ملاک ازدواج

سلام
دختر27 ساله ای هستم که خواستگار32 ساله ای دارم که از نظر تحصیلات و شغل و شان اجتماعی موقعیت عالی دارن(که برای من مهم هستن)بصورت سنتی باهاشون اشنا شدم
اما از نظر سطح خانواده و قرهنگ و از نظر مادی کمی از خانواده من پایینتر هستن واز نظر اقوام تفاوت رو کامل میتونم حس کنم(چندتااز اقوامشون روستای یکی ازشهرستانهای اطراف هستن ولی من تاحالاحتی روستا نرفتم و متاسفانه فضای روستا و فرهنگ افرادشون متناسب با سلیقه من نیست)
اوایل حسی بهشون نداشتم و حتی یکی دوبار خواستم تمام کنم اشناییمون رو.چندمورد ریز اختلاف نظر داشتیم(از بعضی عقاید و رفتارشون خوشم نمیامد) ولی اکثرا نظراتمون موافق هم هستش .اما به دلیل سنم و نداشتن موقعیت ازدواج ادامه دادم.درحال حاضر بعد چندماه اشنایی محبت و کمی صمیمیت بینمون ایجاد شده و هردوهمدیگه رو دوست داریم.نمیتونم تصمیم بگیرم.خواهش میکنم راهنماییم کنین
قبلا ارتباطی با پسری نداشتم نمیدونم این حس علاقه از روی بیتجربگی و وابستگی هست یا واقیه؟(اگر جواب رد بدم این چند ماه اشنایی به عنوان دوستی تلقی میشه؟چون خیلی حساسم که به هممسر ایندم این تضمین رو بدم که با کسی ارتباط خاصی نداشتم)
نمیدونم با این وضعیت خانواده ها میتونم باایشون خوشبخت بشم یا نه
خانوادم مخالفتی با ایشون ندارن اما مشتاق هم نیستن(مادرم موافق هستن)شغل بسیار خوب دارن که شان اجتماعی بالایی داره.ایشون خیلی من رو دوست دارن وراضی به جدا شدن نیستن و میگن تا هر وقت من بگم منتظرم میمونن.اینکه ازشون جداشم خیلی ناراحتم میکنه
به نظرتون با این سن میتونم شخصی رو که بتونم باهاشون خوشبخت بشم رو پیداکنم؟
برای ازدواج ،ایده آل فکر میکنم(ضمن اینکه خودم هم تحصیلات عالی دارم و دوست دارم همسرم بالاتر از من باشن که ایشون از این نظر مورد قبول هستن)
سردرگمم .لطفا راهنماییم کنین(خیلی اذیت میشم)
خیلی ممنون.

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت استاد گرامی:Gol:
در ابتدا از زحمات و تلاش های شما و همکارانتان صمیمانه تشکر می کنم و از اینکه وقت گرانبهای خود را برای ما می گذارید به شخصه از شما ممنونم. دست مریزاد
و اما استاد عزیز به لطف خدا و خدارا شکر بنده مدت ها هست(شاید چند سال) که به چهره نامحرم (حتی زن دایی ها و دختر دایی ها و دختر عمه ها و...) نگاه نمی کنم مگر اتفاقی و یا به اجبار و لغزش و خدا را شکر خیلی کم و معدود دفعات . این را ننوشتم تا خود را بستایم بلکه من هیچم ولی گفتم شاید در مطلب اصلی بنده در جواب شما تاثیرگذار باشد.
استاد عزیز بنده از وقتی که دغدغه ازدواج پیدا کردم وقتی در خیابان یا مکانی قرار می گیرم و خانم چادری و محجبه ای از کنار بنده رد می شود میلی به او پیدا می کنم(منظور بنده میل جنسی نیست و نگاه بنده هم به صورت و اندامش نیست بلکه میلم به عنوان همسر است که مثلا بَه بَه ای کاش خانم من ایشان بود و یا مثل ایشان بود) و باز مثلا 200 متر جلوتر اگر باز هم همین شرایط پیش بیاید باز هم بَه بَه ای کاش ... و همینطور ادامه دارد.
استاد گرامی آیا خدای ناکرده بنده تنوع طلب هستم ؟؟ آیا این حالت عادیست یا غیر عادی؟؟ آیا بعد از ازدواج درست می شود یا خیر؟؟
ببخشید که مصدع اوقات شریف می شوم .
لطف شما مستدام :Gol:

سلام علیکم
عذر خواهی میکنم برای مزاحمت.
میخواستم یک موضوعی رو عرض کنم.
بنده و دوستم ان شاءالله به امید خدا امسال وارد حوزه میشیم و به امید خدا سربازی حضرت حجت رو میکنیم.
از طرفی متاسفانه اولویت اول که قم بود رو هیچ کدوم قبول نشدیم.دوست بنده بنده امروز جواب مصاحبشون میاد و اگر قبول شده باشن میخوایم هر دو ازدواج کنیم و متاهل بشیم.هیچ چیزی هم نداریم به جز لباسای تنمون.

آیا به نظر شما صلاح هست که با این شرایط ازدواج کنیم؟و اینکه متاسفانه هیچ موردی رو هم برای ازدواج سراغ نداریم و دوست بنده گفته که اگر مصاحبه رو قبول شدن بریم قم و ملاک هامون رو بگیم و از حوزه جامعه الزهرا خانمی رو معرفی کنن.
حال این دوست بنده میگه باید پدر خانمی که میخوام باهاش ازددواج کنم روحانی باشه راستش تقریبا بنده هم همین نظر رو دارم اما خیلی کم پیش میاد اینطور باشه و ما نگرانی دیگه هم داریم اینه که بنده 18 سالم هست و دوستم 16 نگرانی که داریم اینه که شخصی حاضر به ازدواج با ما در این سن و با این شرایط نشه.
ممنون میشم بنده و دوستم رو راهنمایی کنید.