خوف

هميشه ميگن " از خدا بترس و حيا كن" و يا " از خدا می ترسم" و عبارت های اين چنينی و در موارد ديگه "اميدت به خدا باشه" و اميد داشته باش با گوشمون مانوس شده.

در قرآن هم بشارت است ، هم انذار ، گاهی در کنار هم ؛ خوف یا رجا؟
بترسیم از عذابش یا امیدوار باشیم به رحمت واسعه اش ؟
من فکر می کنم گاهی ما مسلمانان از شدت امید به رحمت الهی مرتکب گناه می شویم و فراموش می کنیم که عذابی هست.
به نظر شما کدامیک را باید در وجودمون بیشتر تقویت کنیم؟ خوف یا رجاء؟