دلایل عقلی نبوت

سلام

وقتی ضرورت نبوت از سوی خدا اثبات شود ( این قسمت، پیش فرض بود که اگر ثابت شود، از سویِ خدا بودنِ یک گزینه ثابت میشود )

یعنی

می دانیم گزینه ای از سوی خدا، وجود دارد. ( تا اینجا اثبات میشود که یک گزینه از سوی خدا داریم )

تنها به دنبال یافتن مصداق این گزینه هستیم ( اعجاز، حصر عقلی ) ( ممکن است شما بگویید این دو دلیل یعنی اعجاز و حصر عقلی نمی توانند مصداق درست را برای ما مشخص و آشکار کنند )

آیا امکان دارد آن مصداق مورد نظر نیامده باشد یا امکان ندارد؟

که مخاطب بحث شما اعتقاد دارد که امکانش هست که هنوز پیامبر خاتم نیامده باشد.
به اعتقاد بنده هم این امکان وجود دارد. چرا؟
شما لطف کنید برگردید به دوران قبل از ظهور پیامبر اسلام.
در 600 سالی که بین حضرت عیسی (ع) و پیامبر اسلام وجود داشت پیامبر ظهور نکرد.
در یک روز مانده به بعثت پیامبر هم پیامبری در شبه جزیره عربستان وجود نداشت. غیر از این است؟
حال در این یک روز چه اتفاقی افتاد که امکان چایش را به عدم امکان داد؟
بنده می گویم امروز هم می تواند شرایط مثل یک روز قبل از بعثت باشد. چطور یک روز قبل از بعثت امکانش بود پیامبری ظهور نکرده باشد و الان امکانش نیست؟

و من الله توفیق

سلام

وقتی ضرورت ارسال، حل شد. یعنی امکان ندارد اکنون مصداقی وجود نداشته باشد.

اما خاتمیت :

وقتی بهترین گزینه مشخص شد ، خاتمیت نیز پذیرفته میشود.

خاتمیت در ابتدا جنبه تقدم و تاخر دارد. ( اخرین پیامبر ، موسی بعد عیسی و بعد محمد)

بعد جنبه حقیقی پیدا می کند. ( واقعا اخرین پیامبر)

در حقيقت كسانى كه (به اسلام‌) ايمان آورده و كسانى كه يهودى شده‌اند و ترسايان و صابئان‌، هر كس به خدا و روز بازپسين ايمان داشت و كار شايسته كرد، پس اجرشان را پيش پروردگارشان خواهند داشت و نه بيمى بر آنان است و نه اندوهناك خواهند شد. ( 62 بقره)
دین ارجعیت نداره ایمان به خدا و اخرت و کار شایسته ملاک هست

سلام.

بیایید روشن تر بیان کنیم :

فردی در زمانی پیش از پیامبر اسلام زندگی میکند.

همین استدلال را پیروی می کند.

نتیجه : مثلا می گوید : اولا دینِ عیسی بهترین گزینه است. دوما این دین ادعا ندارد آخرین دین است. سوما بلکه به دین بعدی نوید می دهد.

البته این سه مورد ( اولا و دوما و سوما) بر اساس اطلاعات فعلی از دین عیسی بود.

مطمئن هستید که پست ها را به دقت خوانده اید ؟!

گفته شد هر کس ادعای پیامبری کند جزو گزینه ها لحاظ میشود. بعد مراحلی برای کاذب بودن و غیر کاذب بودن، قابل جمع بودن و ... گفته شد.

به پست های قبلی مراجعه کنید.

منظورتان را واضح تر بیان کنید

یعنی تنها یک نفر ادعای رسالت داشته است ؟

بله. مثلا در سال 500 میلادی یک نفر ادعای پیامبر بکند و گزینه دیگری وجود نداشته باشد؟
آیا می توان به ادعای ایشان لبیک گفت؟ بدون بررسی؟
و من الله توفیق

آفرین

فرض می کنیم ما بررسی کردیم و متوجه شدیم تنها گزینه ی موجود که ادعای رسالت دارد شخص الف است.

شما می گویید باید بررسی کنیم همین گزینه را، خوب بررسی کنید. چه اشکالی دارد ؟

مگر وقتی چند گزینه داشتیم و کاذب و غیر کاذب را از هم تشخیص دادیم و گزینه ی درست را انتخاب کردیم، گزینه ها را بررسی نمی کردیم ؟

آنجا بررسی کردیم تا با تشخیص کذبِ یک گزینه، آن را از دور خارج کنیم. اینجا هم اگر ثابت شود، تنها گزینه از دور خارج میشود و دوباره باید جستجو کنیم.

لطفا بفرمایید این بخش را از کجا به دست آورده اید ؟

تا آخر این جستار منتظر هستم تا اگر کسی توانست استدلال ما بر بی اعتباری سایر ادیان و بهتر بودن اسلام را نفی کند، از بنده نقل و قول بگیرد.

ما استدلال کردیم و نشان دادیم بهترین گزینه اسلام است.

و در آخر می گویم :

هر کس توانست یک گزینه ی دیگر به آن چه گفته شد بیفزاید یا استدلالهای گذشته ما را نقد کند.

سوما (چند نمونه)
[=&quot]«وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُواْ نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ» (المائده، 64) [=&quot]ترجمه:[=&quot] و يهود گفتند دست‏خدا بسته است! دست‌هاى خودشان بسته باد و به [سزاى ] آنچه گفتند از رحمت‏خدا دور شوند بلكه هر دو دست او گشاده است هر گونه بخواهد مى‏بخشد و قطعاً آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو فرود آمده بر طغيان و كفر بسيارى از ايشان خواهد افزود و تا روز قيامت ميانشان دشمنى و كينه افكنديم هر بار كه آتشى براى پيكار برافروختند خدا آن را خاموش ساخت و در زمين براى فساد مى‏كوشند و خدا مفسدان را دوست نمى‏دارد. [=&quot]«لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَقَالَ الْمَسِيحُ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ إِنَّهُ مَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّهُ عَلَيهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَار» (المائده، 72) [=&quot]ترجمه:[=&quot] كسانى كه گفتند خدا همان مسيح پسر مريم است قطعاً كافر شده‏اند و حال آنكه مسيح مى‏گفت اى فرزندان اسرائيل پروردگار من و پروردگار خودتان را بپرستيد كه هر كس به خدا شرك آورد قطعا خدا بهشت را بر او حرام ساخته و جايگاهش آتش است و براى ستمكاران ياورانى نيست. [=&quot]«لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ ثَالِثُ ثَلاَثَةٍ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلاَّ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَإِن لَّمْ يَنتَهُواْ عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ» (همان، 73) [=&quot]ترجمه:[=&quot] كسانى كه [به تثليث قائل شده و] گفتند خدا سومين [شخص از] سه [شخص يا سه اقنوم] است قطعاً كافر شده‏اند و حال آنكه هيچ معبودى جز خداى يكتا نيست و اگر از آنچه مى‏گويند باز نايستند به كافران ايشان عذابى دردناك خواهد رسيد.

این ایه ها در مورد کسانی از روحانیون یهود و نصارا هست که حقیقت رو میدونستند و کتمان کردند نه عام مردم که با همان دین به دنیا میاند و هیچ وقت با دین دیگری اشنا نمیشدند و حقیقت را درک نمیکردند
اتفاقا امروز داشتم دوباره قران میخوندم یه همچین ایه ای پیدا کردم که همین مضمون رو داشت ایه 69 مایده من به تفسیر قران هیچکس نیازی ندارم
به قول یکی از فلاسفه که اسمش یادم نیست ترجمه هم حتی بدرد نمیخوره حالا چه برسه به تفسیر باید اصل رو خوند نه ترجمه چه برسه به تفسیر
به نظرم به جای اینکه فقط مسلمون هارو مدخلین به بهشت بدونیم بهتره که تو کار خدا دخالت نکنیم

و اشاره بیشتر من رو این مسئله بود که غیرممکن و محال عقلی است دوعقیده ی متضاد همزمان درست باشند

در مورد تفسیر هم.خیلی خوبه اگر تا این حد تسلط دارید به زبان عربی.البته با این حال باز هم:

هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ
اوست که اين کتاب را بر تو نازل کرد بعضی از آيه ها محکماتند ، اين آيه ، ها ام الکتابند ، و بعضی آيه ها متشابهاتند اما آنها که در دلشان ميل به باطل است ، به سبب فتنه جويی و ميل به تاويل از متشابهات پيروی می کنند ، در حالی که تاويل آن را جز خدای نمی داند و آنان که قدم در دانش استوار کرده اند می گويند : ما بدان ايمان آورديم ، همه از جانب پروردگار ماست و جز خردمندان پند نمی گيرند 7 ال عمران
و راه حل این مشکل هم این طور بیان شده:وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ نحل44

من و شما حتما حتما حتما به تفسیر پیامبر و ائمه احتیاج داریم. چون قران خودش میگه همون طور که هادی است برای بعضی هم میتواند گمراه کننده باشد.پیامبری که قران رو اورد ائمه رو در کنار قران قرار داد و فرمود کسی که به هر دو اونها رجوع کنه گمراه نمیشود (حیث معروف ثقلین) نه به یکی
گاهی ما حواسمون نیست علت اعتقادمون به یک مسئله این است که هرطور بخواهیم تفسیرش میکنیم در نتیجه جای اینکه اون بشه هادی ما (و البته امر و نهی کننده ی ما)میشود توجیه گر اعمالمون!!.(البته صادقانه خودمو عرض میکنم).وامثال یزید و داعش و اخوندهای درباری(به تعبیر امام خمینی)... هم از دل این انحراف بیرون میان
برای همین باید خیلی مراقب بود
موفق باشید

با سلام.

و من الله توفیق

اشتباه می کنید.

با سلام

و من الله توفیق

سلام و عرض ادب
از انجا که هیپچ راه قطعی و یقینی وجود ندارد که بشود برهان آورد و یا ثابت کرد که شخصی که تا بحال از راه صداقت و راستی عدول نکرده است باز هم در ادامه زندگیش بنابه هر دلیلی خواه خیرخواهی خواه توهم و بیماری خواه دلایل شخصی فریب یا طمع و القائات شیطانی و یا هر علت دیگر هنوز بر جاده راستی هست
بنابراین این جاست که متفکران اسلامی ‌معجزه» را به عنوان مهم ترین و محکم ترین (و به عبارتی: تنها) نشانه ی محکم و قطعی نبوت معرفی می کنند.

حال معجزه چیست؟
معجزه امری است خارق العاده که از جانب خداوند و بدست پیامبر صورت می پذیرد، در حالی که با ادعای پیامبری و تحدی [د هماورد طلبی] همراه است و با مدعای پیامبر مطابقت دارد و قابل تعلیم و تعلم نیست و دیگران از انجام آن ناتوان اند.
یعنی سه خاصیت عمده دارد:
1. خرق عادت و برخلف جریان طبیعی حوادث و پدیده ها در طبیعت است و عللی مافوق طبیعی دارد،
2. قابل تعلیم و تعلم نیست
3. معارض ندارد (هیچ کس نمی تواند مثل آن را انجام دهد)؟
در مورد 1 آیا ما به تمامی علوم و حوادث طبیعت اشراف داریم که بتوانیم رأی بدهیم این امر معجزه خارج از تمامی حوادث طبیعی هست
در مورد 2 ما چگونه و از چه راه می توانم بفهمم که مدعیِ نبوت آن فعلِ شگفت انگیز را از کسی نیاموخته آیا از تمامی مردمان سؤال کرده ایم که شما این امر را به مدعی پیامبر آموزش داده اید آیا همه انها در پاسخ صادقند و شاید بین معلم و مدعی معجزه تبانی باشد که این راز تعلم را هیچگاه برملا نکنند
در مورد 3 این هم مانند تحدی است آیا از تمامی مردم زمین سؤال شده که شما قدرتی مشابه این معجزه را دارید مسلما چنین سؤال تام و تمام هیچ گاه صورت نمیگیرد چرا که بسیار کسان درگذشته اند بسیار کسان در دسترس نیستند و بسیار کسان هنوز بدنیا نیامده اند [SPOILER]درست مثل کاوش در تحدی قرآن
[/SPOILER]

.پس هیچگاه نمی توان با قطع و یقین، فعلی خاص را هرچقدر هم که در نظر ما شگفت انگیز باشد د مصداق معجزه دانست و این مشکل، ما را در پی بردن به واقعیت و صدق نبوت هر مدعی دچار بن بست می کند.
سعی کردم به طور خلاصه بیان کنم امیدوارم به کنه ادعای دست نیافتنی اثبات معجزه پی برده باشید
و یک نکته دیگر معجزات پیامبر اسلام قابل شمارش نیست را قید کردید لطفا یک ملیون معجزه از بیشمار معجزه پیامبر را فهرست کنید
پیروز و موفق باشید

سلام

همین چند جمله نشان داد که متوجه نشدید. تنها بیخودی ادعایتان میشود.

این سخن در غایت ضعف است :

تا زمانی که انسان جایز الخطاست، چیزی اثبات نمی شود.

تا زمانی که اختلاف وجود دارد چیزی اثبات نمیشود

تا زمانی که ایسم ها و باورهای مختلف و متضاد وجود دارد چیزی اثبات نمیشود.

:Sham:

:Narahat az:

هر کسی توضیح می خواهد به پست های پیشین مراجعه کند بیش از بیست پست داده شده است.

منتظر خواهم ماند تا آخر :Nishkhand:

تا به حال دو دلیل مطرح شد

حصر عقلی و اعجاز

تا به حال روی حصر عقلی گفتگو کردیم و از ابتدا در حدود بیست و هشت پست داده شده است.

ثابت شد که تنها گزینه ی موجود و معتبر اسلام است.

به شبهات نیز پاسخ داده شد.
اما متاسفانه برخی نمی توانند این استدلال ما را فارغ از فیلتر ذهنی پیش ساخته ی خود نگاه کنند.
لذا به مشکل می خورند.
در واقع چند پست تکرار مکررات بود که به خاطر کوتاهی دیگران مجبور به تکرار شدیم.:offlow:

جالب این است که به من می گویند استدلالت کجاست ؟ :Khandidan!:

توصیه می کنم به جای این حرف های سطحی، کمی سعی کنید از استدلال مطرح شده نقل قول بگیرید و آن را رد کنید.البته به یک پست بسنده نکنید تا باز به مشکل نخورید. :Hedye:

با سلام

من مطالب دوستان را نگاه کردم. چیزی که در این ارتباط به ذهن بنده می رسد این است که:

اثبات کردن برخی مسائل شاید تنها برای افراد محدودی امکان پذیر باشد که احتمالا به درجات بالایی از کمال، شناخت و معنویت و... رسیده اند
البته این نکته را هم در نظر داشته باشیم اگر قرار باشد که بطور قطعی بر همگان اثبات شود و روشن شود پیامبر اسلام از جانب افریدگار یکتا
انتخاب شده اند و آنچه در قران بیان داشته اند وحی الهی است
مشکلی که ممکن است بوجود آید بحث آزمون و امتحان کردن انسان در شرایط مختلف است
کما اینکه آیات بسیاری در قرآن وجود دارد مبنی بر اینکه انسان ها در شرایط مختلف آزمون و امتحان میشوند تا معیین شود کدامیک بهترین عمل را انجام میدهند

حالا تصور بفرمایید بر همگان اثبات شود پیامبر اسلام همان خاتم انبیاء است که از جانب ذات جلاله و مقدس الهی برای هدایت مردم انتخاب شده است و آنچه در مورد
قیامت و عذاب و پاداش آخرت در قران گفته شده بطور قطع و یقین واقع خواهد شد
در این شرایط امکان امتحان و آزمون انسان ها و تشخیص نیت ها و اینکه چه کسی اعمال صالح را انجام میدهد دشوار است

بر این اساس با وجود اینکه هنوز برای بنده هم سوالات بدون پاسخ وجود دارد

اینکه ایا هر انسانی دنیا می آید روح مخصوص به خود را دارد و بعد از مرگ هم این روح از بین نمی رود و تا ابد زنده می ماند و بر این اساس میلیاردها انسانی که تابحال در زمین بوده اند هر کدام یک اصالتی دارند که ازبین رفتنی نیست؟
اینکه اگر بر طبق قرآن کریم باور کنیم حتی افتادن برگ درخت هم مطابق با اراده و خواست ذات جلاله و مقدس الهی است و خداوند می داند پس بایست قبول کنیم هر حادثه ای در زمین روی میدهد خداوند متعال می داند و اگر در زمین و امورات آن حضور و نقش دارد این رویدادا به خواست اوست.... هر حادثه تلخ و ناگواری که روی میدهد. پس جنگ های جهانی هم به خواست خداوند بوده، پس از بین رفتن انسان های بی گناه و کودکان و... ناشی از بیماری های فراگیر و اپیدمی ها و جنگ ها و بلایای طبیعی و ... به خواست خداوند بوده؟! یا تنها اینها را میدانسته ولی به خواست و اراده او نبوده است و سیر و زنجیره دلایل مادی باعث این رویدادها میشود؟

اینکه واقعا انسان اشرف مخلوقات است و هدف از شکل گیری کهکشان ها و انفجار تقریباً ۱۵ میلیارد سال پیش این بوده است تا میلیادرها سال بعد زمینی شکل بگیرد و حیاتی در آن شکل گیرد و بتدریج انسان بوجود آید؟ و سوالات فراوان دیگر

اما با توجه به مطالعه اندکی که داشته ام در قرآن کریم
چیزی که به نظرم می رسد این است که با وجود همه ایراداتی که از مخالفان دیده ام و ایراداتی که به آیاتی از قران گرفته اند از جمله آیات مربوط به زندگی شخصی محمد و روابطش با همسرانش، آیات مربوط به جنگ و قتال و خشونت هایی که گاهاً به آن پرداخته میشود و بقیه موارد
با وجود همه اینهاچیزی که به ذهن من میرسد این است که احتمال اینکه قران کریم از جانب ذات مقدس الهی بر محمد (ص) وحی شده باشد بسیار بالاست و البته برای این سخن می توان دلایلی را ذکر کرد. و من برای خودم دلایل قانع کننده ای در این ارتباط دارم هر چند هنوز به یقین صد در صد نرسیده ام .... اما با توجه به مطالعه ای که داشتم نشانه ها و ظرافت هایی را دیده ام که دال بر این حرف و مدعاست.

اما همان طور که در ابتدا گفتم فکر میکنم افراد محدوی باشند که ماهیت و کنه برخی مسائل برایشان روشن و اثبات شده و بقیه افراد
یا کلا در قید و بند این موضوعات نیستند و به زندگی عادی و معمولی خودشان می پردازند یا اعتقادی به زندگی پس از مرگ ندارند و
مطابق میل و سلیقه خوشان رفتار میکنند و یا همانند خیلی از افراد در اینجا و جاهای دیگر بدنبال پاسخ و فهمیدن و کندو کاو هستند و...

و من الله توفیق

سلام و عرض ادب

از اینکه بگدریم ما فرض میگیریم که پیامبرانی پیش از اسلام وجود داشته اند که منتسب به خدا بود ه اند آیا دلیلی عقلانی میتوانید پیدا کنید که آنها نام و نشانی پیامبر اسلام را بیان کنند
مثلا فرض یگیریم عیسی همانطور که مسلمانان میگویند نه پسر خدا که پیامبر بوده
1-اگر میگفت که بعد از من پیامبر اسلام می آید که دین مرا کامل کند چطور از مردم آن زمان باید توقع داشت گه به پیامبری ایمان بیاورند گه شریعتش ناقص است
2-بعد ممکن است کتابش تحریف یابد و مشخصات پیامبر بعدی هم تحریف شود آنوقت ان نشانه گذاری بیشتر موجب آن میشود که مردم سراغ مدعی دروغی بروند این نقض غرض هست زیرا در تحریف هم میتوان نشانه های پیامبر بعدی را تغییر داد و هم نام او را
3-این خبر برای مردم هم عصر حضرت عیسی عبث است زیرا نشانه های پیامبر بعدی به چه درد آنها میخورد برای مردم و نسلهای بعد هم بیفایده است چون مردم بعد هیچ اطمینانی ندارند که آنچه از کتاب آسمانی در دست دارند جعلی نباشد یعنی حجتی برایشان نمی آورد
پپروز و موفق باشید

سلام و عرض ادب

پیروز و موفق باشید

سلام

تکرار کردم اما هضمش برای شما سنگین بود. و هم چنان مدعی هستید که می دانید :Nishkhand:

مضافا اینکه شما ادعا دارید با دقت تمام پست ها را خوانده اید مگر به خودتان شک دارید ؟

شما لازم نیست چیزی بگویید لطفا سعی کنید همان استدلال منطقی ما را متوجه بشوید که خیر دنیا و آخرت در آن است :Hedye:

مغالطه پهلوان پنبه می کنید :khaneh:

آره به شما لطف کردند.:khandeh!:

اما برای ما همچنان حکم همان پهلوان پنبه را دارد.

و توفیق من الله

[="Tahoma"]سلام و عرض ادب.
پرسشی دارم:
اگر نوع انسان قادر است با دلایل عقلی، توحید و معاد را بپذیرد،
و اگر با دلایل عقلی می‌تواند منطقی بودن نیکی در پندار و گفتار و کردار را دریابد،
دیگر چه نیازی به نبوت دارد؟ هنگامی که با مدد از عقلانیتش میداند از کجا آمده، به کجا میرود، بیهوده نیامده و باید نیک زندگی کند.

در استدلال‌های عقلی احتمال اشتباه هست ... احتمال مغلطه و فریب‌کاری هست ... استدلال‌های عقلی قابل خدشه هستند ... ممکن است درست درک نشوند ... مخاطبشان عام نیست و هر با سواد و بی‌سوادی نمی‌تواند آن را درک کند ... حتی ممکن است به جای فضای عقلی یک فضای اوهام برای شخص ایجاد نمایند و همان را جای واقعیت برای او جا بیاندازند ... عقلانیت و قدرت بر توجیه‌گری قابل اشتباه هستند ... در مقام ظاهر و در عالم خارج خیلی از حقایق قابل جعل از روی فریبکاری هستند ... حتی ظاهر معجزات را هم می‌توان با سحر و جادو جعل کرد ولی آنچه که قابل جعل نیست باطن است و باطن همان محل اصلی درک فهم و شعور است ... نیاز به نبی برای کار بر روی محل اصلی درک و شعور مردم یک نیاز ضروری بوده و هست ... گرچه بحث‌هایی در این زمینه وجود دارد که بگذریم ...
در پناه خدا باشید
یا علی علیه‌السلام

[="Tahoma"]

سلام و عرض ادب.
برادر گرامی،
فجایع دنیای امروز که ذکر نمودید علیرغم ارسال پیامبران متعدد و نهایتا پیامبر خاتم، صورت گرفته.

بنظر نمیرسد بیان این مطالب در حوزه عنوان و موضوع تاپیک و مرتبط با دلایل عقلی باشد.

[="Tahoma"]

حال پرسش من اینست که چه دلایل عقلی بر ضرورت وجود نبوت داریم؟
و بعد از این پرسش، به پرسش استارتر محترم در پست اول میرسیم:

بنابراین در پاسخ ایشان باید استدلال عقلی ارائه داد که تاکنون توسط کارشناس محترم و بقیه کاربران به آن پرداخته نشده.

با سلام و عرض ادب
از محضر برادر عزیز به جهت تأخیر در پاسخگویی عذرخواهی می کنم

دلیل بر وجوب بعثت نبی
شکی نیست که انسان موجودی دارای دو جنبه فردی و اجتماعی است و از هر دو جهت نیازهایی دارد ؛ از جهت فردی محتاج دستور العملهایی است تا بتواند در سایه آنها به رشد جسمی و روحی لازم برسد؛ و از جهت اجتماعی نیازمند قانون کاملی است تا بتواند نیازهای اجتماعی جامعه بشری تأمین نماید و به ویژه عدالت را در اجتماع برقرار نماید.
کسی که می خواهد برای رفع نیازهای فردی و اجتماعی انسان دستور العمل تجویز کند ،به حکم عقل ،باید دارای شرائط زیر باشد:
1. علم کامل به تمام نیازهای روحی و جسمی و اجتماعی بشر داشته باشد؛ تا بتواند قانون و دستور العملی جامع و بی عیب و نقص وضع کند.
2.خودش از قانونی که وضع می کند و دستورالعملی که می دهد نفعی نبرد. چون در غیر این صورت قانون را به نفع خود وضع می کند.
تنها کسی که دارای این شرائط است خداست و بس ؛ چون او خالق بشر ، و خالق نیازهای اوست و از تمام نیازهای بشر مطلع است ؛ و هیچ نفعی هم از دستورات و قوانین نمی برد چرا که او بی نیاز محض و کمال مطلق است.
خداوند متعال ، حکیم است ؛ و محال است حکیم موجودی را بیافریند،و در او نیازی قرار دهد ، ولی راه بر آوردن آن نیاز را بر روی آن موجود ببندد ؛ چون این کار ، کاری عبث و لغو است ؛ و حکیم کار عبث و لغو نمی کند ؛ پس محال است خدا نیاز افراد انسانی و جامعه انسانی به دستور العمل زندگی و قانون اجتماعی را بی پاسخ بگذارد.
دو راه برای بر آوردن نیاز به دستور العمل فردی و قانون اجتماعی از جانب خدا وجود دارد :
1. اینکه خدا آن دستور العمل و قانون را در ذات خود انسان قرار دهد ؛ مثل غریزه موجود در مورچه ها و زنبورها و ...
2. اینکه خدا آن دستور العمل و قانون را از طریقی دیگر که خارج از ذات انسان است ،در اختیار انسان قرار دهد. ما علم حضوری می یابیم که خداوند متعال ، دستور العمل و قانون مورد نیاز بشر را در ذات او قرار نداده است ؛ گرچه ما در درون خود یک نوع آگاهی فطری داریم ؛ ولی می یابیم که این آگاهی فطری برای برآوردن این نیازها کافی نیست ؛ این آگاهی فطری صرفا ما را بر می انگیزد که دنبال به دست دستور العملهای تکامل فردی و قوانین اجتماعی باشیم ؛ بنا بر این خداوند متعال باید آن دستور العملها و قوانین را از طریقی به انسان برساند ؛ که برای آن راههای متعددی قابل تصور است، مثلا ممکن است از راه ملائک آن را به تک تک افرادبشر برساند یا از راهِ انداختن یک کتاب از آسمان یا از راه تماس مستقیم خدا با همه انسانها یا ... یا از راه تماس خدا یا ملائک با یکی از انسانها و واسطه قرار دادن او ،پیام خود را به انسانها تعلیم دهد. اما هیچکدام از این مفروضات، به جز مورد آخر تا به حال رخ نداده است و عملا در طول تاریخ فقط همین قسم آخر رخ داده است و افرادی ادعا کرده اند که از جانب خدا برای بشر دستور العمل و قانون الهی آورده اند.
بنا بر این عقل ما حکم می کند که سخن این مدعیان را مورد بررسی قرار دهیم ؛ چون شک نداریم که خدا باید از طریقی بشر را مورد هدایت قرار دهد. پس اجمالا باید برخی از مدعیان نبوت در ادعای خود صادق باشند؛ و الّا لازم می آید که خدا نیاز انسان را بی پاسخ بگذارد ؛ و این خلاف حکمت خداست.
ژان ژاك روسو، فيلسوف و انديشمند نامي و يكي از پشتوانه‌هاي فكري انقلاب فرانسه، در اين باره بر آن باور است كه «براي كشف بهترين قوانيني كه به درد ملل بخورد، يك عقل كل لازم است كه تمام شهوات انساني را ببيند و خود هيچ حس نكند، با طبيعت هيچ رابطه‌اي نداشته باشد ولي آن را كاملا بشناسد، سعادت او مربوط به ما نباشد، ولي حاضر باشد به سعادت ما كمك كند و ...
در سایه ی خبر متواتر و بلکه فوق متواتر شکی نداریم که شخصی به نام محمد ابن عبدالله (ص) در هزار و چهارصد سال قبل در مکّه ادعای نبوت داشته است ؛ و اخباری از معجزات او به ما رسیده است و تعداد زیادی از این اخبارِ بیان کننده یِ معجزه یِ او ، اخبار متواترند؛ یعنی افراد زیادی مستقیما آن معجزه را دیده و هر کدام جداگانه آن را نقل نموده اند و با سلسله اسناد مشخّصی این اخبار به ما رسیده است ؛ لذا ما از راه خبر متواتر یقین داریم که پیامبر اسلام معجزاتی داشته است ؛ کما اینکه معجزات امیرالمومنین (ع) نیز به تواتر به ما رسیده است.

۱. شما یک استدلال خیلی خیلی قوی برای حقیر بیاورید ... اگر در مقدمات آن بحث با شما توافق نداشته باشم و استدلال شما در قلبم پذیرفته نشود حتی اگر نتوانم استدلالتان را رد کنم و درش اشتباه پیدا کنم دلم راضی نمی‌شود آن را بپذیرم! چرا؟ این سوء ظن و احتیاط ناشی از آن آیا خلاف عقل است؟ به فرض که مقدمات بحث را هم با استدلال برایم ثابت کردید ولی باز ته قلبم با آن استدلال‌ها هم اشکال داشتم چون در مقدمات آنها هم تردید داشتم! تا کی این روند را ادامه می‌دهید؟ تا وقتی برسید به بدیهیات ولی آیا بدیهیات ذهنی خودتان را هم بعدش می‌خواهید با استدلال برایم ثابت کنید؟ نمی‌توانید! پس هر استدلال عقلی هر چقدر محکم هم سوار بر یک سری فرضیات است که هیچ لزومی ندارد دو نفر روی آنها توافق داشته باشند و از همینجاست که «به نظر من» و غیره در فلسفه ظاهر می‌شود، از همینجاست که اختلاف مکاتب فلسفی بروز می‌یابد ... مگرنه در منطقی بودن یک استدلال راحت می‌توان به توافق رسید ... موضوع اینجاست که فلسفه همان ریاضیات نیست که فرضیات و بدیهیات آن دلخواه باشند، در فلسفه تطبیق با عالم خارج شرط است و مهم است که فرضیات بحث درست باشند تا نتیجه‌ی استدلال‌های منطقی هم قابل قبول باشند ... مگرنه فرض که غلط باشد اثبات محکم منطقی یک گزاره چیزی نیست مگر اثبات منطقی غلط بودن حکم مبتنی بر آن فرضیات غلط.

۲. عذاب وجدان را چطور توضیح می‌دهید؟ هزار دلیل محکم عقلی بر درستی یک گزاره داریم ولی دلمان به پذیرش آن راضی نمی‌شود، عقل چه می‌گوید؟ می‌گوید احتیاط کن یا می‌گوید چشمت را ببند و به دلت بگو رام باش؟

به زعم حقیر کارکرد عقلانیت به کل متفاوت است از کاربردی که برای آن در نظر گرفته می‌شود ... بزرگترین اشتباه علمای این وادی هم این است که علوم متفاوت را با ریاضیات اشتباه می‌گیرند در حالی که وجه شباهت آنها استدلال‌های منطقی در آنهاست ولی وجه افتراق بزرگی هم بینشان هست که همان دلخواه نبودن فرضیات است و یافتن فرضیات درست و بدیهیات درست اصلی‌ترین گام برای رسیدن به حقیقت است ... چیزی که در ریاضیات اصلاً مطرح نیست!
ان شاء الله توانسته باشم منظورم را برسانم

با سلام
در کتب عهدین پیامبر اسلام آن چنان دقیق معرفی شده بود که بسیاری از دانشمندان یهود در زمانی که بعثت پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نزدیک بود به وقوع برسد، از جاهای مختلف به سرزمین عربستان کوچ کردند تا ظهور آن پیامبر موعود را در یابند چنان چه قرآن کریم می فرماید: آنهایی که کتاب آسمانی را به آنان داده ایم او را (حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ ) هم چون فرزندان خود می شناسند (اگر چه ) جمعی از آنان با این که می دانند حق را کتمان می کنند. (۱)

البته آن چه که از تورات و انجیل امروزه در دست یهودیان و مسیحیان هست به صورت تحریف شده است بیش تر مطالبی که درباره سیمای پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و خصوصیات آن حضرت در این دو کتاب آمده بود برداشته اند.

جارود بن علا از دانشمندان نصاری بود که با قومش حضور حضرت پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ آمده و خطاب کرد: من به حقیقت نزد تو آمده تا با صدق و صفا با تو سخن گویم قسم به کسی که تو را به حق به نبوت مبعوث کرده صفات تو را در انجیل یافته ام تحیّت و تهنیّت برای تو و سپاس برای کسانی که تو را گرامی می دارند. سپس شهادتین گفت و مسلمان شد(۲)
در انجیل برنابا نام حضرت پیامبر صریحاً ذکر شده( انجیل برنابا، ۲۹:۱۴٫) و همین مطلب باعث شده که مسیحیان نسبت به این انجیل بی اعتنا باشد. و آن را جزء اناجیل رسمی محسوب نکنند.

در تورات، سِفِر تثنیه، باب 18، آیات 15 تا 18 چنین میخوانیم:
یهوه، خدایت، نبی ای را از میان تو از برادرانت، مثل من برای تو مبعوث خواهد گردانید، او را بشنوید. موافق هر آنچه در حوریب در روز اجتماع از یهوه خدای خود مسئلت نموده، گفت: آواز یهوه خدای خود را دیگر نشنوم، و این آتش عظیم را دیگر نبینم، مبادا بمیرم. و خداوند به من گفت: آنچه گفتند نیکو گفتند. نبی ای را برای ایشان برای ایشان از میان برادران ایشان مثل تو مبعوث خواهم کرد، و کلام خود را به دهانش خواهم گذاشت و هر آنچه به او امر فرمایم به ایشان خواهم گفت.

براساس آیات فوق برای بنی اسرائیل، از بین برادرانشان پیامبری مثل حضرت موسی(ع) خواهد آمد. هیچ پیامبری در طول تاریخ همچون حضرت محمّد(ص) به حضرت موسی(ع) شباهت نداشته است:

حضرت عیسی مسیح(ع) پیش از عروج به آسمان از آمدن فرد دیگری که در متن یونانی «پاراکلیتوس» و در ترجمه سریانی «فارقلیطا» خوانده شده است بشارت می دهد، که پس از او خواهد آمد. این بشارت در انجیل یوحنّا باب 14، در آیه 16، ذکر شده است که به نقل از حضرت عیسی(ع) میگوید:
κἀγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν ἵνα μεθ' ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα ᾖ,
و من از پدر خواهم خواست و او مدافعی(=فارقلیطایی) دیگر به شما خواهد داد که همیشه با شما باشد.

همان طور که می بینید حضرت عیسی مسیح، یاران خود را به آمدن فارقلیطایی دیگر، بشارت می دهد که این کلمه در ترجمه های فارسی مسیحیان از انجیل یوحنّا به «تسلی دهنده»، «مدافع» و امثال اینها ترجمه شده است. این آیه و توضیحاتی که حضرت عیسی مسیح در ادامه سخنان خویش در مورد او خواهد داد، نشان میدهد که به احتمال زیاد اینجا حضرت عیسی مسیح(ع) به حضرت محمّد(ص) بشارت داده است.
چنانکه ویل دورانت در کتاب تاریخ تمدن، جلد 3، صفحه 708 می گوید مانی و منتز که پیش از حضرت محمّد(ص) بودند، ادعا کرده اند که همان فارقلیطای موعود هستند و این امر نشان می دهد که مسیحیان تا قرنها منتظر این فارقلیطا بوده اند و بخاطر همین انتظار نیز افرادی مثل مانی و منتز فرصت پیدا کردند که خود را فارقلیطا معرفی کنند. این امر نشان می دهد که مجامع مسیحیت در پیش از اسلام منتظر این فارقلیطا بوده اند و لذا این که فارقلیطا یک پیامبر پس از حضرت عیسی(ع) است، تنها ادعای مسلمانان نیست.
انجیل یوحنا در ابتدا به زبان یونانی نوشته شده است و در نسخۀ یونانی این کلمه به صورت پاراکلیتوس نوشته شده است. حضرت عیسی مسیح(ع) به زبان یونانی سخن نمی گفته است، بلکه به زبان آرامی سخن می گفته است و یوحنّا که انجیل خود را به زبان یونانی نوشته است، طبق عادت همیشگی مسیحیان(که در مقدمه نیز بدان اشاره کردیم) اسمی را که حضرت مسیح(ع) به زبان آرامی به زبان آورده است، ترجمه کرده است و ترجمۀ آن را به یونانی نوشته است که این ترجمه بعدها در ترجمه های سریانی به فارقلیطا تبدیل شده است. اما اگر این ترجمۀ یونانی را به زبان آرامی که حضرت عیسی(ع) بدان سخن گفته است، برگردانیم، ترجمۀ آن میشود: مَحمَدَ. پس به نظر میرسد که حضرت عیسی مسیح(ع) واقعا اسم حضرت محمّد(ص) را به زبان آورده است ولی در انجیل یوحنّا این اسم از زبان آرامی به زبان یونانی ترجمه شده و به پاراکلیتوس بدل شده است. به نگر من همین امر به خوبی نشان می دهد که منظور حضرت عیسی(ع) فقط و فقط حضرت محمّد(ص) است.

البته چنانکه حضرت عیسی(ع) در ادامه توضیحات در مورد فارقلیطا، به نقل از انجیل یوحنّا باب 16، آیه 7 می فرمایند، تا ایشان نرود، او نمی آید:

ἀλλ' ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν λέγω ὑμῖν, συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς: ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς.
با اینحال، من به شما راست می‌گویم که رفتنم به‌ سود شماست. زیرا اگر نروم، آن مدافع(فارقلیطا) نزد شما نخواهد آمد؛ امّا اگر بروم او را نزد شما می‌فرستم.

این آیه نیز نشان می دهد که فارقلیطا بعد از حضرت عیسی(ع) خواهد آمد و لذا این آیه نشان می دهد که مسیحیان حقیقی باید منتظر موعود دیگری پس از حضرت عیسی(ع) باشند.

از سوی دیگر انجیل یوحنّا در آیه 8 از باب 16، به نقل از حضرت عیسی(ع) در مورد فارقلیطا می فرماید:
καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος ἐλέγξει τὸν κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως:
و چون او آید، جهان را بر دوری از گناه و عدالت و داوری ملزم خواهد نمود.

همچنین انجیل یوحنّا در آیه 26 باب 15، به نقل از حضرت عیسی(ع) چنین نقل می کند:

Οταν ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ:
امّا چون آن مدافع(فارقلیطا) که از نزد پدر برای شما می‌فرستم بیاید، یعنی روحِ راستی که از نزد پدر می‌آید، او خودْ دربارۀ من شهادت خواهد داد.

این آیه به شهادت دادن آن فارقلیطا به حقانیت حضرت عیسی(ع) اشاره دارد و ما می دانیم که حضرت محمّد(ص) بارها حضرت عیسی(ع) را تصدیق کردند و بسیاری از تهمتهای مسیحیان به آن حضرت را نیز رد فرمودند. پس این آیه نیز نشانه دیگری از این امر به ما می دهد که موعود مورد نظر همان حضرت محمّد(ص) است.

ضمن اینکه در آیه 13 باب 16 از انجیل یوحنّا، به نقل از حضرت عیسی مسیح(ع) چنین گفته شده است:

ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς ἐν τῇ ἀληθείᾳ πάσῃ: οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ' ἑαυτοῦ, ἀλλ' ὅσα ἀκούσει λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν.
ولیکن چون او یعنی روح راستی آید، شما را به جمیع راستی هدایت خواهد کرد زیرا که از خود تکلّم نمیکند بلکه به آنچه شنیده است سخن خواهد گفت و از امور آینده به شما خبر خواهد داد.

با سلام به شما دوست گرامی

در سفر تثنیه عهد عتیق چنین آمده است: «و خداوند به من گفت: آنچه گفتند نیکو گفتند؛ نبی را برای ایشان از میان برادران ایشان مثل تو مبعوث خواهم کرد و کلام خود را به دهانش خواهم گذاشت و هر آنچه با او امر فرمایم به ایشان خواهد گفت». اگرچه برخی از یهودیان این پیامبر موعود را یوشع بن نون و برخی از مسیحیان او را حضرت عیسی دانسته اند، ولی به پنج دلیل به نظر می رسد مراد از این بشارت بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله باشد:

1 ـ یهودیان معاصر حضرت عیسی علیه السلام با اینکه عیسی آمده بود، منتظر ظهور پیامبر دیگری نیز بودند، بنابراین، آنچنان که برخی از مسیحیان ادعا کرده اند، پیامبر مورد اشاره در این آیه نمی تواند حضرت عیسی علیه السلام باشد. زیرا اولا خود عیسی علیه السلام در هیچ جا ادعا نکرده است که مورد بشارت پیامبران پیشین به ویژه حضرت موسی علیه السلام بوده است. ثانیا، این ادعا در انجیل نیامده است، علاوه بر اینکه حواریان و بزرگان مسیحی همانند پولس هم در اثبات حقانیت عیسی علیه السلام به ویژه زمانی که مسیحیت با عناد یهودیان روبه رو شد به چنین بشارتی استناد نکردند.

2ـ در این آیه، پیامبر موعود، همانند موسی دانسته شده است، «... از میان برادران ایشان مثل تو....» در حالی که نه عیسی و نه یوشع هیچ یک همانند موسی نیستند؛ زیرا یوشع از بنی اسرائیل بود و این امکان ندارد با وجود موسی و شریعت پایدار او از میان بنی اسرائیل پیامبری همانند موسی مبعوث شود. علاوه بر آن، در اینجا اشاره شده است که پیامبری را مبعوث خواهم کرد، در حالی که یوشع در آن زمان حاضر بوده است. همچنین حضرت عیسی نیز همانند موسی نیست؛ زیرا اولا، مسیحیان بر این باورند که عیسی خداست ولی هیچ یک از یهودیان به خدا بودن موسی باور ندارند. ثانیا، در نظر مسیحیان عیسی قربانی گناهان مردم شده است، در حالی که درباره حضرت موسی چنین باوری وجود ندارد. ثالثا، بر اساس گزارش «رساله پولس» حضرت عیسی به خاطر شفاعت مردم مورد لعن خدا قرار گرفت، در حالی که درباره حضرت موسی چنین گزارشی شنیده نشده است.

3ـ همان گونه که از ادامه این بشارت برمی آید، این نبی مأمور به انتقام گیری از منکران و کسانی است که خدا را انکار نمایند، در حالی که در شریعت عیسی سخنی از حدود و قصاص و جهاد و مانند آن وجود ندارد.
4ـ عنوان برادر موسی بودن برای یوشع و عیسی معنا ندارد، در حالی که پیامبر اسلام چون از فرزندان اسماعیل، و بنی اسرائیل از فرزندان اسحاق هستند، برادری آنها معنادار خواهد بود.
5ـ همخوانی و اشتراک زیاد شریعت نبی مکرم اسلام با شریعت موسی در بسیاری از موارد نشان دهنده اشتراک این دو نبی بزرگوار است.

پیامبری از میان عرب
یکی دیگر از مواردی که می توان به عنوان بشارت های عهد عتیق به نبوت پیامبر اسلام به شمار آورد، بخشی از سفر تثنیه است که یهود را به دلیل اینکه خداوند را خشمناک کرده اند به فرستادن قومی غیر از خودشان تهدید می کند: «ایشان مرا به آنچه خدا نیست به غیرت آوردند و با اباطیل خود مرا خشمناک گردانیدند و من ایشان را به آنچه قوم نیست به غیرت خواهم آورد». در تفسیر و تبیین مراد از این قوم گفته شده آنان همان قوم عرب هستند که نبوت از نژاد آنان بوده و پیامبر آخرالزمان از میان آنان خواهد بود.از جمله شواهد این تفسیر ادامه همان سفر است که می گوید: «و به گروه نادان ایشان را خشمناک خواهم ساخت.» گفته شده مراد از این گروه نادان عرب های پیش از بعثت هستند که در غایت جهل و ضلالت بودند و هیچ نشانه ای از علوم عقلی و شرعی در میان آنان نبود.همچنین بنی اسرائیل چون نسل این قوم را از اسماعیل علیه السلام ـ که مادرش، هاجر، کنیز سارا بود ـ به شمار می آوردند، آنها را قوم نادان تلقی می کردند. این ادعا با این آیه قرآن که پیامبر را رسول در میان امیان می داند، سازگاری دارد که: «هو الذی بعث فی الأمیین رسولا منهم یتلو علیهم آیاته و یزکیهم ویعلمهم الکتاب والحکمة وإن کانوا من قبل لفی ضلال مبین» (جمعه: 2) ترجمه: اوست آنکه در میان مردم درس نخوانده ـ عرب ـ پیامبری از خودشان برانگیخت که آیات او را بر آنان می خواند و پاکشان می سازد و کتاب ـ قرآن ـ و حکمت به آنان می آموزد و هر آینه پیش از این در گمراهی آشکار بودند. البته برخی با تفسیر این قوم نادان به یونانیان، تلاش کرده اند که این بشارت را به مبعوث شدن پیامبرانی در آن دیار، مربوط بدانند. در حالی که یونانیان چندین قرن پیش از میلادمسیح دارای علم وحکمت بوده و حکمای مشهوری همانند سقراط، افلاطون و ارسطو در میان آنان بودند.

نزول از کوه پاران (فاران)
در آیه دیگری، به فرستاده شدن شریعت بر حضرت موسی علیه السلام و نزول تورات در کوه سینا، نازل شدن انجیل در سعیر و نزول قرآن در کوه پاران اشاره شده است، آنجا که می گوید: «و این است برکتی که موسی، مرد خدا، قبل از وفاتش به بنی اسرائیل برکت داده، گفت: یهوه از سینا آمد و از سعیر بر ایشان طلوع نمود و از جبل فاران درخشان گردید» با توجه به آن بخش از عهد عتیق که گزارش می دهد اسماعیل در منطقه پاران ساکن شد «و خدا با آن پسر می بود و او نمو کرده ساکن صحرا شد و در تیراندازی بزرگ گردید و در صحرای فاران ساکن شد و مادرش زنی از زمین مصر برایش گرفت» و شکی نیست که حضرت اسماعیل در مکه ساکن شد، بنابراین، کوه فاران همان کوهی است که غار حرا در آن قرار داشته و قرآن در آن کوه بر پیامبر اسلام نازل شده است.

پیامبری به نام «ماد ماد» یا «طاب طاب»
در سفر تکوین هنگامی که حضرت ابراهیم از خدا می خواهد فرزندش اسماعیل را در نزد خود نگه دارد، خداوند به او می گوید: «اما در خصوص اسماعیل تو را اجابت فرمودم، اینک او را برکت داده، بارور و بزرگ گردانیده به ماد ماد، و دوازده رئیس از وی پدید آیند و امتی عظیم از وی به وجود آورم.» زبان شناسان عبری و سریانی معتقدند «ماد ماد» در زبان عبری و «طاب طاب» در زبان سریانی به معنای همان «محمد» است. و دوازده رئیس هم به امامان دوازده گانه معصوم و جانشینان آن حضرت اشاره دارد که پس از آن حضرت، رهبری مردم را بر عهده دارند.

اگر چه بنده معتقدم هر گونه اخبار غیبی از آینده چه صریح و چه تلویحی به فرض صحت امر چون مؤید وجود جبر هست زیرآب خود ادیان را میزند تا تأیید کننده حکمت نبوت و بعثت انبیا البته این مطلب خودش بحثحوصله و بحث جداگانه میخواهد که میتوانید با زدن تاپیک علت آن را از من جویا شوید
موفق باشید

با سلام و تبریک و تهنیت متقابل عید فطر به شما مدیر گرامی
بنده هم با نکات و جمع بندی شما موافق هستم

همان طور که در پست های قبلی گفته شد با توجه به آیات قران بنظر می رسد نام رسول خاتم و مشخصات آن در کتب عهدین بوده
و این کتب دچار تحریف و بازنویسی شده اند حالا ممکن است از روی لجاجت یهودیان یا دلایل دیگر باشد
ضمن اینکه در انجیل بارنابا نام مبارک پیامبر ذکر شده

به نظر می رسد اسم ها در طول زمان و در زبان های مختلف ممکن است دچار تغییراتی شود .... در کتب مقدس پیشین نیز مثلا اسم حضرت یعقوب بصورت ژاکوب خوانده میشود یا حضرت اسحاق بصورت ایزاک ....پس اینکه گفته شد نام مبارک محمد بصورت "ماد ماد" آمده چندان دور از ذهن نیست
علاوه براین می توان به روایاتی هم در زمینه تایید علمای مسیحی و یهود بر پیامبری حضرت محمد که در زمان صدر اسلام به حضور پیامبر می رسیدند استناد کرد
و اینکه عده ای از این اقوام با توجه به پیش بینی های کتب مقدس شان به یثرب(مدینه) منتقل شدند...یعنی از جاهای خوش آب و هوا به سرزمین های بیابانی و خشک منتقل شدند ....خب بنظر می رسد اینها دلایلی برای این کار داشته باشند. و قبایلی از آنها در مدینه با پیامبر بیعت کردند و انصار را تشکیل دادند و البته قبیله هایی هم به جنگ و مخالفت برخواستند

عیسی (ع) به حواریون می‌گوید پس از رفتنش خداوند «فارقلیط دیگری» را به مردم عطا خواهد کرد[20]. از آنجا که روح القدس تعدّد ندارد و تنها یکی است، معنی نمی‌دهد که عیسی مسیح بگوید با رفتنش خداوند روح القدس دیگری را می‌فرستد. اما اگر مقصود از «فارقلیط دیگر»، «پیامبری دیگر» باشد، چنین چالشی پیش نخواهد آمد.

عیسی (ع) تاکید می‌کند که تا نرود، «فارقلیط» نمی آید[21]. با استناد به اناجیل، روح القدس پیش از صعود حضرت عیسی (ع) نیز حضور داشته و چنین نبوده که آمدنش منوط به رفتن عیسی مسیح باشد. بر اساس اناجیل، روح القدس نه تنها بر مسیح، بلکه بر یحیای نبی[22] ، مریم (مادر عیسی)[23] و همچنین حواریونی که برای تبلیغ می‌رفتند[24]، نازل می‌شده؛ پس معنی نمی‌دهد که عیسی (ع) بگوید تا نرود روح القدس نمی‌آید. اما اگر مقصود از فارقلیط، پیامبری صاحب شریعت باشد، دیگر چنین چالشی پیش نمی‌آید؛ چراکه باید شریعت پیامبر جدید جایگزین شریعت عیسی شود.