پوشش نامناسب

با سلام
در اسلام برای حجاب محاسن زیادی بر شمرده شده اما وقتی به جامعه امروز خودمان که حجاب در آن اجباریست نگاه می کنیم می بینیم در رابطه با حجاب این اجبار در حجاب نه تنها مشکلی را در جامعه حل نکرده بلکه بمیزان مشکلات نیز افزوده شده، مقایسه آماری جرایمی که به حجاب یا بی حجابی ربط پیدا میکند در قبل و بعد از انقلاب خود گواه این مطلب است یا مقایسه خودمان با کشورهای غربی اگر از تمام کسانیکه در غرب و در میان غربیان زندگی کرده اند سوال شود که آیا غربیان نسبت به ما از انسانیت و صداقت و نوعدوستی و کمک به دیگران دورتر هستند پاسخشان منفی است اما در خصوص عفت و پاکدامنی ما از آنها جلوتریم که این هم یک مسئله فرهنگی است و ربطی به حجاب ندارد دلیلش هم این است که در قبل از انقلاب که حجاب اجباری در کار نبود باز هم ما از غربیان از لحاظ عفت و پاکدامنی جلوتر بودیم و چه بسا از وضع کنونی جامعه امروز خودمان هم جلوتر بودیم و در انتها آیا اجباری شدن حجاب درست است و مطابق خواست اسلام است و اصولا حجاب که یک امر اخلاقی است چگونه اجباری میشود مانند آنکه بگوییم راستگویی و دروغ نگفتن از فردا در جامعه اجباریست این چقدر میتواند موفق باشد و طرح اجباری بودن حجاب چقدر موفق بوده چون در همین کشور امارات مقایسه یک دوره ده ساله با هم نشان میدهد که درین دوره باحجابی خانمها رشد قابل ملاحظه ای داشته و این در کشوری است که مسلمان است اما حجاب اجباری نیست، بالاخره کدام درست است اجباری یا اختیاری و کدام مطابق خواست اسلام است و آیا اجباری بودن حجاب در کشور ما که نتایج منفی هم داشته درست است اگر بله چرا جواب نمیدهد و اگر نه چرا ادامه این وضع؟
با پوزش از توضیح طولانی

از لفظ " أَخَّرَتْ" در آیه 5 سوره انفطار: (عَلِمَتْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ: (روزی که) هر نَفْسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته، میداند)، به این نتیجه میرسیم که گاهی ممكن است انسانها اعمالی انجام دهند که، بركات يا عواقب سوئش تا سالهاى متمادى و حتى تا دامنه قيامت به او برسد. این دیدگاه در روایات نیز به خوبی دیده میشود. چنان كه در حديثى از امام صادق علیه السلام میخوانيم: " بعد از مرگ انسان پرونده اعمال او بسته میشود، و اجر و پاداشى به او نمیرسد مگر از سه طريق: بناها و اشياء مفيدى كه براى استفاده مردم از خود به يادگار گذارده، و بعد از او جريان خود را طى میكند، و سنت حسنه ای كه آن را به وجود آورده، و بعد از مرگ او به آن عمل میشود، و فرزند صالحى كه براى او استغفار میكند" « بحار الانوار،جلد 71 صفحه 257». در روايت ديگرى اين امور شش چيز شمرده شده كه به حال مؤمنان بعد از موتشان مفيد است: فرزند صالح، قرآنى كه آن را تلاوت می‏كند، چاهى كه حفر كرده، درختى كه غرس نموده، تهيه آب، و سنت حسنه‏اى كه بعد از او باقى میماند و مورد توجه قرار میگيرد «همان». در بعضى از روايات روى علم و دانشى كه از انسان در ميان مردم نيز میماند تكيه شده است « منية المريد، صفحه 11». بنابراین خوشا به حال کسانی که با ساختن مسجد و حسینیه خود را عاقبت به خیر میکنند.
مخصوصا در مورد سنت بد هم روايات متعددى داريم كه به مردم هشدار می‏دهد، مراقب باشند كه بر اثر اعمال آنها سنت ناپسندی در میان مردم به جا نماند. مثلا اگر بنیانگذار یک پوشش نامناسب یا یک فیلم و متن نامناسب یا تفکر و عقیده ای به دور از شئونات اسلامی باشیم، بعد از مرگ ما، هرکس که این عمل را انجام دهد یا به آن فکر و عقیده ملتزم شود، بدون اینکه از عذاب انجام دهنده آن عمل کاسته شود به ما هم که بنیانگذار این عمل بوده ایم به اندازه آن شخص انجام دهنده عذاب داده میشود. مرحوم طبرسى نقل میكند كه روزى شخصى در محضر پيامبر صلی الله علیه و آله و سلّم برخاست و از مردم تقاضاى كمك كرد، همگى خاموش شدند، در اين موقع يكى از اصحاب چيزى به سائل داد، بقيه نيز از او پيروى كرده و به مرد فقير كمك میكردند، پيغمبر صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود:" كسى كه سنت نيكى بگذارد و ديگران به او اقتدا كنند پاداش خود را دارد، و همانند پاداش كسانى كه از او پيروى كرده‏ اند، بى‏ آنكه از اجر آنها كاسته شود، و كسى كه سنت بدى بگذارد و از آن پيروى كنند، گناه خود را دارد و همانند گناهان كسانى كه از او پيروى كرده‏ اند، بى‏ آنكه از گناهان آنها چيزى كاسته شود، در اينجا بود كه حذيفه يكى از ياران پيامبر ص آيه عَلِمَتْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ" را تلاوت كرد « مجمع البيان جلد 10 صفحه 449.». (برگرفته از تفسیر نمونه و المیزان)