تذکر

داستان های عارفانه
با کمی دقت در این حکایات کوتاه ولی پر معنا لذت فهمیدن حقائق به انسان دست می دهد
نتیجه حرص
1- روزی پسر بچه ای در خیابان سکه ای یک سنتی پیدا کرد.او از پیدا کردن این پول آن هم بدون هیچ زحمتی خیلی ذوق زده شد.
این تجربه باعث شد که بقیه روزهاهم با چشمهای بازسرش را به سمت پایین بگیرد(به دنبال گنج).او در مدت زندگیش 296 سکه 1سنتی 48 سکه 5 سنتی 19 سکه 10 سنتی 16 سکه 25 سنتی 2 سکه نیم دلاری ویک اسکناس مچاله شده 1دلاری پیدا کرد.در مجموع 13 دلار و26 سنت.
در برابر به دست آوردن این 13 دلار و26 سنت او زیبایی دل انگیز 31369 طلوع خورشید درخشش157رنگین کمان و منظره ی درختان افرا در سرمای پاییز را از دست داد .
او هیچ گاه حرکت ابرهای سفید را بر فراز آسمان در حالی که از شکلی به شکل دیگر در می آمدند ندید. پرندگان در حال پرواز درخشش خورشید و لبخند هزاران رهگذر هرگر جزئی از خاطرات او نشد...

برچسب:

مردانگي

حرمت سادات

عبرت از سرگذشت دیگران

اخلاق

آیا بازگو کردن بعضی از اعمال نیک به قصد ترویج آنها ریاکاری محسوب می شود؟

ارسال شده توسط Serat در شنبه, ۱۳۹۳/۰۶/۲۹ - ۰۳:۱۷

انجمن:

تربیت و فضائل و رذائل اخلاقی

بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت اساتید محترم

اگر انسان بعضی از اعمال نیکش را برای افرادی که فکر میکند خودشان هم اهل اعمال نیکند بازگو کند ، به این نیت که اگر احیانا آن کار انجام نمیدهند تذکری باشد برایشان که آنها هم انجامش دهند، آیا اینکار ریا هست؟

اگر آن افراد فکر کنند که به قصد ریا این کار را انجام داده آیا از ثواب عملش کم خواهد شد؟

اگر خودش با اینکه قصد ریاکاری نداشته ، از بازگو کردن آن کار احساس ناخوشایندی پیدا کند و پشیمان شود از اینکه به دیگران گفته، ترک کردن آن کار اولویت دارد یا انجامش؟

آیا میتوان به این نیت که ریا نشود اعمال خوبمان را به دیگران نگوییم و از انتشار آن خوبی بین مردم جلوگیری کنیم؟

بعضی از اعمال هستند که انسان با شنیدن اینکه شخصی به فیض انجام آن نائل گشته ، افسوس میخورد که خودش نمیتواند آن کار را اجام دهد؛

مطلع شدن دیگران از آن کار خیر و افسوس خوردنشان در این زمینه برای فردی که آن کار را انجام داده صواب دارد یا گناه؟

با تشکر

:Gol:

برچسب: