شهدا

امیرهادی انواری در وبلاگ خود در مطلبی تحت عنوان «لطفا به شهدا ـ و خانواده هایشان ـ فحش ندهید » نوشته است:
امروز سر كلاس ـ جامعه شناسی سیاسی ـ آقای مطهرنیا بودم.
درس در مورد ماكس وبر بود.

به نام آنکه شهیدان در قهقه مستانه شان و در شادی وصولشان نزد او روزی می خورند.

سلام بر شهیدان ! و راه شهیدان. سلام ! سلام ای شهدا! ای لاله های سرخ وطنم !
از اینکه با شما درد و دل می کنم احساس آرامش دارم . کاش می شد در باغ آرزوهایتان دعوت بودم .
من که در آن زمان نبودم تا درکتان کنم ولی الان با تمام وجودم درکتان می کنم و عشق می ورزم .

سلام بر شما شهیدان ! که با قمقمه های آب ندیده " لبهای خشکیده " شکم های گرسنه و خشابهای خالی با ایثار و ازجان گذشتگی داوطلبانه در میدان مین برای باز شدن معابر و اجرای عملیات
" حسین وار " از خاک تا افلاک پر کشیدید .

سلام به گریه ها " نمازها " مناجاتهای شبانه ی تان .
ای خادمان حسین ! و ای غلامان مهدی !
حال که در باغ شهادت را بستند و ما د ر این قافله جا ماندیم و نتوانستیم همنشین شهدای کربلا شویم
اما رهبری دلگرمی به ما داد و فرمود : " امروز زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست "

از خدا می خواهم به من و نسل جوان این قدرت را بدهد تا با زنده نگه داشتن یاد و نام شهیدان بتوانیم
درخت سی و یک ساله ی انقلاب را از آفتها حفظ کنیم تا به فرموده ی رهبری فیضی کمتر از شهادت نبریم
کاش می شد این نسل و نسلهای آینده شما رو از یاد نبرند و کاش می شد فضای معنوی جبهه ها و انقلاب دوباره ایجاد شود
و کاش می شد...

سلام همسنگریها

یه مطلبی توی یه وبلاگ نظرم رو جلب کرد؛گفتم واسه شماهم بذارم!

چهل روز در خدمت شهدا باش
می پرسی چه جوری؟؟؟؟؟؟

هر روز را به نام یکی از شهدا آغاز کن
چند روزی را به استخدام شهدا در بیا
و بگو که اعمال مستحب امروز را از طرف این شهید انجام می دهم

و به خانوم حضرت زهرا و آقا امام زمان تقدیم می کنم

و ای شهید....که تو زنده ای و ما مرده ایم

تو هم هر طور می خواهی ... برایم آستین هایت را بالا بزن و برایم کاری کن
ما بوی خاک گرفته ایم

و مرا برای رسیدن یاری بده

جواب می دهند
چون زنده اند