[="Black"]بارها در پستهای قبل پاسخ این سوال داده شده اگر در پی پاسخ این سوال هستید که بدونید اراده موجود در ایه تطهیر از کدام نوع اراده است پاسخ خود را با یک مثال توضیح خواهم داد. همه ما میدانیم که اراده تکوینی خدا بر این تعلق گرفته که خورشید از جانب مشرق طلوع کند و از جانب مغرب غروب کند.در اینکه این اراده از نوع اراده تکوینی است شکی نیست. و اما در مورد اراده موجود در ایه تطهیر: بنده میگویم که این اراده از نوع اراده تکوینی نیست چرا که اراده تکوینی تخلف ناپذیر است و اگر خدا اینگونه اراده را برای بنده اش کند دیگر آن بنده نمیتواند کاری برخلاف اراده پروردگار انجام دهد و این یعنی "عدم اختیار"!!! حالا اگر پیغمبر به اراده تکوینی پروردگار گناه نکنه دو سوال پیش میاد: 1.یعنی پیغمبر ومعصومین علیهم السلام اختیاری ندارن تا گناه کنن؟! چنین چیزی بعید و محال است چرا که اگر معصومین علیهم السلام اختیار گناه نداشته باشند و گناه نکنن پس دیگر عصمت برای انها فضیلت محسوب نمیشود!!!!!!!!!!!!!!!!! 2.اگه انبیا به اراده تکوینی گناه نکنن پس خدای متعال نمی بایست در ایه 74 و 45 اسراء پیغمبر خودش رو تهدید به عذاب کنه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!چراکه تهدید جایی معنا پیدا میکنه که فرد از خودش اختیار داشته باشه.[/]
بارها در پستهای قبل پاسخ این سوال داده شده اگر در پی پاسخ این سوال هستید که بدونید اراده موجود در ایه تطهیر از کدام نوع اراده است پاسخ خود را با یک مثال توضیح خواهم داد. همه ما میدانیم که اراده تکوینی خدا بر این تعلق گرفته که خورشید از جانب مشرق طلوع کند و از جانب مغرب غروب کند.در اینکه این اراده از نوع اراده تکوینی است شکی نیست. و اما در مورد اراده موجود در ایه تطهیر: بنده میگویم که این اراده از نوع اراده تکوینی نیست چرا که اراده تکوینی تخلف ناپذیر است و اگر خدا اینگونه اراده را برای بنده اش کند دیگر آن بنده نمیتواند کاری برخلاف اراده پروردگار انجام دهد و این یعنی "عدم اختیار"!!! حالا اگر پیغمبر به اراده تکوینی پروردگار گناه نکنه دو سوال پیش میاد: 1.یعنی پیغمبر ومعصومین علیهم السلام اختیاری ندارن تا گناه کنن؟! چنین چیزی بعید و محال است چرا که اگر معصومین علیهم السلام اختیار گناه نداشته باشند و گناه نکنن پس دیگر عصمت برای انها فضیلت محسوب نمیشود!!!!!!!!!!!!!!!!! 2.اگه انبیا به اراده تکوینی گناه نکنن پس خدای متعال نمی بایست در ایه 74 و 45 اسراء پیغمبر خودش رو تهدید به عذاب کنه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !چراکه تهدید جایی معنا پیدا میکنه که فرد از خودش اختیار داشته باشه.
اراده تشريعي يعني اجراي احكام،دستورات و اوامر الهي مانند نماز، روزه، خمس، زكات و غيره كه شامل همگان مي شود و مختص كسي نيست اگر اين اراده تشريعي باشد ديگر نمي شود خاص و در شان اهل بيت باشد پس مربوط به همه مي شود اما خداوند طيب كردن را در اينجا تفكيك كره و فقط مخصوص اهل بيت دانسته است.
به عنوان مثال امام خميني فرموده اند: ولايت فقيه همان ولايت رسول است اما از باب تشريعي و نه تكويني چرا؟ چون تشريعي براي همگان است و هركسي به صورت اكتسابي مي تواند به آن برسد اما اين تكويني است كه خاصه
اراده تشريعي يعني اجراي احكام،دستورات و اوامر الهي مانند نماز، روزه، خمس، زكات و غيره كه شامل همگان مي شود و مختص كسي نيست اگر اين اراده تشريعي باشد ديگر نمي شود خاص و در شان اهل بيت باشد پس مربوط به همه مي شود اما خداوند طيب كردن را در اينجا تفكيك كره و فقط مخصوص اهل بيت دانسته است.
به عنوان مثال امام خميني فرموده اند: ولايت فقيه همان ولايت رسول است اما از باب تشريعي و نه تكويني چرا؟ چون تشريعي براي همگان است و هركسي به صورت اكتسابي مي تواند به آن برسد اما اين تكويني است كه خاصه
مگر بنده گفتم که این اراده تشریعی است؟ اراده موجود در آیه نه از نوع تشریعی است نه تکوینی! بلکه با توجه به وجود "انّما"در ابتدای آیه این اراده که شامل اهل بیت علیهم السلام شده از نوع اراده خاص پروردگار میشود. متوجه شدید؟[/]
مگر ما چند نوع اراده داريم كه شما مي گوييد نه تكويني است و نه تشريعي؟
وقتي شما با قاطعيت مي گوييد تكويني نيست مي شود تشريعي
پس خودتان اعتقاد داريد كه كلمه انما باعث خاص شدن آيه شده چون در كلام خدا تاكيد و حصر هست
اینکه اراده موجود در ایه اراده تشریعی نیست بر همگان روشن است.و اما اراده تکوینی:چرا شما میگویید اراده،اراده تکوینی است؟تعریف شما از اراده تکوینی چیست؟[/]
هنوز با قطعيت نگفتم چون دارم تحقيق مي كنم و انشا الله جواب نهايي را خواهم گذاشت بالاخره يا تشريعي هست و يا تكويني
تعريفش هم بماند تا دوستان بگوين و ما سرش بحث كنيم
اما بنده به قطعیت تمام میگم که اراده موجود در ایه نه اراده تکوینیه نه تشریعی!!! این اراده یک اراده ی خاص پروردگاره که شامل حال بعضی از بنده هاش میشه. منتظر نتایج تحقیقات شما هستم[/]
جناب استدلال ما همچنان منتظر شما هستيم تا يه تعريف از اراده تكويني و تشريعي بدهيد تا با هم مباحثه كنيم
اراده بر دو قسم است: تشريعي و تكويني.
الف) اراده تشريعي
منظور از ارادة تشريعي آن است كه خداوند در مقام قانون گذاري، فعلي را واجب يا حرام كند و از بندگان خود انجام يا ترك آن را بخواهد. در اين اراده، انجام يا ترك كار بر ارادة عبد وابسته است و به عبارت ديگر: ارادة عبد بين آن فعل يا ترك و ارادة خداوند فاصله ميشود . از اين رو تخلّف در اين ارادة خدا راه دارد، مثلاً خدا نماز را برهمه واجب و شرك را حرام كرده است، ليكن اراده، او بر اين تعلق گرفته كه بندگان او با ارادة خودشان نماز بخوانند و با ارادة خودشان از شرك اجتناب ورزند. لذا برخي امتثال مي كنند و برخي امتثال نميكنند. در نتيجه اراده خداوند درباره گروهي از مردم تحقق پيدا ميكند و دربارة گروهي ديگر تخلف ميپذيرد.
ب) اراده تكويني اين قسم از اراده در جايي تحقق پيدا ميكند كه خواست خدا مستقيماً بر تحقق و ايجاد چيزي تعلق بگيرد، مثل اين كه بخواهد چيزي را خلق كند، كسي را بميراند يا ... . در ان موارد، بين ارادة خدا و فعل خارجي واسطه اي وجود ندارد. از اين رو تخلفي در اين اراده راه نمييابيد: «إنّما أَمره إِذا أَراد شَيئاً أَن يَقول لَه كُن فَيكون» يس/82 «فاء» در «فيكون» مفيد ترتّب مقامياست، نه فاصله زماني بدين ترتيب «كن» از خداي سبحان به لحاظ تحقق عيني همان «يكون» است وگرنه «قول» به معنايي كه معهود ماست، يعني گفتار با زبان، در مورد خدا معنا ندارد، بلكه به فرمودة حضرت علی كلام او چيزي جز فعل او نيست: «يِقَول لِمنَ أَراد كونُه (كن فيكون) لا بِصوْت يُقرع، ولا بِنداء يُسمع، وإنّما كلامُه سبحانه فِعْل مِنه أَنشأه ومَثّله» ؛(نهج البلاغه، خطبه 186، بند 17)؛ [خداوند به هر چيزي كه اراده و جودش را كرد ميگويد: باش، پس آن چيز بلافاصله موجود ميشود، وليكن گفتن او به صورت صداي گوش نواز و نداي شنيدني نيست، بلكه سخن او همان كار او است.]
در اراده مخلوق، تخلّف راه دارد، يعني اراده هاي ماگاهي تحقق پيدا ميكند و گاهي تحقق پيدا نميكند، كه علت اصلي تخلّف، ضعف مقتضي و قوت مانع است، اما در ارادة تكويني خدا تخلفي رخ نميدهد؛ چون نقص علّي در مورد خدا معنا ندارد: «إِن الله عَلي كُل شَيءٍ قدير» بقره/20 يعني علّت فاعلي به نصاب تمام است و هرگونه مانعي مرتفع است؛ زيرا سراسر جهان امكان، سپاه و ستاد اجرايي او هستند، لذا فرض مانع، فرضي محال است.
اما اگر اراده در آیه تطهیر تکوینی باشد با اختیار سازگار نیست اگر خداوند اراده تکوینی بر مردن موجودی نماید آن موجود اختیاری ندارد و بلافاصله خواهد مرد.بنا بر این نمی تواند منظور آیه اراده تکوینی باشد چون با اختیار در تضاد است و موجودی که مختار نباشد انسان نیست!
اما بعضی از افراد به دلیل و جود کلمه انما در آیه تطهیر گمان می کنند که اراده خداوند در این آیه تکوینی است! اشتباه این افراد این است که فکر می کنند فقط اراده تکوینی خدا شامل افراد خاصی می شود در حالی که این غلط است. چون در آیه وَ مِنَ الَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً اراده تشریعی خدا بر وجوب نماز شب بر پیامبر را بیان می کند در حالی که برای ما مستحب است!
لطفا پست های قبل را بخوانید تا جواب تکراری ندهید!
الف) اراده تشريعي
منظور از ارادة تشريعي آن است كه خداوند در مقام قانون گذاري، فعلي را واجب يا حرام كند و از بندگان خود انجام يا ترك آن را بخواهد. در اين اراده، انجام يا ترك كار بر ارادة عبد وابسته است و به عبارت ديگر: ارادة عبد بين آن فعل يا ترك و ارادة خداوند فاصله ميشود . از اين رو تخلّف در اين ارادة خدا راه دارد، مثلاً خدا نماز را برهمه واجب و شرك را حرام كرده است، ليكن اراده، او بر اين تعلق گرفته كه بندگان او با ارادة خودشان نماز بخوانند و با ارادة خودشان از شرك اجتناب ورزند. لذا برخي امتثال مي كنند و برخي امتثال نميكنند. در نتيجه اراده خداوند درباره گروهي از مردم تحقق پيدا ميكند و دربارة گروهي ديگر تخلف ميپذيرد.
ب) اراده تكويني اين قسم از اراده در جايي تحقق پيدا ميكند كه خواست خدا مستقيماً بر تحقق و ايجاد چيزي تعلق بگيرد، مثل اين كه بخواهد چيزي را خلق كند، كسي را بميراند يا ... . در ان موارد، بين ارادة خدا و فعل خارجي واسطه اي وجود ندارد. از اين رو تخلفي در اين اراده راه نمييابيد: «إنّما أَمره إِذا أَراد شَيئاً أَن يَقول لَه كُن فَيكون» يس/82 «فاء» در «فيكون» مفيد ترتّب مقامياست، نه فاصله زماني بدين ترتيب «كن» از خداي سبحان به لحاظ تحقق عيني همان «يكون» است وگرنه «قول» به معنايي كه معهود ماست، يعني گفتار با زبان، در مورد خدا معنا ندارد، بلكه به فرمودة حضرت علی كلام او چيزي جز فعل او نيست: «يِقَول لِمنَ أَراد كونُه (كن فيكون) لا بِصوْت يُقرع، ولا بِنداء يُسمع، وإنّما كلامُه سبحانه فِعْل مِنه أَنشأه ومَثّله» ؛(نهج البلاغه، خطبه 186، بند 17)؛ [خداوند به هر چيزي كه اراده و جودش را كرد ميگويد: باش، پس آن چيز بلافاصله موجود ميشود، وليكن گفتن او به صورت صداي گوش نواز و نداي شنيدني نيست، بلكه سخن او همان كار او است.]
در اراده مخلوق، تخلّف راه دارد، يعني اراده هاي ماگاهي تحقق پيدا ميكند و گاهي تحقق پيدا نميكند، كه علت اصلي تخلّف، ضعف مقتضي و قوت مانع است، اما در ارادة تكويني خدا تخلفي رخ نميدهد؛ چون نقص علّي در مورد خدا معنا ندارد: «إِن الله عَلي كُل شَيءٍ قدير» بقره/20 يعني علّت فاعلي به نصاب تمام است و هرگونه مانعي مرتفع است؛ زيرا سراسر جهان امكان، سپاه و ستاد اجرايي او هستند، لذا فرض مانع، فرضي محال است.
اما اگر اراده در آیه تطهیر تکوینی باشد با اختیار سازگار نیست اگر خداوند اراده تکوینی بر مردن موجودی نماید آن موجود اختیاری ندارد و بلافاصله خواهد مرد.بنا بر این نمی تواند منظور آیه اراده تکوینی باشد چون با اختیار در تضاد است و موجودی که مختار نباشد انسان نیست!
اما بعضی از افراد به دلیل و جود کلمه انما در آیه تطهیر گمان می کنند که اراده خداوند در این آیه تکوینی است! اشتباه این افراد این است که فکر می کنند فقط اراده تکوینی خدا شامل افراد خاصی می شود در حالی که این غلط است. چون در آیه وَ مِنَ الَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً اراده تشریعی خدا بر وجوب نماز شب بر پیامبر را بیان می کند در حالی که برای ما مستحب است!
لطفا پست های قبل را بخوانید تا جواب تکراری ندهید!
جناب استدلال بنده هم با نظر شما و آن اینکه اراده موجود در آیه اراده تکوینی نیست موافقم و در پستهای قبل به آن اشاره کردم.حالا سوال اینجاست که اراده موجود در آیه چه نوع اراده ای است؟[/]
جناب استدلال بنده هم با نظر شما و آن اینکه اراده موجود در آیه اراده تکوینی نیست موافقم و در پستهای قبل به آن اشاره کردم.حالا سوال اینجاست که اراده موجود در آیه چه نوع اراده ای است؟
شما گفتيد اين اراده نه تكوينيست و نه تشريعي
مگر ما به جز اين دو اراده ديگر هم داريم كه شما اين گونه سخن گفتيد؟
وَ مِنَ الَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً اراده تشریعی خدا بر وجوب نماز شب بر پیامبر را بیان می کند در حالی که برای ما مستحب است!
ما بعضی از افراد به دلیل و جود کلمه انما در آیه تطهیر گمان می کنند که اراده خداوند در این آیه تکوینی است! اشتباه این افراد این است که فکر می کنند فقط اراده تکوینی خدا شامل افراد خاصی می شود در حالی که این غلط است. چون در آیه وَ مِنَ الَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً اراده تشریعی خدا بر وجوب نماز شب بر پیامبر را بیان می کند در حالی که برای ما مستحب اس
دوست گرامی تشریعی نبودن از اینجا استدال میشه نه چیزی که شما میگی:
که اراده تشریعی خداوند بر پاکی افراد از رجس و عدم نزدیکی به گناه مختص یک عده ی خاص نیست بلکه در مورد همه ی انسانها خداوند این طور میخواد."انما" در ایه انحصر رو بیان میکنه در حالی که این ایه که مبنی بر دوری از گناه است بر همه صدق میکنه.در مورد نماز شب درست است ، فقط برای پیامبر واجب بود در این هم حرفی نیست واین هم اراده تشریعی خد بوده.ولی اصا ربطی به استدلال ما در مورد این ایه نداره.چون در مورد پیامبر خدا در مورد همه نمیخواست نماز شب بخوانند و در این هم مشکلی نیست ولی خداوند از همه میخواد که گناه نکنند و از رجس دور باشن نه اینکه فقط از یک عده ی خاص بخواد گناه نکنن!اگر یه را بر تشریع دلالت دهیم یعنی افراد منحصر در ایه فقط مامور به دوری از گناهند و دوری از رجس در مورد دیگران خواست ی اهی نیست( خواسته به معنی خواسته تشریعی!) یعنی این رو(=دوری از رجس) خدا برای دیگرانی که جزء ایه نیستند واجب نکرده!!!این درست است؟!؟!؟!دقت کنید! پس چون در مورد تشریع نمیتونیم استثنا ایه رو توجیه کنیم و ن رو با باقی احکام شرع تطابق بدیم مجبوریم ان رو به حساب تکوین بذاریم!
اما اختیار:
این با اختیار منافاتی ندارد با همان توجیهی که عصمت انبیا با اختیار منافات ندارد!(میدانید که خداوند هرگز ما رو به پیروی از غیر معصوم مامور نمیکنه چون در ان صورت ما رو به انجام گناه احتمالیی مامور کرده که ممکنه از ان غیر معصوم سر بزنه و چون ما مامور به پیروی از انبیا الله هستیم و اصلا قرار است دستورات خدا رو از انها بگیریم و بر اساس اعمال انها بفهیمی گناه و صواب چیست پس یقینا انها دارای عصمتند!)حالا شما با چه توجیهی عصمت ایشان (انبیا)رو توضیح میدی و انها رو هم مختار میدانی؟!(میخوام اول پاسخ شما در این مورد رو بشنوم بعد در مورد عقیده شیعه در این مورد توضیح بدم که چرا ما انها را هم مختار میدانیم و هم معصوم!)[/]
ر کتب تفسیر از ار اده موجود در ایه از اراده تکوینی نام برده اما این به ان معنا نیست که کتب تفسیر بی نقص هسند
خوب شما در كتب تفسيري ايراد كرديد البته ممكن است كتب داراي نقص باشد اما ما درجايگاه و مسندي نيستيم كه نواقص آن را تشخيص دهيم و بعد گفته خود را به علما ترجيح بدهيم.
منظور من توهين نيست اما بزرگوار سوال من از شما اين است آيا شما درجه اجتهاد داريد؟
چون شما منطق خودتان را عرضه مي دهيد مگر اينكه خودتان به لحاظ علمي به درجاتي منصوب شده باشيد.
خوب البته اجبار نيست اما اگر عالم را به عنوان شخصيت علمي،فقهي، كلامي و رجالي قبول داريد بايد كلامش را بپذيريد نه اينكه ايراد كنيد و جمله خودتان را صحيح بدانيد چون بنده چند باز از شما سوال كردم كه اراده در اين آيه مذكور يا تشريعي مي باشد و يا تكويني شما در پاسخ گفتيد هيچكدام فقط اراده خاص است خوب اين اراده خاص را از كجا آورده ايد با كدام سند كه كسي جز شما نمي داند؟
اگه انبیا به اراده تکوینی گناه نکنن پس خدای متعال نمی بایست در ایه 74 و 45 اسراء پیغمبر خودش رو تهدید به عذاب کنه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !چراکه تهدید جایی معنا پیدا میکنه که فرد از خودش اختیار داشته باشه.
جناب استدلال بنده هم با نظر شما و آن اینکه اراده موجود در آیه اراده تکوینی نیست موافقم و در پستهای قبل به آن اشاره کردم.حالا سوال اینجاست که اراده موجود در آیه چه نوع اراده ای است؟
پس چون در مورد تشریع نمیتونیم استثنا ایه رو توجیه کنیم و ن رو با باقی احکام شرع تطابق بدیم مجبوریم ان رو به حساب تکوین بذاریم!
دوستان ایراد گرفتند که چون آیه افراد خاصی را بیان می کند پس اراده باید تشریعی باشد و گمان کرده اند که اراده تشریعی خدا همیشه شامل تمام افراد است!
اما در آن آیه اراده تشریعی خدا بر وجوب نافله شب بر پیامبر است که این اراده تشریعی است و فقط مخصوص پیامبر است پس نمی توان گفت که چون این آیه اهل بیت را استثنا کرده پس اراده تکوینی است!
hoorshid;324431 نوشت:
ولی خداوند از همه میخواد که گناه نکنند و از رجس دور باشن نه اینکه فقط از یک عده ی خاص بخواد گناه نکنن!اگر یه را بر تشریع دلالت دهیم یعنی افراد منحصر در ایه فقط مامور به دوری از گناهند و دوری از رجس در مورد دیگران خواست ی اهی نیست( خواسته به معنی خواسته تشریعی!)
احسنت...اولا موضاعات بالا را یک بار دیگر بخوان و در ثانی این اشکال به این دلیل است که شما یک قسمتی از آیه را می بینید (يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَياةَ الدُّنْيا وَ زِينَتَها فَتَعالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَ أُسَرِّحْكُنَّ سَراحاً جَمِيلاً وَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَّ أَجْراً عَظِيماً يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ وَ كانَ ذالِكَ عَلَى اللهِ يَسِيراً يا نِساءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلاتَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتِينَ الزَّكاةَ وَ أَطِعْنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُرِيدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً وَ اذْكُرْنَ ما يُتْلى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آياتِ اللهِ وَ الْحِكْمَةِ إِنَّ اللهَ كانَ لَطِيفاً خَبِيراً )
وقتی که شما فقط قسمتی که با رنگ مشخص شده را می بینید همین مشکل پیش می آید! به آیه ای که با رنگ مشخص شده دقت کنید می گوید زنان پیامبر شما مانند سایر زنان نیستید! که یعنی خداوند از شما انتظارات بیشتری دارد! و در آیه که با رنگ مشخص شده می گوید اگر مرتکب خلاف شوید دو برابر شما عذاب خواهید شد! بعد هم می گوید این احکامی که برای شما بیان کردم (احکام و مجازات دو برابر که فقط مخصوص شماست) تنها (انما) خدا از بیان این ها (احکام و مجازات دو برابر) این را می خواهد که شما را پاک کند و رجس را از شما دور گرداند ( و قصد سخت گیری ندارد) پس چون اگر عمل نکنند عذابشان دو برابر است بنا بر این آن ها را جدا کرده در حالی که از ما هم همین انتظار را دارد که مرتکب گناه نشویم اما عذابمان دو برابر نیست!
البته جالب است! علامه طباطبایی(مفسر قرآن شیعه) در المیزان در تفسیر این آیه می گوید:احتمالا بعد از فوت پیامبر صحابه این آیه را کنار آیات مربوط به همسران پیامبر گذاشته اند! و اینطور نازل نشده! به نظر شما این اعتقاد به تحریف قرآن نیست؟!! آیا این درست است که وقتی نتوانستیم اعتقاداتمان را از قرآن ثابت کنیم قرآن را متهم به تحریف کنیم؟!
دوستان ایراد گرفتند که چون آیه افراد خاصی را بیان می کند پس اراده باید تشریعی باشد و گمان کرده اند که اراده تشریعی خدا همیشه شامل تمام افراد است!
اما در آن آیه اراده تشریعی خدا بر وجوب نافله شب بر پیامبر است که این اراده تشریعی است و فقط مخصوص پیامبر است پس نمی توان گفت که چون این آیه اهل بیت را استثنا کرده پس اراده تکوینی است!
احسنت...اولا موضاعات بالا را یک بار دیگر بخوان و در ثانی این اشکال به این دلیل است که شما یک قسمتی از آیه را می بینید (يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَياةَ الدُّنْيا وَ زِينَتَها فَتَعالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَ أُسَرِّحْكُنَّ سَراحاً جَمِيلاً وَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَّ أَجْراً عَظِيماً يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ وَ كانَ ذالِكَ عَلَى اللهِ يَسِيراً يا نِساءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلاتَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتِينَ الزَّكاةَ وَ أَطِعْنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُرِيدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً وَ اذْكُرْنَ ما يُتْلى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آياتِ اللهِ وَ الْحِكْمَةِ إِنَّ اللهَ كانَ لَطِيفاً خَبِيراً )
وقتی که شما فقط قسمتی که با رنگ مشخص شده را می بینید همین مشکل پیش می آید! به آیه ای که با رنگ مشخص شده دقت کنید می گوید زنان پیامبر شما مانند سایر زنان نیستید! که یعنی خداوند از شما انتظارات بیشتری دارد! و در آیه که با رنگ مشخص شده می گوید اگر مرتکب خلاف شوید دو برابر شما عذاب خواهید شد! بعد هم می گوید این احکامی که برای شما بیان کردم (احکام و مجازات دو برابر که فقط مخصوص شماست) تنها (انما) خدا از بیان این ها (احکام و مجازات دو برابر) این را می خواهد که شما را پاک کند و رجس را از شما دور گرداند ( و قصد سخت گیری ندارد) پس چون اگر عمل نکنند عذابشان دو برابر است بنا بر این آن ها را جدا کرده در حالی که از ما هم همین انتظار را دارد که مرتکب گناه نشویم اما عذابمان دو برابر نیست!
البته جالب است! علامه طباطبایی(مفسر قرآن شیعه) در المیزان در تفسیر این آیه می گوید:احتمالا بعد از فوت پیامبر صحابه این آیه را کنار آیات مربوط به همسران پیامبر گذاشته اند! و اینطور نازل نشده! به نظر شما این اعتقاد به تحریف قرآن نیست؟!! آیا این درست است که وقتی نتوانستیم اعتقاداتمان را از قرآن ثابت کنیم قرآن را متهم به تحریف کنیم؟!
اگر منظورتان این است که زنان پیامبر شامل آیه تطهیر میشوند باید بگویم پاسختان اشتباه است زیرا در ایه تطهیر ضمایر موجود در ایه از ضمایر "کن" که ضمیر جمع مونث است به ضمیر "کم" که ضمیر جمع مذکر است تغییر کرده است پس زنان پیامبر شامل ایه تطهیر نمیشوند.ضمنا جناب استدلال اینکه شما میگید که اراده در ایه اراده تشریعی است کاملا اشتباه است چرا که در اراده تشریعی خدا چیزی را از بندگانش طلب میکند،میخواهد!اما اینجا از بنده هاش چیزی نخواسته![/]
اگر منظورتان این است که زنان پیامبر شامل آیه تطهیر میشوند باید بگویم پاسختان اشتباه است زیرا در ایه تطهیر ضمایر موجود در ایه از ضمایر "کن" که ضمیر جمع مونث است به ضمیر "کم" که ضمیر جمع مذکر است تغییر کرده است پس زنان پیامبر شامل ایه تطهیر نمیشوند.
پیامبر هم جز اهل بیت است! و عذابش اگر اشتباه کند دو برابر إِذاً لَّأَذَقْناكَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لاتَجِدُ لَكَ عَلَيْنا نَصِيراً !
باغ بهشت;324495 نوشت:
ضمنا جناب استدلال اینکه شما میگید که اراده در ایه اراده تشریعی است کاملا اشتباه است چرا که در اراده تشریعی خدا چیزی را از بندگانش طلب میکند،میخواهد!اما اینجا از بنده هاش چیزی نخواسته!
یعنی بدون هیچ کاری به مقام عصمت می رسند! این هم جز عدالت خداست!
جواب سوال من را ندادید اراده تکوینی چگونه با اختیار سازگار است؟!
پیامبر هم جز اهل بیت است! و عذابش اگر اشتباه کند دو برابر إِذاً لَّأَذَقْناكَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لاتَجِدُ لَكَ عَلَيْنا نَصِيراً !
یعنی بدون هیچ کاری به مقام عصمت می رسند! این هم جز عدالت خداست!
جواب سوال من را ندادید اراده تکوینی چگونه با اختیار سازگار است؟!
البته جالب است! علامه طباطبایی(مفسر قرآن شیعه) در المیزان در تفسیر این آیه می گوید:احتمالا بعد از فوت پیامبر صحابه این آیه را کنار آیات مربوط به همسران پیامبر گذاشته اند! و اینطور نازل نشده! به نظر شما این اعتقاد به تحریف قرآن نیست؟!! آیا این درست است که وقتی نتوانستیم اعتقاداتمان را از قرآن ثابت کنیم قرآن را متهم به تحریف کنیم؟!
با سلام
کسانیکه در قرآن وحدیث غوطه ورند بخوبی سخن علامه را تایید میکنند .
از جمله بزرگترین و مقدمترین علما و محدثین سنی جناب ابوعبد الله محمد بن اسماعیل بن ابراهیم بخاری متوفی 256صاحب صحیح است که معادل قران نزد عامه اعتبار دارد در صحیح خود احادیث متعددی در باب جابجایی وتحریف آیات بوسیله اصحاب در زمان صحابه و جمع قرآن آورده است .
بعد از وی نیز علمای بسیاری من جمله امام حافظ جلال الدین سیوطی متوفی 911 که انصافا دانشمند مبرزی است ودر حدیث ورجال و لغت وتفسیر و علوم قرآن ید طولایی دارد در کتاب اتقان فی علوم القرآن بصراحت از تحریف قرآن در هنگام جمع قرآن سخن گفته است :
عن ابن الغرس من حديث محمد بن سيرين عن عكرمة قال: لما كان بدء خلافة أبي بكر قعد علي بن أبي طالب في بيته فقيل لأبي بكر: قد كره بيعتك. فأرسل إليه فقال: أكرهت بيعتي؟ فقال: رأيت كتاب الله يزاد فيه فحدثت نفسي ألا ألبس ردائي إلا لصلاة حتى أجمعه. قال له أبو بكر: فإنك نعم ما رأيت. قال محمد: فقلت لعكرمة: ألفوه كما أنزل الأول فالأول؟ قال: لو اجتمعت الإنس والجن على أن يؤلفوه هذا التأليف ما استطاعوا. ا هـ وأخرج ابن أشته من وجه آخر عن ابن سيرين هذا الأثر وفيه أنه كتب في مصحفه الناسخ والمنسوخ وأن ابن سيرين قال: فطلبت ذلك الكتاب وكتبت فيه إلى المدينة فلم أقدر عليه.
البته که موافق آیه : بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ {العنكبوت/49}
وعمق معنی و ظاهر وباطن آیات نزد علم داده شدگان که در راس آنها اعلم الصحابه وشریک قرآن امام علی (ع) بود موجود است :
وقد روى معمر عن وهب بن عبد الله عن أبي الطفيل قال: شهدت علياً يخطب وهويقول: سلوني فوالله لا تسألون عن شيء إلا أخبرتكم، وسلوني عن كتاب الله فوالله ما من آية إلا وأنا أعلم أبليل نزلت أم بنهار؟ أم في سهل أم في جبل؟ وأخرج أبونعيم في الحلية عن ابن مسعود قال: إن القرآن أنزل على سبعة أحرف، ما منها حرف إلا وله ظهر وبطن، وإن عليّ بن أبي طالب عنده من الظاهر والباطن. وأخرج أيضاً ن طريق أبي بكر بن عياش عن نصير بن سليمان الأحمسي عن أبيه عن عليّ قال: واله ما نزلت آية إلا وقد علمت فيم أنزلت؟ إن ربي وهب لي قلباً عقولاً ولساناً سئولاً. وأما ابن مسعود فروى عنه أكثر مما روى عن عليّ، وقد اخرج ابن جرر وغيره عنه أنه قال: والذي لا إله غيره ما نزلت آية من كتاب الله إلا وأنا أعلم فيمن نزلت وأين نزلت؟ ولوأعلم مكان أحد أعلم بكتاب الله مني تناله المطايا لأتيته.
البته که تحریف معنوی قرآن کمتر از تحریف لفظی نیست و چه بسیار آیاتی که بعلت جابجایی از معنی ومقصود اصلی فاصله گرفتند و هدف نزول آیه منحرف شد مثل آیات مربوط به ابلاغ امامت علی (ع) و آیه اکمال دین که بعدش نازل شده اما اکنون در بین آیات مربوط به گوشت گذاشته شده است !!!!!!!!! وهمین امر باعث گمراهی واختلاف مفسران شده است .
و اینکه اراده موجود در ایه اراده تکوینی نیست در این هم شکی نیست چرا که با اختیار سازگار نیست.اما ایا نمیشه همین اراده رو به اراده عام و اراده خاص تقسیم بندی کنیم؟!
اینکه می گویید اراده خداوند در آیه تطهیر تکوینی نیست بسیار خوب و جای شکرش باقیست!
اراده خداوند اعم از تکوینی و تشریعی می توانند خاص یا عام باشند.و اراده در آیه تطهیر از جهتی عام و از جهتی خاص است!
که توضیح بیشتر را زمانی ادامه می دهم که سایرین هم بپذیرند که اراده در آیه تطهیر تشریعی است!
البته که تحریف معنوی قرآن کمتر از تحریف لفظی نیست و چه بسیار آیاتی که بعلت جابجایی از معنی ومقصود اصلی فاصله گرفتند و هدف نزول آیه منحرف شد مثل آیات مربوط به ابلاغ امامت علی (ع) و آیه اکمال دین که بعدش نازل شده اما اکنون در بین آیات مربوط به گوشت گذاشته شده است !!!!!!!!! وهمین امر باعث گمراهی واختلاف مفسران شده است .
الحمد لله که برای اولین بار دیدم شیعیان تقیه را کنار گذاشته و عقاید خود مبنی بر تحریف قرآن را مخفی نکردند!
این حرف شما کفر است که قرآن تحریف لفظی شده و مخالف آیه إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ است! و سخن مخالف آیه صریح قرآن کفر است! البته احتمالا این آیه را هم تحریف شده می دانید! البته علمای شما تقیه می کنند و این حرف شما که قرآن تحریف شده را نمی پذیرند!
باز هم سوالم را تکرار می کنم اراده تکوینی خدا در آیه تطهیر چطور با اختیار انسان سازگار است؟!
اگر مفهوم اراده تکوینی را نمی دانید لطفا جواب ندهید!!! با تشکر
[="SandyBrown"]جناب استدلال باز که شما حرف خودتان را میزنید!!!!ااگر قرار بود اراده اراده تشریعی باشد که دیگر نیازی نبود خدای متعال موضوع را حصر کند!!!!!ظاهرا شما به نکته ادبی ایه توجه نمی کنید!!![/]
دوستان ایراد گرفتند که چون آیه افراد خاصی را بیان می کند پس اراده باید تشریعی باشد و گمان کرده اند که اراده تشریعی خدا همیشه شامل تمام افراد است!
اما در آن آیه اراده تشریعی خدا بر وجوب نافله شب بر پیامبر است که این اراده تشریعی است و فقط مخصوص پیامبر است پس نمی توان گفت که چون این آیه اهل بیت را استثنا کرده پس اراده تکوینی است!
دوست عزیز . من نمیدانم دیگر چه طور توضیح بدم تا شما متوجه بشین!
اصلا مسئله این نیست که چون بر عده ی خاص است باید تشریعی باشد!مسئله ی چیزی است که به عنوان اراده ی خدا مطرح شده!!
خداوند میفرماید که اراده کرده تا شما از رجس و گناه و پلیدی دور باشید!خدا این طور خواسته که شما از هر گناهی دور باشید!
ما فرض میکنیم اراده تشریعی باشد طبق حرف شما!در نتیجه ایه میگوید که خدا این طور دستور داده!یعنی در شریعت این طور قرار داده که بندگان از گنه دور باشند!اما نه همه ی بندگان فقط افراد خاصی که در ایه اند!این درست است؟!؟!یعنی فقط خدا از همین عده ای که در ایه اند خواسته از گناه دور باشند؟!از بقیه نخواسته؟!؟!
این معقول است؟!؟!این با باقی احکام دین سازگار است؟!؟!
البته که نه!!!پس مجبوریم ان رو اراده ی تکوینی بدانیم!!چون اراده ی تشریعی خدا مبنی بر دوری از گناه شامل همه ی بندگان است!!
دقت کنید در مورد نماز شب اراده ی خدا در مورد همه ی بندگان نبوده!همان طور که خود شما گفتی فقط بر پیامبر واجب بود!اما اینجا متن ایه فرق دارد!اینجا مسئله ی نماز شب نیست!میگوید دوری از گناه!انجا خدا از همه نمیخواهد که نماز شب بخوانند!اما
ایا در مورد این ایه هم میتوانید بگویید خدا از همه نمیخواهد از گناه دوری کنند؟!؟!؟!!!!
میتوانید بگویید خدا در شرع (اراده تشریعی) این طور قرار نداده که همه از گناه دور باشند؟!؟!؟!
[="blue"]لطفا با دقت بخوانید و پاسخ این ها رو بدید نه انکه پاسخ های قبلی رو تکرار کنید!!![/][/]
احسنت...اولا موضاعات بالا را یک بار دیگر بخوان و در ثانی این اشکال به این دلیل است که شما یک قسمتی از آیه را می بینید (يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَياةَ الدُّنْيا وَ زِينَتَها فَتَعالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَ أُسَرِّحْكُنَّ سَراحاً جَمِيلاً وَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَّ أَجْراً عَظِيماً يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ وَ كانَ ذالِكَ عَلَى اللهِ يَسِيراً يا نِساءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلاتَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتِينَ الزَّكاةَ وَ أَطِعْنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُرِيدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً وَ اذْكُرْنَ ما يُتْلى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آياتِ اللهِ وَ الْحِكْمَةِ إِنَّ اللهَ كانَ لَطِيفاً خَبِيراً )
وقتی که شما فقط قسمتی که با رنگ مشخص شده را می بینید همین مشکل پیش می آید! به آیه ای که با رنگ مشخص شده دقت کنید می گوید زنان پیامبر شما مانند سایر زنان نیستید! که یعنی خداوند از شما انتظارات بیشتری دارد! و در آیه که با رنگ مشخص شده می گوید اگر مرتکب خلاف شوید دو برابر شما عذاب خواهید شد! بعد هم می گوید این احکامی که برای شما بیان کردم (احکام و مجازات دو برابر که فقط مخصوص شماست) تنها (انما) خدا از بیان این ها (احکام و مجازات دو برابر) این را می خواهد که شما را پاک کند و رجس را از شما دور گرداند ( و قصد سخت گیری ندارد) پس چون اگر عمل نکنند عذابشان دو برابر است بنا بر این آن ها را جدا کرده در حالی که از ما هم همین انتظار را دارد که مرتکب گناه نشویم اما عذابمان دو برابر نیست!
ببینید برادر من!اون بخش ایه رو که شما میگید رو نمیشه کاملا مرتبط دانست!
اولا که ایات رو واضح از هم جدا کنید اون بخشی که شما میگی مربوط به چند ایه قبل است
دوم با این استدلال شما یعنی ایه مختص زنان پیامبر است.چون در جند ایه قبل که از دوچندان شدن عذاب حرف زده فقط اون رو در مورد زنان میداند و میگوید:يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْکُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ وَ کانَ ذلِکَ عَلَى اللَّهِ يَسيراً30
اما ضمیر ایه در این بخش یعنی: إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَکُمْ تَطْهيراً ضمیر مذکر است. پس به هیچ وجه نمیتوند مختص زنان پیامبر باشد!نهایتا میتوان گفت که هم شامل انهاست و هم دیگرانی که حتما باید جنس مذکر در انها باشد تا بتوان ان را با ضمیر ایه هماهنگ کرد.که لبته در اینجا هم چون دوچندان شدن عذاب در مورد این دیگران (هر کس غیر از همسران پیامبر) نیامده پس این استدلال شما در مورد اثبات تشریعی بودن اراده الهی درست نیست.چون تشریع اضافه رو فقط در مورد زنان میتونید به کار ببرید.پس چرا این اراده تشریعی به اهل بیتی مصداق شده که شامل غیر زنان پیامبر هم میشود یعنی دوچنان شدن عذاب مشمول انها نیست؟!؟!
[="darkgreen"][="blue"]یعنی تشریع خاص (البته در فرض استدال شما) فقط برای زنان است طبق ایه ی 30 اما اراده ی تشریعی خاص که باید به تبع همان باشد بر غیر زنان پیامبر هم اطلاق شده؟!؟!؟
این یعنی استدلالتان درست نیست جناب استدلال!!![/]![/]
علاوه بر ان در ایه وعده ی عذاب بیشتر داده شده8 نه تکلیف بیشتر!!!یعنی وظایفشان در عمل به شریعت همان وظایف دیگران است اما اگر از ان وظایف دوری کردند عذابشان بیشتر است نه مثل نماز شب که وظیفه یی مضاعف بر دوش حضرت بود!!دقت کنید![/]
اگر قرار بود اراده اراده تشریعی باشد که دیگر نیازی نبود خدای متعال موضوع را حصر کند!!!!!ظاهرا شما به نکته ادبی ایه توجه نمی کنید!!!
و دیگری می گوید که
hoorshid;324619 نوشت:
اصلا مسئله این نیست که چون بر عده ی خاص است باید تشریعی باشد!
hoorshid;324619 نوشت:
یعنی فقط خدا از همین عده ای که در ایه اند خواسته از گناه دور باشند؟!از بقیه نخواسته؟!؟!
خیر از تمامی انسان ها خواسته!
اما این آیه از اهل بیت خواسته و در آیات دیگر از مومنین خواسته! مثلا در این آیه از پیامبر خواسته استغفار کند وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ و در این آیه از مومنین خواسته تا استغقار کنند وَ اسْتَغْفِرِ اللهَ إِنَّ اللهَ كانَ غَفُوراً رَحيماً
که هر دو اراده تشریعی است! یک بار از پیامبر و بار دیگر در آیه دیگر از مومنین
در آیه تطهیر اراده پاک شدن اهل بیت و در آیات دیگر اراده پاک شدن سایرین!
hoorshid;324622 نوشت:
اما ضمیر ایه در این بخش یعنی: إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَکُمْ تَطْهيراً ضمیر مذکر است
این ها رو قبلا بحث کردیم رجوع کن ببین!
hoorshid;324622 نوشت:
نهایتا میتوان گفت که هم شامل انهاست و هم دیگرانی که حتما باید جنس مذکر در انها باشد تا بتوان ان را با ضمیر ایه هماهنگ کرد.که لبته در اینجا هم چون دوچندان شدن عذاب در مورد این دیگران (هر کس غیر از همسران پیامبر) نیامده
شامل زنان و خود پیامبر است دو برابر شدن عذاب درباره پیامبر که جز اهل بیت است آمده! إِذاً لَّأَذَقْناكَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لاتَجِدُ لَكَ عَلَيْنا نَصِيراً
تکرار : سوال من این نیست که چرا اراده خدا در آن آیه تشریعی است!!!
سوال این است که چگونه اراده تشریعی با اختیار سازگار است؟؟؟؟!!!!
سازگاری را توضیح دهید!!!!! نه چیز دیگر
خیر از تمامی انسان ها خواسته!
اما این آیه از اهل بیت خواسته و در آیات دیگر از مومنین خواسته! مثلا در این آیه از پیامبر خواسته استغفار کند وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ و در این آیه از مومنین خواسته تا استغقار کنند وَ اسْتَغْفِرِ اللهَ إِنَّ اللهَ كانَ غَفُوراً رَحيماً
که هر دو اراده تشریعی است! یک بار از پیامبر و بار دیگر در آیه دیگر از مومنین
در آیه تطهیر اراده پاک شدن اهل بیت و در آیات دیگر اراده پاک شدن سایرین!
این ها رو قبلا بحث کردیم رجوع کن ببین!
شامل زنان و خود پیامبر است دو برابر شدن عذاب درباره پیامبر که جز اهل بیت است آمده! إِذاً لَّأَذَقْناكَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لاتَجِدُ لَكَ عَلَيْنا نَصِيراً
خواهشا یک بار دیگر مطالب را بخوانید!
منظور شما این است که این ایه هم درمورد زنان پیغمبر و هم اهل بیت ایشان است؟!!! اگه میتونید برام ثابت کنید که این ایه را چطور به زنان پیامبر ربط داده اید؟[/]
تکرار : سوال من این نیست که چرا اراده خدا در آن آیه تشریعی است!!!
سوال این است که چگونه اراده تشریعی با اختیار سازگار است؟؟؟؟!!!!
سازگاری را توضیح دهید!!!!! نه چیز دیگر
دوست عزیز جوابتان را دادم در ان پست
دو باره عرض می کنم:
[="arial black"][="darkgreen"]جواب :
خوب تكويني است .
عصمت اجبار نيست
بلکه علم همراه با قدرت هستپ
معصوم عالم به باطن تمام عالم هست
و باطن گناه را اتيش ميبينه
و باطن ثواب را نور ميبينه
از اتيش دوري ميکنه
و رو به سوي نور مياورد[/][/] اختيارا
تکرار : سوال من این نیست که چرا اراده خدا در آن آیه تشریعی است!!!
سوال این است که چگونه اراده تشریعی با اختیار سازگار است؟؟؟؟!!!!
سازگاری را توضیح دهید!!!!! نه چیز دیگر
دوست عزیز جوابتان را دادم در ان پست
دو باره عرض می کنم:
[="arial black"][="darkgreen"]جواب :
خوب تكويني است .
عصمت اجبار نيست
بلکه علم همراه با قدرت هستپ
معصوم عالم به باطن تمام عالم هست
و باطن گناه را اتيش ميبينه
و باطن ثواب را نور ميبينه
از اتيش دوري ميکنه
و رو به سوي نور مياورد[/][/] اختيارا
جواب : خوب تكويني است . عصمت اجبار نيست بلکه علم همراه با قدرت هستپ معصوم عالم به باطن تمام عالم هست و باطن گناه را اتيش ميبينه و باطن ثواب را نور ميبينه از اتيش دوري ميکنه و رو به سوي نور مياورد اختيارا
من هم جوابتان را همان جا دادم!
این چیزی که شما می گویید تشریعی است نه تکوینی!!
یک بار دیگر به جواب مراجعه کن!!
و یا مثل اینکه بگویید وقتی خداوند اراده تکوینی بر موجود شدن چیزی می کند آن موجود با اختیار خود به وجود می آید! اصلا آن نمی تواند اختیار داشته باشد! که شما بگویید به اختیار خود به وجود می آید!
[="black"]به جای سفسطه و اینکه ان این را میگوید دیگری این را پاسخ مباحث مطرح شده رو بدید!
استدلال;324634 نوشت:
شامل زنان و خود پیامبر است دو برابر شدن عذاب درباره پیامبر که جز اهل بیت است آمده! إِذاً لَّأَذَقْناكَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لاتَجِدُ لَكَ عَلَيْنا نَصِيراً
اولا
این ایه رسما با ایه ای که در مورد زنان پیامبر اوردی فرق دارد!ایه در مورد زنان پیامبر به عذاب اخروی دوچندان شاره داره در مورد این ایه عذاب دنیوی و عذاب موقع مرگ است که وسیله ی تحدید است!این اول!
دوم!جواب ینو ندادید که:
نقل قول:
در ایه[="blue"] وعده ی عذاب بیشتر داده شده نه تکلیف بیشتر!![/]!یعنی وظایفشان در عمل به شریعت همان وظایف دیگران است اما اگر از ان وظایف دوری کردند عذابشان بیشتر است نه مثل نماز شب که وظیفه یی مضاعف بر دوش حضرت بود!!دقت کنید!
پس ایه عذاب بیشتر رو بیان کرده نه تکلیف بیشتر!
[="dimgray"][="black"]سوم[/][/]
[="blue"][="black"]از طرف دیگه!ایه میگوید ای اهل بیت از میخواهم فقط شما از هر رجسی دور باشید!!جواب ندادید که اگر این ایه اراده تشریعی است م باید بگوییم که این یه به معنی دستور خدا در شریعت است!یعنی خدا فقط به اهل بیت دستور داده که از هر رجس و گناهی دور باشید!به دیگران این دستور را نداده![/][/][/]
مثل اینکه هنوز مفهوم اراده تکوینی را درست متوجه نشده ای که در تطبیق دچار مشکلی!
ammarshia;324641 نوشت:
عصمت اجبار نيست
اما اراده تکوینی اجبار است! و اراده تشریعی اختیار!
ammarshia;324641 نوشت:
بلکه علم همراه با قدرت هستپ معصوم عالم به باطن تمام عالم هست
این علم فقط منحصر به معصوم نیست!
ammarshia;324641 نوشت:
و باطن گناه را اتيش ميبينه و باطن ثواب را نور ميبينه
این هم فقط مربوط به معصوم نیست كَلّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقينِ لَتَرَوُنَّ الْجَحيمَ
ammarshia;324641 نوشت:
و رو به سوي نور مياورد اختيارا
این یعنی تشریعا اگر بگوییم اراده تکوینی خدا این است که عصمت اجبار نيست
بلکه علم همراه با قدرت هستپ
معصوم عالم به باطن تمام عالم هست
و باطن گناه را اتيش ميبينه
و باطن ثواب را نور ميبينه
از اتيش دوري ميکنه
و رو به سوي نور مياورد اختيارا
چه مشکلی پیش می آید لطفا اراده تکوینی را معنا کنید!!!
سوال این است که چگونه اراده تشریعی با اختیار سازگار است؟؟؟؟!!!!
این رو هم پاسخ دادم شما جواب نددی!
تکرار میکنم و منتظرم:
نقل قول:
اما اختیار:
این با اختیار منافاتی ندارد با همان توجیهی که عصمت انبیا با اختیار منافات ندارد!(میدانید که خداوند هرگز ما رو به پیروی از غیر معصوم مامور نمیکنه چون در ان صورت ما رو به انجام گناه احتمالیی مامور کرده که ممکنه از ان غیر معصوم سر بزنه و چون ما مامور به پیروی از انبیا الله هستیم و اصلا قرار است دستورات خدا رو از انها بگیریم و بر اساس اعمال انها بفهیمی گناه و صواب چیست پس یقینا انها دارای عصمتند!)حالا شما با چه توجیهی عصمت ایشان (انبیا)رو توضیح میدی و انها رو هم مختار میدانی؟!(میخوام اول پاسخ شما در این مورد رو بشنوم بعد در مورد عقیده شیعه در این مورد توضیح بدم که چرا ما انها را هم مختار میدانیم و هم معصوم!)
در اراده تکوینی بین اراده خدا و آن چیزی که اراده خدا به آن تعلق گرفته فاصله زمانی وجود ندارد زیرا زمان مخلوق خداست و اما در اراده تشریعی ...اراده ای است که در مقام قانونگذاریست و در این اراده مخلوق نقش دارد.ایه 6 مائده را در نظر داشته باشید.در اراده تشریعی خدا از بنده هاش چیزایی رو میخواد و آن بنده در انجام انها مختار است؛مثلا از بنده هاش میخواد که نماز بخونن و بعضیها نماز میخونن و بعضیها نمیخونن و اراده تشریعی تخلف پذیر است.پس اگه اراده موجود در ایه تشریعی باشه امکان اینکه اراده خدا تخلف پذیر باشه بوجود میاد.ضمنا جناب استدلال پاسخ بنده را در مورد اینکه اگه اراده تشریعی باشه چرا خدا حصر کرد را ندادید[/]
این ایه رسما با ایه ای که در مورد زنان پیامبر اوردی فرق دارد!ایه در مورد زنان پیامبر به عذاب اخروی دوچندان شاره داره در مورد این ایه عذاب دنیوی و عذاب موقع مرگ است که وسیله ی تحدید است!این اول!
ترجمه مکارم شیرازی:اگر چنين مى كردى،ما دو برابر مجازات (مشركان) در زندگى دنيا، و دو برابر (مجازات آنها) را بعد از مرگ، به تو مى چشانديم; سپس در برابر ما، ياورى براى خود نمى يافتى
بعد هم به شما گفتم که
استدلال;324637 نوشت:
سوال این است که چگونه اراده تشریعی با اختیار سازگار است؟؟؟؟!!!! سازگاری را توضیح دهید!!!!! نه چیز دیگر
در اراده تکوینی بین اراده خدا و آن چیزی که اراده خدا به آن تعلق گرفته فاصله زمانی وجود ندارد زیرا زمان مخلوق خداست و اما در اراده تشریعی ...اراده ای است که در مقام قانونگذاریست و در این اراده مخلوق نقش دارد.ایه 6 مائده را در نظر داشته باشید.در اراده تشریعی خدا از بنده هاش چیزایی رو میخواد و آن بنده در انجام انها مختار است؛مثلا از بنده هاش میخواد که نماز بخونن و بعضیها نماز میخونن و بعضیها نمیخونن و اراده تشریعی تخلف پذیر است.پس اگه اراده موجود در ایه تشریعی باشه امکان اینکه اراده خدا تخلف پذیر باشه بوجود میاد
پس آیا می تواند اراده در آیه تطهیر تکوینی باشد و با اختیار سازگاری داشته باشد؟
ترجمه مکارم شیرازی:اگر چنين مى كردى،ما دو برابر مجازات (مشركان) در زندگى دنيا، و دو برابر (مجازات آنها) را بعد از مرگ، به تو مى چشانديم; سپس در برابر ما، ياورى براى خود نمى يافتى
ببین!من کار ندارم کی چی گفته!که مدام همینو تحویل من میدی!!اگر جوابی داری بده ایه میگه:إِذاً لَّأَذَقْناكَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لاتَجِدُ لَكَ عَلَيْنا نَصِيراً.
[="red"]1)[/]
بعد هم ترجمه ایت الله مکارم هم منافاتی نداره ترجمه رو کامل بیار:در آن صورت ما تو را دو برابر عذاب دنیا و دو برابر عذاب آخرت می چشاندیم ( دو برابر عذاب دیگران بر همان جرم در دنیا و در آخرت ) ، سپس برای خود یاوری در مقابل ما نمی یافتی. بازم این با ایه ی عذاب دوچندان زنان فرق داره.چون اون فقط عذاب دوچندان در اخرت است این هم عذاب دوچندان در دنیاست هم اخرت
بعد هم مگه من فقط اینو بهت گفتم؟بقیه بخشها جواب نداشت؟!من بازم تکرارشون میکنم تا بالاخره جوابمو بدی!
[="red"]2) [/]
در ایه وعده ی عذاب بیشتر داده شده نه تکلیف بیشتر!!!یعنی وظایفشان در عمل به شریعت همان وظایف دیگران است اما اگر از ان وظایف دوری کردند عذابشان بیشتر است نه مثل نماز شب که وظیفه یی مضاعف بر دوش حضرت بود!!
[="red"]3)[/]
از طرف دیگه!ایه میگوید ای اهل بیت میخواهم فقط شما از هر رجسی دور باشید!!جواب ندادید که اگر این ایه اراده تشریعی است ما باید بگوییم که این یه به معنی دستور خدا در شریعت است!یعنی خدا فقط به اهل بیت دستور داده که از هر رجس و گناهی دور باشید!به دیگران این دستور را نداده!!!!!!!
در مورد اختیار!گفتم :
hoorshid;324651 نوشت:
این با اختیار منافاتی ندارد با همان توجیهی که عصمت انبیا با اختیار منافات ندارد!(میدانید که خداوند هرگز ما رو به پیروی از غیر معصوم مامور نمیکنه چون در ان صورت ما رو به انجام گناه احتمالیی مامور کرده که ممکنه از ان غیر معصوم سر بزنه و چون ما مامور به پیروی از انبیا الله هستیم و اصلا قرار است دستورات خدا رو از انها بگیریم و بر اساس اعمال انها بفهیمی گناه و صواب چیست پس یقینا انها دارای عصمتند!)حالا شما با چه توجیهی عصمت ایشان (انبیا)رو توضیح میدی و انها رو هم مختار میدانی؟!(میخوام اولپاسخ شما در این مورد رو بشنوم بعد در مورد عقیده شیعه در این مورد توضیح بدم که چرا ما انها را هم مختار میدانیم و هم معصوم!
ببین جوابت واضح بود!انبیا با استدلالی که برات اوردم صدرصد معصومند!اکی؟حالا مختار هم هستند!اینم حله؟!حالا بهت میگم هر جوری اینو واسه خودت حل میکنی اینم همون جوری حل میشه!(داری میپرسی 2+2 چنده دارم میگم جوابش میشه3+1!!!!گرفتی؟[/]
جواب دادم که اراده تشریعی می تواند محصور باشد مثل نماز شب پیامبر!!!!!!!!!
ظاهرا بحث با شما به جایی نمیرسد!شما نمیخواهید حرف حق را قبول کنید و همچنان مصرانه سر حرف خود هستید!!!برای اشکالاتی هم که از تشریعی بودن اراده میگیرم پاسخی ندارید و نیز برای اینکه چرا زنان پیامبر را جزء ایه قرار دادید.بنده طبق امضایی که قرار دادم اگر حرف حق را شما هم بگویید قبول میکنم اما ظاهرا شما حاضر نیستید حقیقت را بپذیرید هر چند به ضررتان باشد[/]
ظاهرا بحث با شما به جایی نمیرسد!شما نمیخواهید حرف حق را قبول کنید و همچنان مصرانه سر حرف خود هستید!!!برای اشکالاتی هم که از تشریعی بودن اراده میگیرم پاسخی ندارید و نیز برای اینکه چرا زنان پیامبر را جزء ایه قرار دادید.بنده طبق امضایی که قرار دادم اگر حرف حق را شما هم بگویید قبول میکنم اما ظاهرا شما حاضر نیستید حقیقت را بپذیرید هر چند به ضررتان باشد
جالب است یک بار می گویید
باغ بهشت;323560 نوشت:
و اما در مورد اراده موجود در ایه تطهیر: بنده میگویم که این اراده از نوع اراده تکوینی نیست چرا که اراده تکوینی تخلف ناپذیر است و اگر خدا اینگونه اراده را برای بنده اش کند دیگر آن بنده نمیتواند کاری برخلاف اراده پروردگار انجام دهد و این یعنی "عدم اختیار"!!! حالا اگر پیغمبر به اراده تکوینی پروردگار گناه نکنه دو سوال پیش میاد: 1.یعنی پیغمبر ومعصومین علیهم السلام اختیاری ندارن تا گناه کنن؟! چنین چیزی بعید و محال است چرا که اگر معصومین علیهم السلام اختیار گناه نداشته باشند و گناه نکنن پس دیگر عصمت برای انها فضیلت محسوب نمیشود!!!!!!!!!!!!!!!!! 2.اگه انبیا به اراده تکوینی گناه نکنن پس خدای متعال نمی بایست در ایه 74 و 45 اسراء پیغمبر خودش رو تهدید به عذاب کنه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !چراکه تهدید جایی معنا پیدا میکنه که فرد از خودش اختیار داشته باشه.
و یک بار دیگر می گویی
باغ بهشت;323828 نوشت:
اما بنده به قطعیت تمام میگم که اراده موجود در ایه نه اراده تکوینیه نه تشریعی!!!
و هم چنین می گویی
باغ بهشت;324495 نوشت:
ضمنا جناب استدلال اینکه شما میگید که اراده در ایه اراده تشریعی است کاملا اشتباه است چرا که در اراده تشریعی خدا چیزی را از بندگانش طلب میکند،میخواهد!اما اینجا از بنده هاش چیزی نخواسته!
باغ بهشت;324326 نوشت:
جناب استدلال بنده هم با نظر شما و آن اینکه اراده موجود در آیه اراده تکوینی نیست موافقم و در پستهای قبل به آن اشاره کردم.حالا سوال اینجاست که اراده موجود در آیه چه نوع اراده ای است؟
باغ بهشت;324618 نوشت:
اگر قرار بود اراده اراده تشریعی باشد که دیگر نیازی نبود خدای متعال موضوع را حصر کند!!!!!ظاهرا شما به نکته ادبی ایه توجه نمی کنید!!!
باغ بهشت;324495 نوشت:
ضمنا جناب استدلال اینکه شما میگید که اراده در ایه اراده تشریعی است کاملا اشتباه است چرا که در اراده تشریعی خدا چیزی را از بندگانش طلب میکند،میخواهد!اما اینجا از بنده هاش چیزی نخواسته!
از دست شما!!!:_loool::geristan::ajab!: بالاخره اراده تکوینی است یا تشریعی یا نه تشریعی و نه تکوینی(:khandeh!:)؟!!
شما که تذلذل عقیده دارید چرا وارد بحث می شوید؟!! چرا دیگران را متهم به حق ناپذیری می کنید!!! جواب سوالتان را بار ها دادم و دوباره تکرار می کنید!! لطفا دیگر جواب ندهید تا کارشناسان سایت جواب بدهند! ممکن در پست بعدی بگویید هم تکوینی و هم تشریعی است!!!!!!!
ببین!من کار ندارم کی چی گفته!که مدام همینو تحویل من میدی!!
[="]
إِنَّ الَّذينَ يَكْفُرُونَ بِاللهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُريدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُريدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذالِكَ سَبيلاً (كسانى كه به خدا و پيامبران او كفر میورزند، و مى خواهند ميان خدا و پيامبرانش جدايى بيفكنند، و مى گويند: «به بعضى ايمان مى آوريم، و بعضى را انكار مى كنيم» و مى خواهند در ميان اين [/])[="]دو)، راهى(براى خود) انتخاب كنند)[/]اگر یکی از اهل سنت این حرف رو بزنه شما کافر به حسابش می آورید
hoorshid;324666 نوشت:
بعد هم ترجمه ایت الله مکارم هم منافاتی نداره ترجمه رو کامل بیار
ترجمه کامل رو گذاشتم به سایتش مراجعه کن!!
hoorshid;324666 نوشت:
بازم این با ایه ی عذاب دوچندان زنان فرق داره.چون اون فقط عذاب دوچندان در اخرت است این هم عذاب دوچندان در دنیاست هم اخرت
hoorshid;324647 نوشت:
در مورد این ایه عذاب دنیوی و عذاب موقع مرگ است که وسیله ی تحدید است
اما در آخرت عذابشان دو چندان است مشترک است! و در جواب نقل قول دوم این ترجمه را آوردم!
hoorshid;324666 نوشت:
در ایه وعده ی عذاب بیشتر داده شده نه تکلیف بیشتر!!!یعنی وظایفشان در عمل به شریعت همان وظایف دیگران است اما اگر از ان وظایف دوری کردند عذابشان بیشتر است نه مثل نماز شب که وظیفه یی مضاعف بر دوش حضرت بود!!
هدفتان ار این سوالات انحراف بحث است اما جواب شما را میدهم تکلیف بیشتر است مگر این آیه را نشنیده ای که أَلنَّبِيُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهاتُهُمْ که ازدواج با همسران پیامبر بر تمام مسلمین حرام است و این یعنی تکلیف بیشتر از سایر مومنین برای همسران پیامبر و یا خداوند میفرماید يا نِساءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ اى همسران پيامبر! شما همچون يكى از زنان (عادى) نيستيد پس ازدواج نکردن بعد از پیامبر وظیفه مضاعف همسران بود اما در مورد سایر زنان که همسران پیامبر نیستند این حکم قرار داده نشده!
hoorshid;324666 نوشت:
از طرف دیگه!ایه میگوید ای اهل بیت میخواهم فقط شما از هر رجسی دور باشید!!جواب ندادید که اگر این ایه اراده تشریعی است ما باید بگوییم که این یه به معنی دستور خدا در شریعت است!یعنی خدا فقط به اهل بیت دستور داده که از هر رجس و گناهی دور باشید!به دیگران این دستور را نداده!!!!!!!
دستور ویژه مخصوص اهل بیت است و در مورد سایرین نیز صدق می کند اما به طور ویژه مخصوص اهل بیت است چنان چه خداوند می فرماید وَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَّ أَجْراً عَظِيماً ترجمه مکارم:(و اگر شما خداو پيامبرش و سراى آخرت را مى خواهيد، خداوند براى نيكوكاران شما پاداش عظيمى آماده ساخته است)
که اجر عظیم را مخصوص همسران معرفی می کند یعنی به خاطر دستورات ویژه ای که به اهل بیت می دهد اجر عظیم قرار داده و اراده تشریعی خدا بر اذهاب رجس آن هاست به طور خاص
hoorshid;324666 نوشت:
ببین جوابت واضح بود!انبیا با استدلالی که برات اوردم صدرصد معصومند!اکی؟حالا مختار هم هستند!اینم حله؟!
بحث عصمت انبیا آنچنان ربطی به این تاپیک ندارد و از موارد اختلاف بین شیعه و سنی است!
به نظرت این استدلال درسته! پرسیدم اراده تکوینی چگونه با اختیار سازگار است؟ جواب دادی انبیا چون معصوم هستند...همین جا این بحث پیش می آید که عصمت انبیا تکوینی است یا تشریعی که ربطی به این تاپیک ندارد و درباره آن بحث نمی کنم!...اگر بگویی که عصمت انبیا تکوینی است می پرسم عصمت تکوینی انبیا چطور با اختیارشان سازگار است؟! بنا بر این این استدلال شما باطل است!
کاربر مهمان خوش آمدید
لطفا سند دهيد؟؟
در ضمن ارتباطي با موضوع بحث نداشت.
[="Black"]بارها در پستهای قبل پاسخ این سوال داده شده اگر در پی پاسخ این سوال هستید که بدونید اراده موجود در ایه تطهیر از کدام نوع اراده است پاسخ خود را با یک مثال توضیح خواهم داد. همه ما میدانیم که اراده تکوینی خدا بر این تعلق گرفته که خورشید از جانب مشرق طلوع کند و از جانب مغرب غروب کند.در اینکه این اراده از نوع اراده تکوینی است شکی نیست. و اما در مورد اراده موجود در ایه تطهیر: بنده میگویم که این اراده از نوع اراده تکوینی نیست چرا که اراده تکوینی تخلف ناپذیر است و اگر خدا اینگونه اراده را برای بنده اش کند دیگر آن بنده نمیتواند کاری برخلاف اراده پروردگار انجام دهد و این یعنی "عدم اختیار"!!! حالا اگر پیغمبر به اراده تکوینی پروردگار گناه نکنه دو سوال پیش میاد: 1.یعنی پیغمبر ومعصومین علیهم السلام اختیاری ندارن تا گناه کنن؟! چنین چیزی بعید و محال است چرا که اگر معصومین علیهم السلام اختیار گناه نداشته باشند و گناه نکنن پس دیگر عصمت برای انها فضیلت محسوب نمیشود!!!!!!!!!!!!!!!!! 2.اگه انبیا به اراده تکوینی گناه نکنن پس خدای متعال نمی بایست در ایه 74 و 45 اسراء پیغمبر خودش رو تهدید به عذاب کنه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!چراکه تهدید جایی معنا پیدا میکنه که فرد از خودش اختیار داشته باشه.[/]
اراده تشريعي يعني اجراي احكام،دستورات و اوامر الهي مانند نماز، روزه، خمس، زكات و غيره كه شامل همگان مي شود و مختص كسي نيست اگر اين اراده تشريعي باشد ديگر نمي شود خاص و در شان اهل بيت باشد پس مربوط به همه مي شود اما خداوند طيب كردن را در اينجا تفكيك كره و فقط مخصوص اهل بيت دانسته است.
به عنوان مثال امام خميني فرموده اند: ولايت فقيه همان ولايت رسول است اما از باب تشريعي و نه تكويني چرا؟ چون تشريعي براي همگان است و هركسي به صورت اكتسابي مي تواند به آن برسد اما اين تكويني است كه خاصه
[="Black"]
مگر بنده گفتم که این اراده تشریعی است؟ اراده موجود در آیه نه از نوع تشریعی است نه تکوینی! بلکه با توجه به وجود "انّما"در ابتدای آیه این اراده که شامل اهل بیت علیهم السلام شده از نوع اراده خاص پروردگار میشود. متوجه شدید؟[/]
مگر ما چند نوع اراده داريم كه شما مي گوييد نه تكويني است و نه تشريعي؟
وقتي شما با قاطعيت مي گوييد تكويني نيست مي شود تشريعي
پس خودتان اعتقاد داريد كه كلمه انما باعث خاص شدن آيه شده چون در كلام خدا تاكيد و حصر هست
[="Black"]
اینکه اراده موجود در ایه اراده تشریعی نیست بر همگان روشن است.و اما اراده تکوینی:چرا شما میگویید اراده،اراده تکوینی است؟تعریف شما از اراده تکوینی چیست؟[/]
خوب بزرگوار من هم نگفتم تشريعي هست
اما جواب سوالات بنده را نداديد؟
هنوز با قطعيت نگفتم چون دارم تحقيق مي كنم و انشا الله جواب نهايي را خواهم گذاشت بالاخره يا تشريعي هست و يا تكويني
تعريفش هم بماند تا دوستان بگوين و ما سرش بحث كنيم
[="Black"]
اما بنده به قطعیت تمام میگم که اراده موجود در ایه نه اراده تکوینیه نه تشریعی!!! این اراده یک اراده ی خاص پروردگاره که شامل حال بعضی از بنده هاش میشه. منتظر نتایج تحقیقات شما هستم[/]
[="Black"]
سلام دلیلش آیه تطهیره دوست گرامی[/]
جناب استدلال ما همچنان منتظر شما هستيم تا يه تعريف از اراده تكويني و تشريعي بدهيد تا با هم مباحثه كنيم
جناب ما كلا 2 تا اراده داريم مگر اينكه جديدا چيزه تازه اي وحي و يا نازل شده باشه
اراده بر دو قسم است: تشريعي و تكويني.
الف) اراده تشريعي
منظور از ارادة تشريعي آن است كه خداوند در مقام قانون گذاري، فعلي را واجب يا حرام كند و از بندگان خود انجام يا ترك آن را بخواهد. در اين اراده، انجام يا ترك كار بر ارادة عبد وابسته است و به عبارت ديگر: ارادة عبد بين آن فعل يا ترك و ارادة خداوند فاصله ميشود . از اين رو تخلّف در اين ارادة خدا راه دارد، مثلاً خدا نماز را برهمه واجب و شرك را حرام كرده است، ليكن اراده، او بر اين تعلق گرفته كه بندگان او با ارادة خودشان نماز بخوانند و با ارادة خودشان از شرك اجتناب ورزند. لذا برخي امتثال مي كنند و برخي امتثال نميكنند. در نتيجه اراده خداوند درباره گروهي از مردم تحقق پيدا ميكند و دربارة گروهي ديگر تخلف ميپذيرد.
ب) اراده تكويني اين قسم از اراده در جايي تحقق پيدا ميكند كه خواست خدا مستقيماً بر تحقق و ايجاد چيزي تعلق بگيرد، مثل اين كه بخواهد چيزي را خلق كند، كسي را بميراند يا ... . در ان موارد، بين ارادة خدا و فعل خارجي واسطه اي وجود ندارد. از اين رو تخلفي در اين اراده راه نمييابيد: «إنّما أَمره إِذا أَراد شَيئاً أَن يَقول لَه كُن فَيكون» يس/82 «فاء» در «فيكون» مفيد ترتّب مقامياست، نه فاصله زماني بدين ترتيب «كن» از خداي سبحان به لحاظ تحقق عيني همان «يكون» است وگرنه «قول» به معنايي كه معهود ماست، يعني گفتار با زبان، در مورد خدا معنا ندارد، بلكه به فرمودة حضرت علی كلام او چيزي جز فعل او نيست: «يِقَول لِمنَ أَراد كونُه (كن فيكون) لا بِصوْت يُقرع، ولا بِنداء يُسمع، وإنّما كلامُه سبحانه فِعْل مِنه أَنشأه ومَثّله» ؛(نهج البلاغه، خطبه 186، بند 17)؛ [خداوند به هر چيزي كه اراده و جودش را كرد ميگويد: باش، پس آن چيز بلافاصله موجود ميشود، وليكن گفتن او به صورت صداي گوش نواز و نداي شنيدني نيست، بلكه سخن او همان كار او است.]
در اراده مخلوق، تخلّف راه دارد، يعني اراده هاي ماگاهي تحقق پيدا ميكند و گاهي تحقق پيدا نميكند، كه علت اصلي تخلّف، ضعف مقتضي و قوت مانع است، اما در ارادة تكويني خدا تخلفي رخ نميدهد؛ چون نقص علّي در مورد خدا معنا ندارد: «إِن الله عَلي كُل شَيءٍ قدير» بقره/20 يعني علّت فاعلي به نصاب تمام است و هرگونه مانعي مرتفع است؛ زيرا سراسر جهان امكان، سپاه و ستاد اجرايي او هستند، لذا فرض مانع، فرضي محال است.
اما اگر اراده در آیه تطهیر تکوینی باشد با اختیار سازگار نیست اگر خداوند اراده تکوینی بر مردن موجودی نماید آن موجود اختیاری ندارد و بلافاصله خواهد مرد.بنا بر این نمی تواند منظور آیه اراده تکوینی باشد چون با اختیار در تضاد است و موجودی که مختار نباشد انسان نیست!
اما بعضی از افراد به دلیل و جود کلمه انما در آیه تطهیر گمان می کنند که اراده خداوند در این آیه تکوینی است! اشتباه این افراد این است که فکر می کنند فقط اراده تکوینی خدا شامل افراد خاصی می شود در حالی که این غلط است. چون در آیه وَ مِنَ الَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً اراده تشریعی خدا بر وجوب نماز شب بر پیامبر را بیان می کند در حالی که برای ما مستحب است!
لطفا پست های قبل را بخوانید تا جواب تکراری ندهید!
[="Purple"] استدلال;324289 نوشت:
جناب استدلال بنده هم با نظر شما و آن اینکه اراده موجود در آیه اراده تکوینی نیست موافقم و در پستهای قبل به آن اشاره کردم.حالا سوال اینجاست که اراده موجود در آیه چه نوع اراده ای است؟[/]
شما گفتيد اين اراده نه تكوينيست و نه تشريعي
مگر ما به جز اين دو اراده ديگر هم داريم كه شما اين گونه سخن گفتيد؟
منظور شما اين است كه چرا خدا اينجا انما نياورده؟
آيا به نظر دوستان معجزات پيامبران تكويني است يا تشريعي؟ و چرا؟
و آيا عصمت انبياء تكويني است و يا تشريعي؟
از مديران خواشمندم اين را پاك نكند چون براي روشن شدن مطلب نياز است.
[="black"] استدلال;324289 نوشت:
دوست گرامی تشریعی نبودن از اینجا استدال میشه نه چیزی که شما میگی:
که اراده تشریعی خداوند بر پاکی افراد از رجس و عدم نزدیکی به گناه مختص یک عده ی خاص نیست بلکه در مورد همه ی انسانها خداوند این طور میخواد."انما" در ایه انحصر رو بیان میکنه در حالی که این ایه که مبنی بر دوری از گناه است بر همه صدق میکنه.در مورد نماز شب درست است ، فقط برای پیامبر واجب بود در این هم حرفی نیست واین هم اراده تشریعی خد بوده.ولی اصا ربطی به استدلال ما در مورد این ایه نداره.چون در مورد پیامبر خدا در مورد همه نمیخواست نماز شب بخوانند و در این هم مشکلی نیست ولی خداوند از همه میخواد که گناه نکنند و از رجس دور باشن نه اینکه فقط از یک عده ی خاص بخواد گناه نکنن!اگر یه را بر تشریع دلالت دهیم یعنی افراد منحصر در ایه فقط مامور به دوری از گناهند و دوری از رجس در مورد دیگران خواست ی اهی نیست( خواسته به معنی خواسته تشریعی!) یعنی این رو(=دوری از رجس) خدا برای دیگرانی که جزء ایه نیستند واجب نکرده!!!این درست است؟!؟!؟!دقت کنید!
پس چون در مورد تشریع نمیتونیم استثنا ایه رو توجیه کنیم و ن رو با باقی احکام شرع تطابق بدیم مجبوریم ان رو به حساب تکوین بذاریم!
اما اختیار:
این با اختیار منافاتی ندارد با همان توجیهی که عصمت انبیا با اختیار منافات ندارد!(میدانید که خداوند هرگز ما رو به پیروی از غیر معصوم مامور نمیکنه چون در ان صورت ما رو به انجام گناه احتمالیی مامور کرده که ممکنه از ان غیر معصوم سر بزنه و چون ما مامور به پیروی از انبیا الله هستیم و اصلا قرار است دستورات خدا رو از انها بگیریم و بر اساس اعمال انها بفهیمی گناه و صواب چیست پس یقینا انها دارای عصمتند!)حالا شما با چه توجیهی عصمت ایشان (انبیا)رو توضیح میدی و انها رو هم مختار میدانی؟!(میخوام اول پاسخ شما در این مورد رو بشنوم بعد در مورد عقیده شیعه در این مورد توضیح بدم که چرا ما انها را هم مختار میدانیم و هم معصوم!)[/]
خوب شما در كتب تفسيري ايراد كرديد البته ممكن است كتب داراي نقص باشد اما ما درجايگاه و مسندي نيستيم كه نواقص آن را تشخيص دهيم و بعد گفته خود را به علما ترجيح بدهيم.
منظور من توهين نيست اما بزرگوار سوال من از شما اين است آيا شما درجه اجتهاد داريد؟
چون شما منطق خودتان را عرضه مي دهيد مگر اينكه خودتان به لحاظ علمي به درجاتي منصوب شده باشيد.
خوب البته اجبار نيست اما اگر عالم را به عنوان شخصيت علمي،فقهي، كلامي و رجالي قبول داريد بايد كلامش را بپذيريد نه اينكه ايراد كنيد و جمله خودتان را صحيح بدانيد چون بنده چند باز از شما سوال كردم كه اراده در اين آيه مذكور يا تشريعي مي باشد و يا تكويني شما در پاسخ گفتيد هيچكدام فقط اراده خاص است خوب اين اراده خاص را از كجا آورده ايد با كدام سند كه كسي جز شما نمي داند؟
يعني منظور شما اين است كه عصمت انبياء تشريعي است؟
اراده تشریعی است!
بله اراده خداوند در آیه تطهیر تشریعی است!
دوستان ایراد گرفتند که چون آیه افراد خاصی را بیان می کند پس اراده باید تشریعی باشد و گمان کرده اند که اراده تشریعی خدا همیشه شامل تمام افراد است!
اما در آن آیه اراده تشریعی خدا بر وجوب نافله شب بر پیامبر است که این اراده تشریعی است و فقط مخصوص پیامبر است پس نمی توان گفت که چون این آیه اهل بیت را استثنا کرده پس اراده تکوینی است!
احسنت...اولا موضاعات بالا را یک بار دیگر بخوان و در ثانی این اشکال به این دلیل است که شما یک قسمتی از آیه را می بینید (يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَياةَ الدُّنْيا وَ زِينَتَها فَتَعالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَ أُسَرِّحْكُنَّ سَراحاً جَمِيلاً وَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَّ أَجْراً عَظِيماً يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ وَ كانَ ذالِكَ عَلَى اللهِ يَسِيراً يا نِساءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلاتَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتِينَ الزَّكاةَ وَ أَطِعْنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُرِيدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً وَ اذْكُرْنَ ما يُتْلى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آياتِ اللهِ وَ الْحِكْمَةِ إِنَّ اللهَ كانَ لَطِيفاً خَبِيراً )
وقتی که شما فقط قسمتی که با رنگ مشخص شده را می بینید همین مشکل پیش می آید! به آیه ای که با رنگ مشخص شده دقت کنید می گوید زنان پیامبر شما مانند سایر زنان نیستید! که یعنی خداوند از شما انتظارات بیشتری دارد! و در آیه که با رنگ مشخص شده می گوید اگر مرتکب خلاف شوید دو برابر شما عذاب خواهید شد! بعد هم می گوید این احکامی که برای شما بیان کردم (احکام و مجازات دو برابر که فقط مخصوص شماست) تنها (انما) خدا از بیان این ها (احکام و مجازات دو برابر) این را می خواهد که شما را پاک کند و رجس را از شما دور گرداند ( و قصد سخت گیری ندارد) پس چون اگر عمل نکنند عذابشان دو برابر است بنا بر این آن ها را جدا کرده در حالی که از ما هم همین انتظار را دارد که مرتکب گناه نشویم اما عذابمان دو برابر نیست!
البته جالب است! علامه طباطبایی(مفسر قرآن شیعه) در المیزان در تفسیر این آیه می گوید:احتمالا بعد از فوت پیامبر صحابه این آیه را کنار آیات مربوط به همسران پیامبر گذاشته اند! و اینطور نازل نشده! به نظر شما این اعتقاد به تحریف قرآن نیست؟!! آیا این درست است که وقتی نتوانستیم اعتقاداتمان را از قرآن ثابت کنیم قرآن را متهم به تحریف کنیم؟!
[="Navy"] استدلال;324489 نوشت: اگر منظورتان این است که زنان پیامبر شامل آیه تطهیر میشوند باید بگویم پاسختان اشتباه است زیرا در ایه تطهیر ضمایر موجود در ایه از ضمایر "کن" که ضمیر جمع مونث است به ضمیر "کم" که ضمیر جمع مذکر است تغییر کرده است پس زنان پیامبر شامل ایه تطهیر نمیشوند.ضمنا جناب استدلال اینکه شما میگید که اراده در ایه اراده تشریعی است کاملا اشتباه است چرا که در اراده تشریعی خدا چیزی را از بندگانش طلب میکند،میخواهد!اما اینجا از بنده هاش چیزی نخواسته![/]
پیامبر هم جز اهل بیت است! و عذابش اگر اشتباه کند دو برابر إِذاً لَّأَذَقْناكَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لاتَجِدُ لَكَ عَلَيْنا نَصِيراً !
یعنی بدون هیچ کاری به مقام عصمت می رسند! این هم جز عدالت خداست!
جواب سوال من را ندادید اراده تکوینی چگونه با اختیار سازگار است؟!
[="Navy"] استدلال;324496 نوشت:
[/]
با سلام
کسانیکه در قرآن وحدیث غوطه ورند بخوبی سخن علامه را تایید میکنند .
از جمله بزرگترین و مقدمترین علما و محدثین سنی جناب ابوعبد الله محمد بن اسماعیل بن ابراهیم بخاری متوفی 256صاحب صحیح است که معادل قران نزد عامه اعتبار دارد در صحیح خود احادیث متعددی در باب جابجایی وتحریف آیات بوسیله اصحاب در زمان صحابه و جمع قرآن آورده است .
بعد از وی نیز علمای بسیاری من جمله امام حافظ جلال الدین سیوطی متوفی 911 که انصافا دانشمند مبرزی است ودر حدیث ورجال و لغت وتفسیر و علوم قرآن ید طولایی دارد در کتاب اتقان فی علوم القرآن بصراحت از تحریف قرآن در هنگام جمع قرآن سخن گفته است :
عن ابن الغرس من حديث محمد بن سيرين عن عكرمة قال: لما كان بدء خلافة أبي بكر قعد علي بن أبي طالب في بيته فقيل لأبي بكر: قد كره بيعتك. فأرسل إليه فقال: أكرهت بيعتي؟ فقال: رأيت كتاب الله يزاد فيه فحدثت نفسي ألا ألبس ردائي إلا لصلاة حتى أجمعه. قال له أبو بكر: فإنك نعم ما رأيت. قال محمد: فقلت لعكرمة: ألفوه كما أنزل الأول فالأول؟ قال: لو اجتمعت الإنس والجن على أن يؤلفوه هذا التأليف ما استطاعوا. ا هـ وأخرج ابن أشته من وجه آخر عن ابن سيرين هذا الأثر وفيه أنه كتب في مصحفه الناسخ والمنسوخ وأن ابن سيرين قال: فطلبت ذلك الكتاب وكتبت فيه إلى المدينة فلم أقدر عليه.
البته که موافق آیه :
بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ {العنكبوت/49}
وعمق معنی و ظاهر وباطن آیات نزد علم داده شدگان که در راس آنها اعلم الصحابه وشریک قرآن امام علی (ع) بود موجود است :
وقد روى معمر عن وهب بن عبد الله عن أبي الطفيل قال: شهدت علياً يخطب وهويقول: سلوني فوالله لا تسألون عن شيء إلا أخبرتكم، وسلوني عن كتاب الله فوالله ما من آية إلا وأنا أعلم أبليل نزلت أم بنهار؟ أم في سهل أم في جبل؟ وأخرج أبونعيم في الحلية عن ابن مسعود قال: إن القرآن أنزل على سبعة أحرف، ما منها حرف إلا وله ظهر وبطن، وإن عليّ بن أبي طالب عنده من الظاهر والباطن. وأخرج أيضاً ن طريق أبي بكر بن عياش عن نصير بن سليمان الأحمسي عن أبيه عن عليّ قال: واله ما نزلت آية إلا وقد علمت فيم أنزلت؟ إن ربي وهب لي قلباً عقولاً ولساناً سئولاً. وأما ابن مسعود فروى عنه أكثر مما روى عن عليّ، وقد اخرج ابن جرر وغيره عنه أنه قال: والذي لا إله غيره ما نزلت آية من كتاب الله إلا وأنا أعلم فيمن نزلت وأين نزلت؟ ولوأعلم مكان أحد أعلم بكتاب الله مني تناله المطايا لأتيته.
البته که تحریف معنوی قرآن کمتر از تحریف لفظی نیست و چه بسیار آیاتی که بعلت جابجایی از معنی ومقصود اصلی فاصله گرفتند و هدف نزول آیه منحرف شد مثل آیات مربوط به ابلاغ امامت علی (ع) و آیه اکمال دین که بعدش نازل شده اما اکنون در بین آیات مربوط به گوشت گذاشته شده است !!!!!!!!! وهمین امر باعث گمراهی واختلاف مفسران شده است .
اینکه می گویید اراده خداوند در آیه تطهیر تکوینی نیست بسیار خوب و جای شکرش باقیست!
اراده خداوند اعم از تکوینی و تشریعی می توانند خاص یا عام باشند.و اراده در آیه تطهیر از جهتی عام و از جهتی خاص است!
که توضیح بیشتر را زمانی ادامه می دهم که سایرین هم بپذیرند که اراده در آیه تطهیر تشریعی است!
الحمد لله که برای اولین بار دیدم شیعیان تقیه را کنار گذاشته و عقاید خود مبنی بر تحریف قرآن را مخفی نکردند!
این حرف شما کفر است که قرآن تحریف لفظی شده و مخالف آیه إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ است! و سخن مخالف آیه صریح قرآن کفر است! البته احتمالا این آیه را هم تحریف شده می دانید!
البته علمای شما تقیه می کنند و این حرف شما که قرآن تحریف شده را نمی پذیرند!
اگر مفهوم اراده تکوینی را نمی دانید لطفا جواب ندهید!!!
با تشکر
[="SandyBrown"]جناب استدلال باز که شما حرف خودتان را میزنید!!!!ااگر قرار بود اراده اراده تشریعی باشد که دیگر نیازی نبود خدای متعال موضوع را حصر کند!!!!!ظاهرا شما به نکته ادبی ایه توجه نمی کنید!!![/]
[="black"] استدلال;324489 نوشت: ایا در مورد این ایه هم میتوانید بگویید خدا از همه نمیخواهد از گناه دوری کنند؟!؟!؟!!!!
دوست عزیز . من نمیدانم دیگر چه طور توضیح بدم تا شما متوجه بشین!
اصلا مسئله این نیست که چون بر عده ی خاص است باید تشریعی باشد!مسئله ی چیزی است که به عنوان اراده ی خدا مطرح شده!!
خداوند میفرماید که اراده کرده تا شما از رجس و گناه و پلیدی دور باشید!خدا این طور خواسته که شما از هر گناهی دور باشید!
ما فرض میکنیم اراده تشریعی باشد طبق حرف شما!در نتیجه ایه میگوید که خدا این طور دستور داده!یعنی در شریعت این طور قرار داده که بندگان از گنه دور باشند!اما نه همه ی بندگان فقط افراد خاصی که در ایه اند!این درست است؟!؟!یعنی فقط خدا از همین عده ای که در ایه اند خواسته از گناه دور باشند؟!از بقیه نخواسته؟!؟!
این معقول است؟!؟!این با باقی احکام دین سازگار است؟!؟!
البته که نه!!!پس مجبوریم ان رو اراده ی تکوینی بدانیم!!چون اراده ی تشریعی خدا مبنی بر دوری از گناه شامل همه ی بندگان است!!
دقت کنید در مورد نماز شب اراده ی خدا در مورد همه ی بندگان نبوده!همان طور که خود شما گفتی فقط بر پیامبر واجب بود!اما اینجا متن ایه فرق دارد!اینجا مسئله ی نماز شب نیست!میگوید دوری از گناه!انجا خدا از همه نمیخواهد که نماز شب بخوانند!اما
میتوانید بگویید خدا در شرع (اراده تشریعی) این طور قرار نداده که همه از گناه دور باشند؟!؟!؟!
[="blue"]لطفا با دقت بخوانید و پاسخ این ها رو بدید نه انکه پاسخ های قبلی رو تکرار کنید!!![/][/]
[="black"] استدلال;324489 نوشت:
ببینید برادر من!اون بخش ایه رو که شما میگید رو نمیشه کاملا مرتبط دانست!
اولا که ایات رو واضح از هم جدا کنید اون بخشی که شما میگی مربوط به چند ایه قبل است
دوم با این استدلال شما یعنی ایه مختص زنان پیامبر است.چون در جند ایه قبل که از دوچندان شدن عذاب حرف زده فقط اون رو در مورد زنان میداند و میگوید:يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْکُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ وَ کانَ ذلِکَ عَلَى اللَّهِ يَسيراً30
اما ضمیر ایه در این بخش یعنی: إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَکُمْ تَطْهيراً ضمیر مذکر است. پس به هیچ وجه نمیتوند مختص زنان پیامبر باشد!نهایتا میتوان گفت که هم شامل انهاست و هم دیگرانی که حتما باید جنس مذکر در انها باشد تا بتوان ان را با ضمیر ایه هماهنگ کرد.که لبته در اینجا هم چون دوچندان شدن عذاب در مورد این دیگران (هر کس غیر از همسران پیامبر) نیامده پس این استدلال شما در مورد اثبات تشریعی بودن اراده الهی درست نیست.چون تشریع اضافه رو فقط در مورد زنان میتونید به کار ببرید.پس چرا این اراده تشریعی به اهل بیتی مصداق شده که شامل غیر زنان پیامبر هم میشود یعنی دوچنان شدن عذاب مشمول انها نیست؟!؟!
[="darkgreen"][="blue"]یعنی تشریع خاص (البته در فرض استدال شما) فقط برای زنان است طبق ایه ی 30 اما اراده ی تشریعی خاص که باید به تبع همان باشد بر غیر زنان پیامبر هم اطلاق شده؟!؟!؟
این یعنی استدلالتان درست نیست جناب استدلال!!![/]![/]
علاوه بر ان در ایه وعده ی عذاب بیشتر داده شده8 نه تکلیف بیشتر!!!یعنی وظایفشان در عمل به شریعت همان وظایف دیگران است اما اگر از ان وظایف دوری کردند عذابشان بیشتر است نه مثل نماز شب که وظیفه یی مضاعف بر دوش حضرت بود!!دقت کنید![/]
جناب hoorshid و باغ بهشت
یکی از شما می گوید
و دیگری می گوید که
خیر از تمامی انسان ها خواسته!
اما این آیه از اهل بیت خواسته و در آیات دیگر از مومنین خواسته! مثلا در این آیه از پیامبر خواسته استغفار کند وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ و در این آیه از مومنین خواسته تا استغقار کنند وَ اسْتَغْفِرِ اللهَ إِنَّ اللهَ كانَ غَفُوراً رَحيماً
که هر دو اراده تشریعی است! یک بار از پیامبر و بار دیگر در آیه دیگر از مومنین
در آیه تطهیر اراده پاک شدن اهل بیت و در آیات دیگر اراده پاک شدن سایرین!
این ها رو قبلا بحث کردیم رجوع کن ببین!
شامل زنان و خود پیامبر است دو برابر شدن عذاب درباره پیامبر که جز اهل بیت است آمده! إِذاً لَّأَذَقْناكَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لاتَجِدُ لَكَ عَلَيْنا نَصِيراً
خواهشا یک بار دیگر مطالب را بخوانید!
سوال این است که چگونه اراده تشریعی با اختیار سازگار است؟؟؟؟!!!!
سازگاری را توضیح دهید!!!!! نه چیز دیگر
[="Blue"] استدلال;324634 نوشت:
منظور شما این است که این ایه هم درمورد زنان پیغمبر و هم اهل بیت ایشان است؟!!! اگه میتونید برام ثابت کنید که این ایه را چطور به زنان پیامبر ربط داده اید؟[/]
دوست عزیز جوابتان را دادم در ان پست
دو باره عرض می کنم:
[="arial black"][="darkgreen"]جواب :
خوب تكويني است .
عصمت اجبار نيست
بلکه علم همراه با قدرت هستپ
معصوم عالم به باطن تمام عالم هست
و باطن گناه را اتيش ميبينه
و باطن ثواب را نور ميبينه
از اتيش دوري ميکنه
و رو به سوي نور مياورد[/][/]
اختيارا
دوست عزیز جوابتان را دادم در ان پست
دو باره عرض می کنم:
[="arial black"][="darkgreen"]جواب :
خوب تكويني است .
عصمت اجبار نيست
بلکه علم همراه با قدرت هستپ
معصوم عالم به باطن تمام عالم هست
و باطن گناه را اتيش ميبينه
و باطن ثواب را نور ميبينه
از اتيش دوري ميکنه
و رو به سوي نور مياورد[/][/]
اختيارا
من هم جوابتان را همان جا دادم!
این چیزی که شما می گویید تشریعی است نه تکوینی!!
یک بار دیگر به جواب مراجعه کن!!
و یا مثل اینکه بگویید وقتی خداوند اراده تکوینی بر موجود شدن چیزی می کند آن موجود با اختیار خود به وجود می آید! اصلا آن نمی تواند اختیار داشته باشد! که شما بگویید به اختیار خود به وجود می آید!
مگر زنان پیامبر و اهل بیتش دو چیز جداگانه هستند؟!
[="black"]به جای سفسطه و اینکه ان این را میگوید دیگری این را پاسخ مباحث مطرح شده رو بدید!
استدلال;324634 نوشت:
اولا
این ایه رسما با ایه ای که در مورد زنان پیامبر اوردی فرق دارد!ایه در مورد زنان پیامبر به عذاب اخروی دوچندان شاره داره در مورد این ایه عذاب دنیوی و عذاب موقع مرگ است که وسیله ی تحدید است!این اول!
دوم!جواب ینو ندادید که:
[="dimgray"][="black"]سوم[/][/]
[="blue"][="black"]از طرف دیگه!ایه میگوید ای اهل بیت از میخواهم فقط شما از هر رجسی دور باشید!!جواب ندادید که اگر این ایه اراده تشریعی است م باید بگوییم که این یه به معنی دستور خدا در شریعت است!یعنی خدا فقط به اهل بیت دستور داده که از هر رجس و گناهی دور باشید!به دیگران این دستور را نداده![/][/][/]
مثل اینکه هنوز مفهوم اراده تکوینی را درست متوجه نشده ای که در تطبیق دچار مشکلی!
اما اراده تکوینی اجبار است! و اراده تشریعی اختیار!
این علم فقط منحصر به معصوم نیست!
این هم فقط مربوط به معصوم نیست كَلّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقينِ لَتَرَوُنَّ الْجَحيمَ
این یعنی تشریعا
اگر بگوییم اراده تکوینی خدا این است که
عصمت اجبار نيست
بلکه علم همراه با قدرت هستپ
معصوم عالم به باطن تمام عالم هست
و باطن گناه را اتيش ميبينه
و باطن ثواب را نور ميبينه
از اتيش دوري ميکنه
و رو به سوي نور مياورد
اختيارا
چه مشکلی پیش می آید
لطفا اراده تکوینی را معنا کنید!!!
[="black"] استدلال;324637 نوشت: این رو هم پاسخ دادم شما جواب نددی!
نقل قول: [/]
تکرار میکنم و منتظرم:
منتظر پاسخ این پست هم هستم البته:
http://www.askdin.com/post324647-139.html
[="Blue"] ; نوشت:
در اراده تکوینی بین اراده خدا و آن چیزی که اراده خدا به آن تعلق گرفته فاصله زمانی وجود ندارد زیرا زمان مخلوق خداست و اما در اراده تشریعی ...اراده ای است که در مقام قانونگذاریست و در این اراده مخلوق نقش دارد.ایه 6 مائده را در نظر داشته باشید.در اراده تشریعی خدا از بنده هاش چیزایی رو میخواد و آن بنده در انجام انها مختار است؛مثلا از بنده هاش میخواد که نماز بخونن و بعضیها نماز میخونن و بعضیها نمیخونن و اراده تشریعی تخلف پذیر است.پس اگه اراده موجود در ایه تشریعی باشه امکان اینکه اراده خدا تخلف پذیر باشه بوجود میاد.ضمنا جناب استدلال پاسخ بنده را در مورد اینکه اگه اراده تشریعی باشه چرا خدا حصر کرد را ندادید[/]
ترجمه مکارم شیرازی:اگر چنين مى كردى،ما دو برابر مجازات (مشركان) در زندگى دنيا، و دو برابر (مجازات آنها) را بعد از مرگ، به تو مى چشانديم; سپس در برابر ما، ياورى براى خود نمى يافتى
بعد هم به شما گفتم که
پس آیا می تواند اراده در آیه تطهیر تکوینی باشد و با اختیار سازگاری داشته باشد؟
جواب دادم که اراده تشریعی می تواند محصور باشد مثل نماز شب پیامبر!!!!!!!!!
[="black"] استدلال;324656 نوشت:
ببین!من کار ندارم کی چی گفته!که مدام همینو تحویل من میدی!!اگر جوابی داری بده ایه میگه:إِذاً لَّأَذَقْناكَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لاتَجِدُ لَكَ عَلَيْنا نَصِيراً.
[="red"]1)[/]
بعد هم ترجمه ایت الله مکارم هم منافاتی نداره ترجمه رو کامل بیار:در آن صورت ما تو را دو برابر عذاب دنیا و دو برابر عذاب آخرت می چشاندیم ( دو برابر عذاب دیگران بر همان جرم در دنیا و در آخرت ) ، سپس برای خود یاوری در مقابل ما نمی یافتی.
بازم این با ایه ی عذاب دوچندان زنان فرق داره.چون اون فقط عذاب دوچندان در اخرت است این هم عذاب دوچندان در دنیاست هم اخرت
بعد هم مگه من فقط اینو بهت گفتم؟بقیه بخشها جواب نداشت؟!من بازم تکرارشون میکنم تا بالاخره جوابمو بدی!
[="red"]2) [/]
در ایه وعده ی عذاب بیشتر داده شده نه تکلیف بیشتر!!!یعنی وظایفشان در عمل به شریعت همان وظایف دیگران است اما اگر از ان وظایف دوری کردند عذابشان بیشتر است نه مثل نماز شب که وظیفه یی مضاعف بر دوش حضرت بود!!
[="red"]3)[/]
از طرف دیگه!ایه میگوید ای اهل بیت میخواهم فقط شما از هر رجسی دور باشید!!جواب ندادید که اگر این ایه اراده تشریعی است ما باید بگوییم که این یه به معنی دستور خدا در شریعت است!یعنی خدا فقط به اهل بیت دستور داده که از هر رجس و گناهی دور باشید!به دیگران این دستور را نداده!!!!!!!
در مورد اختیار!گفتم :
ببین جوابت واضح بود!انبیا با استدلالی که برات اوردم صدرصد معصومند!اکی؟حالا مختار هم هستند!اینم حله؟!حالا بهت میگم هر جوری اینو واسه خودت حل میکنی اینم همون جوری حل میشه!(داری میپرسی 2+2 چنده دارم میگم جوابش میشه3+1!!!!گرفتی؟[/]
[="Blue"] استدلال;324662 نوشت:
ظاهرا بحث با شما به جایی نمیرسد!شما نمیخواهید حرف حق را قبول کنید و همچنان مصرانه سر حرف خود هستید!!!برای اشکالاتی هم که از تشریعی بودن اراده میگیرم پاسخی ندارید و نیز برای اینکه چرا زنان پیامبر را جزء ایه قرار دادید.بنده طبق امضایی که قرار دادم اگر حرف حق را شما هم بگویید قبول میکنم اما ظاهرا شما حاضر نیستید حقیقت را بپذیرید هر چند به ضررتان باشد[/]
جالب است یک بار می گویید
و یک بار دیگر می گویی
و هم چنین می گویی
از دست شما!!!:_loool::geristan::ajab!:
بالاخره اراده تکوینی است یا تشریعی یا نه تشریعی و نه تکوینی(:khandeh!:)؟!!
شما که تذلذل عقیده دارید چرا وارد بحث می شوید؟!! چرا دیگران را متهم به حق ناپذیری می کنید!!!
جواب سوالتان را بار ها دادم و دوباره تکرار می کنید!! لطفا دیگر جواب ندهید تا کارشناسان سایت جواب بدهند!
ممکن در پست بعدی بگویید هم تکوینی و هم تشریعی است!!!!!!!
من طبق تعریف شما جواب دادم
إِنَّ الَّذينَ يَكْفُرُونَ بِاللهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُريدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُريدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذالِكَ سَبيلاً (كسانى كه به خدا و پيامبران او كفر میورزند، و مى خواهند ميان خدا و پيامبرانش جدايى بيفكنند، و مى گويند: «به بعضى ايمان مى آوريم، و بعضى را انكار مى كنيم» و مى خواهند در ميان اين [/])[="]دو)، راهى(براى خود) انتخاب كنند)[/]اگر یکی از اهل سنت این حرف رو بزنه شما کافر به حسابش می آورید
ترجمه کامل رو گذاشتم به سایتش مراجعه کن!!
اما در آخرت عذابشان دو چندان است مشترک است! و در جواب نقل قول دوم این ترجمه را آوردم!
هدفتان ار این سوالات انحراف بحث است اما جواب شما را میدهم تکلیف بیشتر است مگر این آیه را نشنیده ای که أَلنَّبِيُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهاتُهُمْ که ازدواج با همسران پیامبر بر تمام مسلمین حرام است و این یعنی تکلیف بیشتر از سایر مومنین برای همسران پیامبر و یا خداوند میفرماید يا نِساءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ اى همسران پيامبر! شما همچون يكى از زنان (عادى) نيستيد پس ازدواج نکردن بعد از پیامبر وظیفه مضاعف همسران بود اما در مورد سایر زنان که همسران پیامبر نیستند این حکم قرار داده نشده!
دستور ویژه مخصوص اهل بیت است و در مورد سایرین نیز صدق می کند اما به طور ویژه مخصوص اهل بیت است چنان چه خداوند می فرماید وَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ الدّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِناتِ مِنْكُنَّ أَجْراً عَظِيماً ترجمه مکارم:(و اگر شما خداو پيامبرش و سراى آخرت را مى خواهيد، خداوند براى نيكوكاران شما پاداش عظيمى آماده ساخته است)
که اجر عظیم را مخصوص همسران معرفی می کند یعنی به خاطر دستورات ویژه ای که به اهل بیت می دهد اجر عظیم قرار داده و اراده تشریعی خدا بر اذهاب رجس آن هاست به طور خاص
بحث عصمت انبیا آنچنان ربطی به این تاپیک ندارد و از موارد اختلاف بین شیعه و سنی است!
به نظرت این استدلال درسته! پرسیدم اراده تکوینی چگونه با اختیار سازگار است؟ جواب دادی انبیا چون معصوم هستند...همین جا این بحث پیش می آید که عصمت انبیا تکوینی است یا تشریعی که ربطی به این تاپیک ندارد و درباره آن بحث نمی کنم!...اگر بگویی که عصمت انبیا تکوینی است می پرسم عصمت تکوینی انبیا چطور با اختیارشان سازگار است؟! بنا بر این این استدلال شما باطل است!
اگر می خواهید جواب بدهید به پست زیر جواب دهید!