مجاهد

سلام   آیا در زندگی برای رسیدن به اهداف و درجات بالاتر و نعمتها آیا باید به صورت حرکتی شکرگزارانه به همراه لذت بردن از مسیر زندگی و خوشی کردن باشد یا با حرص زدن و تقلا کردن باشد؟   مثلا اگر یک هدفی را برای خودمان تعیین کنیم کدام روش برای رسیدن به این هدف در دین و روایات ما توصیه شده است شکرگزارانه و آرام یا به همراه حرص زدن و تقلا کردن؟؟   معمولا حرکت شکرگزانه در برآوردن نیازها، در هر زمینه ای کسب علم کسب سلامتی کسب روزی و....   باعث آرامش بیشتر است ولی حرص زدن و تقلا کردن سلامتی را به خطر می اندازد   این درسته؟   و اگر اینطوره چرا مجاهده کردن توصیه شده است؟ آیا مجاهده کردن به سلامت بدن فشار نمی آورد؟  

کارشناس گرامی لطفاً شأن نزول این آیه را بنویسید:

«و اعلموا أنَّما غنمتم من شى‏ءٍ فأنَّ للَّه خمسه و للرَّسول و لذى القربى و اليتامى و المساكين و ابن السَّبيل»(1)
«و بدانيد كه هر چه غنيمت گرفتيد، يك پنجم آن براى خدا و رسول و از آن خويشاوندان [او] و يتيمان و بينوايان و در راه ماندگان است».

چون ظاهراً این یک پنجم مربوط می شود به غنیمت جنگی و همان طور که فرمودید پیامبر در زمان حیات خودش این یک پنجم را از غنیمت های جنگی می گرفت. اما اگر خمس به اموال دیگر تعلق می گرفت پیامبر حتماً آن را از مردم دریافت می کرد. این که نوشته اید پیامبر بنا به مصالحی خمس سایر اموال را از مردم نگرفت، به نظر یک بهانه می آید.

با تشکر