عمل نیک

نیت یا نتیجه!؟

سلام
بارها شنیدیم که در اعمال ما، نیت برتر از عمله! حالا سوالی که برام پیش اومده اینه که نیت میتونه نتیجه رو توجیه کنه!؟
بعضی اوقات با نیت خوب کاری انجام میشه که نتیجه ش به خیلیا ضرر میرسونه! گاهی هم برعکس، با نیت بد، کاری صورت میگیره که تا مدتهای زیاد باعث سود بقیه میشه!
سوال اصلیم اینه که آیا نیت خوب و نتیجه زیانبار[ برای دیگران] بهتره، یا نیت بد و نتیجه سودآور[ برای دیگران]!!؟؟

کار خوب با چه نیتی؟

سلام

چه زمانی یک کار خوب یا خیر ارزشمند(تر) است؟

بعنوان مثال هنگامی که بنده رانندگی می کنم، شخصی دست بالا می کند تا او را سوار کنم...بنده با نگرش های مختلف این کار را انجام می دهم.

آن شخص را سوار می کنم:

1- تا رضایت خدا را بدست آورم

2- تا ثواب آخرت را بدست آورم

3- زیرا تصور می کنم خداوند به من نعمت (خودرو) داده و به آن شخص نداده پس این نعمت را با او تقسیم کنم (چون نعمت ها برای همه است؟)

4- تا مشکل آن شخص را برطرف کنم

5- چون مسیرم مستقیم است، او را سوار می کنم

6- زیرا به امید بنده، دست بالا کرده است...پس ناامیدش نکنم

7- زیرا کمک کردن به دیگران امری پسندیده است

این کار و کلاً کارهای خوب در چه حالتی پسندیده است؟

برچسب: 

آیا بازگو کردن بعضی از اعمال نیک به قصد ترویج آنها ریاکاری محسوب می شود؟

بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت اساتید محترم

اگر انسان بعضی از اعمال نیکش را برای افرادی که فکر میکند خودشان هم اهل اعمال نیکند بازگو کند ، به این نیت که اگر احیانا آن کار انجام نمیدهند تذکری باشد برایشان که آنها هم انجامش دهند، آیا اینکار ریا هست؟

اگر آن افراد فکر کنند که به قصد ریا این کار را انجام داده آیا از ثواب عملش کم خواهد شد؟

اگر خودش با اینکه قصد ریاکاری نداشته ، از بازگو کردن آن کار احساس ناخوشایندی پیدا کند و پشیمان شود از اینکه به دیگران گفته، ترک کردن آن کار اولویت دارد یا انجامش؟

آیا میتوان به این نیت که ریا نشود اعمال خوبمان را به دیگران نگوییم و از انتشار آن خوبی بین مردم جلوگیری کنیم؟

بعضی از اعمال هستند که انسان با شنیدن اینکه شخصی به فیض انجام آن نائل گشته ، افسوس میخورد که خودش نمیتواند آن کار را اجام دهد؛

مطلع شدن دیگران از آن کار خیر و افسوس خوردنشان در این زمینه برای فردی که آن کار را انجام داده صواب دارد یا گناه؟

با تشکر

:Gol: