جمع بندی چرا احساس تکلیف نمی کنیم؟

نمی خواهم وارد این مقوله ها بشوم اما بنده هم موافق با رفراندوم در موضوع fatf نیستم، و نگرش سلیقه ای شورای نگهبان به کاندیداها را هم قبول ندارم
رفراندوم بار سنگینی برای یک جامعه دارد، اولا برای موضوعات حیاتیاست، اگر باب آن باز شود هر بار سر هر موضوعی که مجلس و شورای نگهبان اختلاف نظر دارند مردم را تحریک میکنند تا این موضوع به رفراندوم گذاشته شود!! و متاسفانه مردم هم تخصص در مسائل دقیق را ندارند و از آنجا که جریان فضای مجازی ما تا حد زیادی در اختیار دشمن است ممکن است آسیب زا باشد!! در حالی که اعضای تشخیص مصلحت نخبگان سیاسی جامعه از سلایق و علایق مختلف هستند که توسط رهبری تأیید شده اند.

ثانیا رفراندوم در هر حوزه ای که باشد یک اطلاعات عمیق و دقیق در اختیار دشمن خواهد گذاشت که هرگز مشابه آن را به هیچ طریقی نمی توانند به دست بیاورند!! مثلا در همین موضوع fatf عموم موافقین برای کاهش تحریم ها به آن دل بسه اند به گمان اینکه بهانه را از دشمن می گیرد! خب کار ندارم که این ادعا درست هست یا نادرست، اما رأی مردم به راحتی به دشمن نشان میدهد که تحریم ها چه نقشی در تغییر رویکرد آحاد مردم گذاشته است، اطلاعاتی که هرگز نمیتوانستند با پیشرفته ترین شبکه های اطلاعاتی به دست بیاورند!! و به راحتی می توانند برای ادامه روند تحریم ها برنامه ریزی کنند!!

[/]

[=113]

نظر مراجع به خاطر بی اطلاعی آنها از این مسائل نیست که بنده بروم و آنها را آگاه کنم؛ اصرار مراجع بر عدم ورود زنان به ورزشگاه ها و همچنین آزادی حجاب نشأت گرفته از استنباط ایشان از احکام دین است، من بروم آنجا چه بگویم؟ بگویم شما متوجه شرایط نیستید، حکم خدا را که حقانیت آن را استنباط کرده اید زیر پا بگذارید که مردم نفس بکشند؟!!

باور کنیم مسئولان کشورهای دیگر از مسئولان ما مسلمان تر نیستند...

آنها قوانین و سیستم بهتر و عادلانه تری دارند....

برای کفار احساس تکلیف دینی و اعتقادات اسلامی بی معناست...
بپذیریم که آنها با مسئولین اسلامی کشور بهتری برای خود نساختند....
بلکه آنها با سیستم و قوانین درست، کشور بهتری ساختند...

حزب و جناح

ببینید عملکرد ابراهیم(ع) صرف یک تاکتیک بود؛ وگرنه ابراهیم(ع) در دلش ذره ای نسبت به حقانیت اعتقاد توحیدی اش، و همچنین به بطلان اعتقاد بت پرستان تردید نداشت،

اگر منظورتان این است که بخشی از امور اشتباه را واقعا معتقد شده و بپذیریم

آنچه که ایشان خود را مقصر می داند این است که چرا دولت را از یک اشتباه بزرگتر بازنداشت!

اینکه صرفا بخواهد عقده گشایی کرده و گذشته را نبش قبر کند!

به لحاظ منطقی هیچ تلازمی وجود ندارد که اگر یک شرکت دچار مشکلات شد همه کارمندان آن مقصر باشند! خب به چه دلیل؟ اگر 50 درصد افراد با جدیت کار کنند و 50 درصد درجا بزنند خب طبیعتا آن شرکت با مشکلات روبرو میشود اما نمیشود گفت همه مقصر هستند.

ما فقط دنبال این هستیم که تر و خشک با هم نسوزند!

قوانین عجیب و غریب کره‌ی شمالی رو در نظر بگیرید.
چپ بری، اعدام! ..... راست بری، اعدام!
کلاً دست به اعدام‌شون بد نیست.

[=arial]
سلام و عرض ادب
این شدت در مجازات چه دست آوردی برای کره شمالی داشته؟

[=arial]
از کره شمالی بگذریم کشور خودمان شدت مجازات برای مواد مخدر تشدید داشته ولی مصرف مواد مخدر وحشتناک شده بررسی در رده سنی و جنسیت جامعه معتاد هم بسیار نگران کننده شده
تجاوز به عنف و یا حکم قصاص قاتل چه تاثیری در کاهش جرم داشته؟
قوانین اسلامی و اجرای شریعت و بودجه های نیم میلیارد دلاری موسسات و مبلغین مذهبی چه شکوفایی اخلاقی به ارمغان آورده عده جمعیت کشور فقط کمی بیش از دوبرابر شده ولی زندانیان ما نسبت به چهل سال قبل 17 برابر شده
آخرین آمار از تعداد پرونده های قضایی رجوع 16 میلیون در یکسال هست
هر چند شدت مجازات ها بیشتر شده تبلیغات دینی و شعائر دینی بیشتر شده شدت افول اخلاق بیشتر شده
به نظر من خانه از پای بست ویران هست

مجازات وقتی تأثیر می‌ذاره که بدون تبعیض اجرا شود.

[=arial]
بله
اجرای قانون بدون تبعیض و قضاوت مستقل مهم ترین راهکار هست
ولی چنین خواستی از یک حکومت مذهبی که عدم استقلال خود را با قید مذهبی مخدوش کرده و افراد در آن یا مذهبی هستند یا غیر مذهبی منجر به این شده که افراد یا خودی باشند یا غیر خودی
چنین ساختاری هست که من گفتم خانه از پای بست ویران هست
تنها یک حکومت پایبند به قانون، دموکراتیک و سکولار میتواند با مفاسد مبارزه کند و شدت جرائم را کاهش بدهد
یعنی همان که گفتید اجرای قانون بدون تبعیض نه شدت خشونت در مجازات

با احترام به نظر شما، من معتقدم با یک حکومت مذهبی هم می‌شود با مفاسد مبارزه کرد و شدت جرائم رو کاهش داد.
خیلی بهتر از سایر حکومت‌ها.

مشکل از تعداد زیاد مذهبیون فاسدی‌ست که در زمره‌ی مسئولین هستند.
مذهبی‌نما اصطلاح بهتری‌ست.
وقتی من هم ببینم مسئول‌شدن و رسیدن به دریایی از ثروت در گرو چهره‌ای مذهبی هست، روزی صد بار جانماز آب می‌کشم.
گناه من که به گردن مذهب نیست.

@};-

چند وقت پیش یک سمیناری بود که یک عالمی به صرافت افتاده بود که با تیمشان کارهایی بکنند، ایشان در مقدمه‌ی بحثشان می‌گفتند که حضرت آقا گفته‌اند که ما می‌گوییم عدالت اجتماعی یا اقتصادی را رعایت کنید و همه هم استقبال می‌کنند و شور و حرارت هم دارند ولی باز چیزی درست نمی‌شود، نه اینکه نخواهند، می‌خواهند کاری بکنند ولی نمی‌شود، معلوم می‌شود که یک گره علمی این وسط هست، این گره را باید باز کرد ...

فعلاً هر کسی دارد این طناب را به یک سمت می‌کشاند و می‌گوید به من اعتماد کنید که راه درست این راه است

کسانی را که مقابل کرسی‌های آزاداندیشی مقاومت یا در راه‌اندازی آن کوتاهی کردند

از جایمان تکان نمی‌خوریم ...

شما خودتون از بین این هر کسی ها، کدوم رو انتخاب میکنید؟ بر چه اساسی انتخاب میکنید؟

میشه دقیقا مشخص کنید منظورتون از "کسانی"، کیا هستند؟
مخصوصا اونایی که کوتاهی کردند، کیا کوتاهی کردند؟

منظورتون از تکان نخوردن از جایمان چیه؟ پس این پیشرفت دشمن شکن رو چطور تفسیر میکنید؟

مطالبه‌گری زمانی می‌تواند درست شکل بگیرد که مشکل به درستی تشخیص داده شده باشد ...

عمدتاً دانشگاه‌ها، و دولت‌ها ...

بحث ما روی مشکلات کشور است نه پیشرفت‌های کشور

این پیشرفت‌ها در تراز انقلاب و آرمان‌های انقلاب و ادعاهایمان نبوده

خود مسؤولین هم ظاهراً نمی‌دانند که بجز حرف زدن دیگر چه کارهایی می‌شود انجام داد

اول اینکه محال است قانونی را طرح ریزی کرد که نتوان آن را دور زد، محال است به گونه ای ساختار ریخته شود که نشود اختلاس کرد، حتی منذر بن جارود در حکومت علی(علیه السلام) هم اختلاس کرد!

اخوی بنده 5 سال وین بود، میگفت ایرانی ها چطور قوانین آنجا را دور می زده اند، اما مردم خودشان اصلاً به این فکر نمی‌افتادند که میشود قوانین را دور زد!

آیا اگر کارخانه ایران خودرو و سایپا را به مسئولین تویوتا بسپاریم ساختارها را زیر و روز نخواهند کرد؟ و اگر کارخانه تویوتا را به مدیران ایران خودرو سایپا بسپاریم چه خواهد شد؟ آیا ساختارهای شرکت تویوتا موجب اصلاح این مسئولین خواهد شد یا بالعکس، ساختارهای آنها هم به هم می ریزد و هرچه فک و فامیل دارند مسئولیت های مهم تویوتا را بر عهده خواهند گرفت؟

بنده جدّا معتقدم تا مسئولین درست نشوند آن ساختارهای مطلوب پدید نمی آید، چون قرار نیست من و شما مستقیما آنها را بسازیم؛ یعنی نهایتا می توان گفت بین خوب و بد بودن مسئولین و خوب و بد بودن ساختار رابطه متقابل و دیالکتیک وجود دارد، اما گام اولی که در این راستا باید برداشته شود اصلاح مسئولین است، چرا که تغییر ساختارها از سوی مسئولین اتفاق می افتد

3. سیستم مهریه مزخرف ترین سیستم دنیاست

5. سیستم بانکداری اسلامی مرخرف ترین سیستم دنیاست

7. صبح تا شب تلویزیون همه کانال هاش امتحان دینی میگیره مزخرف ترین سیستم دنیاست

6. سیستم شورای نگهبانی که نمیتونه بین این همه ایرانی مدیر و مدبر این کاندیده ها رو برای ریاست جمهوری در میاره مزخرف ترین سیستم دنیاست

4. سیستم امر به معروف اشتباه ترین دستور دنیاست

دلیل بوجود اومدن چنین شرایطی هم به نظر من

فقط و فقط به حضور مسئولین بی غیرت و بی سروپا در مرکز قدرت هست

که با انتخاب مستقیم و غیر مستقیم خود مردم به قدرت رسیدند

مسئولینی که از آمریکا و اسرائیل می ترسند

... این گره را باید پیدا کرد ... تا بعد بشود بازش کرد ...

منذر بن جارود در حکومت علی(علیه السلام) هم اختلاس کرد!

آیا ساختارهای شرکت تویوتا موجب اصلاح این مسئولین خواهد شد یا بالعکس، ساختارهای آنها هم به هم می ریزد و هرچه فک و فامیل دارند مسئولیت های مهم تویوتا را بر عهده خواهند گرفت؟

..........

سلام

سلام
اگر اجازه بدهید روز موضوع تاپیک متمرکز بشویم. البته مهریه هم می‌تواند به عنوان یک قانون داخل موضوع به حساب بیاید
اما به نظرم به کلیات و قوانین تاثیرگذار و اصلی بپردازیم بهتر است

نه اینکه اون رو بخوایم با خدا و پیغمبر مهارش کنیم

موافقم. من بین مجری قانون و قانون گذار تفاوت قائل میشم و اصلا از مجریان قانون انتظار عملکرد شرافتمندانه هم ندارم. اصلا اینکه مجری قانون چطور آدمیه برام موضوعیت نداره.

اما سوال من این بود که منی که از مریخ اومدم و اصلا با چند و چون شرایط کشوری که بهش میگن ایران آشنایی ندارم، از بین این کسانی که طناب را به سمت خودشان میکشند و ادعا میکنن نظر و ایده ی خودشون درسته، کدوم رو برای حمایت و همراهی انتخاب کنم؟

اینا که حزبی رفتار میکنن. دیگه امروز تهی بودن افکار حزبی در ایران آشکار شده.

اون کسانی که در برقراری کرسی های آزاد اندیشی کوتاهی کردند، دانشگاه ها و دولت ها نیستند، چون اینها از همون اول هم قرار نبود همچین کارهایی انجام بدن.

برای من سواله که شما چطور (رفع) مشکل و پیشرفت رو از هم جدا میکنید؟ پیشرفت یعنی همون رفع مشکلات دیگه. معنی دیگه ای داره؟

شما میتونید این تراز رو بیان کنید؟ یعنی اون نقطه ایده آلی که اگه بهش دست پیدا میکردیم، اونوقت میگفتیم در تراز انقلاب پیشرفت داشتیم، کجاست؟

این هم برای من سواله که این مسئولین چرا اینقدر با ما فرق دارن؟ مگه این مسئولین هم از خود ما نیستند؟

س چرا مایی که اینجا داریم گفتگو میکنیم میدانیم که بجز حرف زدن باید کارهای دیگه ای هم انجام بشه، اما مسئولین نمیدونن؟ یا مثلا اگه من و شما مسئول بودیم، آیا بجز حرف زدن اقدام دیگه ای هم میکردیم؟

با این اوضاع میخواهید چه کسی احساس تکلیف کند وقتی به مردم احترام نگذارید و مثل یک رمه به آنها نگاه کنید که محتاج چوپان هستند همین میشود مگر گوسفند احساس تکلیف میکند؟
و طنز و کمدی چوپان و رمه این هست که : چوپان هر چقدر به خود سختی دهد و از خود گذشتگی کند و گرگ ها را بتاراند یا از رمه دور کند و در نهایت صداقت رمه را تر و خشک کند و راهنمایی کند وظیفه ذاتیش فرستادن رمه به کشتارگاه هست!

این وقتی می‌تواند درست باشد که مجری قانون تحت نظارت همان قانون‌گذار یا کس دیگری باشد، و آن قانون‌گذار آدم درست‌وحسابی باشد

قانون‌گذارها انگار حواسشان نیست

نمی‌دانم چرا این سؤال را می‌پرسید ... می‌خواهید یک بحث فلسفی کنید که از اولی‌الأولیات شروع می‌کنید؟

اول باید مشکل را شناخت، بعد دید چه کسی دارد برای آن مشکل راه حل نشان می‌دهد ...

کسانی که خودشان را تافته‌ی جدابافته تصور می‌کنند مردم باید به حضور ایشان در مناصبشان مفتخر باشند و خدا را روزی هزار مرتبه شکر کنند، این آدم‌ها هم شاید بخواهند با صداقت تمام به مردم رسیدگی کنند، ولی برداشت ایشان از مشکلات چیست؟

گاهی هم اختلاف نظرها به اختلاف جهان‌بینی‌ها برمی‌گردد

حرفشان درست است، ولی در جهان‌بینی خودشان

کار حزبی در ایران بی‌معناست

نقشی که رسانه در مهندسی افکار مردم بازی می‌کند، چه در ایران و چه در ماهواره‌های دشمن که ایرانی‌ها گاهی آن‌ها را دایه‌ی مهربان‌تر از مادر تصور می‌کنند ... به مردم حق رأی می‌دهیم و آن‌ها افکار عمومی را مهندسی می‌کنند که متمایل به رأی مورد نظر ایشان بشود و اسمش هم همچنان این است که رأی مردم است ...

مطمئن نیستم متوجه منظورتان شده باشم ...

در زمینه‌ی موشکی و هسته‌ای و هوافضا و نانو و پزشکی و سلول‌های بنیادین و امثال آن پیشرفت‌های خوبی داشته‌ایم

اما در زمینه‌ی عدالت اجتماعی و اقتصادی و امثال آن نه

این دیگر خودش دوباره زیر یوغ طاغوت رفتن است، از چاله درآمدن و در چاه افتادن است، از گیر کافران بیرون آمدن و در دام منافقان افتادن است

به شخصه کم دیده‌ام کسانی را که بر اساس تقوا و خودسازی خیلی از این مشکلات را مهار کرده باشند یا توانسته باشند وظایفشان را بشناسند و چهارچوبش را رعایت کنند و حق آن را ادا کنند

این خودش یک آسیب‌شناسی می‌خواهد

گاف‌ها می‌تواند خیلی بزرگ باشد

ما بیشتر از روحیه‌ی تفکر روحیه‌ی کارگری داریم

اگر رهبری کامل همه چیز را برایشان ترسیم کنند

بنده هم قبلا در پست 16 بیان داشتم که وقتی می گویم مشکل از مسئولین است یعنی آنها از ظرفیت موجود برای ساختار سازی و اصلاح امور بهره گیری نمی کنند

منظورم استارت کار است، که الان باید چه کرد

یک نمونه‌اش کار "استاد رائفی‌پور" است که بحث شفافیت آراء مجلس را از مدت‌ها پیش مطرح کرده‌اند و حمایت مردمی را هم جلب کرده‌اند
ولی چه فایده که تقریباً بجز ایشان هیچکس دیگری وارد میدان نشد! نه تنها کسی وارد میدان نشد بلکه سعی در تخریب ایشان هم دارند!

کلام را باید با قید و بندش دید

انصافا گاهی سیره شهدا را که می خوانیم مات و مبهوت می مانیم، همین چند روز پیش می خواندم که همسر شهید برونسی تعریف می کرد که بچه شان از بلندی افتاد، همسر ایشان میگوید تا چادربه سرم کردم و وارد کوچه شدم دیدم شهید برونسی بچه را بلند کرد و تا سر کوچه دوید و تاکسی گرفت...؛ در حالی که ماشین سپاه جلوی درب خانه پارک بود!

با اسم و رسم که کسی مسلمان نشده ... بلکه به عمل است!

مسائلی مثل وجدان کاری ... علی رغم تأکید اسلام بر آن، مورد تأیید و تأکید عقل نیز هست

کشوهای شرقی و غربی هر کجا رشد داشته اند به حجت های الهی(عقل) تمسک ورزیده اند

هر کجا توقف یا پس رفت داشته ایم به حجت های الهی (چه دین و چه عقل) عمل نکرده ایم

با نام مسلمانی که کسی واقعا مسلمان نمیشود!

ببینید خدا که با کسی رابطه قرابت و خویشاوندی ندارد، اسلام هم یک سری برنامه است، با اسم و رسم که کسی مسلمان نشده و از تاثیرات آن بهره مند نمی گردد، بلکه به عمل است! مسائلی مثل وجدان کاری، جدیت در کار، پرهیز از رانت و اختلاس و رشوه و پارتی بازی علی رغم تأکید اسلام بر آن، مورد تأیید و تأکید عقل نیز هست که آن هم موهبت و حجتی از جانب خداوند است.

بنابراین کشوهای شرقی و غربی هر کجا رشد داشته اند به حجت های الهی(عقل) تمسک ورزیده اند، و ما هر کجا توقف یا پس رفت داشته ایم به حجت های الهی (چه دین و چه عقل) عمل نکرده ایم. با نام مسلمانی که کسی واقعا مسلمان نمیشود! تمام کسانی که در این حکومتی که بر خون شهدا بنا شده، اهل پارتی بازی و رشوه و اختلاس و خیانت هستند در عمل مسلمان نیستند، ولو آنکه پیشانی هایشان مانند خوارج بسان زانوی شتر پینه بسته باشد.

انصافا گاهی سیره شهدا را که می خوانیم مات و مبهوت می مانیم، همین چند روز پیش می خواندم که همسر شهید برونسی تعریف می کرد که بچه شان از بلندی افتاد، همسر ایشان میگوید تا چادربه سرم کردم و وارد کوچه شدم دیدم شهید برونسی بچه را بلند کرد و تا سر کوچه دوید و تاکسی گرفت...؛ در حالی که ماشین سپاه جلوی درب خانه پارک بود!

قانون که درست باشه، مجری قانون ناجور به قدرت نمیرسه. خود قانون جلوش رو میگیره.

واسه شون مهم نیست ...

من فکر میکنم هنوز تعریف واحدی از مشکل وجود نداره. احتمالا شما هم با من همفکر باشید.
همچنین من فکر میکنم مقاومت شدیدی در برابر رسیدن به این تعریف واحد وجود داره، طبق گفته خودتون که هر کی ادعا داره دیدگاه خودش درسته. اولیش خود من.

به نکته خوبی اشاره کردید. ولی من هنوز نمیدونم منظورتون از کسانی، کیا هستند؟ حزب یا جریان خاصی مدنظرتونه؟ یا منظورتون فرا حزبی هاست؟

چقدر این جمله برای من آشناست! فقط نمیدونم چرا به شما حمله نمیشه با گفتن این حرفا ...

واکنش ما نسبت به این تفاوت جهان بینی باید چگونه باشد؟ با توجه به اینکه میدونیم (البته اگه بدونیم) قصد و نیت سوئی در این تفاوت وجود نداره.

گفته تون کاملا صحیحه. به شرطی که حواسمون جمع باشه که هر دو طرف دارن این کارو میکنن. هر دو طرف.

ساختار علمی( مثلا دانشگاه) و سیاسی( مثلا دولت) در ایران به شکلی طراحی شده که اندیشه آزاد توش غیر قابل تعریفه.

ببینید، پیشرفت زمانی معنا داره که اثر مستقیمش در زندگی مردم عادی جامعه مشخص باشه. از بین مثال هایی که شما زدید، فقط بخش پزشکیش در زندگی مردم عادی اثر مستقیم داشته. سایر بخش ها یا اثر نداشتن، یا اثر مستقیم نداشتن که این خودش یه مشکله.

بسیاری از تکنولوژی هایی که در صنعت فضایی در کشورهای پیشرو استفاده میشه، به فاصله کوتاهی وارد زندگی مردم میشه، مثلا ترمزهای سرامیکی خودروها و آسانسورهای آسمانخراش ها از صنعت فضایی اومدن.

هر وقت تونستیم نانو رو به نان شب مربوط کنیم، میشه ازش به عنوان پیشرفت یاد کرد، در غیر این صورت 10 برابر اینی که الان مقاله منتشر میشه هم منتشر بشه، پیشرفتی اتقاق نمیفته.
یک کلام اون چیزی که امروزه به اسم پیشرفت علمی با استناد به آمار و ارقامی که واقعی هم هستند معرفی میشه، علمی که کاربردی باشه و در زندگی روزمره جامعه تاثیر مثبت مستقیم داشته باشه نیست. تعداد مقالات منتشر شده است. چیزی که خودتون هم در پاراگراف آخر اشاره ای بهش داشتین.

کل اون چیزی که به اسم دین میشناسیم رو اگه بخوایم در یک کلمه خلاصه کنیم، میشه"قسط". یعنی همین بروز و ظهور عدالت در همه ی زمینه. یعنی همینی که الان وجود نداره. حالا اگه کسی دوست داره مسئله رو برای خودش پیچیده کنه، دیگه به خودش مربوطه.
خود ما وقتی میخوایم مثلا قدرت مند ترین کشور دنیا رو نقد کنیم، از کدوم جنبه انتقاد میکنیم؟ از همین جنبه نبود عدل دیگه. خب حالا مایی که اول تا آخر دینمون از عدل و قسط صحبت میکنه، وقتی اونجور که باید و شاید قسط برقرار نشده، چه میشه گفت؟

این هم کاملا صحیحه. فقط کاش میشد همینجا نفاق این منافقان رو آشکار کرد و همچنان دوست بمونیم!!

من هم ندیدم. ولی نمیدونم چرا همیشه اصرار میشه وجود دارند! نمیبینموشون ها، ولی باید قبول کنیم هستند و الان هم با نیت خالص شب و روز در حال خدمتگذاری هستند. البته اثرات این تلاش های شبانه روزی رو هم نمیبینیم، ولی خب چه میشه کرد دیگه، باید قبول کنیم وجود دارند..

لب کلام همینه. اما آسیب شناسی زمانی شدنیه که اول بپذیریم آسیبی هست. از درون خودمون هم هست. به دیگران ربطی نداره. دیگران ممکنه روش اثر گذاشته باشن. اما وجودش علت درونی داره.

گاف هر چقدر هم که بزرگ باشه، بزرگی اسامی روش سایه میندازه و در نهایت فراموش میشه.

که به غلط روحیه ی انقلابی نامگذاری شده.

اگه من بگم مشکل دقیقا همینجاست که رهبری باید همه چیز رو ترسیم کند، نظر شما چیه؟

شاید هم هست ولی نیست ... مثلاً در مقام حرف زدن و فکر کردن هست، ولی در عمل نیست ... انسان موجود پیچیده‌ایه ... نفس انسان هم خیلی پیچیده است ... خیلی‌ها خودشان فکر می‌کنند که خیلی مؤمن و مسلمان هستند، بعد خدا به ایشان می‌گوید که هوا ورتان داشته است، بعد سر راهشان آزمایش‌هایی قرار می‌دهد که حداقل نزد خودشان رسوا می‌شوند ... خدا نکند کسی فکر کند که ذخیره‌ی انقلاب و نهایت ایمان است، یا بخواهد سر اسلام منت بگذارد که من هم مسلمانم، آن وقت خدا همچین به خودش وا بگذارتش که آن سرش ناپیدا ... وقتی چشمش را باز می‌کند که در مسیر کفر از دشمان پیشی گرفته است ...

حاج‌آقا پناهیان در جلسات تاریخ تحلیلی اسلام مطلب جالبی می‌گفتند ... ایشان معتقدند که اینکه کافران می‌گفتند که چطور دست از آیین پدرانمان برداریم و امثال آن اصلاً بهانه است، مگرنه در دلشان چیز دیگری بود که باعث می‌شد ایمان نیاورند، ولی آدم‌ها اصولاً یک چیزی ته دلشان هست و بعد یک چیز دیگر را به عنوان بهانه مطرح می‌کنند ... در اینجا هم شاید چنان مسأله‌ای باشد، کسی که در چنین شرایطی مشکل را به گردن فقط دیگران بیاندازد شاید در دل خودش می‌داند که دقیقاً اینطور نیست و خودش هم کم مشکل ندارد ...

.. این گره را باید پیدا کرد ... تا بعد بشود بازش کرد ...

فعلاً هر کسی دارد این طناب را به یک سمت می‌کشاند و می‌گوید به من اعتماد کنید که راه درست این راه است ... شاید بخاطر همین است که برایند نیروها صفر است و ما از جایمان تکان نمی‌خوریم ...

خدا چی کار کند کسانی را که مقابل کرسی‌های آزاداندیشی مقاومت یا در راه‌اندازی آن کوتاهی کردند .