوع دوگانه جعلی است حفظ مملکت رابطه معناداری با حمایت از ولی فقیه ندارد.»  

آیا روایت «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة»؛ به جز امام زمان قابل تعمیم به مثل ولی فقیه هم هست؟

سلام.من به ندرت وارد مسائل سیاسی و حکومتی میشم. این از همون به ندرت هاست... :d
یک چند ماهی هست یا بود که یک سری سخنرانی ها و گفتگو های سر موضوع نفوذی ها شکل گرفت یا این موضوع پر رنگ تر شد.

به نظر میرسه که حکومت زیادی خرابی و افتضاح آفریده و باعث ناراحتی مردم شده.و برای پاسخ به حملات و انتقادات شدید مردم، سخنرانها شدید تر و جدی تر از پیش آستین بالا زدن و بحث نفوذی ها در حکومت رو با شدت بالا آوردن که آره نفوذی ها کلا وارد همه جا شدن و خیلی از بدبخی های کشور زیر سر این نفوذی هاست!نه همه ی مسئولان.خلاصه خیلی از مشکلات ما مسببش آمریکا و اسرائیلی هاس هستند که این مدیران نالایق رو نفوذی دادن.
حالا کاری به این نفوذی ها ندارم...نمی دونم در این باره تاپیکی ایجاد شده یا نه.بگذریم...
اما سوالم اینه، توی همین دست سخنرانی ها، چیز هایی گفته میشه و حرف هایی زده می شه که آدم از خودش می پرسه با این وضعیت آیا دیگه معنی داره ما عموم مردم مسئولین رو به ویژه شخص رهبری رو انتقاد کنیم.بهشون نقدی وارد کنیم؟ به صورت ویژه رهبر منظورمه؟یعنی انگار چه غیر مستقیم و چه مستقیم طوری سخنران ها حرف می زنن که دیگه اصلا رهبری چه معصومه هستن و چه معصوم نیستن باید باهاشون مثل یک معصوم کنار بیاییم و برخورد کنیم.و دیگه اصلا انتقاد و گلایه ای نداشته باشیم!!

یکی از اون اون چیزهایی که گفته شد موردی از آقای رائفی پوره که مثال می زنم.
مثلا ایشون می گن امام اول ما، ایشون یک کسی رو مشاور خودشون انتخاب کرده بودن که ایشون منافق بود و پدرش کافر(خود امام این مشاور رو اینگونه خطاب قرار می دن).او کسی بود که همسر امام و دختر پیامبر رو زیر کتک گرفت و خون از مادر امام حسن جاری بود.

یعنی یک امام معصوم و آگاه و مطلع یک همچین جانوری را مسئول و مشاور خودش قرار می ده با اینکه می دونه لیاقتش نیست،اما چون اسلام و اینها در خطر بود.مجبور بود!!چاره نداشت!!یعنی اگر اسلام در خطر نبود امام می گفت تو کی باشی که من تو را مثلا به مشاور خودم در بیارم.مجبور بود کسی رو که دختر پیامبر رو کتک می زد رو مسئول یا مشاور یا استاندار جایی انتخاب کنه.یعنی اقای رائفی پور طوری سخن می گن که امام مجبور بود.راه چاره نداشت.

خوب وقتی یک همچین حرف هایی زده میشه.آدم دیگه چگونه جرائت کنه که مثلا سران بالا رتبه ی نظام به ویژه رهبری رو نقد کنه که چرا فلان اشخاص مثلا نالایق رو مدیر کردید و انتخاب کردید؟

یا مثلا باز خود این آقای سخنران میگن، ما باید به بعضی ها مسئولیت بدیم که پیش خودمون باشند که نرن جای دیگه خراب کاری کنن.فکر کنید شما.یعنی ما باید به یک سری ابله و نادان و نالایق پست و مقام بدید که پیش خودمون باشند!!! یا همون ماجرا، امام با اون درایت، با اون ذکاوت و هوشیاری مجبور میشد که یک بی شرفی رو مشاور خودش انتخاب کنه...رهبر که از امام علی بالاتر نیستن.یا رئیس جمهور که از امام بالاتر نیستن.این امر و احتمال برای رهبری یا رئیس جمهور و دیگران هم می ره چه بسا بیشتر...یعنی اگر رهبری یک آدمی که از نظر ما جاهله، نادانه و خرابکاره رو مسئول کرد جایی.من نباید جرائت کنم رهبری رو انتقاد کنم که چرا این شخص رو مثلا چه می دونم جزو رئیس قضاییه کرد؟؟یا اگر رئیس جمهور فلان آدم بی لیاقت در یک پستی رو فرضا وزیر قرار داد.من چگونه از رئیس جمهور گلایه کنم.شاید رئیس جمهور مجبور بود که یک مدیر نالایق رو بزاره وزیر.

من چطور می تونم رهبر رو نقد کنم که چرا یک همچین کسی رو مسئول قرار داده؟؟من یک همچین حقی رو دارم اصن به عنوان یک شخص دانشجوی عادی که هیچ پست و مقامی ندارم؟یا رئیس جمهور؟؟یعنی رسما سخنران ها، طوری حرف می زنن که از نظر من قصدشون اینه که ما هیچ دید انتقادی به رهبری نداشته باشیم حداقل در خیلی از موارد؟که البته اینو میشه به رئیس جمهور و دیگران هم تا حدی داشت.
و جالب اینه که خود رهبری چندین بار گفتن من رو هم نقد کنید.من خوشحال میشم؟؟
بالاخره تکلیف ما چیه در مواجه با مدیران نالایق؟؟اشخاص نالایق؟؟افرادی که پست های نالایق رو گرفتن؟؟اگر شخص رئیس جمهور یا رهبری کسی رو به فلان مقام انتخاب کردن؟؟ما ساکت باشیم و بگیم حتما یک حکمتی بوده؟؟اگرم رهبری و رئیس جمهور مجبور بوده باشن که فردی نالایق رو در پستی قرار بدن.نمی تونن بیان بگن که ملت ما مجبور بودیم.اینا از اسرار حکومتی احتمالا حساب میشه :d:khandeh!:
نقش ما در برابر پست ها و مدیران نالایقی چیه؟؟یا دربرابر خرابی هایی که فکر می کنیم از جهت مدیران نالایق به بار امده؟؟ما باید از کی و کجا گلایه و شکایت کنیم؟؟رسانه ی ملی خرابه و مشکل داره.خود این آقای رائفی کلی مسخره و تندی می کنه به صدا و سیمای ملی.خوب این مدیرشو رهبری انتخاب می کنه اینطور نیست آقای سخنران؟آها! ممکنه رهبر مجبور باشه یک نالایق و یک یهودی مخفی در لباس اسلام رو بیاره مدیر صدا و سیما کرده باشه.مجبور باشن دیگه؟ مگر میشه صدا و سیمای ملی باشه، زیر مدیریتی کسی باشه که توسط رهبری اداره میشه و رهبری کسی شایسته و لایق رو انتخاب کنن ولی وضعیت این رسانه این باشه که خود شخصی مثل شمای سخنران آقای رائفی پور که دیگه طرفدار رهبر و نظامید بیاد بگید ما رسانمون ملی نیست.میلیه.بیایین بگین کی تا حالا رسانه دست ما بوده!!!!!!!!پس دست کی بوده؟؟رهبر داره رئیس صدا و سیما رو انتخاب می کنه!! آها حتما رهبر مجبور بوده اشخاص نالایقی رو رئیس کنه!!!به رهبری انتقاد نکنیم!!!پس بهتر نیست به صدا سیما هم انتقاد نکنیم؟/

خلاصه احساس می کنم دارن سخنران ها که انتظار داریم حق و حقیقت رو بگن، جوی رو تفکرات رو شکل می دن که ما باید خیلی از مسئولین و افراد به ویژه شخص رهبری رو انتقاد نکنیم.باید ساکت باشیم در برابرشون.

سلام
راستش من خصوصا تو مسئله نمازخوندن نمیتونم به حرف مراجع گوش کنم
ببینید من قبول دارم هرچیزی آدابی داره
نمازخوندن هم آدابی داره
نماز یعنی توجه به خدا
بعد ما اگر تو رکعت فلان شک کنیم نماز باطله
خب چرا باید باطل باشه؟؟؟این همه سخت گیری واسه چیه؟
اینجوری که ما همش توفکریم که فلان کلمه رواشتباه گفتیم یا نه!!

من فکر میکنم این فتواها بیشتر ازاینکه باعث توجه ما بشن باعث دوری ووسواس مامیشن و اونقد توحاشیه میبرنمون که اصل روفراموش میکنیم

من واقعیتش هرچقدرم شک کنم یا اشتباه کنم نه توجه میکنم بهش نه نمازو قط میکنم میگم خداخودش میبخشه خیلی هم اینجوری آرامشم بیشتره.

یااگر خون از بینیت بیاد باچیزی پاکش کن
نمیدونم اندازه ش چقد باشه بنظرم اینا آدمو دیوانه میکنه.
من یمدتی خیلی اهمیت میدادم به اینچیزا وسواسی نشدم بلکه به فتواها گوش دادم که کم ازدیوونه ها نداشتم
دیدم فایده نداره بیشتر باید حواسم به حواشی باشه انگار. از اصل جامیمونم.

آیا آیه یا حدیثی داریم که نوشته باشه به حرف مرجع تقلید گوش بده؟
ما فقط 14معصوم داریم که مطلقا باید ازشون پیروی کنیم که تو قرآن هم اسمشون نیست بلکه نوشته خدا و رسولش
الان هم که رسول نیست
14معصومی هم که احادیث میگن نیستن
پس من نمیتونم یکی دوتای دیگه بهشون اضافه کنم و بگم مطلقا من باید ازاین یا اون تبعیت کنم
دیدم یجایی گفتن که اگر مرجع تقلید نداشته باشی کارات باطله.
مگه از معصومین هستن و حکم ازطرف خدا دارن ؟

ندیدم تو قرآن و احادیث اسمی از مرجع تقلید باشه اگر هست لطفا برام بفرستینش ممنون میشم.

با سلام
می خواستم سوال کنم اگر حکومت دینی کفایت لازم را برای رهبری مردم دارد دلیل این همه فساد فرهنگی و اقتصادی و ... با وجود حکومت دینی چیست؟

سلام

در این ویدئو رهبر انقلاب اسلامی آیت الله خمینی رحمة الله علیه گفتند:

دلخوش نباشید که مسکن فقط می سازیم
آب و برق را مجانی میکنیم برای طبقه مستمند
اتوبوس را مجانی میکنیم برای طبقه مستمند
دلخوش به این مقدار نباشید
معنویات شما را
روحیات شما را
عظمت میدیم
شما را به مقام انسانیت می رسانیم

خب رهبر انقلاب در حکومت اسلامی چنین وعده های دادند

البته این ویدیو جای شک نداره تصویر سازی نیست ، یا اینکه ادعا بشه که حرف ایشون نیست

سوالم اینه ایا ایشون اشتباه کردند؟ وعده دروغ دادند؟
مصلما وعده دروغ که نمیخواستند بدهند؟

چند روز پیش توی اتوبوس بودم
راننده گفت چند ایستگاه دارم خانما رو سوار میکنم و کارت نمیزنند، اتوبوس خیریه نیست؛ کارتتون رو بزنین

به یاد حرفهای این سخنرانی افتادم:
دلخوش نباشید اتوبوس را برای طبقه مستمند مجانی میکنیم
خنده تلخی زدم حتما اونی که سوار اتوبوس شلوغی شده که جای نیست سوارش شی بزور بس سوار بشی یعنی از روی جبر خودتو زحمت میدی و سوارش میشی بعدش کارت نمیزنی حتما دغل کاره و کلاهبرادر مبادا که شاید مستمند باشه و نداشته باشه کارت بزنه
آره نباید دلخوش باشیم که این کارا رو میکنند، چون نکردند

نظرم به عنوان یک جوان سی ساله در این جامعه اسلامی اینه که:
نه تنها که نه خانه ای و نه اب و برقی و نه حتی اتوبوسی را برای طبقه مستمند مجانی نکردند
بلکه معنویات و روحیات هم به جایی رسید که الان وقتی چند بسته غذا رو میبری تو خیابون به مستمندان بدهی
حتی اونهایی هم که دستشون به دهنشون میرسه میان توی صف تا غذایی بگیرند
بماند که در محله های مستمند و پایین شهر از دست هم دیگه چنگ میزنند

به قول شهید بهشتی جامعه ای که محله بالا با پایینش فرق کنه
و پایینش چاله چوله داشته باشه خراب باشه با قران سرتاسر این جامعه رو هم بپوشنی بازم هم این جامعه لجن هست
آره اینم مقام انسانیت که دیده میشه!

میخوام بدانم آیا مرجعی یا مقام مسئول دینی یا سیاسی پاسخگو باشه
آیا آیت الله خمینی که نشانه خداوند به معنی ایت الله هست بر روی زمین اشتباه کرد؟
یا اینکه اشتباه نکردند و نباید این موارد انجام میشد؟
یا وعده دروغ دادند؟ یا نه دروغ نگفتند بلکه مسیر جامعه برگشت به مسیر قبلش؟

لطفا پاسخگو باشید

فساد و عدم مشروعیت

1

بخش هایی از بیانیه ی گام دوم انقلاب :

......عدالت و مبارزه با فساد: این دو لازم و ملزوم یکدیگرند. فساد اقتصادی و اخلاقی و سیاسی، توده‌ی چرکین کشور‌ها و نظام‌ها و اگر در بدنه‌ی حکومت‌ها عارض شود، زلزله‌ی ویرانگر و ضربه‌زننده به مشروعیّت آن‌ها است؛ و این برای نظامی، چون جمهوری اسلامی که نیازمند مشروعیّتی فراتر از مشروعیّتهای مرسوم و مبنائی‌تر از مقبولیّت اجتماعی است، بسیار جدّی‌تر و بنیانی‌تر از دیگر نظام‌ها است

.....همه باید بدانند که طهارت اقتصادی شرط مشروعیّت همه‌ی مقامات حکومت جمهوری اسلامی است

.......عدالت در صدر هدف‌های اوّلیّه‌ی همه‌ی بعثت‌های الهی است و در جمهوری اسلامی نیز دارای همان شأن و جایگاه است

......چالش درونی عبارت از عیوب ساختاری و ضعف‌های مدیریّتی است.
مهم‌ترین عیوب، وابستگی اقتصاد به نفت، دولتی بودن بخش‌هایی از اقتصاد که در حیطه‌ی وظایف دولت نیست، نگاه به خارج و نه به توان و ظرفیّت داخلی، استفاده‌ی اندک از ظرفیّت نیروی انسانی کشور، بودجه‌بندی معیوب و نامتوازن، و سرانجام عدم ثبات سیاست‌های اجرائی اقتصاد و عدم رعایت اولویّتها و وجود هزینه‌های زائد و حتّی مسرفانه در بخش‌هایی از دستگاه‌های حکومتی است. نتیجه‌ی این‌ها مشکلات زندگی مردم از قبیل: بی‌کاری جوانها، فقر درآمدی در طبقه‌ی ضعیف و امثال آن است

2

به نقل از آخرین خبر :

انقلاب اسلامی ایران حاصل مجاهدت های حضرت فاطمه زهرا(س) است

این جمله را در تابلوئی در محله ما ثبت شده است به نقل از امام خمینی
در نگاه اول فهم این تعبیر مشکل است لطفا تببین کنید چگونه انقلاب نتیجه مجاهدت های ایشان است

با توجه به وعده های فراوانی که سردمداران انقلاب نسبت به دموکراسی و آزادی بیان و مطبوعات داده اند ، اما در مقام عمل شاهدیم که هرگز چنین نیست و یک شیعه ی غیر معتقد به ولایت فقیه و نظام جمهوری اسلامی از یک سنی یا مسیحی و یهودی به مراتب آزادی کمتری در بیان معتقدات خود دارد.
دقیقا یکی از نشانه های مهم ایدئولوژی هایی که بر پایه حقیقت استوار نیستند همین است، چون می دانند حرف حق در مقابل به آسانی قابل دریافت است ، تنها راه را در خفه کردن صدای حق و حقیقت می بینند...