آیا ازدواج موقت یک قانون صحیح است؟
ارسال شده توسط ihope در جمعه, ۱۳۹۵/۰۵/۲۲ - ۱۴:۵۵باسمه تعالی
با سلام و عرض ادب خدمت شما بزرگواران یک مسئله هست که مدتی ذهن من و به خودش مشغول کرده ، با خودم گفتم اینجا مطرح کنم تا شاید به کمک شما اساتید به جوابم برسم
پیش از ایراد عرایضم باید به خدمتتون برسونم که من اطلاعات دینی زیادی ندارم پس اگر صحبت هایم نپخته و نسنجیده و اشتباه بود ، بزارید به حساب نپختگیم و خدای نکرده قصدم اهانت نیست ، من دین اسلام رو به طور کلی پیش خودم اینجور معنی کردم : هرچیزی باعث ازار اذیت و اسیب زدن به خود و دیگران میشه جایز نیست و خشنود کردن و کمک به دیگران(از راه صحیح) بسار پسندیده است و در یک کلام دینه اسلام یعنی انسانیت. و اما در این دین(فرقه شیعه) ما قانونی داریم به اسم ازدواج موقت که این قانون به عقل ناقص من در تضاد با انسانیته به دلایل ذیل :
اول ازدواج موقت رو تعریف میکنم (از دید خودم) : ما با یک زن (کسی که شرایط ازدواج موقت را داراست) وارد رابطه میشیم به این دلیل که موقعیت ازدواج دائم هنوز فراهم نیست و در این مدت ما می خوایم از راه شرعی اقدام به برطرف کردن نیاز جنسی و عاطفیمون کنیم و در مقابل نیاز عاطفی و جنسی و گاها مالی یک نفر رو تامین کنیم .
خوب این مسئله از دید من با چند مشکل و شاید سوال جدی روبروست
اول اینکه با توجه به ذات ما ادم ها در این جور ارتباط ها وابستگی و شاید علاقه ایجاد میشه و پس از پایان این رابطه زن به احساس پوچی ، بی ارزشی میرسه چون مرد شخص اصلی زندگی رو پیدا میکنه و با اون خانوم رابطه رو تموم میکنه (ادامه دادنشم جایز نیست) و واقعا زن از نظر روحی ضربه سنگینی میخوره و شاید جدایی به این راحتی ها براش امکان پذیر نباشه (و با توجه به شرایط خیلی ها تبدیل کردن این ازدواج به دائم ممکن نیست و قانون شرعی باید در رابطه با همه شرایط صحیح جواب دهد)
دوم اینکه شرع مقدس محدودیتی برای کسانی که ازدواج دائم کردند نذاشته یعنی یک شخص متاهل هم میتونه بدون آگاهی همسر فعلیش اقدام به ازدواج موقت کنه ، آیا این کار با انسانیت و معرفت در تضاد نیست؟
سوم من(من نوعی منظورم هست) مثل خیلی از مرد های این مرز و بوم دلم میخواد همسری پاک دامن و عفیف و رک بگم کسی که تجربه ارتباطی رو نداشته به همسری انتخاب کنم و احتمالا کسی که در این جامعه خودش رو حفظ کرده دوست داره همسری مثل خودش نصیبش شه ، آیا من با انجام ازدواج موقت فارغ از مسائل پیشین که عرض کردم خدمتتون خیانت و بی معرفتی در حق همسر آیندم نکردم؟ و طبق عدالت خدا من چنین همسری نصیبم میشه ؟ درسته شرع میگه اشکال نداره اما این موضوع واقعا از نظر انسانی صحیح هست؟
ممنون میشم منو با جواب های منطقیتون راهنمایی بفرمایید تا این تناقض در ذهن من حل و فصل بشه ، و میدونم این کار محاسنی نیز داره اما توقع من از یک قانون شرعی اینه که بدون اشکال و خطا باشه