خوف

ای غم شادی شکن، پُر شکرست این دهن!!!!

انجمن: 

بسم الله الرحمن الرحیم



أَلا إِنَّ أَوْلِيَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ

آگاه باشيد كه اولياى خدا از هيچ چيزى ترس و اندوه ندارند

ای غم اگر مو شوی، پیش منت بار نیست***در شکرینه ی یقین، سرکه ی انکار نیست

گر چه تو خون خواره‌ای، رهزن و عیاره‌ای************قبله ما غیر آن دلبر عیار نیست

کانِ شکرهاست او، مستی سرهاست او******ره نبرد با وی آنک مرغ شکرخوار نیست

هر که دلی داشته است، بنده دلبر شده است****هر که ندارد دلی، طالب دلدار نیست

جان کلیم و خلیل، جانب آتش دوان************نار نماید، در او جز گل و گلزار نیست

ای غم از این جا برو، ور نه سرت شد گرو********زانکه شب تیره را تاب مه یار نیست

ای غم پرخار رو، در دل غمخوار رو *************نقل بخیلانه‌ات طعمه خمار نیست

حلقه ی غین تو تنگ، میمت از آن تنگتر******* تنگ متاع تو را عشق خریدار نیست

ای غم شادی شکن پر شکرست این دهن******کز شکرآکندگی ممکن گفتار نیست

غصه در آن دل بود کز هوس او تهی ست*****غم همه آن جا رود کان بت عیار نیست

ای غم اگر زر شوی، ور همه شکر شوی***لب بندم ، گویمت خواجه شکرخوار نیست

در دل اگر تنگیست، تنگ شکرهای اوست*گر سفری در دلست، جز سوی دلدار نیست

ای که تو بی‌غم نه‌ای، می‌کن دفع غمش**** شاد شو از بوی یار، کت نظر یار نیست

ماه ازل روی او، بیت و غزل بوی او**********بوی بود قسم آنک محرم دیدار نیست




مولانا

شما از خدا ميترسيد يا به او اميد داريد؟

انجمن: 

هميشه ميگن " از خدا بترس و حيا كن" و يا " از خدا می ترسم" و عبارت های اين چنينی و در موارد ديگه "اميدت به خدا باشه" و اميد داشته باش با گوشمون مانوس شده.

**************

اميد به خدا (رجا) و ترس از خدا (خوف) به چه معناست و حد و اندازش چقدره ؟

**************
خوف و رجا داشته باشيم چه اثرهایی در زندگی ما ايجاد مي كنه؟

:Gol:


بحثی عمیق در نشانه های مومنین

بسم الله المومن المهیمن
إنما المؤمنون الذين إذا ذكر الله وجلت قلوبهم وإذا تليت عليهم آياته زادتهم إيمانا وعلى ربهم يتوكلون

این وجلت که به عنوان یکی از خصوصیات مومن شمرده شده است دقیقا چیست؟
هر چه هست باید دائمی باشد تا جزء نشانه های مومن قرار بگیرد؟ و اگر دائمی نباشد،فردی که دارای آن حالت می شود مومن نیست؟


کارشناس بحث : اویس

ترس از عذاب الهی یا امید به رحمت الهی ؟

در قرآن هم بشارت است ، هم انذار ، گاهی در کنار هم ؛ خوف یا رجا؟
بترسیم از عذابش یا امیدوار باشیم به رحمت واسعه اش ؟
من فکر می کنم گاهی ما مسلمانان از شدت امید به رحمت الهی مرتکب گناه می شویم و فراموش می کنیم که عذابی هست.
به نظر شما کدامیک را باید در وجودمون بیشتر تقویت کنیم؟ خوف یا رجاء؟