جمع بندی امکان تعدد همسر برای خانم ها با توجه به پیشرفت علم

خوب اگه چنین فکری به ذهنش رسید هرگز شان خودم رو پایین نمی آرم که نه اینکارو نکن
به نظر بنده مردی ارزشمند است که هرگز چنین فکری به ذهنش نرسد چه جامعه نیاز داشته باشد چه نیاز نداشته باشد.

[=arial]
سلام استاد بزرگوار صادق، جواب کاربر ویان رو در این صفحه داده ام:

http://www.askdin.com/thread45465-22.html

پست های 214 و 215

[=arial]حالا این حقوق به کنار،نهاد دارائی مشترک حقوق فرانسه رو هم برای خودشون وارد حقوق ایران کرده اند، خب یکی نیست بگه که داخل فرانسه نحله و اجرت المثل و.. نیست،حالا این خانم های ایرانی "شرط تنصیف" رو هم از نظام حقوقی فرانسه وارد کرده اند به قباله های نکاح و از طرف دیگر حقوق شرعی و سنتی رو هم حفظ کرده اند.

حق سکنی علی الاصول با مرد است اما زن می تواند خلافش را در عقد نکاح یا عقدی دیگر شرط کند،در خصوص حق رفتار انسانی شوهر با زن،این ها اصلا تکلیف متقابل زن و شوهر است،اصلا لازم نیست اسلام بگوید،به هر حال اسلام کم نگذاشته است.

والا من می ترسم حرف بزنم که این دوستان بگویند که مارا بد بخت کردی این ها را گفتی ! ولی همون جهیزیه رو عرف می گوید خانم ها بیاورند اما شرع و قانون می گوید بر عهده مرد هست ،وسائل زندگی از وظایف مرد است و نفقه محسوب می شود،البته به نظر می رسد این جا قانون در مقابل عرف مسلم عقب نشینی کند وبرای همان است که در عرف کشور ما جهیزیه را مرد نمی آورد.

با سلام

من قبول دارم خدا از همه کس و چیز نسبت به انسان از جمله زنان مهربانتر است
ولی معتقدم ایه قران در مورد چند همسری مربوط به یتیم داریست و کمک به زنانی که یتیم دارند
و در ضمن اجازه زن اول بطور مستتر در ایه قران موجود است
انجا که می گوید در صورت رعایت عدالت
و یکی از موارد عدالت رضایت زن اول است زیرا تا زن اول راضی نباشد شرایط ایجاد عدالت مهیا نمی شود

بزرگوار بهشت هم با حالت اجباری ارزشی ندارد
اگر زنی نتواند این شرایطی که شما فرمودین را را تحمل کند
به نظر شما چه ارزشی دارد ؟
باز هم بر می گردیم به همان حرف
هرکسی خودش باید راه و رسم زندگیش را انتخاب کند
و اگر شرایطی را بر زنان تحمیل کنیم نتیجه ای جز سرخوردگی و افسردگی
و ظغیان در پی نخواهد داشت

سلام علیکم و رحمة الله،
خیر نمی‌توانند، احکام یک سری علل تامه دارد و یک سری حکمت‌ها، آنچه که اگر برطرف شود حکم تعطیل می‌شود آن علت تامه است و نه آن حکمت‌ها، یک حکت برطرف شود حکمت‌های دیگری در کار ممکن است باشند.
یا علی علیه‌السلام

پس‌نامه: فایل پیوست را هم گوش بدهید، البته فقط در چند دقیقه‌ی اول که خلاصه‌ی جلسات قبلی ایشان است مستقیماً پاسخ شماست ولی اصل سخنرانی آن جلسه را پیدا نکردم که برایتان آپلود کنم، در هر صورت باقی سخنرانی‌اشان هم شاید برایتان جالب باشد، برای حقیر که شاید چند بار تا کنون آنرا گوش داده باشم باز نکات تازه‌ای داشت.

برای روشن شدن مطلب چند نکته را باید تذکر دهیم:
1. بر اساس نظریه صحیح و درست که فقهاء و دانشمندان شیعه بدان معتقدند، احکام خداوند بر اساس مصالح و مفاسد است؛ یعنی اگر انجام عملی دارای منفعت مهم و حیاتی است، آن عمل واجب خواهد بود یا اگر منفعت آن حیاتی نباشد آن عمل مستحب است؛ و اگر انجام عملی، دارای ضرر خطرناک و مهلک باشد، انجام آن حرام؛ و اگر ضرر آن خطرناک و مهلک نبوده، مکروه است؛ و در صورتی که منفعت یا ضرر آن غالب نباشد و مساوی الطرفین باشد آن عمل مباح است؛ البته منظور از منفعت و ضرر صرف منفعت و ضرر مادی نیست بلکه به معنای عام و گسترده است که به جامعیت و گستردگی ابعاد وجودی انسان می باشد.
2. هرچند اصل کلیت این قاعده که احکام الهی بر اساس مصالح و مفاسد است، قطعی و یقینی است ولی کشف مصالح و مفاسد در جزئیات و مصادیق، بسیار مشکل است.
چون اولاً: نیازمند داشتن امکانات وسیع، در ابعاد مختلف علمی است.
و ثانیاً: بشر هر قدر از نظر علم و صنعت پیشرفت کند، باز معلومات او در برابر مجهولاتش، قطره ای است در برابر دریا «جز اندکی از دانش به شما داده نشده است [1] ».
و شاید علت عدم بیان علت و فلسفه ی تمام احکام، از سوی اولیاء الهی دین، یکی این بوده که بیان تمام اسرار احکام برای انسان هایی که بسیاری از حقایق علمی هنوز برایشان کشف نشده، مانند گفتن معما و لغز است، که چه بسا موجب تنفر شنوندگان گردد، امام علی (ع) می فرماید: «مردم، دشمن آن چیزی هستند که نمی دانند [2] » لذا اولیاء الهی در حد فهم انسان ها به بعضی از علت ها و فلسفه ها و احکام اشاره نمودند.
علاوه اینکه، هدف از دین و شریعت، آراستگی انسان ها به خوبی های علمی و عملی، و اجتناب از زشتی های فکری و عملی است، و این هدف با عمل به شریعت به دست می آید، ولو اینکه افراد فلسفه و علت احکام را ندانند، نظیر اینکه: مریض با انجام دادن دستورات پزشک، بهبودی را به دست می آورد ولو فایده و فلسفه، دارو و دستورات پزشکی را نداند.
مضافاً اینکه: مؤمنین، چون اطمینان و یقین دارند به اینکه دستورات دینی، از کسانی صادر می شود که علم و آگاهی آنان خطاناپذیر است، پس یقین به اثربخشی و مفید بودن این دستورات دارند.
3. هرچند فهم علت و فلسفه احکام مشکل است، ولی پیدا نمودن ضوابط کلی احکام، امر ممکنی است. البته کلیت در مسایل حقوقی، مثل کلیت در مسایل فلسفی نیست که استثناء ناپذیر باشد بلکه کلیت در مسایل حقوقی و اجتماعی به معنای اکثری است و لذا قابل استثناست. [3] [4]
حال با توجه این مطالب در مورد فلسفه حلیت تعدد زوجات برای مرد و حرمت آن برای زن می توان گفت:
با بررسی وضع محیط های مختلف قبل از اسلام به این نتیجه می‏رسیم که تعدد زوجات، بدون این که ضابطه و محدوده ای داشته باشد امر عادی بوده و از ابتکارات اسلام نیست، بلکه اسلام آن را در چارچوب ضرورت‏های زندگی انسان محدود ساخته و برای آن قیود و شرایط سنگینی قرار داده است.
قوانین اسلام براساس نیازهای واقعی بشر است، وقتی مصلحت تمام جامعه درنظر گرفته شود و احساسات را به کنار بگذاریم، فلسفه تعدد زوجات روشن می‏شود. هیچ کس نمی‏تواند انکار کند که مردان در حوادث گوناگون زندگی، بیش از زنان در خطر مرگ قرار دارند و در جنگ‏ها و حوادث دیگر، قربانیان اصلی را آنها تشکیل می‏دهند.
نیز نمی‏توان انکار کرد که بقای غریزه جنسی مردان از زنان طولانی‏تر است؛ زیرا اکثر زنان در سن معینی، آمادگی جنسی خود را از دست می‏دهند، در حالی که در مردان چنین نیست.
همچنین زنان به هنگام عادت ماهانه و قسمتی از دوران حاملگی، عملاً ممنوعیت آمیزش دارند، در حالی که در مردان این ممنوعیت وجود ندارد.
از همه گذشته زنانی هستند که به علل گوناگونی همسران خود را از دست می‏دهند و اگر تعدد زوجات نباشد، آنها باید برای همیشه بدون همسر باقی بمانند.
با درنظر گرفتن این واقعیت‏ها در این گونه موارد (که تعادل میان مرد و زن به هم می‏خورد) ناچاریم یکی از راه های زیر را انتخاب کنیم:
أ. مردان تنها به یک همسر در همه موارد قناعت کنند و زنان بیوه تا پایان عمر بدون همسر باقی بمانند و تمام نیازهای فطری و خواسته‏های درونی و احساسی خود را سرکوب کنند.
ب. مردان فقط دارای یک همسر قانونی باشند، ولی روابط آزاد و نامشروع جنسی را با زنانی که بی شوهر مانده‏اند، به شکل معشوقه برقرار سازند.
ج. کسانی که قدرت دارند بیش از یک همسر را اداره کنند و از نظر جسمی و مالی و اخلاقی مشکلی برای آنها ایجاد نمی‏شود، نیز قدرت بر اجرای کامل عدالت میان همسران و فرزندان دارند، به آنها اجازه داده شود که بیش از یک همسر انتخاب کنند.
حال اگر بخواهیم راه اوّل را انتخاب کنیم، باید گذشته از مشکلات اجتماعی که به وجود می‏آید، با فطرت و غرایز و نیازهای روحی و جسمی بشر به مبارزه برخیزیم. همچنین عواطف و احساسات این گونه زنان را نادیده بگیریم، اما این مبارزه‏ای است که پیروزی در آن نیست. به فرض که این طرح عملی شود، جنبه‏های غیر انسانی آن بر هیچ کس پوشیده نیست.
تعدد همسر را در موارد ضرورت نباید تنها از نگاه همسر اوّل مورد بررسی قرار داد، بلکه از دریچه چشم همسر دوم و مصالح و مقتضیات اجتماعی نیز باید مورد مطالعه قرار گیرد. آنها که مشکلات همسر اوّل را در صورت تعدد زوجات عنوان می‏کنند، کسانی هستند که یک مسئله سه زاویه‏ای را تنها از یک زاویه نگاه می‏کنند؛ زیرا تعدد همسر هم از زاویه دید مرد و هم از زاویه دید همسر اوّل، نیز از زاویه دید همسر دوم باید مطالعه شود، آن گاه با توجه به مصلحت مجموع در این باره قضاوت کنیم.
اگر راه دوم را انتخاب کنیم، باید فحشا را به رسمیت بشناسیم. تازه زنانی که به عنوان معشوقه مورد بهره برداری جنسی قرار می‏گیرند، نه تأمین دارند و نه آینده‏ای؛ چنان که شخصیت آنها پایمال شده است. اینها اموری نیست که انسان آگاه آن را تجویز کند.
بنابراین، تنها راه سوم می‏ماند که هم به خواسته‏های فطری و نیازهای غریزی زنان پاسخ مثبت داده شود و هم از عواقب شوم فحشا و نابسامانی زندگی این دسته از زنان جلوگیری شود و جامعه از گرداب گناه بیرون آید. [5]
راز کاستی عاطفه و احساسات در جوامع غربی و پناه بردن آنان به حیوانات با ابراز محبت به آنان همین است، نه حس قوی عاطفه بشری آنها. آنان که بشریت را چنان از دم تیغ گذرانده و با وحشیانه ترین راه‏ها انسان های مظلوم را می‏کشند تا ثروت و سرمایه‏های آنان را به یغما ببرند، چه بویی از عاطفه برده‏اند!
اما این که چرا چند شوهری برای زنان مجاز نیست؟ در پاسخ می گوییم:
1. این خلاف طبیعت و روحیات زن است؛ زیرا از نظر روان شناسی تفاوتی اساسی بین ساختار روانی و گرایش‏ها و عواطف زن و مرد وجود دارد. روان‏شناسان معتقداند که زنان به طور طبیعی "تک شوهرگرا" هستند و فطرتا از تنوع همسر گریزانند و خواستار پناه یافتن زیر چتر حمایت عاطفی و عملی یک مرداند و تنوع گرایی در زنان نوعی بیماری است. ولی مردان ذاتا تنوع گرا و "چند زن‏گرا" هستند و چنان که می‏دانید احکام اسلام همه متناسب با نیازهای واقعی و ویژگی‏ها و خصلت‏های ذاتی انسان‏ها وضع گردیده است. [6]
2. بدین وسیله بهداشت و سلامت نسل به خطر می‏افتد.
3. شناخت انساب و تمیز آنها از بین خواهد رفت و یکی از پیامدهای آن ازبین رفتن عواطف خانوادگی و عدم تمایل به تکثیر نسل و زاد و ولد، خواهد بود؛ چون به حسب طبع هر کس فرزند خودش را دوست داشته و برای او سرمایه گذاری می‏کند، اما در قبال کسی که انتسابش به وی مشکوک است، بلکه اصلا معلوم نیست از کیست؟ بی گانه بوده و تعهدی نسبت به او ندارد و از درون نیز چنین انگیزش و تمایلی وجود ندارد. [7]
اینها برخی از مصالح وحکمت هایی است که اسلام بر اساس آن تعدد زوجات (چند همسری) رابرای مردان مجاز شمرده، ولی چند شوهری زنان را جایز ندانسته است. [8]

برطبق همین سخنان خودتان ازدواج دوم مرد بدون اجازه همسر اول چون مفسده بر انگیز است و طبعات سخت مالی و جانی در بردارد
انجام ان حرام است

خیلی ضدو نقیض صحبت می کنید
البته تمام پست شما دارای جواب است ولی از حوصله بنده خارج است انشالله دوستان کاملتر جواب شما را خواهند داد

سلام علیکم
متأسفانه در سایت کاربرانی هستند که اصلا معلوم نیست مسلمان هستند یا خیر! و یا مسلمانی هستند که مقلد فقهاء نیستند. یا مسلمان هستند و شیعه نیستند. خب اول مشخص کنند. این که نمی شود ما ندانیم با چه مخاطبی و با چه میزان پذیرش کلیات از دین، مواجه هستیم!
فرض کنید کسی که اصلا مسلمان نیست و آمده است به یکی از احکام فرعی دین اسلام ایراد وارد می کند، آیا باید با او از فلسفه آن حکم فرعی سخن گفت؟ آیا ما می توانیم از پس تحلیل عقلی همه احکام اسلامی بر آییم؟ مثلا آیا می توانیم چواب این سؤال را بدهیم که اسلام چرا بجای ازدواج با سه زن، ازدواج با چهار زن را تجویز نمود؟ و یا چرا درباره ازدواج موقت حدی قرار نداده است؟
به نظرم اگر مخاطب مسلمان نیست باید اول درباره ضرورت مسلمان شدن با او سخن گفت. وقتی با توصیه عقلش مسلمان شد، همان عقل به او خواهد گفت که باید تسلیم خدایی شوی که برایت مسجل شده است حکیم است.
اگر هم مسلمان است باید با او درباره این که آیا تعدد زوجات حکم اسلامی هست یا نیست سخن گفت. دیگر چرا بحث در زمینه فلسفه حکم می شود؟
دین مانند هر سازمانی برای ورود به خود جبری ندارد ولی پس از ورود باید تسلیم آیین نامه های آن بود.
شاید گفته شود فردی که مسلمان نیست می خواهد از راه بررسی احکام اسلام پی به حقانیت اسلام ببرد. خب بفرمایید با کدام عقلش می خواهد به این بررسی دست بزند؟ عقلی که هنوز با زلال توحید تطهیر نشده و آلوده به اوهام و دنیای مادی پرستان است؟ اگر این چنین عقلی بتواند تحلیل درستی از احکام اسلامی داشته باشد دیگر چه نیازی است که با اسلام تطهیر شود؟!
و شاید باز گفته شود کسی که مسلمان است می خواهد با بررسی علل عقلی یک حکم فرعی اطمینانش به دین اسلام زیاد شود. خب این راهش نیست! راه بیبشتر شدن ایمان به خداوند و سخنان او، عمل به این سخنان است. اگر مسلمانی نمی تواند التزام قلبی نسبت به بعضی از احکام اسلام داشته باشد، ابتداء التزام عملی نسبت به آنچه به انها التزام قلبی دارد داشته باشد تا خداوند نیروی فرقان را در پس این تقوایی که دارد به او عطا کند و به مرور از عقلی رشد یافته توسط وحی برخوردار گردد و بعد بتواند نسبت به همه احکام اسلام سر تسلیم فرود آورد. ولی با بحث و جدل در فلسفه احکام فرعی اسلام نمی توان به هدف مورد نظر رسید.
البته من قبول دارم که احکام کلی فقهی اسلام از نظر عقلهای معمولی قابل درک است ولی همین که وارد جزئیات شوید دیگر نمی توانید آنها را با مقیاسهای عرفی بررسی کنید. که ان دین الله لا یقاس بالعقول! که منظور عقولی است که با وحی رشد نیافته است.

بنده چند صفحه قبل این مطلب را عرض کردم، اما متاسفانه به قدری دوستان درگیر کل کل های بیهوده شدند که اصلا دیده نشد

باز هم تکرار می کنم!
--------------
سلام

ابتدا باید در مورد این عبارت شما توضیحی مختصر بدهم

یکی از چیزهایی که به کرات دیده ام کارشناسان محترم این سایت به آن استناد می فرمایند، همین صد در صد نبودن نتایج آزمایش های تجربی است. اولا علوم تجربی به خود افتخار می کند که اشتباهات احتمالی خود را می پذیرد و چنانچه ثابت شود در موردی اشتباهی فاحش داشته است، آنرا کنار می گذارد و این مسئله اصلا قابل قیاس با روش سایرین نیست که حاضر بودند دانشمندانی چون گالیله و کوپرنیک را از صفحه روزگار محو کنند تا مبادا به کتاب آسمانی تحریف شده ایشان خللی وارد نیاید و نتیجه را هم دیدید که امروزه اکثرا غربیان یا اصلا خدایی را باور ندارند یا حداکثر در حد یک ابر! یا پیرمردی با ریش سفید و ... تصورش می کنند
ثانیا از صفحه مانیتوری که به آن می نگرید تا عمامه ای که بر روی سر شماست، همه نتیجه علوم تجربی است. این چه حرفی می زنید که قابل استناد نیست؟ مگر علوم انسانی چه گلی به سر بشریت زده است که این همه پر ادعا و طلبکار است؟ غیر از این است که فلاسفه تان غالبا ملحد و کافرند و منشا افکار فاسد و منحرف؟ شعرایتان در مستی خزعبلاتی می گویند که به آن هم افتخار می کنید؟
هزاران سال است ادعا می کنید پاسخ سوالات اصلی بشر در آستینتان است. اما من که تاکنون چیز دندانگیری از شما ندیدم. صبح تا غروب برای چیزهای بیهوده بر سر و روی هم می زنید که فلان چیز ازلی است یا قدیم است یا ... . هیچ فایده ای هم دارند؟
بخشی از شما هم که ادعا می کنید به منشا غیب وصلید، اما باز هم معلوم نیست چه می کنید که به هیچ سوالی نمی توانید پاسخ دهید. حداقل خودم در مورد هدف از آفرینش سوالاتی در این سایت پرسیدم که جز تکرار مکررات چیزی نصیبم نشد و آن مطالب هم به هیچ وجه قانع کننده نبود.

برعکس آن هم وجود داشته است

یعنی بین 60 تا 70% زنان گرم مزاجند و طبیعی است که درصدی از اینان نیز کارشان با یک شوهر راه نمی افتد

بر اساس سرشماری سال 1390 در ایران، در مقابل هر ۱۰۰ زن ۱۰۳ مرد وجود دارد که عملا دلیل شما را مخدوش می کند.

تصویر زیر نشانگر وضعیت کشورهای جهان در برابری تعداد زن و مرد است.

توضیح:رنگ آبی بیشتر بودن تعداد مردان، صورتی بیشتر بودن زنان و رنگ سبز مساوی بودن تعداد در بین کشورهای جهان است

همانطور که می بینید تقریبا در همه بلاد اسلام مردان از زنان بیشترند

مشکل این است که چیزی را که شما به عنوان اصل گرفته اید (کمتر بودن شمار مردان) غلط از آب درامده است. پس راهکارهای داده شده بر اساس این اصل هم نادرست هستند

دلیل نمی شود همه اینگونه باشند.

این مورد را علوم تجربی حل کرده است و دیگر نمی تواند دلیل قانع کننده ای باشد. خود من ژنتیک خوانده ام و از این بابت به شما اطمینان می دهم!

بهتر است بگویید ما دلیلش را نمی دانیم. واقعا هم اینگونه است. این صغری و کبری که چیده اید جواب قانع کننده نیست.

نظر شخصی من این است، تا قبل از پذیرش اسلام، شما می توانید جستجو و تحقیق کنید. اما وقتی اسلام را پذیرفتید سمعا و طاعتا همه چیزش را بپذیرید. مگر فلسفه نماز و روزه و ... را کسی می داند؟

سلام

با توجه به رشته تحصیلیتون میخواستم ازتون بخوام بگین که ضریب اطمینان چقدره؟ به صد در صد رسیده است یا نه؟ دقیقا چقدره؟

بهشت برین جای خوبان بود
کنام دلیران و پاکان بود
گل وبلبل است جوی بارش همه
خوش وخرم است روزگارش همه
نه رنج است آن جا نه افسردگی
همه شاد باشند از بندگی
زنان گر تحمل کند حرف حق
بگیرد ز قران ،درس وسَبَق
شود جاودان در بهشت برین
کنند بر سخن های من آفرین
نشان دادمش رسم آزادگی
که آزاد گردند ز سر خوردگی
گزینش کنند راه خودرا درست
نگویند سخن های تلخ ودرشت

این شرط رو میشه گذاشت ولی توی قانون و در عمل میشه گفت هیچ ارزشی نداره! و باز هم اگه شوهر بگه من نمیخوام طلاق بدم عملا زن نمیتونه طلاق بگیره!(یه جورایی شرط الکیه)
ولی شرط عندالاستطاعه بودن مهریه با دقیقترین قانونها در حال انجامه:khaneh:
بعله!!اینجوریه که حق خانوما رو میخورن یه آب هم روش!!!

کمی کوتا ه بیا ای مرد دانا
زنان در دو جهان باشند توانا
ومردان ماشین کار و تلاش اند
اگرچه بعض آنان بد قماش اند
زنان ریحانه و ،نه قهرمان اند
اگرچه بعض شان نا مهربان اند

به جرم اینکه بهشت زیر پایش بود
دنیا را برایش جهنم کردند

(امضای سرکار نگین )

[=arial]استاد ما اهل شعر زیاد نیستیم ،اما اگر منظورتان این است که این همه حق و مزایا را که زنان حتی از حقوق فرانسه برای خودشان آوردند به خاطر این است که می توانند و توانا هستند،والا ما که حرفی نداریم،ما داریم می گیم نوش جانشان ،اما هی نیایند در این سایت و آن سایت بگویند حق ما ضایع شده است و اظهار کنند که در ایران و اسلام نسبت به آنان کم لطفی شده است.

ضمنا این حقوق بیش از حد هم صحیح نیست کفه ترازو به سمت آنان بیاید،همین حقوق شرعی و سنتی ،در هیچ نظام حقوقی جهان نیامده است و همین حقوق در هیچ جای دنیا نیست، حالا خانم های ایرانی به غیر از این حقوق آمده اند از سایر نظام های حقوقی جهان فقط مزایای این نظام ها رو دیدند وبرای خودشان آورده اند اما از اون طرف حاضر نیستند بقیش را هم ببینند.:ok:

[=arial]
[=arial]
[=arial]

سلام
بنده یک مسلمان شیعه هستم و مرجع تقلیدم هم رهبری است ولی با تمام احکام زنان مخالفم
احکام باید چنان باشند که حداقل درک برخی از آنها برای بندگان مشکل نباشد نه اینکه تمام زنان با احکام مربوط به خویش مشکل داشته باشند و جالب این است که این مصلحت ها فقط مختص زنان است قشری که در طول تاریخ همواره مورد ظلم و ستم واقع شده است
حال تعدد زوجات مردان را جزء مصلحت ها بدانیم با بقیه احکام چه کنیم با صیغه و حق خروج نداشتن از خانه و حق حضانت و ارث و دیه و هزاران حکم دیگر........ نمیشود که دلیل تمام احکام زنان مصلحت هایی باشد که به عقل ما نرسد یعنی شرط مسلمانیت این است که چنین احکامی را بی چون و چرا بپذیریم پس از فردا نباید زنان از خانه خارج شوند چون نهایتا به این میرسند که هیچ چیز برای زن بهتر از آن نیست که نامحرم او را نبیند و هر ظلم و ستمی که به آنان روا داشتند جزء مصلحت ها بدانند و به امید پاداش زندگی دنیوی خود را نابود کنند با تمام مشکلات و سختی های زندگی بسازد و به همسرش وفادار بماند ولی در عوض مردان بدون نیاز به کنترل شهوت بدون اینکه گناهی مرتکب شوند میتوانند چهار همسر و بی نهایت صیغه داشته باشند و هر شب کنار یکی از آنها بماند همسرانشان را کتک بزنند در خانه حبسشان کنند و اجازه تحصیل و اشتغال را به آنها ندهند در آن دنیا هم با هزاران حوری سر کنند این عدالت است!!!

من عاشق این تفاسیرم به خدا
چنان زیبا احکام رو تفسیر میکنند که شخص متوجه اشکال آن نشود مثلا در تعدد زوجات دلیل حکم رفع مشکل زنان بیوه است خلاصه بگم از سری جواب های کارشناسان عزیز
تعدد زوجات به خاطر رفع مشکل زنان بیوه – ارث نصفه به خاطر این است که مردان سرپرست خانه هستند و این ارث به خانواه وی می رسد که باز به نفع زنان است- دیه به خاطر خانواده ای است که سرپرستش (مرد) رو از دست میده – حق حضانت فرزندان به پدر به خاطر این است که مادر راحت بتواند شوهر کند – نداشتن حق طلاق لطفی بزرگ در حق زنان است چون بهرحال احساساتی هستند و ممکنه تصمیم اشتباهی بگیرند – تک همسری برای زنان باز به خاطر خودشان است چون با فطرتشون جور در نماید و ....
این جمله ی بهشت هم که اشتباه است آره والا هر چی بگین حق دارین خوب که تفسیر کنیم بهشت زیر پای مردان و پسران است وقتی دنیاشون اینجوریه انتظار داریم در بهشت چطور باشند با هزار تا حوری
حالا ما باید بیایم بگیم غرب زنان را به بردگی کشیده است و احکام ما زنان را به اربابی رسانده !!!!!!

شما فکر میکنید من یکی دو روزه به این نتیجه رسیدم بهتون اطمینان میدم تا حدودی که لازم میدونستم تحقیق کردم هر چقدر اطلاعاتم بیشتر شود بیشتر پی به اشتباه بودن احکام میبرم برای این مصلحت ها دلیلی جز توجیهاتی با ظاهر زیبا وجود ندارد نه منطقی است نه عقلی
منطق و عقل میگه اگر زن قرار است به همسرش وفادار باشد باید همسرش هم چنین باشد هیچ حکمی نباید مخالفش بیاد اگر زمانی عقل و منطق میگفت ارث و دیه مرد دو برابره زن باشد به خاطر سرپرست بودنش همین عقل و منطق میگه این دوره زمانی نیست که مردان را فقط سرپرست خانه به حساب آورد بله دوست عزیز تمام این موارد برای دوران قبل شاید حکم خوبی بودند ولی این زمان دوره ای نیست که ما چنین چیزهایی رو منطقی بدانیم
از هیچ چیزی به اندازه اینکه مردان میتوانند چهار همسر و بی نهایت صیغه داشته باشند و در بهشت پاداششون هزارن حوری است بدم نمیاد آنوقت خود آقایان متوجه شدند فطرت زن با تک همسری است خودشان به این نتیجه رسیدند که زن در بهشت هم یک همسر دارد
اینکه ما هم میخواهیم از حقوقی مشابه مردان برخوردار شویم چرا باید اشتباه باشد؟ چرا تصور میکنید زنان نصف مردان هستند که باید همیشه حقوقی نصف داشته باشند زن هم می تواند حق طلاق و حضانت فرزند و دیه برابر و ارث برابر و ............ داشته باشد به خدا اتفاقی نمیفته

شايد بشه در بعضي موارد اينطور قانع شد بعضي قانون ها فقط به يک شخص برميگرده
يعني يک شخص نفع ميبره
گاهي يک جامعه رو بايد با يه قانون نجات داد
و يا اين

اگه بعضي سواستفاده ميکنند و قانون را اونطور که هست تمام و کمال انجام نميدن به اصل قانون ايرادي نيست

یکی از شرایط ازدواج مجدد دائم به تصریح قرآن بحث رعایت عدالت است. اما نکته ای که وجود دارد این است که وقتی خود اسلام برای مسأله ای شرطی می گذارد؛ خود آن شرط را نیز باید خود اسلام توضیح دهد که منظورش از این شرط چیست.ما در قرآن در این زمینه با 2 آیه به ظاهر متعارض مواجه هستیم: آیه اول آیه 3 سوره نساء است که می فرماید: «وَ إِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تُقْسِطُوا فِی الْیَتامى‏ فَانْکِحُوا ما طابَ لَکُمْ مِنَ النِّساءِ مَثْنى‏ وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُوا فَواحِدَةً أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ ذلِکَ أَدْنى‏ أَلاَّ تَعُولُوا» آیه بعد نیز آیه 129 همان سوره است که می فرماید: «وَ لَنْ تَسْتَطیعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَیْنَ النِّساءِ وَ لَوْ حَرَصْتُمْ فَلا تَمیلُوا کُلَّ الْمَیْلِ فَتَذَرُوها کَالْمُعَلَّقَةِ وَ إِنْ تُصْلِحُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ کانَ غَفُوراً رَحیما»
به نظر می رسد ظاهر این 2 آیه با هم تعارض داشته باشد. یعنی خداوند ابتدا حکمی را جعل کرده با عنوان تعدد زوجات و جواز داشتن تا 4 همسر دائم برای مرد. سپس برای این حکم شرط رعایت عدالت را قرار داده است. اما در آیه ی دیگری خود خداوند فرموده محال است بتوانید عدالت را رعایت کنید. اگر بخواهیم بر اساس ظاهر همین 2 آیه قضاوت بکنیم؛ باید نعوذبالله حکمت خدا را زیر سوال ببریم. چون حکمی وضع کرده و برای این حکم شرطی گذاشته است که رعایت این شرط محال است.
همین تعارض ظاهری مورد توجه عبدالکریم بن أبی العوجاء-از زنادقه مشهور عصر امام صادق(ع)- قرار گرفت که از همین تعارض از هشام بن حکم-از أجلاء اصحاب امام صادق(ع)- سوال می کند و چون هشام برای این مسأله پاسخی نداشت؛ خدمت امام صادق(ع) می رسد و این مسأله را از امام(ع) می پرسد که امام(ع) نیز می فرماید آن عدالتی که شرط تعدد زوجات است عدالت در نفقه است و آن عدالتی که خداوند فرموده محال است؛ عدالت در محبت است.[9] که وقتی این جواب را هشام به إبن أبی العوجاء می گوید جوابش می دهد به خدا سوگند این جواب از خودت نیست.
حال بر اساس همین روایت و روایات دیگر فقهاء عظام امامیه در طول تاریخ 2 وظیفه واجب را برای مرد در تعدد زوجات برشمرده اند: اولی اینکه نفقه همه زنها را به نحو متعارف بپردازد. حتی مساوی بودن نفقه ها واجب نیست هر چند مستحب است. و دیگری رعایت حق همخوابگی است بدین معنی که از هر 4 شب یک شب را پیش یکی از زنها باشد. به عنوان مثال اگر مردی 2 همسر دارد از هر 4 شب باید یک شب را پیش یکی باشد یک شب را پیش دیگری و 2 شب دیگر آزاد است هر جا می خواهد باشد؛ یعنی فرضاً می تواند یک شب را پیش یکی باشد و 3 شب را پیش یکی دیگر. هر چند مستحب است که بطور مساوی بین زنها باشد.
برای نمونه حضرت امام(ره) در قسمتی مسأله 1 باب قسم و نشوز تحریرالوسیله می فرماید: «پس اگر چهار زن باشند و پیش یکى از آن‏ها بخوابد باید هر کدام از غیر او را یک شب دور بزند و بعضى از آن‏ها را بر بعضى دیگر برترى ندهد. و اگر چهارتا نباشند برایش جایز است که بعضى از آن‏ها را برترى دهد پس‏ اگر دو زن داشته باشد جایز است که پیش یکى از آن‏ها سه شب و پیش دیگرى یک شب باشد و اگر سه زن داشته باشد پس برایش جایز است که پیش یکى از آن‏ها دو شب و دو شب دیگر را نزد دو زن دیگر بماند.»
همچنین در مسأله 7 می فرماید: «مسأله 7- رعایت مساوات بین زن‏ها در انفاق و در توجه به آن‏ها و در گشاده‏رویى و در نزدیکى کردن با آن‏ها مستحب است و مستحب است اینکه در صبح هر شبى نزد صاحب آن شب باشد و مستحب است که به زن اذن بدهد که در فوت پدر و مادرش حضور پیدا کند اگر چه او حق دارد که زن را از حضور نزد آن‏ها و از عیادتشان تا چه رسد به عیادت غیر آن‏ها و از بیرون رفتن از منزلش جلوگیرى نماید مگر براى حق واجب.»
حضرت آیت الله سیستانی نیز در مسأله 342 جلد 3 منهاج الصالحین می فرماید: «مسألة 342 : إذا کان للرجل زوجتان أو أزید فبات عند إحداهن لیلة یجب علیه ان یبیت عند غیرها ایضاً، فاذا کنّ أربع وبات عند إحداهن طاف علیهن فی أربع لیالٍ لکل منهن لیلة ولا یفضّل بعضهن على بعض. وإذا کانت عنده ثلاث فاذا بات عند إحداهن لیلة یجب علیه ان یبیت عند الاُخریین فی لیلتین وله ان یفضل احداهن باللیلة الرابعة. وإذا کانت عنده زوجتان وبات عند احداهما فی لیلة لزمه المبیت فی لیلة اخرى عند الاخرى، وله ان یجعل لاِحداهما ثلاث لیال وللثانیة لیلة واحدة، وبعد ذلک ان شاء ترک المبیت عند الجمیع وان شاء شرع فیه على النحو المتقدّم.»
در مسأله 349 نیز می فرماید: «مسألة 349 : تستحب التسویة بین الزوجات فی الاِنفاق والاِلتفات وطلاقة الوجه والمواقعة وان یکون فی صبیحة کل لیلة عند صاحبتها.»
پس مساوی بودن نفقه و میزان ماندن نزد همسران و سایر مسائل مستحب است و واجب نیست.

نکته ای که در مصاحبه ایشان وجود دارد این است که ایشان با استناد به آیه قرآن مدعی هستند که حکم تعدد زوجات برای سرپرستان یتیمان است نه همه.
در نقد این استدلال باید گفت که بله درست است که آیه در اینباره نازل شده است؛ اما تعدد زوجات طبق روایات مختص این مورد است و مطلقاً حلال است.
این استدلال ایشان شبیه استدلال أهل تسنن است که می گویند چون آیه خمس در مورد غنائم جنگی است؛ پس خمس فقط به غنائم جنگی تعلق می گیرد. در صورتی که امامیه طبق روایات موارد شمول خمس را مسائل دیگری از جمله سود کسب و کار، معدن و ... نیز می داند.
اصولاً شأن نزول نمی تواند اطلاق آیه را مقید کند.

ایشان در بخشی از مصاحبه گفته است عده ای می خواهند تعدد زوجات را مسأله ای دینی جلوه دهند. واقع مطلب نیز اینگونه است. یکی از فقهاء عظیم امامیه در سده اخیر مرحوم آیت الله سید کاظم یزدی(ره) می باشند. ایشان صاحب کتاب «العروة الوثقی» می باشد که یک کتاب فقه فتوائی هست؛ و در واقع رساله عملیه ایشان است. از ویژگی های منحصر به فرد این کتاب این است که کتاب دارای فروعات فقهی بسیار زیادی است. این کتاب دارای 3260 فرع فقهی است که به ترتیب شماره گزاری شده است. ویژگی دیگر این کتاب این است که مورد توجه ویژه فقهاء و مراجع معاصر قرار گرفته است و فقهاء زیادی بر این کتاب حاشیه و تعلیق زده اند. ایشان در مسأله 2 کتاب النکاح خویش در مورد استحباب تعدد زوجات می گوید: «الاستحباب لایزول بالواحدة بل التعدد مستحب أیضاً» یعنی اسحتباب ازدواج با ازدواج یک زن زائل نمی شود. بلکه تعدد زوجات نیز مستحب است. در مورد این مسأله بجز یکی دو تن از فضلای معاصر مانند حضرت آیت الله فاضل(ره) و حضرت آیت الله مکارم که استحباب بیشتر از یک همسر را دارای اشکال می دانند(استحبابش را دارای اشکال می دانند نه جوازش را.) باقی فقهاء که بر این کتاب حاشیه زده اند؛ بر این فتوا صحه گذاشته اند. یعنی این فتوا؛ قول فقهاء دیگر نیز هست و منحصر در مرحوم یزدی(ره) نیست. فقهائی مانند حضرت امام(ره)، حضرت آیت الله خوئی(ره)، حضرت آیت الله گلپایگانی(ره)، حضرت آیت الله بروجردی(ره) و ... .

1- ازلی و ابدی بودن احکام اسلام
اولین اصل در اسلام و فقه این است که احکام اسلام ازلی و ابدی هستند. و اینطور نیست که با گذشت شرایط؛ احکام اسلام نیز عوض شود.
روایت مشهور زیر به نقل از زراره در کتاب شریف کافی متضمن بیان این مطلب است: «عَنْ زُرَارَةَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع- عَنِ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ فَقَالَ حَلَالُ‏ مُحَمَّدٍ حَلَالٌ أَبَداً إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ حَرَامُهُ حَرَامٌ أَبَداً إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ لَا یَکُونُ غَیْرُهُ وَ لَا یَجِی‏ءُ غَیْرُهُ وَ قَالَ قَالَ عَلِیٌّ ع مَا أَحَدٌ ابْتَدَعَ بِدْعَةً إِلَّا تَرَکَ بِهَا سُنَّةً.»[3] یعنی «زرارة گوید از امام صادق (ع) راجع بحلال و حرام پرسیدم فرمود: حلال محمد همیشه تا روز قیامت حلالست و حرامش همیشه تا روز قیامت حرام، غیر حکم او حکمى نیست و جز او پیغمبرى نیاید و على (ع) فرمود هیچ کس بدعتى ننهاد جز آنکه بسبب آن سنتى را ترک کرد.»
در اینجا امام صادق(ع) صراحتاً می فرماید احکام إلی الأبد هستند و کسی حق تشریع حکم الهی ندارد؛ و بدعت گزار موجب ترک یک سنت می شود.
پس ما نباید با پسند خودمان و با پسند زمانه و با استفاده از استحسانات و مصالح مرسله که از اصول فقه عامه است و بشدت مورد نهی أهل البیت(ع) قرار گرفته است؛ حلال خدا را حرام و حرامش را حلال بکنیم.
البته ما در فقه احکام ثانویه نیز داریم. اما نکته ی قابل توجه این است که خود همین احکام ثانویه نیز در دایره حلال ها و حرام هائی قرار می گیرد که طبق روایت فوق الذکر، ابدی و إلی یوم القیامة هستند. همین احکام ثانوی نیز طبق ضوابط فقهی و با دستور و تشریع الهی بدست می آید و الکی و طبق سلیقه و آراء و أهواء شخصی نیست. برای مثال همان خدائی که فرموده برای نماز وضو بگیر؛ همان خدا فرموده اگر آب برایت ضرر داشت؛ تیمم کن. همان خدائی که روزه ماه مبارک رمضان را واجب کرده است؛ همان خدا هم روزه ماه مبارک را از عهده مریض برداشته است. پس نباید تصور شود که احکام ثانوی چیزی خارج از دایره فقه هستند و ما از خودمان و طبق سلایق شخصی این احکام ثانوی را وضع کرده ایم؛ بلکه همین احکام ثانوی نیز مانند احکام اولیه تابع تشریع الهی است و باید با روض فقاهتی و اجتهادی استنباط شود.
اینکه ما بخواهیم طبق شرایط زمانه احکام الهی را تغییر دهیم؛ با همچین مبناهائی خیلی از احکام نیز باید تغییر کند. برای مثال امروزه می گویند چون خیلی از بانوان نیز مانند آقایان سرکار می روند و حتی ممکن است خیلی از بانوان سرپرست خانوار باشند؛ پس باید ارث و دیه زن و مرد یکی باشد. در صورتی که حکم ارث و دیه به تشریع الهی است که علت وضعش بر ما پوشیده است. پس نمی توان با حدسیات و گمانه هائی که به تصریح قرآن «إِنَّ الظَّنَّ لا یُغْنی‏ مِنَ الْحَقِّ شَیْئا» احکام الهی را دستخوش تغییر و تحول کرد.
حال در اینجا نیز اینطور است. خداوند متعال تعدد زوجات را حلال کرده است-البته با رعایت شرایطش- و این حلیت نیز مانند همه احکام دیگر ابدی و تا روز قیامت است؛ پس نمی توان گفت که مثلاً چون زمان صدر اسلام تعدد زوجات رایج بوده و کسی با این امر مشکلی نداشته است(که البته این تفکر قابل نقد است و روایاتی هست که در آن زمان نیز برخی ها با این مسأله مشکل داشته اند.) اما امروزه اینگونه نیست؛ پس باید تعدد زوجات امروزه ممنوع اعلام شود. یا اینکه مثلاً تعدد زوجات برای آن زمان بوده که مردان زیادی در جنگ ها کشته می شدند و تعداد زیادی زن بدون شوهر می ماندند؛ اما الان اینگونه نیست؛ پس باید تعدد زوجات را حرام اعلام کرد. خداوند متعال تعدد زوجات را بصورت مطلق حلال کرده و نگفته که مثلاً صرفاً در این شرایط حلال است و اگر این شرایط نبود تعدد زوجات حرام است. یا مثلاً نگفته که تعدد زوجات برای زمانی است که مردان زیادی در جنگ کشته می شوند؛ پس اگر اینگونه نشد تعدد زوجات حرام است؛ بلکه این تعدد زوجات مطلقاً حلال است برای تمامی ازمنه و امکنه. البته واضح و بدیهی هست که این حکم نیز مانند هر حکم دیگری اگر در تزاحم با یک حکم أهم دیگری قرار گرفت؛ این مهم فدای آن أهم می شود. البته همین أهم و مهم را نیز باید با روش فقهی و اجتهادی بدست آورد که چه امری أهم است و چه امری مهم. و نمی توان با سلایق و آراء و أهواء أهم و مهم را مشخص کرد.

نیاز زن دوم شوهره، حس زن اول مفسده انگیزه، این وسط تکلیف حس مردی که هر روز هوس زنی جدید به سرش میزنه و با وجود بی نهایت بودن تعداد صیغه حد و مرزی نمیشه برای آن تصور کرد چه حکمی داره؟

مشکل سوء استفاده یکی دو نفر نیست واقعیت این است این احکام رو دیگه زنان نمی پذیرند چون زنان امروز با زنان دیروز فرق می کنند زنان امروز مثل مردان در تمام عرصه های اجتماعی حضور یافته اند پس باید حقوق یکسانی داشته باشند و وجود چنین قوانینی ظلم به زنان است

نه‏، در مراجع کسی این نظرو نداره. اون مصاحبه رو موسوی بجنوردی انجام دادن.

درمورد سوال صفحه قبلتون، خطهای آخر این لینک (کلیک کنید) مربوط هست. روایاتی که آقا محمد آوردند هم هست. روایات دیگه هم هست که اگه یه تاپیک جدا در مورد رضایت همسر باشه میتونم بذارم.

ولی اگه نتیجه این روایات رو بخواید فقط صانعی رضایت همسر رو شرط دونسته.

ولی اگه عقل رو منبع شرع بدونیم فقط همین نظرو درست میدونم.

در حد اجتهاد که قطعا هست. اوایل انقلاب دادستان کل کشور بوده.ولی بحث اعلم بودنه که ممکنه نباشه. اعلم هم اگه خود آقایون دوست داشتن مشخص باشه ده تا مرجع تقلید در زمان ما ردیف نمیکردند. من هر زمانی رو در گذشته میبینم یه مرجع عام شیعه داشته الان نمیدونم چه حکمتی داره (البته یه حدس سیاسی دارم که مناسب نیست بگم) که طرف مفسره متکلمه رجالیه تو هر علمی هست به عنوان مرجع هم مطرح میشه.
یا عقل هم جزو منابع هست یا اینکه مرجع میاد آیه قرآن رو میذاره جلوش میگه وقتی قرآن گفته یکی یا دو تا یا سه تا یا چهار تا؛ یعنی یکی واجب دو تا استحبابش بیشتر، سه تا بیشتر، و چهارتا بیشتر.
تقلید هم یه راهه که معمولا من نظر همه رو نگاه میکنم تا حالا فقط به نظر یه نفر عمل نکردم اکثریت بالای کسائی هم که میگن مرجع تقلید داریم در حقیقت تقلید نمیکنن. هر دفعه به نظر یه متخصص عمل میکنند در واقع خودشونم میسنجند.

اینکه دادستان کل کشور بوده دلیل میشه آخه؟
خلخالی که یادتون نرفته [emoji53] [emoji53] [emoji53]
من مرجع تقلید دارم و فقط به فتوای او عمل میکنم چون او را به دلایل منطقی و عقلی اعلم میدانم ( بماند که دو نفر عادل هم تایید کردن )
این اکثریت را از کجا آوردید ؟
در ضمن شما تا حالا پا به حوزه گذاشتید ؟
پیشنهاد میکنم یه سر برین حوزه شاید نظرتون به کل در مورد همه چی عوض بشه

ببخشید پست قبلی‏ رو قبل از این که به پستتون مطلب اضافه کنید جوابم ارسال شده بود.

خب اینم که نمیگه لازمه دختر تو 13 سالگی شروع کنه روزه و نماز خوندن یا رعایت حجاب‏ از 8 سالگی شروع کنه اصلا از 6 سالگی شروع کنه.
از اون سن واجبه نه این که از قبلش استحباب خیلی زیاد نداشته باشه که حجاب و نمازو روزشو رعایت کنه.

یا مثلا اگه گفته ریش واجب نیست به این معنی نیست که ریش رو بزنید. یعنی واجب نیست ولی مستحبه ریش بذارید.

موافق نیستم باهاتون که 13 سالگی کاملا بی سابقه است. توی سایتش برای همین مورد روایات یا قول علمای گذشته رو هم داشت.

حالا دو راه داریم یا از عقل هم استفاده کنیم یا بپیچونیم کدوم خوبه واقعا. مثلا واقعا بگم رضایت زن لازمه. یا به دروغ بهتون بگم لازمه ولی مرد پنهانی بتونه بره صیغه کنه؟

خب اینطوری میگن. ولی مردم موقعی که به متخصصین رشته های دیگه رجوع میکنند نمیرن فقط پیش یکی‏؛ در مسائل شرعی هم وقتی میگن فلانی مرجع تقلیدمه. همیشه از اون تقلید نمیکنند. نظر بقیه رو هم نگاه میکنند. لااقل این سبکیه که اکثریت مردم دارن. اگرچه غلط باشه و لازم باشه در همه رشته ها فقط به یک نفر متخصص رجوع کنیم. خودمونم قضاوت نکنیم.