سلام خدمت کارشناسان و دوستان محترم...
گاهی اوقات توی زندگی پیش میاد که بین یه دوراهی گیر می کنیم. حکم خدا رو در نظر می گیریم، تحقیق می کنیم، بررسی می کنیم، مشورت می کنیم و یکی از دو راه رو انتخاب می کنیم. این انتخاب وقتی که دو راه مورد نظر تمایز واضحی داشته باشند شاید زیاد سخت نباشه ولی وقتی که هر دو راه تا حدود زیادی به هم شباهت دارند آدم واقعا می مونه که کدوم راه درسته. بدیش هم اینه که اوایل هر دو راه مثل هم هستن ولی هر چی جلوتر می ری انگار بیشتر از هم فاصله می گیرند تا جایی که واقعا به دو مقصد متفاوت می رسند. بعضی مواقع هم ممکنه راه های شناخت راه صحیح رو ندونیم یعنی به منابع شناخت دسترسی نداشته باشیم و موضوع وقتی خیلی اذیت کننده می شه که یه مسیری رو تا تهش بریم و ببینیم که ای بابا انگاری اونی نیست که باید می اومدیم. بذارید یه مثال بزنم که موضوع واضح تر بشه. مثلا توی امر تحصیل یا اشتغال راه های زیادی برای انتخاب هست. از هیچ کدوم هم منع نشده. اینجا ما باید از کجا بفهمیم که راه درست کدومه و کدوم راه ما رو به سعادت می رسونه ؟ تکلیف ما چیه ؟ چطور باید تصمیم درست رو اتخاذ کنیم؟ و از کجا بفهمیم که درست تصمیم گرفتیم؟ و در انتها اگر مسیر رو رفتیم و دیدیم که اونی که می خواستیم نشده از کجا بفهمیم که کوتاهی از ما بوده (یعنی مسیر رو با تحقیق و بررسی کافی انتخاب نکردیم یا به اندازه ی کافی مشورت نکردیم و غیره) یا این که واقعا این خواست و تقدیر خداوند بوده که ما به همین راه وارد بشیم. سوالم رو هم ضمن همین توضیحات پرسیدم ولی دوباره برای واضح شدنش تکرار می کنم :
1) در دوراهی های زندگی ما باید از کجا بفهمیم که راه درست تر کدومه (توی راه هایی که نزدیک به هم هستن) ؟ و از کجا باید بفهمیم که تصمیم درست رو گرفتیم یا خیر؟
2) بعد از این که راه رو طی کردیم و دیدیم که اونی که می خواستیم نیست یا اونی که خدا می خواست نیست (با فرض این که از اول هم خواست خدا رو در نظر گرفتیم) چطور بفهمیم که مشکل از ما بوده و یا این که این تقدیر و خواست خداوند بوده؟
تشکر پیشاپیش به خاطر پاسختون ( اگر مکان موضوع نامناسب هستش خودتون زحمت انتقالش رو بکشید).