خودشناسی

11 قدم برای خودشناسی !

انجمن: 

در برابر همسر، فرزندان، اعضای خانواده و دوستان عشقی بی قید و شرط داشته باش. زندگی توام با عشق بی قید و شرط، مسیر دلخوشی و شادی های زندگی را روشن می کند. دلت می خواهد بدانی که در مسیر درست زندگی قرار گرفته ای؟ دوست داری زندگی پر بار و بدون دغدغه ای داشته باشی و بر مشکلات زندگی غلبه کنی؟
دلت می خواهد موانع زندگی را از سر راه برداری و با تغییر و تحول معنوی، اجتماعی و درونی گام های بلندی را به سوی خوشبختی برداری؟
تمام جواب ها در یک جمله خلاصه می شود : « باید خودت را بشناسی ». شناخت خود یعنی کشف مهارت ها و استعدادهای نهفته.

به کارگیری توصیه های زیر ضامن موفقیت توست:

1 - شم و شهودت را دنبال کن

اجازه نده مشکلات زندگی، تو را به عقب براند. رویاهایت را عملی کن. همان فردی باش که در آرزویش بودی و هستی. تصمیم بگیر و اقدام کن. نگران اشتباهاتت نباش، شکست خوردی، ناامید نشو، دوباره تلاش کن، حتی اگر هزار
بار هم سرخورده شدی، در اصل هزار راه مختلف را امتحان کرده ای و از صمیم قلب می دانی که تلاش خود را کرده ای.


تو در درونت آتشی شعله ور است که به خاطر عشق به چیزی می سوزد. وظیفه توست که همان مورد را پیدا کنی و آتش عشق به آن را روشن نگه داری. این است زندگی تو. نگذار دیگران آتش عشق تو را خاموش کنند. هر کاری
از دستت برمی آید، بکن. هر کجا می خواهی برو، رویاهایت را با دیدی گسترده دنبال کن.


برای رسیدن به اهدافت تلاش کن. مایوس نشو. جاده منتهی به رویاهایت پر از سنگلاخ است. موانع را، سکوهای پرتابی به سوی موفقیت قلمداد کن. دل و جرات به خرج بده. در انتهای جاده، خوشبختی و موفقیت در انتظار توست.

2 - به خودت افتخار کن

تو صمیمی ترین دوست و مهمترین منتقد خودت هستی. علی رغم نظرات دیگران، در پایان روز در آینه زندگی فقط بازتاب خودت را می بینی. خودت را دربست بپذیر. وقتی به خودت افتخار کنی، در زندگی با انگیزه می شوی،
در این صورت مسیری الهی را که به رضایت خدا ختم می شود در پیش می گیری، به رضایت الهی تن می دهی و الگویی مناسب برای دیگران می شوی.


دقت کن که به خود بالیدن به معنی تکبر و فخر فروشی نیست، بلکه به این مفهوم است که برای خودت به عنوان فردی الهی، ارزش قایل هستی. البته تو فردی بی عیب و نقص نیستی ولی سزاوار احترام و پذیرش هستی.

تو نویسنده کتاب زندگی خودت هستی. پس قلم سرنوشت را در دست بگیر و قصه معنوی خودت را بنویس. خدا می داند چه تعداد افرادی هستند که دلشان می خواهد جای تو بودند. پس به خودت افتخار کن.

3 - خودت عامل تغییر و تحول هستی

سعی کن، هر کاری که انجام می دهی تغییر و تحول مثبت اندیشی ایجاد کنی. آیا این موضوع حقیقت دارد که فقط از طریق کمک به دیگران است که زندگی ات پربار می شود؟


جواب مثبت است. وقتی تو روی زندگی دیگران تاثیر مثبت داشته باشی، این عمل بر روی زندگی خودت هم موثر است. کاری بکن که دیگران هم خوشحال شوند یا اینکه کمتر زجر بکشند. هر چند تو تک و تنها هستی و همه کار
را نمی توانی انجام دهی ولی لااقل خدمتی هرچند ناچیز از دست تو برمی آید. از اینکه دل کسی را شاد کنی، لبخند رضایت به لب بیاور و مطمئن باش که اقدام الهی تو، خدا را هم شاد می کند.


4 - سرحال و شاکر باش

شادی درون توست. تفکر تو شادی آفرین است. فقط نگرش توست که اهمیت دارد و دنیا را متحول می کند. هر آنچه در مورد خودت و یا موارد دیگر فکر کنی، همان هم رخ می دهد. شاکر بودن، ضامن شادی توست. هر لحظه که
احساس می کنی شکر خدا کاری دشوار است، در جایی خلوت با چشمانی بسته بنشین، نفسی عمیق بکش و از بابت اکسیژنی که تنفس می کنی و آن خدایی که این اکسیژن مجانی را در اختیارت قرار داده، شکر کن.
هر دم و بازدم تو سزاوار شکر الهی است.


5 - قدر اوقات خودت را بدان

زمان، ارزشمندترین مولفه زندگی است. عمر خودت را به بطالت سپری نکن. انگیزه زندگی ات را پیدا کن و با برنامه ریزی و مدیریت صحیح رد آن را بگیر. زمان، مجانی در اختیارت قرار گرفته است. نمی توانی آن را صاحب شوی
ولی می توانی از آن استفاده کنی.


می توانی آن را خرج کنی اما نمی توانی آن را پیش خودت نگه داری. به محض اینکه زمان را از دست دادی، هرگز نمی توانی آن را گیر بیاوری. عمر تو روی این کره خاکی کوتاه است، پس بگذار که رویاهایت بزرگتر از ترس ها و
اقدامت پر سروصداتر از کلامت باشد.


6 - با خودت روراست باش

در رابطه با هر آنچه که می خواهی تغییر دهی و پیشرفت کنی، صادق باش. تو تنها کسی هستی که می توانی روی خودت حساب کنی، در روح و روانت به دنبال حقیقت باش و خود واقعی ات را بشناس. در این صورت می توانی
مسیر الهی را در زندگی ات دنبال کنی.


7 - در رابطه با دیگران با محبت باش

در روابط افراد، مسافت مهم نیست، بلکه عاطفه و محبت نقش عمده ای دارد. به کسی که عشق می ورزی، بی اعتنا نباش. بی توجهی به عزیزان در مقایسه با کلمات آتشین و غضبناک، لطمه زیادتری می زند. با کسانی که دوستشان
داری، در ارتباط باش.


آخرین مرتبه ای که به عزیزانت اظهار محبت کردی، کی بود؟ سپری کردن اوقات در کنار آنها، نشان می دهد که تو به آنها توجه داری و برایت مهم هستند. هر چند که زندگی ات شلوغ و پرمشغله است ولی جایی هم برای عزیزانت در
زندگی باز کن. با آنها حرف بزن، به درد دل آنها گوش کن. آنها را درک کن.


8 - عشق بی قید و شرط را احساس کن

در برابر همسر، فرزندان، اعضای خانواده و دوستان عشقی بی قید و شرط داشته باش. زندگی توام با عشق بی قید و شرط، مسیر دلخوشی و شادی های زندگی را روشن می کند. این عشق، انرژی قدرتمندی است که در ایام
دشوار به داد تو می رسد و روحیه ات را بالا می برد.


عشق، زیبا و غیرقابل پیش بینی است که اول از خودت شروع می شود. مادامی که خودت را دوست نداشته باشی نمی توانی عشقت را به دیگران نثار کنی. عشق به خود باعث ایجاد انرژی قوی درونی می شود و همین عشق
قوی ساطع شده، دیگران را هم احاطه می کندو در نتیجه از نظر تو دیگران بی عیب و نقص جلوه می کنند.


9 - کسانی را که به تو لطمه زده اند ببخش

حتما تو هم در مقطعی از زندگی، از دست کسی رنجیده ای و یا نسبت به او بی اعتماد شده ای و قلبت را شکسته است. هر چند که درد و رنج ناشی از آن امری عادی است ولی نباید این مورد، بیش از حد طولانی شود. رنجش
سبب از دست رفتن زیبایی های زندگی می شود. بخشش یعنی آزاد کردن زندانی و باید بدانی که این زندانی خودت بودی.


10 - در سراسر زندگی ات مسوول باش

تو حق انتخاب و اشتباه داری اما می توانی مواردی را انتخاب کنی که درصد خطاهای َآن ناچیز باشد. اگر فرمان زندگی ات را در دست نگیری، فرد دیگری این کار را به جای تو انجام می دهد که در این صورت تو به جای اینکه ارباب
خودت باشی، برده و اسیر دست دیگران می شوی.


تو تنها کسی هستی که سکان زندگی ات را در دست داری که البته کاری آسان نیست. تو هم مثل دیگران موانعی سر راه خود داری. باید مسوولیت پذیر باشی و به موانع غلبه کنی.

11 - پشیمان نباش

دنباله رو شم و شهود و ندای درونی ات باش. با خودت روراست باش و هر کاری که از دستت برمی آید برای شادی زندگی ات انجام بده. با افرادی معاشرت کن تا تو را خوشحال کنند و به اندازه ای که نفس می کشی، بخند. تا مادامی
که زنده هستی به دیگران عشق بورز. کمک حال دیگران باش. در هر موردی خدا را شکر کن. از اشتباهاتت درس عبرت بگیر و هر آنچه که نمی توانی کنترل کنی رها کن.

چگونه این تبعیض را می شود با عدالت جمع کرد ؟

انجمن: 

خداوند انسانها رو آفرید به اونها تمام مشخصه ها و ممیزاتشون از بقیه رو داد.یکی عقل بیشتری داره یکی عقل کمتری داره یکی معلولیت جسمی داره و یکی نداره و....ما دقیقا اون چیزی هستیم که خدا ساخته اگه بدیم خدا قوه هایی که ما رو به طرف بدی میکشونن در ما قویتر ساخته و اگه خوبیم چون قوه های خوبی در ما قویتر هستند.به نظر من انسان هیچ اختیاری نداره و هیچ چیز نیست.همونجور هست که خدا ساخته و میخواد. به پیامبرها و ایمه قوه عصمت داد و سعادت اونها تضمین شد اما انسانهای دیگه باید توی تاریکی پیش برن نمیدونن راهشون درسته یا غلط.نیروهای گمراه کننده به اونها غلبه میکنه و در نتیجه عده کمی راه درست رو میرن و اکثر انسانهای معمولی به جهنم میرن.
گناه من چی بود که باید اینهمه در خوف باشم و احتمال رفتنم به جهنم اینمه بالا باشه.به پیامبران در همون ابتدا برتری داده شده و من این رو عدالت نمیدونم.قبل از خلق شدن همه مساوی بودند پس چرا یکی بشه پیامبر و یکی بشه یک انسان معمولی.البته روایاتی هست که از قبل اصلا 5 نور آسمانی وجود داشتند. پس از قبل از آفرینش انسان هم این برتری به ائمه و پیامبر داده شده بود.این یک تبعیض بزرگه چطور میشه این رو با عدالت جمع کرد؟

کارشناس بحث : شعیب

برچسب: 

حدیثی برای شناخت پروردگار(کارشناس:مجید)

انجمن: 

دوستان سلام
حتماً این حدیث زیبا رو شنیدید

« من عرف نفسه فقد عرف ربَه »


امَا من چند وقت پیش چیزی شنیدم که برام جالب بود امَا شک دارم که درست باشه .
شنیدم که این حدیث جعلیه :Moteajeb!:
از کارشناسان محترم تقاضا دارم که بنده رو در این ضمینه روشن کنند .

خداشناسی یا خودشناسی؟ کدامیک مقدمند؟

انجمن: 

آدم وقتی میخواد صاحب خانه ایی رو پیدا کنه اول میره سراغ آدرس اون خونه؛وقتی آدرس خونه رو پیدا کرد قطعا صاحب خونه رو هم پیدا کرده.
ماحدیث داریم که قلب شما خانه وحرم خداست؛ وخود خدا توی قرآن فرموده که ما از رگ گردن به شما نزدیکتریم.
به نظر من فاصله ما از خدا به اندازه فاصله ماست از حقیقت وجودمون؛ این رو میگم تا بدونی برا پیدا کردن خدا جای دوری نمیخواد بری؛ تو ،خودت رو که پیدا کنی ؛ارزش خودت رو که بشناسی، مثل اینکه آدرس خونه رو پیدا کردی؛آدرس خونه با پیدا کردن صاحب خونه هیچ فاصله ایی نداره.
یه جمله بگم وتمام:
"تو اشرف مخلوقات عالمی.اگه میخوای خودت رو پیدا کنی اونجاها میتونی دنبال خودت بگردی"
ما رو هم دعا کنید دوستان عزیز....

مقالات و تست هاي متنوع روان شناسي در موضوعات مختلف

بر خداشناسی چه فوایدی مترتب است؟

باسلام



در پاسخ به این پرسش كه بر شناخت خداوند و ایمان به او چه فوایدی مترتب است باید گفت:

اولاً: وقتی كه یك بحث در قلمرو كاوشهای عقلانی و فطری بشر قرار گرفت، پرسش از فایده درباره آن روا نیست، زیرا چنین بحثی، خود فایده است، بشر در جهانی زندگی میكند كه نه از ابتدای آن آگاه است و نه از انتهای آن و نه از منشأ آن. طبعاً مایل است از ابتدا و انتها و منشأ آن آگاه گردد، خود این آگاهی قطع نظر از هر فایده دیگر برای او مطلوب است. لزومی ندارد كه هر مسئله علمی و نظری یك فائده علمی داشته باشد.

ثانیاً: اعتقاد و ایمان به خدا از مفیدترین و لازمترین معتقدات بشر در زندگی است. اعتقاد و ایمان به خدا از نظر فردی آرامش دهنده روح و روان و پشتوانه فضایل اخلاقی است، و از نظر اجتماعی ضامن قدرت قانون و عدالت و حقوق افراد در برابر یكدیگر است.[1]

خداشناسی سرآمد همه معرفتهاست
در پایان، گفتارهایی از پیشوایان معصوم را یادآور میشویم كه خداشناسی را سرآمد همه معرفتها دانستهاند.
1. روزی فردی نزد پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ آمد و از او خواست تا از شگفتیهای دانش (غرائب العلم) برای او بگوید. پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ از او پرسید درباره آنچه سر آمد دانشهاست (رأس العلم) چه میدانی، كه از شگفتیهای آن میپرسی. آن فرد گفت: سرآمد علم چیست؟ (ما رأس العلم؟) پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ پاسخ داد:
شناخت خداوند آن گونه كه سزاوار اوست.[2]
2. امام علی ـ علیه السلام ـ درباره جایگاه خداشناسی فرموده است:
«معرفه الله اعلی المعارف»:[3] خداشناسی برترین معرفتهاست.
3. امام صادق ـ علیه السلام ـ فرموده است:
«إن أفضل الفرائض و أوجبها علی الإنسان معرفه الرب و الإقرار له بالعبودیه»: برترین فرائض، و واجبترین آنها شناخت پروردگار و اقرار به بندگی اوست.

اگر فواید دیگری از خداشناسی و ایمان به او به ذهن دوستان می رسد در بحث مشارکت کنند؟


خصوصاً تجربه های شخصی افراد از فواید ایمان به خدا و حضور خدا در زندگی فردی و اجتماعی، غنای بحث را دو چندان می کند. :aks:



موفق باشید ...:roz:

پاورقی________________________
[1] . اصول فلسفه و روش رئالیسم ، ص 8 (پاورقی).
[2] . شیخ صدوق، التوحید، باب 40، حدیث 5.
[3] . غرر و دُرر، ص 81، بنقل از عقاید استدلالی، علی ربانی گلپایگانی.

تقويت روحيه عرفان و معنويت

چگونه مى توان روحيه عرفان و معنويت را در وجود خود رشد داد؟

«عرفان» در اصطلاح عبارت از معرفت قلبى كه از طريق كشف و شهود (نه بحث و استدلال) حاصل مى شود كه آن را علم وجدانى هم مى خوانند.
رسيدن به شناخت قلبى و عرفان با عمل به واجبات و مستحبات مانند: نماز، روزه، دعا، شب زنده دارى و... و دستورهاى خداوند متعال و راهنمايى هاى پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) و اهل بيت(عليهم السلام)حاصل مى شود.
بسيارى از علماى سير و سلوك معتقدند كه رهروان راه كمال و فضيلت، تقوا و اخلاق و نزديك شدن به خداوند متعال بايد تحت نظارت راهنما باشد و راهنما نيز بايد شرايط لازم را داشته باشد و بهترين راهنمايان در اين راستا پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) و پيشوايان معصوم(عليهم السلام) هستند. حضرت امام سجاد(عليه السلام) مى فرمايد: «كسى كه دانشمند و حكيمى او را ارشاد نكند هلاك مى شود.•
يكى ديگر از مراحل رسيدن به شناخت و عرفان و اصلاح نفس، خودشناسى است، حضرت على(عليه السلام) مى فرمايد: «العارف من عرف نفسه فاعتقـها ونزّهها عن كل مايبعدها; عارف حقيقى كسى است كه خود را بشناسد و ]از قيد و بند اسارت[ آزاد سازد، و آن را از هر چيز كه او را از سعادت دور مى سازد پاك و پاكيزه كند.»•
پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) مى فرمايد: «من عرفه نفسه فقد عرفه ربّه; هر كس خود را بشناسد پروردگارش را خواهد شناخت.• و همچنين عوامل ديگرى در شناخت و رسيدن به كمال مؤثر هستند: از جمله; اخلاص در اعمال (گفتار و كردار)، امام صادق(عليه السلام)مى فرمايد: «خداوند به اندازه نيّت هاى بندگان به آن ها كمك مى كند.»•
2. توكل; خداوند متعال مى فرمايد: «...ومَن يَتَوَكَّل عَلَى اللّهِ فَهُوَ حَسبُهُ; (طلاق،3)...و هر كس بر خدا توكل كند كفايت امرش را مى كند...».
3. پيروى نكردن از هواهاى نفسانى; قرآن كريم مى فرمايد: «...آيا گمراه تر از آن كس كه پيروى از هواى نفس خويش كرده و هيچ هدايت الهى را نپذيرفته كسى پيدا مى شود؟! مسلماً خداوند قوم ستمگر را هدايت نمى كند!» (قصص،50)
4. پيروى نكردن از شيطان; «...او ]شيطان[ براى شما دشمن آشكارى است.» (يس،60)
5. پاك بودن محيط; (اعراف،58)
6. كمك، توسل، استمداد و دوستى با پيامبر اكرم و اهل بيت(عليهم السلام); (احزاب،21; توبه،71) و...•

1_ 1. بحارالانوار، علامه مجلسى رحمة الله عليه، ج 75، ص 159، مؤسسه الوفاء، بيروت.
2_ 1. غررالحكم ودرر الكلم، محمد تميمى آمدى، ص 240، دفتر تبليغات اسلامى، قم.
3_ 1. بحارالانوار، همان، ج 2، ص 32.
4_ 1. مستدرك الوسائل، شيخ حرّ عاملى، ج 1، ص 93، مؤسسه آل البيت(عليهم السلام) قم.
5_ 1. براى آگاهى بيشتر ر.ك: اخلاق در قرآن، آية الله مكارم شيرازى و ديگران، ج 1-3، د