حضرت عیسی

این‏كه هیچ پیامبر و معصومی از غیر زن زاده نمی‏شود و در مكتب غیر مادر رشد و نمو نمی‏كند، از جایگاه محوری زن در حیات دینی و اجتماعی بشر خبر می‏دهد . یكی از بزرگان عرفان جایگاه دینی زن را چنین به تصویر كشیده است: «زن به لحاظ داشتن قدرت خالقیت كه تنها از صفات خاص خداوند سبحان است، برای رسیدن به كمال مستعدتر است‏» . جایگاه اجتماعی زن، در منظر یكی از شخصیت‏های جهانی این گونه است: «زن با یك دست گهواره و با دست دیگر تاریخ بشریت را حركت می‏دهد» .

وجود این دو ویژگی، زن را در دو بعد عرفانی و اجتماعی به رقیبی بلامنازع مبدل ساخته است; به گونه‏ای كه اگر مردان جایگاه واقعی زن در كائنات را در می‏یافتند، بدان رشك می‏بردند .

به نظر می‏رسد، بشریت‏به خصوص جهان غرب جایگاه رفیع زن را درنیافته است و نمی‏خواهد حق وی را حتی به شكل صوری به وی باز گرداند . به راستی چند درصد از وكلا، معاونان و رؤسای جمهور كشورهای غربی زن هستند و در دایره‏ای محدودتر چند درصد از نیروهای سازمان‏های بین المللی را زنان تشكیل می‏دهند؟

مقام و جایگاه زن تنها در حكومت امام زمان (عج) شناخته می‏شود . در این حكومت است كه زن به جایگاه حقوقی و حقیقی خود دست می‏یابد . در این حكومت نگرش مردان به زنان دگرگون می‏شود; شعور فكری زن بدان‏جا می‏رسد كه به «زن بودنش افتخار می‏كند» و هرگز خود را با مرد نمی‏سنجد .

نقش حكومت اسلامی قبل از بر پایی حكومت مهدی - عجل الله فرجه الشریف - بارور ساختن باور زن به خویش، رهانیدن وی از سراب‏های كاذب ایسم‏ها و ایست‏ها و اعطای حقوق اجتماعی به وی تا مرز آسیب ندیدن گوهر وجودی او است . در حكومت مهدی - عجل الله فرجه الشریف - از سویی نگرش جامعه به زن و از سوی دیگر نگرش زن به خود تغییر می‏یابد . حكومت مهدی (عج) به لحاظ فراگیر بودن، امنیت‏شغلی برای زن را فراهم می‏آورد و زن در سایه سار این امنیت نگرش و امنیت كاری، از توان ینیت‏بخشیدن به ایده‏ها و اندیشه‏هایش بهره‏مند می‏شود .

زن در حكومت مهدی - عجل الله فرجه الشریف - به جایگاه رفیع و واقعی خود دست می‏یابد . شاید رمز رجعت زنان بزرگ موحد و حضور آنان در ساختار حكومتی مهدی - عجل الله فرجه الشریف - ، شكوفا ساختن استعدادهای آنان باشد; استعدادهایی كه در حكومت‏های دیگر توان بروز نیافتند .

رجعت 400 زن در كنار 800 مرد با حضرت عیسی - علیه السلام - و نیز رجعت زنانی چون ام‏ایمن، حبابه و البیه، سمیه، و ام‏خالد در این راستا قابل تحلیل می‏نماید .

گذشته از رجعت این زنان كه بی‏شك در حكومت امام زمان - عجل الله فرجه الشریف - از جایگاه محوری و مسؤولیت‏های كلیدی برخوردار خواهند بود، وجود 50 زن در میان 313 تن یاور امام عصر - عجل الله فرجه الشریف - كه هر یك در عبودیت، زهد و پارسایی و خلاقیت و كارآمدی سر آمد افراد بشرند و روایات آن‏ها را امیران می‏خوانند، نشان دهنده رسیدن زن به جایگاه حقیقی خود است . امام باقر - علیه السلام - در تفسیر آیه 148 سوره بقره به جابر بن یزید جعفی در خصوص یاران حضرت مهدی - عجل الله فرجه الشریف - می‏فرماید:

«و یجیی‏ء و الله ثلاث ماة و بضعة عشر رجلا فیهم خمسون امراة یجتمعون بمكة علی غیر میعاد قوعا كقزع الحزیف یتبع بعضهم و هی الایة التی قال الله این ما تكونوا یات بكم الله جمیعا ان الله علی كل شی‏ء قدیر» .

سوگند به خداوند، سیصد و سیزده تن كه پنجاه نفر از آنان زنند، بی‏هیچ قرار قبلی در مكه گرد می‏آیند و این است معنای آیه شریف: هر كجا باشید، خداوند شما را حاضر می‏كند; زیرا او بر هر كاری توانا است . (1)

به اميد آن روز...
پي نوشت ها :
بحارالانوار جلد 52 ص 223
حسن ابراهيم‌زاده/ پرسمان پيش شماره3