آقا

با سلام

من میگم امر به معروف و نهی از منکر باید از طرف هم جنس باشه. مثلا ما به آقایون تذکر بدیم درباره نگاه به نامحرم و پوشش صحیح. خانوما هم به خانوما تذکر بدن درباره حجاب.
حالا بیشتر توضیح میدم.
ببینید یکی از تبلیغات سنگین دشمن درباره حجاب که متاسفانه بین اکثر خانما فراگیر شده اینه که زن چرا باید خودشو بپوشونه به خاطر مردان؟ اونوقت وقتی یه آقا بخواد به اون خانم تذکر بده یه حس تنفر پیدا میکنه. و میگه خب تو چشماتو بپوشون. از نظر ظاهری هم داره درست میگه چون یکی که به دین معتقده و دین میگه مردان باید چشمشونو کنترل کنند حالا تو چرا باید به من نگاه کنی که ببینی حجابم درسته یا نه؟

نکته ی بعدی زن ها معمولا احساسات شکننده تری دارند خصوصا در سنین پایین. معمولا مردان نمی تونند اونجور که شایسته ی زن باشه تذکر مستقیم بدن. چون احساس میکنه جنس زن داره از طرف جنس مرد تحت ظلم قرار میگیره. اونوقت تذکر ما بی فایده اس.
حالا اگه خانم ها اونم با رعایت همه ی اصول که مثلا نذکر نباید عمومی باشه و بدون توهین باشه، همراه با مهربانی و خوش اخلاقی باشه و .. با این خانم ها صحبت کنند و از فواید حجاب نه برای آقایون که برای خود خانم ها بگن، به نظرتون تاثیرش بهتر نیست؟

ما آقایون هم نسبت به خودمون صحبت کنیم و نگاهمون رو کنترل کنیم و پوششمون مناسب باشه.

با تشکر

سلام
همون طور که میدونیم ممکنه ظهور امام زمان در روزی غیر از جمعه واقع بشه و به قول آیت الله بهجت: شما دوشنبه آدم بشید، دوشنبه ظهور میکنند. [SPOILER]منبع: http://www.3tarehaye-afg.com/thread1313.html[/SPOILER]
از خودمون بپرسیم اگر بر فرض به ما بگند که حضرت قراره همین فردا یا هفته بعد ظهور کنند ما چه احساسی از شنیدن این خبر بهمون دست میده؟
خوشحال میشیم یا ناراحت یا میترسیم؟ اصلا دوست داریم فردا ظهور کنند یا هفته بعد؟ اگر فردا که زهی سعادت و اگر هفته بعد، تو اون یه هفته چه کارایی رو میخوایم انجام بدیم؟؟؟
آیا ایمانمون اونقدر قوی هست که مطیع محض حضرت باشیم؟ در حال حاضر مطیع نایبشون امام خامنه ای هستیم؟ تکالیف دینی مون رو به درستی انجام میدیم؟
کمترین کاری که میتونیم برای آقامون انجام بدیم دعا برای ظهور آقاست. آیا این کار کوچیک ولی لازم رو به درستی انجام میدیم؟؟
شیعه باید ظهور آقا رو نزدیک ببینه. مگه تو دعای عهد نمیگیم: إنهم یرونه بعیدا و نراه قریبا؟ آیا ما ظهور آقا رو نزدیک میبینیم؟؟
خدا نکنه اون اتفاق بده بیفته! این که امام زمان در آینده ای نزدیک ظهور کنن و ما هنوز آماده نباشیم... البته این که امام زمان در آینده ی نزدیک ظهور کنن خیلی خوبه ولی این که ما آماده نباشیم خیلی بده! از خدا بخوایم جزو اون دسته نباشیم...

1- هنگامی که از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم در مورد آیه ی 54 سوره مائده سؤال کردند، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم دست خود را بر شانه ی سلمان فارسی نهاد و فرمود: «منظور از این یاران ، هموطنان این شخص هستند».
سپس فرمود: «لَوْ کانَ الدَّینُ مُعَلَّقاً بِالثُّرَیّا لِتَناوَلَهُ رجالٌ مِنْ اَبْناء الْفارْسِ »
اگر دین به ستاره ی ثریا بسته باشد و در آسمانها قرار گیرد ، مردانی از فارس آن را در اختیار خواهند گرفت («نورالثقلین»، ج 1، ص 642)
2-امام صادق (علیه السلام) فرمود: «اتّقِ العرب فإنّ لهم خبر سوء ، أما أنّه لم‏یخرج مع القآئم منهم واحد»؛ «از عرب بپرهیز، زیرا براى آنها خبر ناگوارى است. آگاه باش كه هیچ كس از عرب با قائم خروج نخواهد كرد.» (بحارالأنوار، ج 52، ص 333)
3- أَیْنَ ما تَکونوا یَأتِ بِکُمُ اللهُ جَمیعاً (بقره/148) «هر کجا که باشید خداوند شما را حاضر می کند»
امام باقر علیه السّلام در تفسیر آیه فرمود: «منظور یاران قائم هستند که 313 نفرند ، به خدا سوگند منظور از امّت معدوده (که در آیه 8، سوره هود آمده) آنها هستند ، به خدا سوگند در یک ساعت همگی جمع می شوند همچون پاره های ابر پائیزی که بر اثر باد جمع و متراکم می گردد.» («نور الثّقلین»، ج 1، ص 139، «بحارالانوار»، ج 52، ص 342)
4- طبق بعضی از روایات 313 نفر از یاران مخصوص حضرت مهدی (علیه السلام) از عجم هستند. («اثباة الهداة»، ج 7، ص 92)
«اعاجم» یعنی غیر عربها ، چنانکه هم اکنون نیز ما نشانه هایش را در ایران ، افغانستان و پاکستان و ... می بینیم ، امام زمان (علیه السلام) یاران بسیار مقاوم و خستگی ناپذیر و مخلص در این کشورهای عجمی دارد. همین افراد می توانند هسته ی مرکزی ارتش نیرومند امام عصر علیه السلام را در کشور های عجمی تشکیل دهند و سپس به توسعه ی آن اقدام جدّی کنند. («حضرت مهدی، فروغ...»، ص 241)
5- «قالَ لَو أنَّ لِی بِکُمْ قُوَّةً أوْ آوِی إلی رُکْنٍ شَدیدٍ (هود/80)
گفت: (افسوس) ای کاش در برابر شما قدرتی داشتم یا تکیه گاه و پشتیبان محکمی در اختیار من بود (آنگاه می دانستم که به شما پست فطرتان چه کنم)
امام صادق علیه السّلام فرمود: منظور از «قوّه» همان قائم (علیه السلام) است و منظور از «رکن شدید» (پشتیبان محکم) 313 نفر از یارانش هستند. («اثباة الهداة»، ج 7، ص 100)
6- در روایتى امام جواد (علیه السلام) به عبدالعظیم حسنى (علیه السلام) فرمود: «...وهنگامى كه براى او این تعداد «313 نفر» از اهل اخلاص جمع شد خداوند امر او را ظاهر خواهد كرد...». ( كمال الدین، ج 2 ص 377)
7- سید بن طاووس در حدیثى از امام على (علیه السلام) درباره اصحاب امام زمان (علیه السلام) نقل مى‏كند كه فرمود: «آنها 313 نفرند به عدد اصحاب بدر ...». (التشریف بالمنن، ص294-288)
8- از جمله آن روایات اینكه شیخ طوسى به سندش از جابر جعفى از امام باقر (علیه السلام) نقل كرده كه فرمود: «یبایع القآئم بین الركن والمقام ثلاثمائة و نیّف عدّة أهل بدر... »؛ «بین ركن و مقام سیصد واندى به عدد اهل بدر با قائم بیعت خواهند كرد...»(الغیبة، طوسى، ص 284 ؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 334)
9- در تفسیر آیه {وَلَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ العَذابَ إِلى أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ} از امام باقر و امام صادق (علیه السلام) نقل شده كه فرمودند: «همانا امت معدوده 313 نفر از اصحاب مهدى در آخرالزمان است همانند عدد اهل بدر ، كه در یك ساعت اجتماع مى‏كنند...». (ینابیع الموده، ص 509)
10- امام باقر علیه السلام فرموده است: «خداوند برای حضرت قائم (علیه السلام) – از دورترین شهرها، به تعداد جنگاوران جنگ بدر، 313 مرد را جمع می کند». (اعلام الوری، ص 310)
11- هنگام ظهور، نخستین کسانی که پس از جبرئیل امین با امام قائم (علیه السلام) بیعت می کنند، همین 313 نفرند. («حضرت مهدی (علیه السلام) ، فروغ...»، ص 223)
12- این افراد در روایات شبیه به 313 نفر مسلمانان شجاع و سلحشوری شده اند که در جنگ بدر، نخستین شکست بزرگ را بر کفّار و دشمنان اسلام وارد آورند. به علاوه، اینان پرچمداران روی زمین، و حاکمان خدا بر مردم در سراسر زمین می باشد. (همان مدرک. ص 224)
13- در روایات به وفور نامی از یک گروه 313 نفری به میان آمده است که این افراد از نژاد «عجم» هستند و برخی از آنها بدون وعده ی قبلی در مکّه به حضور امام قائم (علیه السلام) شرفیاب می گردند. («اثباة الهداة»، ج 7،ص92)
14- ثم اذا قام تجتمع اليه اصحابه على عدّة اهل بدر و اصحاب طالوت و هم ثلثمأة و ثلاثة عشر رجلا، كلّهم ليوث قد خرجوا من غاباتهم مثل زبر الحديد لو انّهم همّوا بازالة الجبال الرّواسى لازالوها عن مواضعها فهم الذين وحّدوا اللّه به حق توحيده ، لهم بالليل اصوات كاصوات الثواكل خوفا من خشية اللّه تعالى ، قوّام الليل ، صوّام النهار ، و كانّما ربّاهم أبٌ واحدةٌ قلوبهم مجتمعة بالمحبة و النصيحة..( (نوائب الدّهور فى علائم الظهور ، ج 2ص 114ط)
... چون قيام كند جمع مى‏شوند به سوى او يارانش كه به شماره اصحاب بدر و اصحاب طالوتند و ايشان سيصد و سيزده نفرند. همه آنها شيرانى هستند كه از كمينگاه‏هاى خود بيرون آيند مانند پاره‏هاى آهن ، اگر ايشان اراده كنند كه كوه‏هاى سخت را از جا بِكَنند هر آينه آنها را از جاهاى خود مى‏كَنند. پس ايشانند كسانى كه خدا را به وسيله مهدى بيگانگى پرستش مى‏كنند. براى ايشان در شبها، صداهايى مانند صداهاى زنهاى جوان مرده از ترس خدا است نماز گذارندگانند در شبها و روزه دارانند در روز ، گويا يك پدر و يك مادر آنها را تربيت كرده‏اند. دلهاشان در دوستى كردن به همديگر و پند دادن به يكديگر با هم جمع و يكى است .

چندی پیش در حاشیه فعالیت ستاد برگزاری شهدای روحانی گفتگویی را با سردار محمد کوثری فرمانده سابق سپاه محمد رسول الله(صلوات الله علیه و آله) و نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی داشتیم که در این مصاحبه سردار کوثری به نکات زیبایی از حضور بی سروصدای فرزندان مقام معظم رهبری در جبهه های نبرد اشاره نمودند که بخشی از این گفتگو در ادامه می آید.

سردار کوثری در حین بیان خاطرات حضور روحانیون و علما در جبهه های نبرد حق علیه باطل در دوران دفاه مقدس با اشاره به حضور فرزندان رهبر انقلاب در جبهه های نبرد این چنین روایت نمودند: آقا مجتبي در عمليات کربلاي 1 در مهران در تير ماه 65 حضور داشت. ما نمي‌دانستيم که ايشان به لشکر آمده است؛ چون با فاميلي ديگري آمده بود تا شناسايي نشود. موقعي که ايشان در گردان حبيب بود ما براي نظارت بر خط و براي اينکه ببينيم در خط چه وضعي است به آن‌جا رفتيم.

موقعي که من آن‌جا حضور پيدا کردم ديدم فرمانده گردانش مي‌گويد که اين بسيجي را مي‌شناسي؟ گفتم: نه. ديدم همه سر و صورت او خاکي است. داشت جعبه مهمات را جابه‌جا مي‌کرد، يک جوان بسيار لاغري بود که لباس به تن او گريه مي‌کرد؛ يعني اين‌قدر لاغر بود. در نهايت، من چون 20 يا 30 متر با ايشان فاصله داشتم نشناختم و فرمانده گردانش، او را معرفي کرد. آقا مجتبي در گردان بود، در عمليات کربلاي 1 هم بود و در نهايت ما هم متوجه نشديم که چه موقع تسويه کرد و رفت.

اخوي بزرگ‌تر ايشان، آقا مصطفي هم همين‌طور آمدند؛ ولي خوب چون ديگر حضور متوجه شده بوديم در همه شناسايي‌هايي که مي‌رفتيم آقا مصطفي را مي‌برديم و منطقه را کاملاً توجيه شده بودند. اين کار براي انتقال اخبار اطلاعاتي جبهه‌ها بسيار مؤثر بود. مخصوصاً در عمليات نصر 7 در سال 66 که آن عمليات هم به لطف خدا با موفقيت صددرصد به اتمام رسيد. آن موقع يک پيامي به ما رسيده بود که مقام معظم رهبري (مدظله العالي) فرموده بود اگر بچه‌ها شهيد يا مجروح شدند هيچ اشکالي ندارد؛ امّا اسير نشوند.


ما سعي کرديم اين مسئله عملي شود؛ بعد از جنگ از مقام معظم رهبري (مدظله العالي) پرسيدم منظور شما از آن پيام چه بود؟ فرمود: چون سؤال کرديد مي‌گويم. منظورم اين بود که نبايد اين بچه‌ها اسير مي‌شدند چون اگر اسير مي‌شدند؛ و دشمن متوجه مي‌شد که بچه‌هاي رئيس جمهور هستند، مي‌خواستند از من امتياز بگيرند. البته امتياز نمي‌دادم؛ ولي تأکيد کردم که اسير نشوند؛ امّا شهيد و مجروح شدن هيچ اشکالي نداشت.

رجانیوز به نقل از پایگاه 598

با سلام

تقاضا دارم نظرات خود را در اين رابطه ذكر نماييد .

گام اول :
چرا بايد فرهنگ مصرف مصنوعات خارجي را اصلاح كرد ؟

يك ملت وقتى در راه درست، با هدايت صحيح و با بصيرت، ايستادگى و استقامت ميكند، هيچ قدرتى در مقابل او تاب مقاومت ندارد. (حضرت آيت‌الله‌العظمی سيدعلی خامنه‌ای )

يا مقلّب القلوب و الأبصار يا مدبّر اللّيل و النّهار يا محوّل الحول و الأحوال حوّل حالنا الى احسن الحال.

اللّهمّ كن لوليّك الحجّة بن الحسن صلواتك عليه و على ءابائه فى هذه السّاعة و فى كلّ ساعة وليّا و حافظا و قائدا و ناصرا و دليلا و عينا حتّى تسكنه ارضك طوعا و تمتّعه فيها طويلا.

اللّهمّ اعطه فى نفسه و ذريّته و شيعته و رعيّته و خاصّته و عامّته و عدوّه و جميع اهل الدّنيا ما تقرّ به عينه و تسرّ به نفسه.

تبريك عرض ميكنم عيد نوروز و فرا رسيدن سال نو را به همه‌ى هم‌ميهنان عزيز در سراسر كشور، و به همه‌ى ايرانيانى كه در هر نقطه‌اى از دنيا سكونت دارند، و به همه‌ى ملتهائى كه عيد نوروز را گرامى ميدارند؛ بالخصوص تبريك عرض ميكنم به خانواده‌هاى عزيز شهيدان، به جانبازان، به خانواده‌هاشان، به همه‌ى ايثارگران، به همه‌ى فعالان عرصه‌هاى مختلف. آرزو ميكنم و دعا ميكنم كه خداوند متعال براى ملت ايران بهروزى، شادى، نشاط و دلِ خوش در اين سال جديد مقدر بفرمايد و بدخواهان اين ملت را در اهدافشان، در تلاشهاشان ان‌شاءاللّه ناكام كند.

سالى كه گذشت - سال 90 - يكى از سالهاى پرحادثه در سطح جهان و در منطقه و در كشور ما بود. آنچه كه در مجموع انسان مشاهده ميكند، اين است كه اين حوادث بر روى هم به سود ملت ايران و در راه كمك به هدفهاى آن، تمام شده است. آن كسانى كه اهداف بدخواهانه‌اى درباره‌ى ملت ايران و ايران و ايرانى در سر ميپرورانند، در كشورهاى غربى دچار مشكلات گوناگون هستند. در سطح منطقه، ملتهائى كه جمهورى اسلامى از آنها همواره حمايت كرده است، به هدفهاى بزرگى دست پيدا كرده‌اند؛ ديكتاتورهائى به زير كشيده شدند؛ قانونهاى اساسىِ مبتنى بر اسلام در كشورهائى تصويب شد؛ دشمن درجه‌ى يك امت اسلامى و ملت ايران - يعنى رژيم صهيونيستى - در محاصره قرار گرفت. در داخل كشور، به معناى حقيقى كلمه، سال 90، سال بروز اقتدار ملت ايران بود. در جنبه‌ى سياسى، ملت ايران در اين سال، چه در راهپيمائى بيست و دوى بهمن، چه در انتخابات دوازدهم اسفند، آنچنان حضورى از خود نشان داد و آنچنان شاخصى را براى اقتدار ملى در تاريخ منطقه ثبت كرد كه نظير آن را در گذشته كمتر داشتيم.

با وجود اين‌همه دشمنى، اين‌همه تبليغات، اين‌همه تهاجمهاى خصمانه و بدخواهانه، ملت ايران در طول اين سال، با همه‌ى وجود توانست حضور خود را در صحنه، نشاط خود را، آمادگى خود را در عرصه‌هاى گوناگون علمى و اجتماعى و سياسى و اقتصادى نشان بدهد و اثبات كند. بحمداللَّه سالى بود كه با همه‌ى سختى‌ها، داراى دستاوردهاى بزرگى بود. همچنان كه قبلاً عرض شده است، شرائط، شرائط بدر و خيبر بود؛ يعنى شرائط قبول چالشها و دشوارى‌ها و غلبه‌ى بر آنها.

همان طورى كه اولِ سال گذشته اعلام شد، سال 90، سال جهاد اقتصادى بود. اگرچه هوشمندان و آگاهان ميدانستند كه اين نام و اين جهتگيرى و شعار براى سال 90 يك امر لازم است، اما بعد تلاشهاى دشمنان در اين سال هم همين را اثبات كرد و نشان داد. دشمنان ما از اوائل سال، حركت خصمانه‌ى خودشان را در عرصه‌ى اقتصادى نسبت به ملت ايران آغاز كردند؛ اما ملت ايران، مسئولين، آحاد مردم، دستگاه‌هاى مختلف، با تدبيرهاى هوشمندانه‌اى توانستند با اين تحريمها مقابله كنند و مواجهه‌ى آنها تا حدود زيادى توانست اثر اين تحريمها را خنثى كند و حربه‌ى دشمن را كُند كند. سال 90، سال فعاليتهاى بزرگ علمى بود؛ كه من ان‌شاءاللَّه در فرصت سخنرانى، برخى از پيشرفتهاى علمى و اقتصادى و تلاشهاى گوناگون را براى ملت عزيزمان شرح خواهم داد. سال 90 سالى بود پر چالش، و سالى بود پر نشاط، و سالى بود كه ملت ايران به فضل الهى توانست بر چالشهاى موجود غلبه كند.

ما امسال سال ديگرى را در پيش داريم كه به اميد خدا و با توكل بر پروردگار، باز ملت ايران با فعاليت خود، با تلاش خود، با هوشمندى خود در اين سال خواهد توانست پيشرفتهاى زيادى را براى خود به ارمغان بياورد. به تشخيص من، بر طبق گزارشها و مشاوره‌ى با افراد مطلع و آگاه، به اين نتيجه ميرسيم كه عرصه‌ى چالش مهم در همين سال جارى - كه اين سال، امروز و از اين ساعت شروع ميشود - عرصه‌ى اقتصادى است. جهاد اقتصادى چيزى نيست كه تمام‌شدنى باشد. مجاهدت اقتصادى، حضور جهادگونه در عرصه‌هاى اقتصادى، براى ملت ايران يك ضرورت است.

من امسال تقسيم ميكنم مسائل مربوط به جهاد اقتصادى را. يك بخش مهم از مسائل اقتصادى برميگردد به مسئله‌ى توليد داخلى. اگر به توفيق الهى و با اراده و عزم راسخِ ملت و با تلاش مسئولان، ما بتوانيم مسئله‌ى توليد داخلى را، آنچنان كه شايسته‌ى آن است، رونق ببخشيم و پيش ببريم، بدون ترديد بخش عمده‌اى از تلاشهاى دشمن ناكام خواهد ماند. پس بخش مهمى از جهاد اقتصادى، مسئله‌ى توليد ملى است. اگر ملت ايران با همت خود، با عزم خود، با آگاهى و هوشمندى خود، با همراهى و كمك مسئولان، با برنامه‌ريزىِ درست بتواند مشكل توليد داخلى را حل كند و در اين ميدان پيش برود، بدون ترديد بر چالشهائى كه دشمن آن را فراهم كرده است، غلبه‌ى كامل و جدى پيدا خواهد كرد. بنابراين مسئله‌ى توليد ملى، مسئله‌ى مهمى است.