رازداری و خیانت

نقل قول:

با سلام
یه راست میرم سر اصل مطلب
دو روز پیش اتفاقی افتاد و من کاری کردم که در اون لحظه به درستیش شک نداشتم
ولی الان فکر میکنم شاید بهتر بود دخالتی نمیکردم
من یه جاری کوچکتر از خودم دارم که سه ساله ازدواج کرده و یه دختر یه ساله داره
جاریم و برادرشوهرم باهم دوست بودن و یه روز تو خیابون گرفتار شدن و به عقد هم دراومدن
از همون اول متوجه تماسها و رفت و آمدهای مشکوک جاریم بودم ولی مدرکی نداشتم
از طرفی نمیخواستم تهمتی بهش زده باشم و فردای قیامت مدیونش باشم
فقط یه بار به همسرم موضوع رو گفتم اونم گفت ممکنه اشتباه کرده باشم و فردا باید جوابگو باشیم

تا اینکه دو روز قبل یکی از فامیلای من که با جاریم تو یه کوچه خونه دارن بهم زنگ زد و گفت:
یه پسری رفت تو خونه جاریت ولی رفتارشون خیلی مشکوک بود البته شایدم فامیلشون باشه نمیدونم
خیلی با خودم کلنجار رفتم که چیکار کنم سر آخر به شوهرم زنگ زدم و ماجرا رو گفتم
شوهرم اومد و دوساعتی دم خونشون کشیک دادیم شوهرم میگفت بذار زنگ بزنم پلیس چون صدای خندشون میومد
ولی گفتم نه شاید صدای تلویزیونه شاید اشتباه میکنیم اگه مامور بیاد آبروش میره و مدیونش میشیم
تا اینکه بعد دوساعت پسره از خونه اومد بیرون و با اولین سیلی همسرم همه چی رو گفت
بعدم برادرشوهرم اومد و زنگ زد مامورا اومدن بردنشون
اونجا جاریم اعتراف کرده که سه ساله باهاش رابطه داره و خودش زنگ زده بیاد
چون فکر میکرده شوهرش تا عصر نمیاد
الانم برادرشوهرم و خانوادش میگن فقط طلاق اونم راضی شده
ولی این وسط همه چی رو از چشم من میبینه
میگه اگه تو دخالت نمیکردی من بلدم چطوری شوهرمو ساکت کنم
میگه تو باعث شدی زندگی من از هم بپاشه و بچم بمونه وسط
میگه تاوانشو پس میدی....

ولی خدا شاهده من هیچ قصد و نیتی نداشتم
سه ساله که سربسته ازش میخوام درست زندگی کنه ولی گوشش بدهکار نیست
همسایه ها دیده بودنش به خدا ترسیدم انقدر ادامه بده که دیگه نشه کاریش کرد
همه خانواده شوهرم حتی شوهر خودش میگن کار درستی کردی که خبرمون کردی ولی خودش فقط نفرینم میکنه

میشه بگین من باید چیکار میکردم؟
اصلا همچین اتفاقی حکمش چیه؟
مرجع من آیت الله بهجت هستن
منظورم اینه که من کار درستی کردم یا نه؟
پیشاپیش از همگی ممنونم