جاهلیت

"جرج طرابیشی" اندیشمند سرشناس جهان عرب در جدید ترین کتاب خود تحت عنوان "از نهضت تا ارتداد" بسیاری از عقاید و اندیشه های منحرف وهابیت را مورد انتقاد قرار داده است.

وی در این کتاب 192 صفحه ای خود، ضمن مطرح کردن برخی انحرافات فکری وهابیت، برای مثال به تحریم خوردن گوجه فرنگی توسط مفتی های وهابی و فلسفه این تحریم از دیدگاه آنان را بیان کرده است.

وی در این باره می نویسد: جهل و نادانی آنان مسأله ای تازه نیست. در کتب تاریخی وجود دارد که در اواخر قرن نوزدهم میلادی یعنی حدود 100 سال پیش کاشت گوجه فرهنگی در بلاد شام به شدت افزایش یافت. مردم بلاد شام علاقه بسیار زیادی به گوجه فرهنگی نداشتند زیرا می گفتند "گوجه فرهنگی یکی از سبزیجات است، پس چرا باید رنگ آن قرمز باشد بنابراین احتمال دارد محصولی خراب باشد.

"جرج طرابیشی" در ادامه می نویسد: آنان در همان زمان گوجه فرهنگی را "میوه شیطانی" نامیدند. این موضوع که به گوش مفتی وهابیون عربستان سعودی در آن زمان رسید، وی خوردن آن را حرام اعلام کرد.

این اندیشمند سرشناس عرب همچنین نوشت: وهابیون در داستانی مشابه، فتوایی در مورد دوچرخه صادر کرده اند. ابتدای تولید شدن دوچرخه در جهان، مفتی های وهابی آن را "اسب شیطان" نامیدند و بر همین اساس استفاده از دوچرخه و سوار شدن بر آن را حرام اعلام کردند.
فلسفه تحریم سوار شدن دوچرخه توسط مفتی های وهابی، سطح فرهنگ آنان بود که نمی توانستند درک کنند که چگونه چنین وسیله ای بر روی دو چرخ راه می رود! آنان معتقد بودند که شیطان باعث حرکت دوچرخه است از همین رو وسیله ای حرام به شمار می رود.

سلام

در بحثی که در تاپیک اصول اساسی اسلام با دوستان داشتیم
بعضی دوستان معتقد بودند بتهای زمان جاهلیت واسطه بین انسان و خدا نبودند
بلکه جایگزین خدای واقعی بودند
این مطلب با این بیان قران تعارض دارد که مشرکان الله را قبول داشته و بتها را واسطه
بین خود و خدا می دانستند
حال سوال من این است که واقعیت این مساله چیست ؟
از طرفی تصور ذهنی انسان در باره خدا را شبیه بتها دانسته و ان را هم واسطه
بین خدا و انسان می دانند
و معتقدند ارتباط مستقیم با خدا هرگز امکان پذیر نیست
ایا تصور ذهنی انسان در باره خدا واقعا به مانند بت است ؟

با تشکر

با سلام

زناشويى و نكاح از حساس‏ترين دوران زندگى زن محسوب مى‏شود كه خوشبختى و بدبختى او در آن رقم مى‏خورد و از صحنه‏ هايى است كه زن از حالت فردى به حالت اجتماعى تغيير زندگى‏مى‏دهد.
از طرف ديگر نكاح مقدمه تشكيل خانواده يا اجتماع كوچك است كه هسته اصلى اجتماع بزرگ بشرى به شمار مى‏آيد، به همين جهت از آداب و رسوم مربوط به نكاح مى‏توان به جايگاه و شخصيت زن و مرد در آن جامعه پى برد.

به بخشى از آداب و رسوم مربوط به نكاح در دوران جاهليت توجه نماييد:

1- نكاح اختصاصى
در اين نكاح مرد از وابستگان زن تقاضاى ازدواج مى‏نمود و اين زن فقط منحصر به او بود و حق ارتباط با مردان ديگر را نداشت.
در اين نوع نكاح چند مطلب بايد مورد توجه قرار مى‏گرفت :

الف( كمترين توجه و عنايتى به اراده و خواست دختر نمى‏شد. او مجبور بود با كسى ازدواج كند كه پدر و خانواده او تصميم گرفته بودند و لذا خواستگاران به رؤساى قبيله يا پدر يا برادر و عموهاى زن مراجعه كرده آن‏ها نيز قبول يا رد مى‏كردند.


ب( مهر و صداق در ميان عرب يك رسم و سنت بود. آن‏ها به روز خواستگارى )يومُ الاملاك( مى‏گفتند. صداقى معين مى‏شد و دختر هيچ سهمى از آن نداشت بلكه رئيس قبيله و اولياى دختر از آن برخوردار مى‏شدند. در حقيقت آن‏ها دختر خويش را به آن قيمت مى‏فروختند و او هم مجبور به اين خريد و فروش و لوازم آن بود.


ج( بعد از ازدواج و تشكيل خانواده زن مقهور اراده و تمايلات مرد بود. او كنيزى بود كه مطابق هوس‏هاى شوهرش بايد عمل مى‏نمود و پس از مرگ شوهر، اين قيموميت ادامه پيدا مى‏كرد و او حق ازدواج با كسى را نداشت بلكه تحت فرمان پسران شوهر و اگر پسرى نبود تحت ولايت بستگان شوهر بايد زندگى مى‏كرد و در حقيقت به عنوان ارث به بازماندگان شوهر منتقل مى‏شد. در مورد اين موضوع مطالبى خواهد آمد. ان‏شاءالله

تا اونجا که یادم هست می گن تو دوره جاهلیت خیلی ها مشکل نسبی داشته اند آیا این درسته؟