حضرت نوح
تفسیر آیه ۱۵ سوره نوح چیست؟
ارسال شده توسط جبریل در چهارشنبه, ۱۳۹۷/۰۸/۲۳ - ۱۴:۵۷با عرض سلام
چرا حضرت نوح به قوم خود میگوید
أَ لَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً «15»
در حالی که هنوز هم در قرن حاضر حقیقت واقعی طبقات هفت گانه آسمان اثبات نشده چه برسد به زمان حضرت نوح ع.
آیا این سوال حضرت نوح ناظر بر یک معجزه حضرت برای قومش بوده؟
آیا در روایات اهل بیت در مورد این سوال حضرت نوح چیزی بیان شده؟
دین و شریعت انبیاء گذشته چه بوده است؟
ارسال شده توسط Bande-khoda در چهارشنبه, ۱۳۹۶/۱۱/۱۸ - ۰۹:۵۰سلام، شریعت و مذهب حضرات نوح و ابراهیم و آدم علیهم اسلام چه بوده است؟
طوفان نوح و آب دریا
ارسال شده توسط Kinzie Kensington در پنجشنبه, ۱۳۹۲/۰۸/۰۲ - ۰۶:۳۵زمانی که طوفان نوح آمد و کل جهان را آب فرا گرفت، آیا این آب ها شور بودند یا شیرین؟
برای این می پرسم که آبزیان آب شور قادر به زندگی در آب شیرین نیستند (و برعکس). با فرا گرفته شدن کل جهان آب ها باید مخلوط می شد و آن آب شور بود یا شیرین؟ چرا بعد از اینکه آب ها از بین رفتند باز هم آب اقیانوس ها شور شد و آب دریاچه ها شیرین؟ مگر آب شور و شیرین قاطی شده قادر به جدا شدن هستند؟
مقایسه نوح سومری ( زیوسدرا) با حضرت نوح در تورات
ارسال شده توسط عصران در شنبه, ۱۳۹۴/۰۴/۱۳ - ۱۳:۴۹توضیحات ابتدایی:
[=&] زیو سدرا ( نوح سومری) در اسطوره پادشاه پرهیزگار و خداترسی است که عمر جاویدان یافته است. سومریان از او به نام زیو سدرا اکدیان به نام آتزسیس و بابلیان به نام اوتنا پیش تیم یاد می کردند[/].
منظور از متن کهن اسطوره بر اساس الواح قدیمی سومری و اکدی و بابلی است.
2-در متن کهن ( منظور از متن کهن روایت سومری و اکدی و بابلی است) از (( خدایان)) یاد شده است در تورات از خدازادگان. در جاهایی از تورات نیز نشانه هایی از خدایان وجود دارد چنانکه موسی و بنی اسرائیل در سرودی می گویند : (( کیست مانند تو ای خداوند در میان خدایان؟))[/]
[=&]
3-گیلگمش جثه ای عظیم از همه قامتی بلند و عضلاتی از آهن دارد در تورات نیز از ((مردان تنومند در زمین جباران و مردان ناموار در زمان سلف)) یاد شده است.
[/]
5-به روایت متن کهن زیو سدرا ( نوح سومری) که شاه پرهیز گار و صالح و خدا ترسی است در هنگام خواب و در ساعت خواندن ادعیه و اوراد منتظر وحی و الهام آسمانی است ( الواح سومری ص 179) مورد ترحم قرار می گیرد. در تورات نوح که (( مردی عادل بود و در عصر خود کامل و با خدا راه می رفت در نظر خداوند التفات یافت.))[/]
6-در هر دو متن قرار بر نابودی همه ی موجودات می شود.[/]
7-در متن کهن علت خشم خدایان بسیار شدن آدمیان وهیاهوی آنان است و در تورات خداوند از شرارت و فساد آدمیان خشمناک می شود.[/]
8-در متن کهن یکی از خدایان به زیو سدرا هشدار می دهد ( او را خواب نما می کند) و در تورات خداوند به نوح هشدار می دهد.[/]
9-در هر دو متن قهرمان اصلی مامور ساختن کشتی بسیار بزرگی می شود هر چند ابعاد آن در دو روایت متفاوت است.[/]
10-در هر دو روایت قهرمان اصلی با پناه دادن نمونه ای از موجودات مامور حفظ و نگهداری از آنان می شود.[/]
11-شیوه ی نابودی و عذاب در هر دو متن فرستادن باد و باران و طوفان سهمگین چند شبانه روزی است.[/]
12-در متن کهن سیل شش یا هفت شبانه روز طول می کشد و در تورات پس از یک پیش آگهی هفت روزه چهل شبانه روز باران می بارد و صد و پنجاه روز طول می کشد تا آب عقب بنشیند.[/]
13-کشتی در متن کهن بر کوه (( نیسیر)) و در تورات بر کوه (( آرارات)) به گل می نشیند.[/]
14-در متن کهن (( زیو سدرا پنجره ی کشتی را گشود )) و در تورات (( نوح دریچه ی کشتی را باز کرد))[/]
15-در متن کهن قهرمان نخستین ( زیو سدرا) کبوتر بعد پرستو و سپس کلاغی را روانه می کند. ولی در تورات نوح اول کلاغ بعد کبوتر و سپس کبوتر دیگری را روانه می کند.[/]
16-در متن سومری زیوسدرا در کشتی برای الهه ی خورشید قربانی می کند و در متن بابلی اوتنا پیش تیم بر فراز کوه قربانی می دهد و در تورات نوح قربانگاهی بنا می کند و قربانی های سوختنی بر آن می گذارند.[/]
17-در متن کهن (( اوتنا پیش تیم نیشکر و چوب سدر مورد را برافروخت و بوی خوش در مشام خدایان نشست و آنان را خوش آمد)) و در تورات از قربانی های سوختنی یاد می شود سپس می گوید(( خداوندی بوی خوش بویید )) و بعد تصمیم خوبی در مورد آدمیان می گیرد.[/]
18-در متن کهن یکی از خدایان به انلیل (نام یک ایزد بانو) برنامه ای برای مجازات بشر می دهد و کیفر او را قانونمند می کند و در تورات نیز قوانین برای فرزندان نوح مقرر می شود و خداوند تصمیم می گیرد بار دیگر نسل بشر را اینگونه نابود نکند.[/]
19-در متن کهن ایشتار ( ایزدبانوی عشق و جنگ و باروری) به یادبود این طوفان و برای فراموش نکردن آن و جلوگیری از تکرار مجدد آن گردنبندش را به خدایان نشان می دهد و در تورات خداوند کمانش را در ابر می گذارد ( رنگین کمان) تا هر گاه آن را دید عهدش را به یاد بیاورد و از فرستادن سیل و طوفانی این چنین پرهیز کند.[/]
20-در متن کهن قهرمان جاودانه می شود و به دیلمون ( بهشت) می رود و در تورات نوح عمری بس دراز می یابد ( و از آنجا که مردی نیکوکار است مشخص است که به بهشت می رود)[/]
با استفاده از کتاب داستان پیامبران نوشته ی محمد حمید یزدان پرست لاریجانی
در مورد همسران و فرزندان و عمر حضرت نوح توضیح دهید؟
ارسال شده توسط صدر در جمعه, ۱۳۸۸/۰۸/۲۲ - ۱۴:۳۲قرآن كريم در رابطه با نبوت حضرت نوح مى فرمايد:
"وَ لَقَدْ اَرْسَلْنا نُوحَاً اِلى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فيهِم اَلْفَ سنة الاّ خَمسينَ عاماً فَاَخَذَهُمُ الطُوفانُ وَ هُمْ ظالِمُونَ"([1])
«مانوح را به سوى قومش فرستاديم و او در ميان آن ها هزار سال مگر پنجاه سال درنگ كرد، سرانجام طوفان آن ها را فرا گرفت در حالى كه ظالم بودند.»
بنا بر آيه فوق مدت زمان تبليغ و ارشاد حضرت نوح(عليه السلام) پيش از طوفان، 950 سال بوده است. اين پيامبر اولى العزم براساس بعضى از روايات پس از طوفان نيز سيصد تا سيصدوپنجاه سال زندگى كرده است.([2])
درباره عمر نوح(عليه السلام) اقوال مختلفى وجود دارد كه براساس بعضى از آنها نوح 2500 تا 3000 سال عمر كرده است([3]) و اين موضوع بعيد نيست زيرا كه عمر و زندگى در دست خداوند است و افراد فراوانى در تاريخ نام برده شده اند كه عمرهاى طولانى داشته اند و يا در حال حاضر نيز زندگى مى كنند، همچون حضرت خضر و عيسى(عليه السلام) كه ما مسلمانان اعتقاد به زنده بودن آن ها داريم و نيز مانند امام مهدى(عج) كه براساس اعتقاد بسيارى از مسلمانان از تولد آن حضرت كه در سال 255 هـ. ق بوده بيش از 1150 سال مى گذرد.
در رابطه با تعداد همسران و فرزندان نوح(عليه السلام) از برخى روايات استفاده مى شود كه نوح دو همسر داشت به نام «عمورة» و «رابعا» كه «رابعا» و فرزندش «كنعان» به حضرت نوح ايمان نياوردند و سوار بر كشتى نشدند و هلاك گشتند و همسر ديگر او «عموره» با فرزندانش «سام» و «حام» و «يافث» به نوح ايمان داشتند و سوار بر كشتى شدند و نجات يافتند. قبر حضرت نوح(عليه السلام) در نجف اشرف مى باشد.([4])
--------------------------------------------------------------------------------
[1]- سوره نسائ، آيه 35.
[2]- بحارالانوار، ج 11، ص 285 ـ 288.
[3]- همان، و تاريخ طبيرى، ج 1، ص 139.
[4]- همان.
پیامبرهود (ع) و قوم او
ارسال شده توسط رضا در پنجشنبه, ۱۳۸۹/۰۳/۲۷ - ۱۵:۱۷یكی از پیامبرانی كه نام او در قرآن (ده بار) آمده، و یك سوره به نام او نامیده شده، حضرت هود ـ علیه السلام ـ است. سلسله نسب او را چنین ذكر نمودهاند: «هود بن عبدالله بن رباح بن خلود بن عاد بن عوص بن ارم بن سام بن نوح». بنابراین نسب او با هفت واسطه به حضرت نوح ـ علیه السلام ـ میرسد.
حضرت نوح ـ علیه السلام ـ هنگام رحلت، به پیروان خود چنین بشارت داد: «بعد از من غیبت طولانی رخ میدهد. در طول این مدت طاغوتهایی بر مردم حكومت میكنند و بر آنها ستم مینمایند، سرانجام خداوند آنها را به وسیله قائم بعد از من كه نامش هود ـ علیه السلام ـ است نجات میدهد. هود ـ علیه السلام ـ رادمردی با وقار، صبور و خویشتن دار است. در ظاهر و باطن به من شباهت دارد و به زودی خداوند هنگام ظهور هود ـ علیه السلام ـ ، دشمنان شما را با طوفان شدید به هلاكت میرساند.»
بعد از رحلت حضرت نوح ـ علیه السلام ـ ، مؤمنان و پیروان او همواره در انتظار حضرت هود ـ علیه السلام ـ به سر میبردند، تا این كه به اذن خدا ظاهر شد و سرانجام دشمنان لجوج حق بر اثر طوفان كوبنده و شدید، به هلاكت رسیدند.[1]
از این رو به او هود گفته شد، كه از ضلالت قومش هدایت یافته بود و از سوی خدا برای هدایت قوم گمراهش برانگیخته شده بود.
هود ـ علیه السلام ـ در قیافه و قامت همشكل حضرت آدم ـ علیه السلام ـ بود. سر و صورتی پر مو و چهرهای زیبا داشت.[2]
هود ـ علیه السلام ـ دومین پیامبری است كه در برابر بت و بت پرستی قیام و مبارزه كرد، كه اولی آنها حضرت نوح ـ علیه السلام ـ بود.[3]
با این توضیح و با الهام از قرآن، نظر شما را به فرازهایی از زندگی حضرت هود ـ علیه السلام ـ و قومش كه به قوم «عاد» معروف بودند جلب میكنیم:
قوم سركش عاد
حدود 700 سال قبل از میلادِ حضرت مسیح ـ علیه السلام ـ در سرزمین احقاف (بین یمن و عمّان، در جنوب عربستان) قومی زندگی میكردند كه به آنها قوم عاد میگفتند. زیرا جدّشان شخصی به نام «عاد بن عوص» بود و حضرت هود ـ علیه السلام ـ نیز از همین قوم بود و عاد بن عوص، جدّ سوم او به شمار میآمد.[4]
قوم عاد افرادی تنومند، بلند قامت و نیرومند بودند، از این رو به عنوان جنگاورانی برگزیده به حساب میآمدند. از نظر تمدن نیز نسبت به قبایل دیگر تا حدود زیادی پیشرفتهتر بودند و شهرهای آباد، زمینهای خرم و سر سبز و باغهای پر طراوت داشتند.[5]
این قوم در ناز و نعمت به سر میبردند و هم چون شیوه بیشتر سرمایه داران و مرفّهین بیدرد، مست غرور و غفلت بودند. از قدرتشان برای ظلم و ستم و استعمار و استثمار دیگران سوء استفاده میكردند و از طاغوتها و مستكبران عنود و سركش پیروی مینمودند و در میان انواع خرافات و بت پرستی و گناهان غوطه ور بودند.
طغیان، بی بند و باری، عیش و نوش و شهوت پرستی، جهل و گمراهی، لجاجت و یكدندگی در سراپای وجودشان دیده میشد و هرگز حاضر نبودند كه از روش خود دست بكشند و در برابر حق تسلیم گردند.[6]
دعوت و مبارزه هود ـ علیه السلام ـ با بت پرستی
حضرت هود ـ علیه السلام ـ در میان قوم، دعوت خود را چنین آغاز كرد:
«ای قوم من! خدا را پرستش كنید، چرا كه هیچ معبودی برای شما جز خدای یكتا نیست، شما در اعتقادی كه به بتها دارید در اشتباهید، و نسبت دروغ به خدا میدهید.
ای قوم من! من از شما پاداشی نمیخواهم، پاداش من فقط بر كسی است كه مرا آفریده است. آیا نمیفهمید؟
ای قوم من! از پروردگارتان طلب آمرزش كنید، سپس به سوی او بازگردید، تا باران رحمتش را پی در پی بر شما بفرستد، و نیرویی بر نیروی شما بیفزاید، روی از حق نتابید و گناه نكنید.»
قوم هود گفتند: ای هود! تو دلیلی برای ما نیاوردهای و ما خدایان خود را به خاطر حرف تو رها نخواهیم كرد، و ما اصلاً به تو ایمان نمیآوریم، ما فقط درباره تو میگوییم؛ بعضی از خدایان ما به تو زیان رسانده و عقلت را ربودهاند.
هود گفت: من خدا را به گواهی میطلبم، شما نیز گواه باشید كه من از آن چه شریك خدا قرار دهید بیزارم.
من در برابر شما هستم، هر چه میخواهید در مورد من نقشه بكشید و مرا تهدید كنید، ولی از دست شما كاری ساخته نیست، من بر «الله» كه پروردگار من و شما است توكل كردهام، هیچ جنبندهای نیست، مگر این كه او بر آن تسلط داشته باشد، اما سلطهای براساس عدالت چرا كه پروردگار من بر راه راست است. من رسالتی را كه مأمور بودم به شما رساندم، پس اگر روی بگردانید، پروردگارم گروه دیگری را جانشین شما میكند، و شما كمترین ضرری به او نمیرسانید، پروردگارم حافظ و نگاهبان هر چیز است.[7]
جوهره دعوت هود ـ علیه السلام ـ
خداوند در آیه 123 و 124 سوره هود میفرماید: «قوم عاد، رسولان خدا را تكذیب كردند، هنگامی كه برادرشان هود ـ علیه السلام ـ آنها را به تقوا و دوری از گناه فرا خواند.» آن گاه شیوه دعوت هود ـ علیه السلام ـ را چنین بیان میكند:
آیا تقوا را پیشه خود نمیكنید؟ به سوی خدا بیایید، من برای شما فرستاده امینی هستم، از نافرمانی خدا بپرهیزید و از من اطاعت كنید، من هیچ اجر و پاداشی در برابر این دعوت ازشما نمیطلبم، اجر و پاداش من تنها بر پروردگار عالمیان است.
آیا شما بر هر مكان بلندی، نشانهای از هوی و هوس میسازید؟ تا خود نمایی و تفاخر كنید، شما قصرها و قلعههای زیبا بنا میكنید، و آن چنان به این بناها دل بستهاید كه گویی جاودانه در دنیا خواهید ماند، هنگامی كه كسی را مجازات میكنید، هم چون جباران كیفر میدهید. پرهیزكار شوید، از مخالفان فرمان خدا بپرهیزید، خداوندی كه با نعمتهایش شما را یاری نموده و شما را به چهارپایان و نیز پسران نیرومند امداد فرموده، و باغها و چشمهها را در اختیار شما نهاده است، اگر كفران نعمت كنید، من بر شما از عذاب روز بزرگ نگرانم كه شما را فرا گیرد.[8]
عكس العمل لجوجانه قوم عاد در برابر هود ـ علیه السلام ـ
قوم هود ـ علیه السلام ـ در برابر اندرزهای پر مهر حضرت هود ـ علیه السلام ـ به جای این كه پاسخ مثبت بدهند، به لجاجت و سركشی پرداختند، با صراحت او را تكذیب كردند، و گفتند: «برای ما تفاوت نمیكند، چه ما را اندرز بدهی یا ندهی. خود را بیهوده خسته نكن، روش ما همان روش پیشینیان است و از آن دست نمیكشیم، و این تهدیدهای تو، دروغ است و ما هرگز مجازات نمیشویم.[9]
نام کتاب حضرت نوح چه بود ؟
ارسال شده توسط هوريا شاهويي در دوشنبه, ۱۳۸۹/۰۴/۱۴ - ۰۰:۲۷لطفا نام کتاب حضرت نوح را برایم بنویسید. البته صحف نوح را خودم می دانم اما اسم دیگری دارد که می خواهم با آن آشنا شوم.
چرا قر ان از همراهان حضرت نوح تعبیر به امم کرده است؟
ارسال شده توسط هوريا شاهويي در چهارشنبه, ۱۳۸۹/۰۷/۱۴ - ۲۰:۳۰امم ممن معک در قران درباره نجات یافتگان با حضرت نوح است چرا برای این جمعیت کم تعبیر به امم شده است؟
کتیبه یافت شده منتسب به حضرت نوح (ع) + عکس
ارسال شده توسط مدیر اجرایی_فرهنگی در چهارشنبه, ۱۳۸۹/۱۰/۰۱ - ۱۶:۲۴[="Blue"]پیامبر اسلام فرمود: « هنگامی که خداوند اراده کرد قوم حضرت نوح را هلاک کند، به نوح فرمان داد کشتی بزرگی بسازد. جبرئیل نیز با میخهایی برای ساختن کشتی فرود آمد. در میان انبوه میخها پنج میخ ویژه بود که درخشش خاصی داشت و بر روی هر یک نام یکی از پنج نور مقدس محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین نقش بسته بود.
حضرت نوح هر کدام را بر می داشت، میخ همچون ستارهای در تاریکی شب می درخشید. هنگامی که میخ پنجم را برداشت، پس از درخششی، اشکی از آن جاری شد.
نوح از جبرئیل پرسید: « این میخ و اشک چیست؟»
جبرئیل در پاسخ گفت: « این میخ حسین بن علی است.»
حضرت نوح نیز هر یک را در یک طرف از کشتی کوبید.
پیامبر فرمود: « در آیه « و حملنا علی ذات الواح و دسر » منظور از « الواح » چوبهای کشتی و منظور از « دسر » ما هستیم. اگر ما نبودیم کشتی حرکت نمی کرد.» [/]
[="Magenta"]منابع:[/]
[="Purple"]بحار الانوار، ج ۲۶، ص ۳۲۲، حدیث ۱۴- امان الاخطار، ص ۱۰۷ و ۱۰۸ [/]