معجزۀ ادبی قرآن

عده ای اصرار دارند که قران معجزه ادبی است و فلان کس و فلانی گفته اند که این نمی تواند کلام بشر باشد یعنی اینکه این معجزه است. خب چرا یک فارس یا غیر عرب وقتی قرآن را می خواند متوجه معجزه بودنش نمی شود .تعریف معجزه مشخص است. و همه کسانی که آن را می بینند به اعجازش اعتراف می کنند. اما در مورد قرآن اینگونه نیست پس این چه معجزه ایست که جز افراد خاصی که آنهم امروز وجود ندارند( یعنی اعراب جاهلی که بعضی از ایشان به فصاحت قرآن اعتراف داشته اند) کسی، حتی خود اعراب هم نمی توانند دیگر معجزه ادبی بودن قران را ابراز کنند.چون عرب فصیح نیستند و به این فصاح آشنایی ندارند. عربهای امرزوی هم بیشترشان نمی توانند این را اثبات کنند و به این مساله اعتقاد ندارند. پس این معجزه کجاست؟ ما درباره معجزه ادبی بودن قران این را باید در نظر داشته باشیم که در خانه کعبه در دوره جاهلیت اشعاری را می آویختند و همه به عظمت و بزرگی آن اشعار اعتراف داشتند اما درباره قران این کار را نکردند و کسی این کلمات شعر گونه را حفظ نکرد. یا لااقل به این بعد که بعد اعجاز ادبی باشد اعتراف نکردند این نشان می دهد که مردم به معجزه ادبی بودن قران اعتقاد نداشتند . جز دو سه نفر که گفتند و بعد مسلمان شدند که سخنشان محل تردید است چون بعدا مسلمان شده اند و به حکومت هم رسیده اند و دیگران نگفته اند پس سخنان اینها هم نمی تواند موید قوی ای باشد . حالا برای من بگویید اعجاز ادبی قران کجاست؟ چگونه با تعریف مسلمانان از معجزه سازگار است در حالی که حتی عربهای امروزی هم دیگر به این اعتراف نمی کنند چه برسد به کردها یا فارسها؟