تحمیل عقیده به دیگران به بهانه جلوگیری از هتک حرمت ماه رمضان
ارسال شده توسط atila133f در شنبه, ۱۳۹۶/۰۱/۱۲ - ۲۲:۵۵
با درود
کارشناس محترم در تاپیک:
آیا روزه خواری در حضور دیگران، هتک حرمت ماه رمضان محسوب می شود؟
بیان کرده اند:
اگر روزه خواری در حضور دیگران صورت گیرد ، تظاهر به روزه خواری شمرده شده و هتک حرمت است و لازم است از این کار نهی از منکر شود حتی اگر پزشک داخل مطب در مقابل بیماران باشد .
ولی باید گفت:
هتک حرمت در اینجا اصلا بار معنایی ندارد.
زیرا عقیده مذهبی هر شخص فقط برای خودش محترم است و قرار نیست اشخاصی که اعتقادی به آن عقیده مذهبی و اعمال و افعال ناشی از آن ندارند خود را مقید به آن کنند ( حتی اگر اعتقاد دارند ولی به قول شما عذر خاصی دارند)
عقاید و اعمال تک تک افراد جامعه فقط برای خودشان ارزش محسوب میشود و معنی احترام به هم این نیست که همه یک گونه رفتار کنند و تحمل عقاید و عملکرد های گوناگون ناشی از آن را نداشته باشند. حرمت این ماه هم فقط برای معتقدینش معنی دارد نه همه افراد .
پس طبیعی است که کسانی که اعتقادی به آن ندارند و یا دارند ولی به هر دلیل نمیخواهند به آن عمل کنند هم باید آزاد باشند. این عین استبداد رای و زیاده خواهی است که از همگان انتظار داشته باشیم به خاطر اعتقادات بخشی از افراد (ولو اکثریت) نحوه زندگی خود را تغییر دهند و به عذاب و زحمت بیافتند. درست مثل اینست که بگوییم افراد معتقد و مقید به روزه داری هم باید به حرمت عقاید افراد غیر معتقد و غیر مقید به روزه داری روزه نگیرند! و بخورند و بنوشند چون اگر روزه بگیرند افرادی که روزه ندارند احساس هتک حرمت و توهین میکنند !
واقعا این توقعی بی جا و دخالتی آشکار در کار و زندگی دیگران است. در یک جامعه آزاد از دید رسمی قانون و حکومت عقاید مذهبی و ارزشها و اعمال هیچ کس اصالت و برتری بر دیگران ندارد و هر کس کار خود را میکند. معنی احترام به یکدیگر فقط تحمل زندگی در کنار هم است نه عمل کردن به عقاید دیگران و نه اینکه به خاطر حرمت قائل شدن به اعتقادی که نداریم آزادی های اولیه و ذاتی زندگی خویش را تعطیل کنیم.
کاملا طبیعی است کسی که اعتقادی به عقیده ای ندارد برای آن حرمت و احترام خاصی هم قائل نیست و با عقاید خودش زندگی میکند و این اختیار و حق انتخاب اولیه هر انسان است که باید همواره محفوظ باشد.