zaman

سلام :Gol:
در بحث حدوث یا همان ممکن بودن موجودات ( مخلوق بودن ) اختلافی میان متکلمین و فلاسفه وجود دارد . متکلمین دلیل حدوث ( مخلوق بودن ) را حدوث زمانی می گیرند یعنی می گویند :
موجود مادی حادث است چون قبلا نبود و بعد پیدا شد .
اما فلاسفه حدوث ذاتی را مطرح می کنند که ربطی به زمان ندارد . حدوث ذاتی یعنی عدم تقدم وجودی یعنی عدم استقلال و خلاصه یعنی نیازمند بودن ذاتی .
فلاسفه در رد بیان متکلمین می گویند :
اگر معیار حدوث ، حدوث زمانی باشد خود عالم ماده حدوث زمانی ندارد .
چرا ؟ چون زمان ویژگی درونی عالم ماده است و در خارج آن مفهوم ندارد لذا اگر زمان پدید آمدن عالم ماده را تصور کنید قبلش زمانی نیست تا بتوانید با وجود آن حدوث کل عالم ماده را نتیجه بگیرید .
در اینجا متکلمین پاسخهایی داده اند که مطرح نکردنش برای حفظ وجهه متکلمین بهتر است .
اما فلاسفه این اشکال را بر مبانی خود متکلمین وارد کرده اند وگرنه بر مبنای فلاسفه این اشکال صحیح نیست .
چرا ؟
چون اول زمانی ، ممکن نیست .
دلیلش آنستکه فلاسفه معتقدند : چون خداوند دائم الفیض است پس مستفیض او نیز دائمی است لذا نتیجه گرفته اند عوالم کلی از عالم فرشتگان تا اصول عالم ماده ازلی هستند .
با اعتقاد به ازلیت عالم ماده تصور اول زمانی ممتنع می شود .
بر این اساس عالم ماده که عالم حرکت و زمان است همیشه بوده است و نمی توان به اول زمانی آن رسید لذا می توان برای خداوند متعال نیز به حسب ازلیت عالم ماده یک ازلیت زمانی قائل شد .
اگر دوستان در این مورد نظری دارند بفرمایند .
موفق باشید