کاربر مهمان خوش آمدید
دلم گرفته شهیدان مرا مرا ببرید
مرا ز غربت این خاک تا خدا ببرید
مرا که خسته ترینم کسی نمی خواهد
کرم نموده دلم را مگر شما ببرید...
[h=1][/h]
[h=1][/h]
[h=2]آتش به جای خون[/h] از هنگام برکناری ابوالحسن بنی صدر از سمت فرماندهی کل قوا و ایجاد تحول در فرماندهی جنگ ایده‌های کارشناسان نظامی سپاه، مبنای طرح ریزی نبردهای بزرگ قرار می‌گرفت. این جریان که از عملیات ثامن‌الائمه آغاز شد تا پایان والفجر مقدماتی ادامه داشت. اما عدم موفقیت در عملیات والفجر مقدماتی که در پی ناکامی عملیات رمضان حاصل شده بود، موقعیت سپاه را در برنامه ریزی جنگ تضعیف کرد. در نتیجه فرماندهی عملیات والفجر 1 به فرمانده نیروی زمینی ارتش سرهنگ صیاد شیرازی واگذار شد. وی که پس از ناکامی عملیات رمضان معتقد شده بود در صورت واگذاری نیروهای بسیجی به ارتش می‌تواند کارنامه درخشان تری از سپاه عرضه کند، در عملیات والفجر 1 سازمان سپاه را تحت امر گرفت و شیوه‌های شناخته شده کلاسیک را برای عملیات برگزید آغاز عملیات «ثامن‌الائمه (ع)» تا آغاز عملیات «والفجر 1» همواره در خط شکستن از تاریکی شب غافل گیری هجوم به نقاط ضعف دشمن ابتکار عمل نیروهای شهادت طلب استفاده می‌شد اما در عملیات «والفجر 1» روش هجوم درپوشش آتش تهیه و انتخاب شد؛ طرحی که «آتش به جای خون» نام گرفت. عملیات با اجرای انبوه آتش توپخانه شروع شد 60 هزار گلوله بر مواضع دشمن فرود آمد چیزی که تا آن زمان در طول جنگ ایران و عراق در عملیات‌های خودی سابقه نداشت دشمن نیز با 100 هزار گلوله توپ با آتش خودی مقابله کرد در این عملیات-که در دو محور و در چند مرحله اجرا شد-خطوط پدافندی نیروهای دشمن شکست لیکن بر اثر هوشیاری آن‌ها و عوامل دیگر الحاق بین یگان‌ها صورت نگرفت و منطقه آزاد شده تثبیت نشد.
أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ إِذَا أَرَادَ اللَّهُ
بِعَبْدٍ خَيْراً رَمَاهُ بِالصَّلَعِ فَتَحَاتُّ الشَّعْرُ عَنْ رَأْسِهِ وَ هَا أَنَا ذَا» علل الشرائع ؛ ج1 ؛ ص159
امير المؤمنين عليه السّلام فرمودند: وقتى خداوند خيرى را براى بندهاى بخواهد قصد مىكند كه او اصلع شود پس موهاى جلو سرش مىريزد و من مصداق اين معنا هستم.
[SPOILER]موهاى جلو سرش مىريزد
:soal: [/SPOILER]
[h=1][/h]
[h=2]عملیات فتح 5[/h] بیست و پنجم فروردین‌ماه 1366 هجری شمسی؛ عملیات نامنظم و گستردهء عملیات فتح 5 در منطقهء عملیاتی «چوارتا» و «ماووت» در شمال استان سلیمانیهء عراق و همزمان با عملیات «کربلای 10» در غرب ماووت به اجرا گذاشته شد. این عملیات، به قصد بهره‌گیری از توان جنگندگی معارضان عراقی انجام گرفت.
با قرار گرفتن سلسله عملیات محدود و گستردهء برون‌مرزی در دستور کار فرماندهان جبههء شمالی جنگ و همچنین هم‌کاری و بهره‌گیری از توان جنگندگی معارضان کرد عراقی به‌دلیل اهداف مشترک عملیات نامنظم و گستردهء «فتح 5» در منطقهء عملیاتی «چوارتا» و «ماووت» در شمال استان سلیمانیهء عراق و همزمان با عملیات «کربلای 10» در غرب ماووت به اجرا گذاشته شد.
ساعت 1 و 47 دقیقهء بامداد روز 25 فروردین‌ماه 1366 و هنگامی که هنوز سپیدی برف و سوز و سرمای زمستان سال پیش بر هوای آن منطقهء کوهستانی مستولی بود، نیروهای تحت امر قرارگاه «رمضان» و گروه انبوهی از معارضان کرد عراقی با رمز «یا صاحب‌الزمان (عج) ادرکنی» حمله را آغاز کردند.
در همان لحظات نخست، سرعت عمل و گستردگی تهاجم نیروهای ایرانی سبب غافلگیری و انهدام توان رزمی دشمن شد به‌گونه‌ای که پس از گذشت چند ساعت از آغاز عملیات و با طلوع سپیدهء صبح‌گاهی، تمام نقاط مورد نظر به تصرف نیروهای خودی درآمدند، اما به‌دلیل ناتوانی نیروهای نامنظم برای دفع پاتک‌های سنگین عراق و عدم اتصال نقاط آزادشده به خطوط نیروهای پدافندی خودی، به‌تدریج دشمن همهء مواضع از دست دادهء خود را بازپس‌گیری کرد.
در عین حال طی این عملیات، علاوه بر انهدام مراکز نظامی عراق، دکل تلویزیون سلیمانیه و پایگاه‌های عراقی مستقر در اطراف «سورقلات» نابود شد و مقر لشکر 27 از سپاه یکم عراق مورد حمله قرار گرفت. تعداد 1500 نفر از قوای دشمن کشته و زخمی شده یا به اسارت نیروهای خودی درآمدند و مقدار قابل توجهی سلاح و مهمات دشمن به غنیمت گرفته شد.
عدم موفقیت کامل نیروهای خودی در این عملیات، از ناهماهنگی نیروهای عمل‌کنندهء منظم و نامنظم که از دو جهت متقابل به مواضع دشمن در ارتفاعات حمله برده بودند ناشی شد.
[h=2]عملیات نصر 1[/h] این عملیات 25 فروردین سال 1366 در داخل خاک عراق و با هدف کنترل جاده چوارته به سن، توسط رزمندگان نیروی زمینی سپاه پاسداران صورت گرفت.
این عملیات با رمز یا صاحب‌الزمان (عج) در منطقه هزار قله (در غرب بانه داخل خاک عراق) با تلاش رزمندگان سپاه پاسداران انجام شد.
نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به منظور کنترل راه ارتباطی «چوارتا- به سن» عراق در جبهه شمالی و غرب شهر «بانه» کردستان ایران، در 25 فروردین ماه 1366 و هنگامی که سوز و سرمای زمستان و برف بر هوای منطقه حکم فرما بود، دست به یک حمله نفوذی زدند.
این تک با رمز یا صاحب‌الزمان (عج) ادرکنی آغاز شد و طی آن بلندی‌های «کوخ نم‌نم» و یال ارتباطی میان بلندی‌های «سورکوه» و به سن و پاسگاه «سوردیزه» و به سن عراق در زمینی به گستره100 کیلومتر مربع آزاد و تعداد 590 تن از نیروهای پیاده و کماندوی دشمن کشته، زخمی و اسیر شدند.
همچنین مقداری سلاح سبک و نیمه سنگین و مهمات به غنیمت رزمندگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد.
[h=1][/h]
[h=1][/h]
[h=2]وابستگی به دنیا نداشتیم[/h] من و مسعود وابستگی به این دنیا نداشتیم؛ زندگی ساده‌ای داشتیم؛ اهل تجملات نبودیم و با کمبود درآمد راحت زندگی کردیم؛ با اینکه خودش الگوی صبر برای من بود به من می‌گفت: «خیلی صبور هستی» . او در برابر درد خیلی صبور بود و اصلاً شکایت نکرد هیچ وقت از وضعیت جسمی‌اش گله نکرد و می‌گفت «خدایا شکرت. توکلم به خودت است».
یک وقت‌هایی به من می‌گفت: «خسته شدی؟» می‌گفتم: «دشمن ما خسته است» و ادامه می‌دادم: «الله اکبر؛ جانم فدای رهبر» . او حضرت آقا خامنه‌ای را خیلی دوست داشت و هر وقت می‌خواست درباره ایشان حرفی بزند و ابراز علاقه کند، می‌گفت: «فدای سید علی».
با اینکه از نشستن بدش می‌آمد اما سال‌ها خانه‌نشین شده بود. مشکلات متعددی داشت اما هیچ وقت به زبان نیاورد و روال عادی زندگی را داشت.
[h=2]آنچه عذابش می‌داد[/h] شهید مددخانی با دیدن شرایط بی‌حجابی و فاصله گرفتن جامعه از آرمان‌ها خیلی ناراحت بود و در زمزمه‌هایش می‌شنیدم که می‌گفت: «ببین چه می‌گذرد در خیابان‌ها، خدایا مرا ببر که این مسائل را در جامعه نبینم چه می‌خواستیم و چه شد!» .
بی‌غیرتی مردان او را عذاب می‌داد و می‌گفت: «امام حسین علیه‌السلام به خاطر امر به معروف و نهی از منکر جانش را فدا کرد؛ الآن چرا این‌قدر سکوت است؟ بچه‌ها کجا هستند؟ کجا رفتند؟ شهدا کجا هستند و ببینید؟» . عزاداری را می‌دید و می‌گفت: «عزاداری فقط صرف سینه زدن و نذری دادن نیست؛ راه سیدالشهدا را باید ادامه داد» او شهدا را صدا می‌زد و می‌گفت: «بیایید به فریادمان برسید» بیشتر دوستان و هم‌کلاسی‌های همسرم شهید شده بودند، شهیدان «علی مهران» و «علی شکاری» و شهید متولیان و شهید استوار از دوستان نزدیک مسعود بود.
گاهی وقت‌ها که تنهایی از منزل بیرون می‌رفتم و وضعیت نامناسب جامعه را می‌دیدم و بعد از بازگشت برای همسرم تعریف می‌کردم، او می‌گفت: «دیگر این مسائل را برای من تعریف نکن؛ با شنیدن این حرف‌ها آتش می‌گیریم» . وقتی که باهم بیرون می‌رفتیم اگر مسئله‌ای می‌دید، با زبانی نرم تذکر می‌داد و همیشه حرفش تأثیرگذار بود.
[h=2]19 سال گمنامی[/h] شهید مددخانی 19 سال جانبازی‌اش را در گمنامی بود؛ نمی‌خواست کسی از وضعیتش مطلع شود؛ اگر هم من می‌خواستم برای کسی تعریف کنم، می‌گفت: «به کسی نگو من به خاطر خدا رفتم و خودش می‌داند کافی است» .
همسرم برای پیگیری اخبار، روزنامه کیهان را مطالعه می‌کرد و از مشترکان قدیمی کیهان بود؛ گاهی به او می‌گفتم: «با دفتر روزنامه کیهان تماس بگیر تا بیایند، شرایط شما را ببینند و مردم بدانند که چه کسانی در مسیر امر به معروف و نهی از منکر جانشان را فدا کردند» اما موافق این کار هم نبود و می‌گفت: «اول برای رضای خدا و بعد رضایت سیدعلی خامنه‌ای این کار را کردم و از کسی انتظاری ندارم» ؛ او علاقه زیادی به رهبر معظم انقلاب اسلامی داشت و عکس ایشان بالای سرش بود.
[h=2]دیدار به قیامت[/h] این اواخر وضعیت مناسبی نداشت؛ سوم فروردین امسال و هنگام خروج از منزل برای رفتن به بیمارستان بقیة‌الله، نگاهی به من کرد و گفت: «می‌روم و دیگر وارد این خانه نمی‌شوم، دیدار به قیامت» . به او گفتم: «پس من چی؟ من را نمی‌بری؟» لبخندی زد و گفت: «حالا فکر کنم ببینم برای تو چه کار می‌توانم کنم».
در آخرین لحظات هم دست‌های مرا روی صورتش گرفته بود و می‌بوسید و می‌گفت «مرا ببخش در طول این سال‌ها خیلی اذیتت کردم؛ هیچ کاری در شأن تو انجام ندادم» .
وجود همسرم برایم خیلی ارزشمند بود؛ خداوند انگیزه و صبر زیادی به من داد و در این معامله از خداوند آخرت خوب می‌خواهم.
[h=1][/h]
وی بر لزوم حفظ استقلال کشور با اتکا به مکتب حیات بخش اسلام تأکید و تصریح کرد: رسالت یک هنرمند زمانی به پایان می‌رسد که با اتکا به هویت و فرهنگ خود بتواند حیات جاودانه فکری و هنری خود را در عرصه مبارزه با بیگانگان ادامه دهد.
قنادیان لازمه تداوم راه شهدا را بازگشت به خود درون و اتصال مجدد با پروردگار دانست و ضمن تأکید بر لزوم الگوگیری از خط مشی فکری و حرکتی شهید سید مرتضی آوینی، گفت: هنری که صیقل دهنده اسلام ناب محمدی باشد ارزشمند است.
وی گفت: با کلید خوردن نخستین یادواره شهدای هنرمند در آذربایجان غربی در آغازین روزهای سال 93، امید می‌رود تا پایان عطر شهدا فضای هنری کشور را عطرآگین کرده و جامعه هنری را از فضایل شهیدان بهره‌مند سازد.