سکوت

سکوت و دروغ!


با سلام

یک مطلبی در یک کانال دیدم خیلی متوجه نشدم.
نوشته بود هنگامی که سکوت جایگزین حقیقت شود آن سکوت یک دروغ است. واقعا این طوره؟!

سکوت آیت الله قاضی

مرحوم آیت اله قاضی برای اینکه سکوت کنند چند سال متوالی از یه تکه سنگ در زیر زبان خود استفاده کردند به گفته خودشون به این مهم دست یافتند و این عمل رو به چندی از شاگردان خویش هم توصیه کرده اند اما چندی پیش در قم یه عزیزی در درس اجلاق این عمل رو ناپسند قلمداد کرد دلیلش هم این بود که از ائمه در این مورد حدیثی نداریم به نظر دوستان عزیز دلیل ایشون درست بوده آیا ما باید برای انجام هر چیزی باید اول ببینیم درموردش حدیثی هست تا اگر بود انجام بدیم و اگر نبود انجام ندیم؟

کارشناس بحث : سمیع

سکوت خداوند

انجمن: 

سلام.
صوت جسم نیست.
دلایل اینکه خداوند از آغاز آفرینش ساکت است چیست و چرا به جای ۱۲۴ هزار پیامبر خود حرف نمی زند ؟

چگونه حضرت علی(ع) خیبر را فتح کرد ولی نتوانست جلوی بی احترامی به حضرت زهرا را بگیرد؟

چگونه حضرت علی خیبر را فتح کرد ولی نتوانست جلوی بی احترامی به حضرت زهرا را بگیرد؟

کم استفاده کردن از نعمت های خدا

سلام و عرض ادب خدمت شما.یه سوالی داشتم.حدیثی داریم که بخشی از آن این است که:افضل العباده الصوم و الصمت.بهترین عبادت روزه و سکوت است.متاسفانه گاهی اوقات انسان کسایی رو میبینه که بیشتر روزهای عمرشون رو روزه هستن و وقتی بهشون میگی چرا.میگن مومن باید زیاد از نعمت های خدا استفاده نکنه و بیشتر روزه باشه و یه جورایی انگار استفاده نکردن از مواهب و نعمتهای خدا براشون ارزش داره نه استفاده کردن.بعضی از افرادم با توجه به این حدیث زیاد حرف نمیزنن و بیشتر سکوت میکنن و علیرغم اینکه اطرافیانشون و عزیزانشون به صحبت با اونها نیاز دارن ولی بیشتر سکوت میکنن و حرف نمیزنن و بسیار کم حرف میزنن.سوالم در مورد این دو موضوعه.یکی اینکه در قران و روایات و احادیث آیا مواردی داریم که به استفاده از نعمتها و مواهب خدا توصیه کرده باشند؟اگر هست چندتا برام مثال بزنین یا اینکه توصیه به استفاده نکردن از نعمتهای خدا کرده اند؟یکی هم اینکه ایا ایه و حدیثی داریم که مومن اصلا نباید حرف بزنه و باید بیشتر سکوت کنه یا نه؟این دومورد رو اگر با ایه و حدیث برام جا بندازین ممنون میشم.مرسی.خدانگهدارتون

سکوت و کم حرفی در اخلاق و عرفان ؛ راهکارها ، شرایط و حدود

با سلام
سوال بنده در مورد مسئله سکوت و کم گویی در اخلاق و عرفان هست. این سوال چند بخش داره منتهی چون همش در یک موضوع هست گفتم در یک تاپیک همه رو بپرسم:
سوال اول اینه: آیا به طور مطلق سکوت بهتر از حرف زدن هست یا برای افراد مختلف فرق می کنه؟ یک ویدئویی بود از آقای فاطمی نیا ایشان گفتن فردی بوده به اسم سید سکوت ایشون چندیدن سال اصلا حرفی نزده! بعد خودشون گفتن البته همه این طور نباید باشن این فرد با توجه به شرایط خودش این مسیر رو رفته(برداشت بنده از حرفشونه عین حرف رو دقیقا یادم نیست) حالا جدای از اینکه ی آدم نمیتونه در طول روز اصلا حرف نزنه و این منطقی هم نیست و هیچ کدوم از معصومین تا اونجایی که بنده میدونم اینطور نبودن . این سوال مطرح هست که آیا کم حرف بودن مطلقا مطلوبه در اسلام یا نه بسته به فرده یعنی ی فردی باید زیاد حرف بزنه و این مشکلی نیست (مثل فردی که در پست رهبری یا مرجعیت باشه یا سخنران باشه یا هر چی )و ی فردی باید کمتر از نفر اول تا به اونجایی که یکی اصلا مثل سید سکوت باشه کلا حرف نزنه!!! بالاخره از نظر اخلاق اسلامی تکلیف چی هست؟ حرف بزنیم یا نزنیم؟
سوال دوم: بنده در مواردی نمیدونم باید حرف بزنم یا نزنم! چه کار کنم؟
مثال 1: شما میزبان هستید و مهمان شما کنار شما نشسته اگر باهاش گرم نگیری و شوخی نکنی و در مورد مسائل مختلف مثل آب و هوا فوتبال، سیاست و هر چیز دیگه حرف نزنی خوب طرف احساس میکنه شما تحویلش نگرفتی و ناراحت میشه برعکسشم هست شما اگر جایی مهمان باشی و اصلا صحبت نکنی به بهونه اینکه این مسائل بی فایده هست و نباید پر حرف بود خوب با فرهنگ ما نمیخونه نمیشه که با هیچ کس حرف نزد !
مثال2: شما رفتید سفر با چند تا از اقوام چند خانواده ، خوب سفر اصلا برای تفریح، گفتن و خندیدنه دیگه الان من داستانی خوندم از علامه طباطبایی( ایشون رو به عنوان نمونه اخلاق و عرفان اسلامی مطرح کردم) که تو سفر تا کسی ازشون سوال نمیکرد صحبت نمیکردن! خوب شما فقط ی لحظه این حالت رو تصور کنید! مگه میشه با ی عده بری مسافرت و با کسی حرف نزنی خوب پس برای چی بری مسافرت؟
از این مثال ها زیاده میخوان بگم کم حرفی که اخلاق اسلامی مدنظرشه در خیلی از شرایط ظاهرا عملی نیست و البته با هیچ فرهنگی نمیخونه (همه ملت ها برای تفریحات جمعی مثل سینما مسافرت ورزش های گروهی و ... حرف زدن و شوخی و جوک و ... رو دارن)
سوال سوم : بر فرض پذیرش درست بودن کم حرفی راهکار عملی شما چیه برای کم حرف شدن؟ من خودم خیلی آدم پرحرفی نیستم (معمولیم) خیلی سعی کردم کم حرف بشم توی چند ماه گذشته تا حد کمی هم موفق شدم مثلا اگر میتونستم جایی با کسی شوخی کنم(از جنس لفظی) تا به ذهنم رسید این مسائل اون شوخی رو انجام ندادم. اما موفقیتم خیلی کم بوده به چند دلیل
اول: در هر شرایطی نمیشه سکوت کرد مثل مثال هایی که زدم
دوم: یادم میره!!! ساکت باشم.
سوم :ی زمانی واقعا با تمام وجود میخوام حرف بزنم و نمیتونم خودم رو نگه دارم یعنی واقعا نگفتن بعضی حرفا به بعضی افراد شدنی نیست.
لطفا لطفا لطفا راهکارهاتون عملی باشه
با تشکر

شرح حدیث پیامبر(صلی الله علیه و آله) در مورد آسان ترین عبادت ها

انجمن: 

سلام

لطفا حدیث زیر را شرح و توضیح دهید :

ألا أخبركم بأيسر العبادة و أهونها على البدن؟ الصّمت و حسن الخلق.

ميخواهيد شما را بعبادتى كه از همه عبادتها بر بدن آسانتر است خبر دهم؟ سكوت و نيك خوئى.

(نهج الفصاحه)


آیا سکوتم باعث ظلم پذیری من نمی شود؟

با نام و یاد دوست

سلام

یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود

لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان با حفظ امانت جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم سایت در این تاپیک درج می شود:

نقل قول:

سلام

در زندگی حقیقی و مجازی ام وقتی در مقابل تندخویی های و عصبانیت های دیگران سکوت می کنم و مقابله به مثل نمی کنم ،به فاصله ی کوتاهی شخصی دیگر ،دقیقاً مو به مو و کلمه به کلمه حرفهای مورد نظرم را که بیان نکرده ام، به آن شخص می زند.
به نظر شما دلیل آن چیست؟
آیا خواست حضرت باریتعالی است که به این وسیله حقم استیفاد شود؟
آیا این سکوتم باعث ظلم پذیری من نمی شود؟
سکوت در چنین مواقعی جایز است یا باید جنگید؟

با احترام


با تشکر

در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید

روزه سکوت

انجمن: 

سلام من مقلد اقای مکارم هستم اگر بخوام برای اینکه غیبت نکنم واطرافیان هم بامن پشت سر کسی حرف نزنن روزه ی سکوت بگیرم اشکال نداره؟احساس میکنم اینطوری بهتر خودمو کنترل میکنم باتشکر:hamdel:

محدوده گذشت، شرایط گذشت، شرایط جدل و بحث

به نام خدا
با سلام . وقت شما بخیر

در بعضی احادیث از مجادله کردن نهی شده ولی در بعضی احادیث میبینیم بیان کردن حق به ما توصیه شده؟

نقل قول:
سخن گفتن درباره حق، از سكوتى بر باطل بهتر است

نقل قول:
حق را بگو اگر چه نابودى تو در آن باشد، زیرا که نجات تو در آن است… تقواى الهى پیشه کن و باطل را فرو گذار هر چند [به ظاهر] نجات تو در آن باشد، زیرا که نابودى تو در آن است.

همچنین در بعضی احادیث به بخشش ظلم و ستم توصیه و در احادیث دیگر از سکوت در برابر ظلم نهی شده؟

تکلیف ما چیست؟ مجادله را رها کنیم یا حق را بگوییم؟
در برابر ظلم حق خود را بگیریم یا بخشش کنیم؟

ممنونم.