آموزش جنسی

با عرض سلام و ادب خدمت همه اسک دینی های عزیز

یکی از مسائل و دغدغه اصلی و مهم والدین در تربیت فرزندان،تربیت جنسی مناسب آنان است.
عللی که سبب شده است این بخش از تربیت کودک مهم شده است عبارتند از :

1. فضای باز و مسموم اطلاعات که ناگریز به فرزندان ما نیز می رسد و خطر انحراف جنسی آنها را بیشتر و بیشتر می کند.
   
2. افت اخلاق و بالاتر رفتن فشار غریزه جنسی در جامعه
   
3. وجود عکسها و فیلمها و...مستهجن به گونه ایکه به راحتی در اختیار فرزندان قرار می گیرند
   
4. افزایش آمار تجاوزها به کودکان و خردسالان و نوجوانان
   
5. عملکرد نامناسب نهادهای آموزشی نظیر آموزش و پرورش و اهتمام آنها به آموزش و تربیت جنسی با توجه به آموزه های غرب و سند 2030
   
6. ارتباط و دوستی فرزندان ما به بچه هایی که شناخت کمی از آنها و خانواده آنها داریم در فضاهایی چون مدرسه
   
7. رواج ماهواره ها و سایتهای مستهجن و تفکرات نادرست بسیاری از والدین و..
   
8. سوالات فرزندان در این زمینه ها

سلام

مدتی بود کمتر به اسک دین سر می زدم امیدوارم حالتون خوب باشه...

موضوع در مورد فرزندم هست که امسال به کلاس چهارم می رود
وقتی با دوستانش در بیرون از خانه باهم بازی می کردند فرزندم برای خودش داشت اعداد را انگلیسی می شمرد

تا رسید به six ... یه پسری که طبق گفته ی پسرم کلاس هشتم هست به فرزندم گفت این حرفو نزن معنی بدی داره!!!!!!
فرزندم اصرار که نه معنی اش عدد6 هست

اومد خونه و با من در میان گذاشت و تبسمی روی لبانش بود کاملا مشخص بود منظورش عدد سیکس نیست اما خودشم نمی دانست چیه فقط می دونست زشته
من گفتم six زشت نیست و به معنی شش هست

من خودم نگران شدم به شدت ...و با همسرم مطرح کردم که ایشون گویا سر صحبت را با پسرم باز می کنند و پسرم اصل کلمه را می گوید و همسرم می گوید یعنی *زناشویی* یعنی زن و مرد کنار همدیگر زندگی می کنند!
پسرم قانع شد و پذیرفت

البته آگاه هست و میداند تا خانم و آقا ازدواج نکنند بچه ای بوجود نمی آید البته نه تا اون حد که توضیح بدم برایش!!!

من می ترسم از زبان همین بچه ها بفهمد خیلی نگرانم...پسر هست نمی توانم دست و پاشو ببندم و توی خونه نگهش دارم

من چه کار باید بکنم؟

پیشاپیش از راهنمایی شما عزیزان سپاس گذارم

با دادن آموزش جنسی به کودکان موافقید یا مخالف؟

اگر مخالفید چرا؟
و اگر موافقید چگونه؟

12-13 ساله بودم که رفتار یک زوج جوان به خصوص خانم خانواده برایم جلب توجه خاصی می کرد. یک زوج به ظاهر خوشبخت که بعد از شروع زندگی مشرک زود هم یک کوچولو به جمع دونفره شان اضافه شده بود و دومی هم توی راه بود؛ اما برخلاف ظاهر رو به راه زندگی یشان، با این که هیچ گاه مشاجره و نزاعی بین شان نبود اما همیشه یک جور نارضایتی و بی میلی در نگاه خانم می شد احساس کرد؛ یک جور سردی، یک جور میل به جدایی
با این که یکی- دو بار بیشتر آن خانم را ندیده بودم بلاخره یک روز جلو رفتم و گفتم: چرا شوهرت را دوست نداری؟
نگاه پر از بغض اش را به من دوخت و چیزی نگفت. خواهرم زود کشیدم کنار که این چه حرفی ست می زنی؟
بعد هم برایم توضیح داد که چگونه آن خانم شب زفاف سیلی خورده...
فهمیدم که چطور هنوز جای سرخ آن سیلی روی قلب آن خانم مانده است.
زندگی آن ها در آخر منجر به جدایی شد.

فکر می کردم در زندگی ام فقط با همین یک مورد مواجه خواهم شد، فکر می کردم تاثیر تحصیلات کم و فقر فرهنگی است؛ اما این روزها می بینم مسئله ریشه دارتر و گسترده تر از آن است که من فکر می کردم!
**************
نتیجه ی اخلاقی: من از بچگی مشاور بودم! :Nishkhand: