زبان قرآن

زبان و ادبیات عرب و سیر تاریخی آن در ایران

سلام وعرض ادب

سوالی که از کارشناس محترم داشتم این هست که چطور شد که زبان عربی دربین ایرانیان کاملا پذیرفته شد؟به طوری که بسیاری از شاعران ودانشمندان وتاریخ نگاران و نویسندگان ایرانی در کتب خود حتی کلمه ای فارسی نمینویسند.
درکل چرا زبان عربی به متون ایرانی سرایت کرد؟
چرا بزرگانی مثل ابن مقفع وجرجانی وسیبویه وبسیاری دیگر از ایران بوده اند؟چگونه شد که حتی از خود عرب ها نیز در این زبان جلوتر رفتند اما به یک باره این روند متوقف شد؟

متشکرم:Gol:

هدایت برای که!؟

انجمن: 

سلام
تو بحث های زیادی که درباره ی قران داشتم، اغلب یه جواب مشترک گرفتم! منظور قران یه چیز دیگه ست!!
سوالی که مدتیه ذهن منو مشغول کرده، اینه که چطور ممکنه موجودی که خردمند باشه، خیرخواه باشه، و از همه چیز آگاه باشه، نتونه برای چیزی که فرق میکنه، یه واژه ی جدید درست کنه و از یه واژه ی دیگه که برای مخاطبانش معنای دیگه ای میده، استفاده کنه!!؟
بذارید مثالی بزنم! من یه دوست چینی دارم که میخواد برای من یه نامه بنویسه! خب اون قطعا میدونه که من چینی رو نمیفهمم!(به فرض وجود نداشتن مترجم چینی!) اون مثلا اون نامه رو به زبان انگلیسی مینویسه! چون متداوله و ترجمه ش راحتتره! اگه اون قصد داشته باشه که من نامه شو بفهمم، قطعا از واژه های چینی استفاده نمیکنه(حتی با حروف انگلیسی!)! چون من نمیتونم چینی بخونم!
در مورد قران مواردی هست که ادعا میشه منظور قران یه چیز دیگه ست، مثل قلب و شهاب سنگ!
برای این بحث لازمه برای اثبات اینکه منظور از این واژه ها یه چیز دیگه غیر از خود واژه شه، اثبات کنید که موجودی خردمند، آگاه و خیرخواه توانایی استفاده از این ویژگیهاشو نداشته و نتونسته یه واژه ی جدید ایجاد کنه که با واژه های مخاطبش مشابه نباشه!!(مخاطبش عربه! پس زبان عربی) یا اینکه اثبات کنید که انسان با قلبی که در سینه ش هست فکر میکنه و شهاب سنگا هم تیر فرشته ها هستن، نه اجرام سنگیی که به حریم سیارات وارد میشن!
قطعا اگه من بدونم که مخاطبم انگلیسی بلد نیست و باهاش انگلیسی حرف بزنم، بدور از خرده!!

ذکر الذین در قرآن برای مفرد

انجمن: 

با سلام
در برنامه سمت خدا
حاج آقا رفیعی در مورد امامت مطالبی می فر مودند و می فرمودند که در بسیاری شان نزول قران آماده که یکنفر میاد کاری می کنه اما قران در ذکر آن جمع می بندد ایشون چند مثال زدند.
مثلا در آیه 55 سوره مائده که رد مورد انفاق در رکوع می باشد مفسران شیعه که معتقدند این شخصیت امام علی هست با توجه با روایاتی که رد این مورد داریم اما یکی سوالات این هست که از ذکر الذین استفاده شده که آقای رفیعی فرمودند که قران در بسیاری از شان نزول ها که فاغل یک نفر بوده از الذین استفاده کرده
یا
مثلا فرمودند ابوسفیان به یکی پولی می ده که بیاد در بین مسلمانان ترس و رغب بیاندازه
که قران میفرمایید کسانی هستند که میان و می گویند و از این قبیل
می خواستم بدونم چرا به این شکل میشه

زبان قرآن بسیار ساده است ««« اگر سواد هم نداری نگاه کن »»»

انجمن: 

سلام
پیر مردی داشتیم
در روستا
که سواد نداشت
همیشه به قران نگاه می کرد و ان را می بوسید
سوال کردم چرا هر روز قران را بازز می کنی وگاه می کنی؟
تو که سواد نداری؟
گفت : این کتاب محبوبم خداست
اگر شما یارتون کنارتون نباشه چکار میکنید؟حتما هرچی از یار دارید نگاه میکنید ومی بوسید مثل عکس، نامه و حتی یک دستمال یادگاری..........

نظر شما برای زبان قرآن چیست؟
ادامه دارد..

معجزه ادبی قران کجاست؟

انجمن: 

عده ای اصرار دارند که قران معجزه ادبی است و فلان کس و فلانی گفته اند که این نمی تواند کلام بشر باشد یعنی اینکه این معجزه است. خب چرا یک فارس یا غیر عرب وقتی قرآن را می خواند متوجه معجزه بودنش نمی شود .تعریف معجزه مشخص است. و همه کسانی که آن را می بینند به اعجازش اعتراف می کنند. اما در مورد قرآن اینگونه نیست پس این چه معجزه ایست که جز افراد خاصی که آنهم امروز وجود ندارند( یعنی اعراب جاهلی که بعضی از ایشان به فصاحت قرآن اعتراف داشته اند) کسی، حتی خود اعراب هم نمی توانند دیگر معجزه ادبی بودن قران را ابراز کنند.چون عرب فصیح نیستند و به این فصاح آشنایی ندارند. عربهای امرزوی هم بیشترشان نمی توانند این را اثبات کنند و به این مساله اعتقاد ندارند. پس این معجزه کجاست؟ ما درباره معجزه ادبی بودن قران این را باید در نظر داشته باشیم که در خانه کعبه در دوره جاهلیت اشعاری را می آویختند و همه به عظمت و بزرگی آن اشعار اعتراف داشتند اما درباره قران این کار را نکردند و کسی این کلمات شعر گونه را حفظ نکرد. یا لااقل به این بعد که بعد اعجاز ادبی باشد اعتراف نکردند این نشان می دهد که مردم به معجزه ادبی بودن قران اعتقاد نداشتند . جز دو سه نفر که گفتند و بعد مسلمان شدند که سخنشان محل تردید است چون بعدا مسلمان شده اند و به حکومت هم رسیده اند و دیگران نگفته اند پس سخنان اینها هم نمی تواند موید قوی ای باشد . حالا برای من بگویید اعجاز ادبی قران کجاست؟ چگونه با تعریف مسلمانان از معجزه سازگار است در حالی که حتی عربهای امروزی هم دیگر به این اعتراف نمی کنند چه برسد به کردها یا فارسها؟