متن «نهج الفصاحه» : فرهنگ سخنان حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم

تب‌های اولیه

681 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

641


[=Times New Roman]إنّ الشّيطان يحبّ الحمرة فإيّاكم و الحمرة و كلّ ثوب ذي شهرة.

شيطان سرخى را دوست دارد از سرخى و هر لباسى كه باعث انگشت نمائيست بپرهيزيد.

642


[=Times New Roman]إنّ الشّيطان قال و عزّتك يا ربّ لا أبرح أغوي عبادك ما دامت أرواحهم في أجسادهم فقال الرّبّ و عزّتي و جلالي لا أزال أغفر لهم ما استغفروني.

شيطان گفت پروردگارا بعزت تو سوگند كه تا وقتى كه روح بندگان تو در تنشان است پيوسته آنها را گمراه ميكنم، خداوند گفت بعزت و جلالم سوگند كه تا وقتى از من بخشش طلبند پيوسته آنها را مى بخشم.

643

[=Times New Roman]إنّ الصّبحة تمنع بعض الرّزق.
خواب صبحگاهى مانع قسمتى از روزى مى شود.

644

[=Times New Roman]إنّ الصّبر عند الصّدمة الاولى.
صبر حقيقى در صدمه نخستين است.

645

[=Times New Roman]إنّ الصّدقة على ذي قرابة يضعف أجرها مرّتين.

صدقه اى كه بخويشاوند دهند پاداش مكرر دارد.

646


[=Times New Roman]إنّ الصّدقة لتطفي غضب الرّبّ و تدفع ميتة السّوء.

صدقه خشم خداوند را فرو مى نشاند و از مرگ بد جلوگيرى ميكند.

647


[=Times New Roman]إنّ الصّدقة لتطفي عن أهلها حرّ القبور و إنّما يستظلّ المؤمن يوم القيامة في ظلّ صدقته.

صدقه گرماى قبر صدقه دهندگان را تخفيف مى دهد و مؤمن روز رستاخيز در سايه صدقه خويش قرار ميگيرد.

648


[=Times New Roman]إنّ الصّدق يهدي إلى البرّ و إنّ البرّ يهدي إلى الجنّة و إنّ الرّجل ليصدق حتّى يكتب عند اللَّه صدّيقا و إنّ الكذب يهدي إلى الفجور و إنّ الفجور يهدي إلى النّار و إنّ الرّجل ليكذب حتّى يكتب عند اللَّه كذّابا.

راستى رهنماى نيكيست و نيكى رهنماى بهشت است و مرد راست ميگويد تا پيش خدا راستگو بقلم ميرود. دروغ راهنماى بديست و بدى راهنماى جهنم است و مرد دروغ ميگويد تا پيش خدا دروغگو بقلم ميرود.


649
[=Times New Roman]إنّ الصّدقة لا تزيد المال إلّا كثرة.

صدقه مال را افزون ميكند.
650
[=Times New Roman]......................

651

[=Times New Roman]إنّ العبد إذا أخطأ خطيئة نكتت في قلبه نكتة سوداء فإن هو نزع و استغفر و تاب صقل قلبه و إن عاد زيد فيها حتّى تعلو على قلبه و هو الرّان الّذي ذكر اللَّه تعالى «كلّا بل ران على قلوبهم ما كانوا يكسبون».
بنده وقتى گناهى كند نقطه سياهى در دل او پديد مى آيد اگر از گناه دل بر كند و بخشش خواست و توبه كرد دلش صاف مى شود و اگر گناهى ديگر كرد نقطه سياه افزون مى شود تا دل را فرو گيرد و اين «چيرگى گناه» است كه خداوند گويد: «نه بلكه گناهشان بر دلهايشان چيره شد»

652

[=Times New Roman]إنّ العبد إذا كان همّه الآخرة كفّ اللَّه تعالى عليه ضيعته و جعل غناه في قلبه فلا يصبح إلّا غنيّا و إذا كان همّه الدّنيا أفشى اللَّه تعالى ضيعته و جعل فقره بين عينيه فلا يمسي إلّا فقيرا و لا يصبح إلّا فقيرا.
بنده اگر در آخرت دل بسته باشد خداوند دارائى او را بقدر كفاف كند و ثروتش را در قلبش قرار دهد و پيوسته بى نياز باشد و اگر بدنيا دل بسته باشد خداوند دارائى او را فراوان كند و فقر را رو برويش قرار دهد و پيوسته فقير باشد.

653

[=Times New Roman]إنّ العبد ليتصدّق بالكسرة تربو عند اللَّه حتّى تكون مثل أحد.
بنده يك پاره نان صدقه مى دهد و پيش خدا بزرگ مى شود تا مثل كوه احد مى شود.

654

[=Times New Roman]إنّ العبد ليدرك بحسن الخلق درجة الصّائم القائم.
بنده بوسيله خوش خلقى بمقام روزه دار و نمازگزار ميرسد.
655
...........

656

[=Times New Roman]إنّ العجب ليحبط عمل سبعين سنة.
خود پسندى و غرور عبادت هفتاد ساله را نابود ميكند.

657

[=Times New Roman]إنّ العلماء هم ورثة الأنبياء ورثوا العلم فمن أخذه أخذ بحظّ وافر.
دانشمندان وارث پيغمبرانند و دانش را از آن ها ميراث برده اند هر كس دانش فرا گيرد سهم فراوان از ميراث پيغمبران گرفته است.
658
..........

659

[=Times New Roman]إنّ الغادر ينصب له لواء يوم القيامة فيقال ألا هذه غدرة فلان ابن فلان.
روز رستاخيز براى پيمان شكن پرچمى برافرازند و گويند اين پيمان شكنى فلان پسر فلان است.

659
[=Times New Roman]إنّ الغادر ينصب له لواء يوم القيامة فيقال ألا هذه غدرة فلان ابن فلان.
روز رستاخيز براى پيمان شكن پرچمى برافرازند و گويند اين پيمان شكنى فلان پسر فلان است.

660

[=Times New Roman]إنّ الغضب من الشّيطان و إنّ الشّيطان خلق من النّار و إنّما تطفا النّار بالماء فإذا غضب أحدكم فليتوضّأ.

خشم از شيطان است و شيطان از آتش پديد آمده و آتش را بآب خاموش توان كرد وقتى يكى از شما خشمگين شود وضو گيرد.

661

[=Times New Roman]إنّ الفتنة تجي ء فتنسف العباد نسفا و ينجو العالم منها بعلمه.

فتنه بيايد و بندگان را مغلوب كند و دانشمند بكمك دانش خود از آن رهائى يابد.

662

[=Times New Roman]إنّ الفحش و التّفحّش ليسا من الإسلام في شي ء و إنّ أحسن النّاس إسلاما أحسنهم خلقا.

بدگوئى و بدزبانى از صفات اسلام نيست و از همه مردمِ اسلام آن كس بهتر است كه اخلاقش نيكتر است.

664

[=Times New Roman]إنّ القاضي العدل ليجاء به يوم القيامة فيلقى من شدّة الحساب ما يتمنّى أن لا يكون قضى بين اثنين في تمرة.

قاضى عادل را روز قيامت بحساب ميكشند و از سختى حساب چيزها مى بيند كه آرزو مى كند ميان دو كس در باره يك خرما قضاوت نكرده بود.

665..........
666

[=Times New Roman]إنّ اللَّه أبى علىّ فيمن قتل مؤمنا ثلاثا.

خداوند سه بار خواهش مرا در باره بخشش كسى كه مؤمنى را كشته رد كرد.

667...

668

[=Times New Roman]إنّ اللَّه إذا أجرى على يد رجل خير الرّجل فلم يشكره فليس للَّه بشاكر.

وقتى خداوند خير كسى را به دست ديگرى انجام دهد و او را سپاس نگزارد سپاس خدا را نيز نداشته است.

669...
670

[=Times New Roman]إنّ اللَّه إذا قضى على عبد قضاء لم يكن لقضائه مرد

وقتى خداوند چيزى بر بنده خويش مقدر سازد تقدير وى تغيير پذير نيست.


671

[=Times New Roman]إنّ اللَّه إذا أراد أن يهلك عبدا نزع منه الحياء فإذا نزع منه الحياء لم تلقه إلّا مقيتا ممقتا، فإذا لم تلقه إلّا مقيتا ممقتا نزعت منه الأمانة فإذا نزعت منه الأمانة لم تلقه إلّا خائنا مخوّنا نزعت منه الرّحمة فإذا نزعت منه الرّحمة لم تلقه إلّا رجيما ملعّنا نزعت منه ربقة الإسلام.
خداوند وقتى بخواهد بنده اى را هلاك سازد حيا را از او بگيرد وقتى حيا از او گرفته شود متنفر و منفور شود. وقتى متنفر و منفور شد امانت از او گرفته شود و همين كه امانت از او گرفته شد راه خيانت پيش گيرد و كسان نيز بدو خيانت كنند و وقتى چنين شد رحم از او بر خيزد وقتى رحم از او برخاست مطرود و ملعون شود و طوق اسلام را از گردن او بردارند.

672

[=Times New Roman]إنّ اللَّه إذا أراد بقوم خيرا ابتلاهم.
وقتى خداوند براى قومى نيكى خواهد آنها را مبتلا سازد.

673...
674

[=Times New Roman]إنّ اللَّه إذا أنعم على عبد نعمة أحبّ أن ترى عليه.

وقتى خداوند نعمتى ببنده اى بدهد دوست دارد كه آن را بر او آشكار بيند.

675

[=Times New Roman]إنّ اللّه إذا غضب على أمّة لم ينزل بها عذاب خسف و لا مسخ نملت أسعارها و يحبس عنها أمطارها و يلي عليها أشرارها.

وقتى خداوند بر قومى خشمگين شود و آنها را بر زمين فرو نبرد و مسخ نكند، قيمتهايشان گران شود و باران بر آنها كم بارد و اشرارشان زمام كارشان را به دست گيرند.

676

[=Times New Roman]إنّ اللَّه استخلص هذا الدّين لنفسه و لا يصلح لدينكم إلّا السّخاء و حسن الخلق ألا فزيّنوا دينكم بهما.

خداوند اين دين را خاص خود كرده است، با دين شما جز بخشش و خوش خلقى سازگار نيست؛ دين خود را باين دو صفت آرايش دهيد.

لطفا راجع به اطلبوا العلم من المهد الى اللحڊ
سند اين حديث اگر داريد بدهيد
چون اين حديث بعضي ها مي گويند موضوع است
لطفا غِر از نهج الفصاحة اگر در کتاب معتبر ديگر اين حديث موجود است اون هم ذکر کنيد ممنون مي شوم