عقیده شخصی

تحمیل عقیده به دیگران به بهانه جلوگیری از هتک حرمت ماه رمضان


با درود

کارشناس محترم در تاپیک:

آیا روزه خواری در حضور دیگران، هتک حرمت ماه رمضان محسوب می شود؟

بیان کرده اند:

سجاد;367678 نوشت:

اگر روزه خواری در حضور دیگران صورت گیرد ، تظاهر به روزه خواری شمرده شده و هتک حرمت است و لازم است از این کار نهی از منکر شود حتی اگر پزشک داخل مطب در مقابل بیماران باشد .



ولی باید گفت:
هتک حرمت در اینجا اصلا بار معنایی ندارد.
زیرا عقیده مذهبی هر شخص فقط برای خودش محترم است و قرار نیست اشخاصی که اعتقادی به آن عقیده مذهبی و اعمال و افعال ناشی از آن ندارند خود را مقید به آن کنند ( حتی اگر اعتقاد دارند ولی به قول شما عذر خاصی دارند)
عقاید و اعمال تک تک افراد جامعه فقط برای خودشان ارزش محسوب میشود و معنی احترام به هم این نیست که همه یک گونه رفتار کنند و تحمل عقاید و عملکرد های گوناگون ناشی از آن را نداشته باشند. حرمت این ماه هم فقط برای معتقدینش معنی دارد نه همه افراد .

پس طبیعی است که کسانی که اعتقادی به آن ندارند و یا دارند ولی به هر دلیل نمیخواهند به آن عمل کنند هم باید آزاد باشند. این عین استبداد رای و زیاده خواهی است که از همگان انتظار داشته باشیم به خاطر اعتقادات بخشی از افراد (ولو اکثریت) نحوه زندگی خود را تغییر دهند و به عذاب و زحمت بیافتند. درست مثل اینست که بگوییم افراد معتقد و مقید به روزه داری هم باید به حرمت عقاید افراد غیر معتقد و غیر مقید به روزه داری روزه نگیرند! و بخورند و بنوشند چون اگر روزه بگیرند افرادی که روزه ندارند احساس هتک حرمت و توهین میکنند !
واقعا این توقعی بی جا و دخالتی آشکار در کار و زندگی دیگران است. در یک جامعه آزاد از دید رسمی قانون و حکومت عقاید مذهبی و ارزشها و اعمال هیچ کس اصالت و برتری بر دیگران ندارد و هر کس کار خود را میکند. معنی احترام به یکدیگر فقط تحمل زندگی در کنار هم است نه عمل کردن به عقاید دیگران و نه اینکه به خاطر حرمت قائل شدن به اعتقادی که نداریم آزادی های اولیه و ذاتی زندگی خویش را تعطیل کنیم.
کاملا طبیعی است کسی که اعتقادی به عقیده ای ندارد برای آن حرمت و احترام خاصی هم قائل نیست و با عقاید خودش زندگی میکند و این اختیار و حق انتخاب اولیه هر انسان است که باید همواره محفوظ باشد.

نظر شخصی در مسائل دینی (درست یا غلط)

انجمن: 

[="Black"]بسم الله الرحمن الرحیم

عرض سلام و ادب و احترام خدمت دوستان

و عرض سلام خدمت کارشناس گرامی


[/HR]
بحث اول
در بسیاری از بحث ها ( اصول و ضروریات دینی) عده ای پیرامون شرع ، فقه و ... نظراتی را بیان میکنند که خلاف مواضین دین است.
و وقتی گفته می شود سخن شما غلط است.
شروع میکنند به گفتن عبارتهای از قبیل نظر شخصی بنده این است ، عرف این را میگوید ، اکثریت این را قبول دارند و....
وقتی هم که گفته می شود دین این سخن را قبول ندارد ، عده ای هم در طرفداری از آن افراد میگویند ایشون نظر خودشون را دادند و ....

سوال:

از انجا که انجام احکام واجب است و باید عینیا انجام گیرد.
آیا در مسائل شرعی و فقهی و ... ( ضروریات دینی ) نظر شخصی جایگاهی دارد؟

یا آیا اکثریت مخالف یک حکم باعث می شود آن حکم فاقد ارزش شود؟


[/HR]
بحث دوم:
عده ای از سخنرانان معروف پیشنهاداتی میدهند که بدعت محسوب می شود.
همانند پیشنهاد ساخت رمی جمرات در مشهد.
وقتی هم که به ان عده گفته می شود این بدعت است. در سخنرانی های بعدی خودشان میگویند عده ای بخاطر یک پیشنهاد میخواهند ما را تخریب کنند و به نوعی از آب گل آلود ماهی بگیرند.
و واژه های دیگری را برای فرار از بار مسئولیتی سخن خویش بیان میکنند.

سوال:
از نظر شرعی افرادی که آگاهانه بدعت گذاری میکنند چه کسانی هستند؟؟؟؟؟
و اینکه پافشاری بر نظرات شخصی و بدعت گونه چه حکمی دارد ، هم خود فلسفه بدعت و هم شخص بدعت گذار؟
و اینکه آیا بعد از فهمیدن اشتباه باید بیایند و سخن خویش را پس بگیرند یا خیر؟
[/]

عقیده من در رابطه با خلقت انسان

به نام خداوند بخشایشگر و مهربان

سلام می کنم خدمت شما ، من قبلا این عقیده را از سایت پاسخگو پرسیدم و جواب خوبی گرفتم ولی نمی تونم اونجا بحث کنم و موضوع رو بیشتر باز کنم به خاطر همین در یک تایپیک جدید این کار رو می کنم. دیدم موضوعم به انسان شناسی مربوط میشه ، اینجا زدم .

عقیده من می گه که در اصل خدا این جهان را آفریده و این موجودات رو گذاشته که به ما بفهمونه که دقیقا انسان ها چه هستند ؟ من وقتی داشتم به همراه پدرم سفر می کردم به یک منظره کوهستانی بسیار زیبا برخوردم و باید بگویم که زیباتر از اون طبیعت جای دیگه ندیده بودم . یهو این فکر به ذهنم رسید که این همه کوه ، این همه دریا و آب ، این همه سیاره و این فضای خالی و تاریک بزرگ ، این همه حیوان ، برای چی ؟ دقیقا برای چی ؟ برای این که ما از این ها برای ساده تر شدن زندگی 70 ساله یا کم و بیشتر خودمون استفاده کنیم ، از این که باهاشون سواری کنیم یا مثل کوهنورد ها ازشون بالا بریم یا از حیوونا روغن و مواد درمانی تهیه کنیم ؟ فقط همین ؟

به نظر من اون گیاهی که زیبا هست ولی اگه به برگش دست بزنی بدجور دستت رو می گزه و سمش خطرناکه هم چیزی برات برای گفتن داره ، اینکه این شغالی که به طور موزیانه رفتار می کنه و کوه ها اون همه اباهت دارن و ... دارن نشون می دن که انسان چه چیزی هست .
خیلی ها می گویند که اگر بخوای بفهمی که چی هستی به خدا پی ببر یا اینکه هدف و مقصود وجودیت ما خدا هست ... اما من این رو زیاد قبول نمی کنم که بخوایم خودمون رو بشناسیم باید خداشناس بشیم .

به نظر من خدا این همه طبیعت و این همه جهان گسترده و پر جزئیات رو برای خنده و تفریح که نساخته اگه اینطوری بود می تونست اینقدر بزرگ نسازتش ، بیکار نیست که ! شاید بگویید که نه خدا چون خیلی بزرگه ، همه چیز رو بزرگ و ... می سازه ! اما به نظرم خدا این جهان رو آفریده فقط برای اینکه ما بفهمیم که در این زندگی کوتاهمون واقعا چی هستیم ؟

شاید اینکه اصلا ما در خواب هستیم و به قول ما انسانها ، با مرگ از این دنیا جدا می شویم ، شاید اصلا ما با مرگ از خواب اصلیمون بیدار می شیم و به زندگی اصلیمون و بدون مرگ می رویم .

خب شاید شما بیایید برای من دلایلی بیارید که ثابت کنه مثلا اینکه عقیده من غلطه ولی من یه سوال دارم که می خوام جوابم رو کامل بدین .... چرا این همه درختان و موجودات و حیوانات زبون بسته در یک روز به نام قیامت که فقط برای اینه که به حساب اعمال ما برسند از بین خواهند رفت ؟ آیا مگر این موجودات مثل کوه و ... ، شیطان یا عقل و اختیار و دین و ... دارند که بخواهند در بهشت بروند یا جهنم که در این دنیا زندگی می کنند و همراه ما از دنیا بروند ؟‌

چرا خدا می گه که در روز قیامت تمامی سخره ها و کوه ها از بین خواهند رفت و خورشید خاموش می شود و همه ی این جهان از هم می پاشد و این اتفاقات وحشتناک خواهد افتاد فقط برای اینکه به حساب انسان ها در آخرش رسیده بشه ؟‌ پس کوه و دریا و موجودات دیگه چی ؟‌ اونا چی می شن ؟‌ حتما خدا می خواد به اعمال اونا هم حساب رسی کنه !

در اصل می خوام بگویم که این موجودات در اینجا هستند تا در این عمر کوتاهمون به ما بگویند که عمق ما چی هست ؟ اگر ما بخواییم عظمت و قیافه و ... خدا را بشناسیم با این موجودات زمینی ....خب چه کاریه .....می تونیم منتظر بمونیم و وقتی مردیم در اون دنیای اصلی خدا و فرشتگان و جهنم و بهشت و .... رو خواهیم دید .... از نزدیک .....! حداقل ادم های بد در روز قیامت خدا رو می بینند ...

خدا این موجودات مثل کوه را گذاشته که به ما بگه ای انسان تو می تونی مثل این کوه قوی و محکم باشی و حتی می تونی در اثر یه زلزله از بین بری .... این دریا رو آفریده که بگه ای انسان نگاه کن این دریا نشانه اینه که میگه تو می تونی اینقدر بزرگ و عمیق و پیچیده باشی و خلاقیت ذهنی و تخیلت مثل اون ماهی ها و اعماق قشنگت ، قوی باشه و همچنین می تونی خیلی خطرناک باشی .... کشنده و غرق کننده ..... عنکبوت رو آفرید که بگه ای انسان نگاه کن تو می تونی خیلی از نظر دیگران ریز و بی مصرف باشی ولی می تونی خیلی تیز و باهوش و همچنین مفید واقع بشی و همچنین می تونی مثل عنکبوت ها بی رحم و ترسناک باشی !‌ .... مثال های بسیار زیاد دیگه هم می تونم بزنم !‌

به نظر من اول برای اینکه بتونی خدا رو بشناسی باید به خودت پی ببری و اول خودت رو بشناسی تا بعدا قدرت درک شناختن خدا رو پیدا کنی .... نه اینکه برای اینکه خودت بشناسی باید خداشناس بشی در اول ..... و اینکه برای شناختن خدا از این طبیعت و حیوانات و زیبایی خلقت به همراه دین و آیات الهی استفاده کنی ... !

حالا می خوام چند دلیل و جواب خوب و محکم ببینم در این تایپیک ....ممنون که منو همراهی می کنید .