فرهنگ

این توضیحات برای فراهم کردن زمینه لازم جهت پاسخ گویی ومشارکت شما عزیزان بود.

**********************************************************************************************************

[/COLOR][/FONT]
[/CENTER]

[/COLOR][/FONT]

ایا میتوان برای تهاجم فرهنگی مزایایی هم بر شمرد؟

در نگاهی به احکام متوجه می شیم که بسیاری از آنها با فرهنگ زمانه خود بسیار منطبق بودند .
گفته می شود برای اینکه در آن زمان ممکن بود ایده آل ها مورد قبول واقع نشوند ، بسیاری از مسائل فقط تعدیل شدند در غالب احکام .
مثل احکام برده داری ، احکام راجع به زنان و ...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

اما سوال اینجاست که حکمی که آسمانی باشد هدفش ایده آل است ، مثل ایجاد فرهنگ خدا پرستی به جای بت پرستی .
پس حکم آسمانی چطور در مقابل عرف زمینی سر خم می کند و کف خواسته ها را به جای سقف خواسته ها مطرح می کند ؟
یعنی فرهنگ زمانه مردم جاهل قدیم ، اینقدر صحیح بوده که احکام به جای تغییر آن ، متناسب با اونها شکل گرفتن ؟

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

چندان قابل قبول نیست که فرض کنیم پیامبران فقط انسان هایی باهوش بودند که برای هدایت مردم خود ، خود را پیامبر نامیدند و امر غیر زمینی در کار نیست .
در تاریخ فلاسفه و دانشمندان زیادی بودند و هستند ، اما هیچ کدام نتوانسند در این مقیاس زمانی و مکانی تاثیر گذار باشند .
از طرفی بسیاری از همان احکام بیش از حد بر ضعف فرهنگی زمان و جغرافیای خود صحه گذاشتند و نهایتآ فقط تعدیلش کردند .
آیا از این موارد می توان نتیجه گرفت که بخشی از دین آسمانیست و بخشی دیگر کاملآ تحت تاثیر زمان و افراد و فرهنگ زمان خود بودند و کاملآ زمینی ؟
و اتفاقآ بخش دوم است که نارضایتی ایجاد می کند و باعث دین گریزیست و مقبولیتی برای اذهان پرسش گر نمی تواند داشته باشد...

فرهنگ مجموعه ای از عناصر عینی و ذهنی است که میراث نسل های متوالی و دارای عناصری مثل علم و دین و... است و ابزارهای مختلف آموزشی و تبلیغی در شکل گیری و استمرار آن نقش اساسی دارند. انسان با ویژگی ها و احساسات خاص و پیچیده، مانند حس برتری، کمال جویی، آزادی خواهی، سلطه گریزی و اختیار، در فرایند فرهنگ سازی نقش اول را دارد.
شالوده ی تمام فرهنگ ها دین و ایدئولوژی است، که در پیام انبیای الهی نهفته است. با مراجعه به سیره ی پیامبر(صلی الله علیه وآله)درمی یابیم که تمام اقدامات آن حضرت برای گسترش دین اسلام (به جز موارد نظامی و دفاعی)، فرهنگی بوده است. درباره ی سایر کشورها نیز عملکرد پیامبر(صلی الله علیه وآله) بر اساس رسالت جهانی اش، دعوت آنها به اسلام توسط نامه صورت گرفته که محتوای نامه موجود و دلیل محوریت فرهنگی است.
بدین گونه، پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) توانست در مدت کوتاهی با انقلاب فرهنگی در جامعه ی جاهلی افرادی را تربیت کند که در راه گسترش اسلام جان فشانی نمایند و به مراتب عالی معنوی نایل شوند.
پس از رحلت پیامبر(صلی الله علیه وآله)، مسلمین برای دفاع از کیان اسلام و نشر فرهنگ اسلامبه فراسوی جهان، مرزهای جغرافیایی را که مانع رسیدن فرهنگ و شعارهای اسلام بود برچیدند و زمینه های گسترش اسلام در ایران را فراهم کردند. عوامل گسترش اسلام و پایداری و بالندگی آن پس از گشوده شدن دروازه های ایرانبه روی اسلام را به اختصار می توان این گونه بیان کرد:
1. شرایط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ایران سبب شده بود که مردم ایرانبه استقبال دین اسلام بروند و مسلمان شوند; چنان که در بسیاری از شهرها، حاکمان بدون جنگ و درگیری به خاطر عدم مقاومت مردم در مقابل سپاه اسلام پرداخت جزیه را می پذیرفتند و صلح می نمودند.
2. تشریع قانون جزیه از طرف پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) و استمرار آن و مختار بودن مردم در پذیرش دین یا پرداخت جزیه که در تمام مناطق فتح شده اعمال می شد.
3. تخریب نکردن آتشکده های مجوس در ایران. چنان که گزارش شده است، یکی از سرداران عرب فرمان داد تا به یک امام جماعت و مؤذن او تازیانه زدند; چون یکی از معابد زرتشی را ویران کرده بودند و سنگ های آن را در بنای مسجد به کار برده بودند. در قرن ده میلادی، یعنی سه قرن پس از فتح ایران، آتشکده های زرتشتیان در عراق و فارس و کرمان و سیستان و خراسان و آذربایجان و در سراسر ایران برپا بود. پیروان دین زرتشت به تدریج و به اختیار خود به دین اسلام گرویدند. وجود پیروان زرتشتی در ایران تا عصر حاضر و آزادی آنان در اجرای مراسم دینی، بهترین دلیل بر نبود اجبار و زور در پذیرش دین است... .
4. مسلمان شدن بسیاری از ایرانیان، قبل از فتح ایران، که در یمن و بحرین به سر می بردند. گفته شده پس از جنگ قادسیه، چهار هزار دیلمی به اختیار به دین اسلام گرویدند.
5. خدمات ایرانیان بهاسلام و تولید و توسعه ی علوم اسلامی و تدوین هزاران کتاب در زمینه ی علوم; به طوری که بزرگ ترین صاحب نظران در علوم مختلف، دانشمندان بزرگ اسلام از شیعه و سنی، از ایران برخاسته بودند و ایرانیان با اندک فاصله پس از رسیدن اسلامبهایران، در زمینه ی علوم اسلامی، اعم از سیره، تاریخ، فقه، حدیث، رجال، و علوم قرآنی و علوم عقلی و فنی و تجربی با نوآوری های شگفت به تولید علم پرداختند و این شیوه ی فرهنگ سازی را به کشورهای غربی انتقال دادند و مؤثرترین قدم ها را در تکامل علوم اسلامی برداشتند; چنان که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) درباره ی ایرانیان می فرماید:
اگر علم به ستاره ی ثریا آویخته بود، گروهی از فرزندان (ایران) به آن دست می یافتند.
6. در تاریخ ایران باستان دوره ی هخامنشی، که اسکندر مقدونی سراسر ایران را بهزور شمشیر فتح کرد و حکومت (سلوکیان) تأسیس شد و سال ها بر سراسر ایران حکومت کردند، نتوانستند فرهنگ یونانی و غربی را بر ایرانیان تحمیل کنند، بلکه از فرهنگ و معماری ایرانیان تأثیر پذیرفتند و ایرانیان هرگز دچار خودباختگی فرهنگی و بی هویتی نشدند و به ترویج این فرهنگ ها نیز نپرداختند. پس از اسلام نیز مردم ایران شاهد تهاجم اقوام مختلف از ماوراء النهر و مغولستان با فرهنگ های مختلف بودند، ولی هرگز دین «شمنی مغول» را ترویج ندادند، بلکه مهاجمان را مغلوب فرهنگ اسلامی خویش ساختند، با این که مسلم است که شمشیر مغولان از شمشیر اعراب برنده تر و تیزتر و قتل و جنایت آنها در طول تاریخ ایران بی نظیر بوده است و اعراب مسلمان هرگز چنین جنایاتی را در ایران مرتکب نشدند; بنابراین هرگز نمی توان گسترش دین اسلام در ایران را بهزور شمشیر دانست، بلکه در علل زیر باید جستوجو کرد:
1. غنی بودن محتوای دین اسلام و فرهنگ انسان دوستانه و ضد تبعیض و عدالت محور آن که با فطرت انسان سازگار است.
2. پس از گشوده شدن مرزها، ارتباط مردم ایران با مسلمانان تنگاتنگ شد. این پیوند خود به نوعی در ترویج دین اسلام مؤثر بود و ایرانیان از نزدیک شاهد جامعه ی مسلمانان بودند که با حکومت اشرافی و جامعه ی طبقاتی ساسانی متفاوت بود.
3. اسرای جنگی ایرانی که به همراه خانواده و فرزندان به مدینه و شهرهای دیگر منتقل شده و در کنار مسلمانان زندگی می کردند، تحت تأثیر جامعه ی مسلمین، مجذوب اسلام می شدند.
4. ایرانیانی که قرن ها شاهد اشرافیگری شاهان ساسانی و محرومیت طبقات دیگر جامعه از امکانات اولیه ی زندگی بودند، با مشاهده ی ساده زیستی خلفای اسلامی، از جمله امیرمؤمنان(علیه السلام) و عاملان آنها در شهرهای ایران که مثل پایین ترین طبقات مردم زندگی می کردند، به پذیرش آیین اسلام ترغیب شدند.
5. حضور صحابه ی بزرگ پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) در جنگ ها و فتوحات ایران و قبول مسئولیت فرمان داری در نواحی مختلف ایران نیز یکی از عواملی بود که در ترویج اسلام در ایران تأثیر بسزایی داشت. سلمان فارسی وقتی از طرف خلیفه برای فرمان داری مداین اعزام شد، مردم آنجا منتظر بودند که او با تشریفات خاصی وارد شهر شود اما سلمان سوار بر درازگوشی برهنه برای اداره ی امور مردم آن دیار وارد این شهر شد و خدمات ارزنده ای به مردم ارائه داد. این خود از مهم ترین عوامل ترویج اسلام در ایران بود.
6. حضور خاندان پیامبر(صلی الله علیه وآله) در برخی از شهرها نیز، از عوامل مهم ترویج اسلام در ایران بوده است; چنان که مشهور است در برخی از فتوحات که فرماندهی سپاه اسلام با سلمان بود، حسنین(علیهما السلام)نیز حضور داشتند و به دروازه ی هر شهری که می رسیدند مردم آن شهر بدون درگیری اسلام را می پذیرفتند.

سلام:Gol:

احتمال زیاد برای همه ما پیش اومده که تو رودربایسی می مونیم و خواسته ای رو قبول میکنیم که دلمون نمیخواد یا وقتش رو نداریم یا... چرا که قدرت نه گفتن نداریم!
حالا هرکس به دلیلی نمیتونه نه بگه ؛ از روی دلسوزی ، ترسیدن از خراب شدن رابطه یا وجهه اجتماعی ، ترس از اینکه اگه نه بگم ممکنه بعدا کارم به این شخص بیفته و نه بشنوم ، ترس از درگیری و حرف و حدیث و....

ما (یا اکثر ما) نه تنها قدرت نه گفتن رو نداریم بلکه فرهنگ نه شنیدن رو هم نداریم!

اکثر مواقع به خودمون سختی میدیم چون قدرت نه گفتن نداریم!!!
به نظر شما این ویژگی بد نیست؟ چرا تلاشی برای از بین بردنش نمی کنیم؟

اصلا قدرت نه گفتن از کجا ریشه میگیره؟ از اعتماد به نفس؟ قاطعیت؟ یا....؟

زندگیتون پر از آرامش

سلام علیکم

خلاصه:

من احساس می کنم اگر طبق احکام دین عمل کنیم، اصلاً فیلم ساختن به سبکی که امروز در سینما های اسلام و جهان مطرح است نوعی اباحه گرایی است. پس در این صورت ما با چه چیز خودمان را سرگرم کنیم؟

ما در فیلم میبینیم که زن و مرد بر اساس دیالوگ باهم حرف میزنند و گاهی ممکن است زن بر اساس همان نقش شروع به خندیدن عشوه کردن و قهقه زدن از خنده کند، و زن گاهی به صورت آرایش کرده و با زینت هایی که در تن دارد، مثل رژ لب و آرایش هایی که در گیریم کرده و گردن بند و ... بازیگری می کند، اما در این صورت او جلوی چشم نامحرمان خود را آراسته و زینت کرده و به نمایش میگذارد حتی ممکن است با یک مرد نا محرم بر اساس دیالوگ با محبت حرف زده باشد و چیزی که تازه متوجه شدم این است که حتی گاهی ممکن است آواز بخواند، مثل فیلم طلا و مس که در آنجا زهرا سادات برای کودکش لالایی میخواند. و حتی و حتی شاید یکی از کسانی که به فیلم این بازیگر نگاه می کند به یکباره احساس مهر و عشق نسبت به آن بازیگر در دلش پدید آید و یا کسی که با او بازیگری می کند چنین شود. ایا این درست است؟ من کاری به کار عرف دنیا و علایق و سلایق مردم ندارم، مهم این است که بر اساس احکام شرعی چی کاری مجاز است و مجاز نیست. حالا با این وضعیت امروزی فیلم چطوری شرعی و اسلامی است؟ از کجا شرعی و اسلامی است؟ درست است که اینها همه فیلم است و فقط نقش بازی می کنند، اما آراستن و زینت کردن و خندیدن و کنترل صدا و اینها همه می تواند تاثیر گذار باشد، وگرنه پس چرا در فیلم دست ندادن با نامحرم رعایت می شود؟ مگر نقش بازی کردن نیست؟ مگر فقط فیلم نیست؟ خوب اگر یک حکم شرعی میگوید که این کار حرام است، پس آراستن زن برای نا محرم یا نمایش دادن زینت برای نامحرم هم حرام است. لطفاً من را روشن کنید.

بنده تا به جواب نرسم هرگز این تاپیک را رها نمی کنم، در این تاپیک باید تکلیف مشخص شود.