جمع بین حلیت تشریعی و آسیب تکوینی
ارسال شده توسط Reza-D در سه‌شنبه, ۱۳۹۵/۰۸/۲۵ - ۱۹:۵۷سلام به همه
می دانیم که درمواردی از احکام ، آنجایی که مکلف عِلم کامل به موضوع ندارد ، ممکن است اصل بر حلیت قرار داده شود
مثلاً زمانی که من به خانهء کسی میروم که اهل کسب حرام است ، اگر برای من غذا بیاورد در خوردنش شک میکنم
اینجا مراجع میگویند اگر اطمینان به حرام بودن آن غذا نداری ، خوردنش ایرادی ندارد و حلال است
یا مثلاً وقتی نمی دانیم گوشتی واقعاً بصورت اسلامی ذبح شده یا نه ، باز میگویند تا زمانی که یقین نکرده اید ، حلال است
حتی میگویند نیازی به تحقیق کردن هم نیست
حالا سوال مهمی برای من پیش آمده
به نظر من هدف خدا از این حلال و حرام ها ، این بوده که از تاثیر منفی موارد حرام بر ما جلوگیری شود
به عبارتی آنچه که حرام تشریعی است ، قطعاً حرام و مضر تکوینی نیز هست
با این حساب اگر مثلاً مال حرام اثر منفی تکوینی دارد ، دیگر چه فرقی می کند که ما به آن علم داشته باشیم یا خیر؟
آیا اثر خودش را نمی گذارد؟
مانند اینکه به کسی بگوئیم چون تو عِلم نداری که ماده ای که داری میخوری "سَم" است ، خوردنش اشکالی ندارد!
خب آن شخص در اثر خوردن "سَم" خواهد مرد. چه بداند که چه میخورد و چه نداند!
از کارشناس محترم درخواست دارم که این موضوع را برای بنده توضیح بفرمایند
تشکر
