آیا حق الناسی به گردن من هست؟
ارسال شده توسط sh.sh1400 در پنجشنبه, ۱۴۰۰/۰۱/۱۹ - ۱۹:۱۱انجمن:
با سلام و عرض خسته نباشید. لطفا متن رو با دقت بخونید چون واقعا برام مهمه. ممنون. مرجع تقلید بنده آیت الله سیستانی هستن اگر لازم به دونستن هستش.
بنده (شیعه) چند سال پیش با خانمی (اهل سنت) آشنا شدم و قصد ازدواج داشتیم. ایشون چند سال قبلتر از من با شخصی قصد ازدواج داشتن و حدودا ۳-۴ سال با اون شخص در ارتباط نزدیک بودن ولی بنا به دلایلی این ازدواج انجام نگرفته و این خانوم یک طرفه اون رابطه رو تموم کرده بود. موقعی که میخواستم باهاشون شروع کنم به من گفتن که اون شخص دیگه رفته و نیست. ولی بعد از چند ماه مشخص شد که اون شخص از طرف خودش رابطه رو تموم نکرده و هرازگاهی به این خانم پیام میده و ازش میخواد که برگرده و غیره. منم به خاطر مخفی کاری میخواستم رابطه رو تموم کنم و گفتم که وقتی اون شخص هنوز هست، من نمیتونم با شما بمونم. ولی با اصرار این خانم و گفتن حرفایی مثل این که اون شخص دیگه نیست و من دیگه نمیخوامش و از این حرفا، و همچنین علاقه خود من به این خانم، تصمیم به موندن باهاشون رو گرفتم. توی مدتی که باهاشون بودم (چند سال) بارها دیدم که اون شخص بازم بهشون پیام میده و ابراز دلتنگی میکنه و خیلی از ایشون میخواد که برگرده و ازین حرفا. جا داره بگم که این خانوم خودشون همه پیام های اون شخص رو به من نشون میدادن و چیزی برای مخفی کردن نداشتن. من چند بار احساس عذاب وجدان کردم که آیا کار درستی کردم که باهاشون موندم یا نه؟ به این خاطر که میبینیم شخصی دیگه هم که قبل از من بوده، دلش ایشون رو میخواد و از وجود من خبر نداره! البته اینم در کنارش میدیدم که این خانم خودش علاقهای نداره به اون شخص برگرده. البته یک بار از یکی از دوستای ایشون شنیدم که این خانم با خنده گفته اگر من ترکش کنم دوباره میره با قبلیه. دیگه نمیدونم جنبه شوخی داشت یا واقعیت. اینم بگم که بعدها این خانم از کلیت رابطه ش با اون شخص ابراز پشیمانی کرد و قبول کرد که اصلا نباید با اون شخص وارد رابطه میشده از ابتدا. حالا به دلایل متعدد. همچنین باید بگم این خانم از نظر اعتقادات مذهبی قابل قبول هستن و نماز و روزه رو به جا میارن، ولی اون آقایی که قبلا باهاشون بودن اعتقادی به دین نداره به طور کلی.
حالا حقیقتا رابطه من و این خانوم هم به دلایلی به هم خورده و ایشون رفتن پی زندگیشون. ولی بعضی افکار هرازگاهی بنده رو آزار میده. با خودم میگم چرا من هم به سرنوشت اون شخص دچار شدم؟ آیا این شباهت در ترک شدن به وسیله این خانم، معنی خاصی داره؟ در طول مدتی که با این خانوم بودم، با علم به اینکه اون شخص دلتنگ این خانومه و بهش پیام میده، ولی بازم باهاش وایسادم و ازش میخواستم جواب اون شخص رو نده تا مجبور بشه کنار بیاد. ولی حالا که خودم هم ترک شدم، با خودم میگم نکنه من کلا کار اشتباهی کردم که وارد زندگی این خانوم شدم؟ (به دلیل اینکه یه شخص دیگه دلتنگش بوده) ولی از طرفیم میگم خوب این خودش نخواست باهاش باشه. حقیقتا گیج شدم. سوالم اینه که آیا بودن با این خانوم، با علم به اینکه شخصی دیگه دلتنگشه و بهش پیام میده و داره اذیت میشه، برای من گناه محسوب میشده و حق الناسی به گردن من هست؟ یعنی من باعث شدم اون شخص تنها بشه؟ اگه با این خانم رابطه رو قطع میکردم، این خانم دوباره به اون شخص برمیگشت؟ سوالاتی از این دست من رو آزار میدن. خصوصا حالا که من هم مثل اون شخص ترک شدم. البته دلیل ترک شدن بنده تقریبا منطقی هستش و از این نظر من گله ای از اون خانم ندارم. این رو گفتم که بدونید ایراد از اون خانم نبوده. من شماره اون شخص رو هم دارم. بعضی وقتا به سرم میزنه بهش زنگ بزنم و بگم من رو حلال کنه که با اینکه میدیدم دلتنگ این خانومه، ولی بازم باهاش موندم. ولی در کنارشم میگم این کار ممکنه خطرناک باشه و اون شخص برخورد احساسی بکنه و من رو مقصر بدونه و از طرفیم آیا اصلا حقی به گردن من داره که بخوام ازش حلالیت بگیرم؟ الان سوال اصلی من اینه آیا حق الناسی نسبت به اون شخص به گردن من هستش؟ از هر نظری؟ و آیا لازمه کار خاصی انجام بدم؟ ممنونم ازتون.
برچسب: