جمع بندی گلایه بهتر است یا درون ریزی؟

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
گلایه بهتر است یا درون ریزی؟
سلام در روایات داریم گلایه مایه حیات دوستی است عنه عليه السلام :العِتابُ حَياةُ المَوَدّةِ .[غرر الحكم : 315.] امام على عليه السلام :گلايه كردن مايه حيات دوستى است. حالا یک دوستی از نزدیکان به من بدی و ظلمی کرده که باعث شد من 2-3 سال بیمار بشم و درد بکشم اما من بخشیدم و فراموش کردم اما همش مرا سرزنش میکرد و میگفت تو چرا پکری یا چرا اینقدر خرج دکتر میکنی و ... منم عصبانی شدم و مجبور شدم چیزی که رو دلم نگه داشته بودم را بگم گلایه کردم و گفتم که چه کار کرده با من که من دوساله بیمار شدم   *** آیا اینکار سرزنش کردن حساب میشه؟؟؟ *** آیا سکوت و بخشش بهتر بود یا اینکه گلایه کردم و سرزنشش کردم؟؟؟
با نام و یاد دوست               کارشناس بحث: استاد کافی
  جمع بندی پرسش: امام على (عليه السلام):گلايه كردن مايه حيات دوستى است. حالا یک دوستی از نزدیکان به من بدی و ظلمی کرده که باعث شد من 2-3 سال بیمار شوم و درد بکشم، اما من بخشیدم و فراموش کردم؛ اما همش مرا سرزنش می کرد و می گفت تو چرا ناراحتی، یا چرا اینقدر خرج دکتر میکنی و ...منم عصبانی شدم و مجبور شدم چیزی که در دلم نگه داشته بودم را بگویم، گلایه کردم و گفتم که چه کار کرده با من که من دو ساله بیمار شدم آیا اینکار سرزنش کردن حساب می شود؟ آیا سکوت و بخشش بهتر بود یا اینکه گلایه کردم و سرزنشش کردم؟ پاسخ: این گله گذاری مشکلی نداشت، و اتفاقا باعث شد که دوست شما از سوء تفاهمی که برایش رخ داده، خارج شود و منافاتی با بخشش هم ندارد. یعنی در عین حالی که شما او را بخشیده اید، می توانید در چنین شرایطی، دلیل این نوع وضعیت را هم برایش توضیح بدهید. این گله گذاری شما، مصداق سرزنش نمی باشد. زیرا سرزنش و شماتت تعریف خاص خود را دارد. «شماتت عبارت است از اینکه کسی بگوید فلان بلا یا مصیبت که به فلان فرد رسیده است از بدی اوست و در این حین اظهار شادمانی نیز نماید. منشأ این امر غالباً عدوات و حسادت است و چه بسا ناشی از جهل به مواقع قضا و قدر الهی باشد. به تجربه ثابت شده است که هر کس دیگری را به‌سبب بلیه‌ای که به وی دست داده، شماتت کند، از دنیا نرود مگر اینکه خویش به آن گرفتار آید.» (1) امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «مَنْ‏ عَيَّرَ مُؤْمِناً بِشَيْ‏ءٍ لَمْ يَمُتْ حَتَّى يَرْكَبه (2) هر کس مومنی را به گناهی سرزنش کند، نمیرد تا خودش آن را مرتکب شود.» پی نوشتها: 1.نراقی، ملا احمد، معراج‌السعاده، قم، انتشارات قائم آل محمد، چاپ هفتم، ص439. 2.كلينى، محمد بن يعقوب‏، الكافي (ط- الإسلامية)، دار الكتب الإسلامية، تهران‏، 1407 ق‏،ج2،ص356.
موضوع قفل شده است