انجمن ازدواج و خانواده

با عرض سلام و ادب خدمت همه دوستانی که متن منو می خونن
اول یه کم از خودم میگم و بعد سوالمو مطرح می کنم.
پسرم . بیست و پنج سالمه . تازه مشغول به کار شدم و همین چند روز آینده به امید خدا قراردادی میشم. سربازی معافم . از قشر متوسط جامعه هستیم .شهرستانی هستم. تحصیلاتم لیسانسه ...

حدود شیش ماه پیش به خواستگاری رفتم که به دلایلی بعد از شیرینی خورون و آزمایش به هم خورد. خواستگاری اولم بود و تا به الان دیگه اقدامی انجام ندادم.
خانواده ام (مادر، برادرا و خواهرا) اصرار به ازدواج من دارن ( البته بعد از قطعی شدن قرارداد شغلیم) و خودمم به شدت نیاز به ازدواجو در خودم احساس می کنم.
ولی مسائلی هست که منو تو این امر دو دل کرده . از جمله :
1. هفتاد درصد دوستا و آشنا ها مدام سراغ می گیرن و تشویقم می کنن برا ازدواج ولی خیلی ها هم میگن این کار درست نیس. میگن حالا فعلا از جوونیت استفاده کن، پول پس انداز کن ، کلاس برو ، چون بعد از ازدواج دیگه درگیر زندگیت میشی و دیگه نمی تونی پیشرفت کنی و سختت میشه . میگن تا سه چهار سال دیگه تعویق بنداز.

2. از اونجایی که پدرم رو از دست دادم و بیشتر خرج و مخارج به عهده خودم میشه ، شاید نتونم اونطور که باید و شاید خانواده طرف مقابل رو راضی نگه دارم . در حالی که پسرای دیگه خانوادشون پشتشونه.

3. شهر ما محیطش سنتیه و همه همدیگه رو می شناسن . کافیه برم جایی خواستگاری تا فرداش همه شهر بفهمن ( درحالی که نمی خوام اینطور باشه ) و از طرفی این سنتی بودن باعث میشه که نشه راحت دخترا رو دید. دخترایی که معرفی می کنن رو تا حالا ندیدم و اگه بریم خواستگاری و نخواستم ، ممکنه خانوادش بگن که دیگه اسم رو دختر ما گذاشتین و باید بگیرین ! ( شده ، دیدم که میگما !)

4. تو بحث انتخاب دختر ، همه خانواده با هم اتحاد نظر ندارن . یکی میگه فلان دختر خوبه ، در حالی که یکی یه عیب می زاره روش.

نظر شما چیه ؟
بعد از مشخص شدن کارم ، خواستگاری برم ؟؟ نرم ؟؟ صبر کنم چند سال ؟؟
اگه قرار شد برم چطوری این دو دلی و وسواس رو از بین ببرم ؟؟؟
ممنون میشم راهنماییم کنین

سلام. احساس می کنم یکی از همکلاسیام از من خوششش اومده. اول سعی کردم به خودم تلقین کنم که اشتباه میکنم اما رفتارهایی ازش دیدم که دیگه حتی یک درصدم شک ندارم. خودش چهره ی زیبایی داره. منم از ترس اینکه به حال و روز الآنش نیفتم اصلا تحویلش نگرفتم. اما بعد از یه مدت دیدم خیلی پکره، حالش بدجور گرفتست. وقتی هم یه مدت باهاش بودم دیدم شنگول شده. الان هم که بیست روزی همدیگه رو نمیبینیم بهونه ای پیدا کرد تا با هم در ارتباط باشیم اما من هنوز جوابی بهش ندادم. خودمم هروقت تحویلش نگرفتم مدام به فکرش بودم. میخوام بدونم چی کار کنم که هم به نفع من باشه و هم به نفع اون.

با سلام خدمت دوستان گرامی!

مدتی این برام سوال شده که اگه بخوام از دختری که در خیابان میبینم خواستگاری کنم باید چکار کنم!:Ghamgin:
مثلا اگه با دوستانم از خیابونی بگذرم و دختری محجه و با حیا را ببینم چگونه باید بهش بگم؟ با نامحرمان حرف نمیزدم و خجالت هم میکشم و نمتونم آدرس یا شماره خانواده اش رو بگیرم تا به خانواده ام بگم که با آن ها صحبت کنند!
این اتفاق برام نیوفتاده فقط میخوام بدونم اگه افتاد باید چگونه عمل کنم که هم دینم رو نگه دارم و هم به اون دختر مورد علاقه ـم برسم!

با تشکر از دوستان عزیز :Gol: