ازدواج موقت

با نام و یاد دوست

عرض سلام و ادب

این سوال ،‌ سوال یکی از کاربران سایت هست که امکان طرح آن با آیدی خودشان نبود

لذا با توجه به اهمیت موضوع ، سوال ایشان با حفظ امانت جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم سایت در این تاپیک درج می شود:

با تشکر

در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید :Gol:

با سلام و عرض ادب و احترام

با شخصی صیغه محرمیت موقت خواندم که تمامی شرایط صیغه را داشت

در هنگام صیغه مدت زمان صیغه یک روز مشخص شد و عبارتی که در مورد مهریه گفته شد دقیقا به شرح زیر است:

«مهریه ات همان پولیست که امروز به تو خواهم داد»

مشکل اینجاست که مبلغ دقیق مهریه مشخص نبود

پس از نزدیکی شک کردم که آیا مهریه نباید دقیقا مشخص باشد؟

که پس از تحقیق متوجه شدم اینگونه است

حالا حکم رابطه ما چیست؟

آیا من مرتکب زنا شده ام؟

باید توبه کنم؟

لطفا کامل شرح دهید

با تشکر

یا علی

با نام و یاد دوست

سلام

سوال یکی از کاربران با حفظ امانت در این تاپیک طرح می شود

و جهت پاسخگویی به کارشناس محترم ارجاع داده می شود.

سوال ایشون:

با تشکر

در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید :Gol:

با نام و یاد دوست

سلام

سوال یکی از کاربران که تمایل نداشتند با مشخصات و آیدی خودشون مطرح بشه

با حفظ امانت در این تاپیک طرح می شود و جهت پاسخگویی به کارشناس محترم ارجاع داده می شود.

سوال ایشون:

در آمریکا هستم و تنها
زنانی در اینترنت هستند با شماره تلفن که می توان با آنها تماس گرفت و آمیزش داشت
آیا می توانم به این خانم ها تلفن بزنم و ازدواج موقت کنم؟

لطفا صریح پاسخ بدهید و از ابهام بپرهیزید چون من از لغات دینی سر در نمی آرم

سلام خدمت همه عزیزان.

ان شاالله به یاری حضرت حق, قصد داریم به بررسی شبهات و مسایل پیرامون ازدواج موقت بپردازیم!

امیدوارم کارشناسان محترم ,ما رو از راهنمایی هاشون بی بهره نگذارند.

هر امری اگر عاقلانه و درست انجام نشود مایه ناخوشایندی شده و برای انسان دردسر ایجاد می کند(حتی اگر فی نفسه امری
مستحب و نیکو باشد)

و این قاعده مخصوص ازدواج موقت نیست بلکه حتی ازدواج دائم و هر امر دیگری را نیز شامل می شود!

عسل که مایه شفا است اگر با خربزه خوشمزه میل بشه مایه اذیت و شکم دردِ انسانه چون در جای خودش مصرف نشده!

گذشته از اینکه باید بگم مشکل خیلی ها, یه قدم عقب تره و از نظر اعتقادی و فکری است!

تصورِ تعارضِ ازدواج موقت با مراتبِ سعادت و کمال در انسان یکی از موضوعات مهمی است که باید ان شاالله در زمینه اش
بحث بشه!

در چند نکته می توان آسیب های ازدواج موقت را برای پسرهای مجرد بیان کرد که عبارتند از
1- عدم اطمینان کامل به طرف مقابل به دلیل وجود تجارب مختلف جنسی طرف مقابل و احتمال به وجود آمدن مشکلاتی چون بیماری های عفونی ، ایدز و...
2- احتمال بارداری و مشکلات حقوقی که گریبان گیر جنس مذکر میشود.
3- گسترده شدن سرمایه گذاری روانی به دلیل احتمال عدم رضایت طرفین و ترک همدیگر و وارد شدن به تجارب مختلف عاطفی و جنسی که فرد باید با شرایط جدید خود را منطبق و هماهنگ کند این امر باعث فشار روانی و استرس در جنس مذکر می شود و این سرمایه گذاری به هیچ وجه به نفع ایشان نیست و هر گونه خدمت به طرف مقابل به عنوان پشتوانه زندگی نخواهد بود زیرا موقتی است.
4- کاهش انگیزه و تلاش و کوشش برای ازدواج دایم به دلیل کاهش تنش ها و احساس نیاز و به تأخیر انداختن ازدواج دایم با بهانه تراشی های به ظاهر منطقی
5- احتمال عدم پایبندی بعد از شروع به ازدواج دایم و وجود فشار و وسوسه غیر قابل مهار برای داشتن رابطه با جنس مخالف در خارج از خانواده که این وسوسه زمانی بیشتر می شود که مرد با رفتارهای انتقادی و به قول معروف غر زدن های همسر ش مواجه شود در این وضعیت فردی که تجارب گذشته داشته باشد سعی می کند به جای حل مسأله و جلب رضایت همسر به رابطه ای خارج از خانواده تن دهد که باعث ایجاد نیاز در همسر و مشکلات بعدی خواهد شد.
6- احتمال مقایسه همسر خود با موارد گذشته و نوعی احساس حقارت نسبت به همسر خود که باعث نارضایتی و تعارض شدید زناشویی خواهد بود.

با سلام!من قصد دارم خانمي را به عقد موقت خود درآورم ولي من شنيدم كه اين خانم با كسان ديگه اي كه همبستر ميشود،پايبند به اين نيست كه حتما صيغه شرعي شود.آيا من اين خانم را ميتوانم صيغه كنم؟

مردى خدمت حضرت رضا عليه‏السلام رسيد راجع به ازدواج موقت از حضرت سؤال‏
كرد،
گفت: شرايط ازدواج موقت چيست؟ حضرت عرض فرمود: زن دارى؟ عرض‏
كرد: بله،

فرمود: اين سؤال به تو ربطى ندارد،

چون امام مى‏داند اگر به او بگويد خوب است مى‏رود يك زيباتر از زن خود پيدا مى‏كند بعد دلگرم به او مى‏شود، بعد زن سى ساله خود كه شش تا بچه را بزرگ كرده، تمام ارزش‏هاى خانه را زير پا مى‏گذارد مى‏رود دنبال شهوت، خيلى چيزها را ائمه عليهم‏السلام قبول ندارند و ما قبول داريم خيلى چيزها را خدا قبول ندارد و ما قبول داريم، خيلى چيزها را آنها قبول دارند و ما قبول نداريم و خيلى به نظرمان عادى و ساده است.

بعضى چيزها عيب‏هاى خيلى بزرگ پيدا مى‏كند، اگر هم اولش عيب نداشته باشد، بعداً پيدا مى‏كند.

چرا مى‏گويد: دروغ به شوخى هم حرام است؟ براى اينكه مقدمه ورود به دروغ جدى است، چرا مى‏گويد: نگاه كردن شعبه‏اى از زنا است و هر نگاه كردنى تيرى از تيرهاى مسموم شيطان است كه به چشمت خورده و چرا مى‏گويد: اگر هر كسى به نامحرم نگاه كند به تعداد نگاه‏هايش در جهنم تيرهايى از آتش و آهن گداخته به چشم او مى‏زنند چون مقدمه زناست، چون مقدمه هجوم به ناموس يك مملكت‏ است،

چون مقدمه خراب كردن يك خانواده است، چون مقدمه متلاشى كردن يك كانون گرم خانه مسلمان است، چرا بايد دروغ گفت؟

ما اول بايد سراغ قرآن برويم قبل از روايت، آنجايى كه قرآن براى ما روشن نبود واجب است سراغ روايت برويم، حالا وقتى مى‏گويد: اگر انسان دروغ بگويد بوى بدى از اين دهان به فضا مى‏رسد كه ملائكه عالم از استشمام اين بوى بد چون‏
موجود زنده‏اند، چنان ناراحت مى‏شوند كه همه يك پارچه فرياد مى‏زنند الهى اين‏
دروغگو را لعنت كن. حالا آدم در نماز دروغ بگويد، به پروردگار آنجا كه مى‏گويد:
«إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ‏» من بنده تو هستم اما خدا مى‏بيند كه او بنده شكمش هم هست، بنده هوايش هم است، بنده شرق و غرب هم است، خوب اين دروغ است.
چه كسى گفته شخصيت افراد شكسته شود؟ اسلام كه دين شخصيت دهى است، زن بايد كمال اعتماد را به مردش داشته باشد، مرد هم بايد كمال اعتماد را به زنش داشته باشد، رابطه خانه هم بايد عاشقانه باشد.
آن وقت امام صادق عليه‏السلام مى‏فرمايد:
ما اين خانه را به عنوان خانه اسلامى امضا مى‏كنيم.

کتاب:صبر از ديدگاه اسلام نوشته: حضرت آیت الله حسین انصاریان

سلام علیکم. بنده مدتی است در مورد نظر مراجع تقلید و مجتهدین در مورد ازدواج موقت تحقیق میکنم :
الف) در بحث احتیاط واجب به موضوعی برخوردم که باید به مجتهد دیگری با رعایت الاعلم فالاعلم رجوع کرد . حال به موضوعی مشکوک شدم که در زمان قدیم که چیزی بنام جامعه مدرسین نبوده و مردم مجتهدی را بعنوان عالم انتخاب و از او تبعیت میکردند و دیگر گروهی بنام جایز التقلید نبوده. حالا میخواهم بدانم اگر کسی احتیاط واجب میدهد ، آیا باید به همان گروه جایز التقلید عدول کرد یا میتوان به مراجع دیگر که حتی ممکن است ایرانی هم نباشند مراجعه نمود؟زیرا مسائل دینی ربطی به ملیت ندارد و مربوط به قرآن و سنت و روایات و احادیث و قدرت اجتهاد مجتهد بر میگردد .

ب) ضمنا من مقداری به انتخاب این گروه مشکوک شده ام که ممکن بوده دلایل سیاسی را هم وارد کرده باشند. چرا که در بحث اذن ولی در ازدواج همگی این گروه جایز التقلید، یا احتیاط واجب داده اند یا لزوم اذن. در صورتی که مراجع بزرگی ( ایرانی و غیر ایرانی از جمله آقایان محمد سعید حکیم و شاهرودی و جناتی و صادقی تهرانی و روحانی و غروی علیاری و ... ) به شرط نبودن آن حکم داده اند. نظر شما چیست ؟

ج) در آخر میخواهم بدانم نظر جنابعالی در مورد اذن ولی ، با توجه به عدم لزوم آن از سوی مجتهدین بزرگ قدیمی و جدید و روایات موجود ، چیست؟

بسیار ممنون و متشکرم از جنابعالی . عذر خواهم از شما بابت اینکه متن بنده طولانی شد .

کارشناس بحث : نور