نکته های ناب راجع به نماز

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نکته های ناب راجع به نماز

1. همه اعمال تابع نماز است


مولی علی علیه السلام می فرمایند :


صَلِّ الصَّلَاةَ لِوَقْتِهَا الْمُؤَقَّتِ لَهَا وَ لَا تُعَجِّلْ وَقْتَهَا لِفَرَاغٍ وَ لَا تُؤَخِّرْهَا عَنْ

وَقْتِهَا لِاشْتِغَالٍ وَ اعْلَمْ أَنَّ كُلَّ شَيْ‏ءٍ مِنْ عَمَلِكَ تَبَعٌ لِصَلَاتِكَ



نمازرا وقتی که برای آن تعیین شده به جای آر . نه به دلیل فراغت و

بیکاری آن را پیش از وقتش برگزارکنی ونه به دلیل کار وگرفتاری آن را

از وقت خود به تاخیر افکن و بدان که همه کارهایت تابع نماز توست



نهج البلاغه :Gol:

إِنَّني‏ أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْني‏ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْري (12طه)
من خداى يكتايم، معبودى جز من نيست، عبادت من كن و براى ياد كردن من نماز به پا كن‏
نماز بهترين وسيله ياد خدا-

در آيات فوق به يكى از فلسفه‏هاى مهم نماز اشاره شده است، و آن اينكه انسان در زندگى اين جهان با توجه به" عوامل غافل كننده" نياز به تذكر و يادآورى دارد، با وسيله‏اى كه در فاصله‏هاى مختلف زمانى، خدا و رستاخيز و دعوت پيامبران و هدف آفرينش را به ياد او آورد و از غرق شدن در گرداب غفلت و بيخبرى حفظ كند، نماز اين وظيفه مهم را بر عهده دارد.
انسان صبحگاهان از خواب برمى‏خيزد، خوابى كه او را از همه چيز اين جهان بيگانه كرده، مى‏خواهد برنامه زندگى را شروع كند، قبل از هر چيز به سراغ نماز مى‏رود، قلب و جان خود را با ياد خدا صفا مى‏دهد، از او نيرو و مدد مى‏گيرد، و آماده سعى و تلاش توأم با پاكى و صداقت مى‏گردد.
باز هنگامى كه غرق كارهاى روزانه شد و چند ساعتى گذشت و چه بسا ميان او و ياد خدا جدايى افتاد، ناگاه ظهر مى‏شود و صداى مؤذن را مى‏شنود اللَّه اكبر! ..
حى على الصلاة!:" خدا از همه چيز برتر است، برتر از آنست كه توصيف شود ... بشتاب به سوى نماز" به سراغ نماز مى‏رود در برابر معبود خود به راز و نياز مى‏ايستد، و اگر گرد و غبار غفلتى بر قلب او نشسته، آن را شستشو مى‏دهد اينجا است كه خدا در نخستين دستورات در آغاز وحى به موسى مى‏گويد نماز
را بر پا دار تا به ياد من باشى.

نمازي كه براي انجام آن از ابتدا، انسان خود را از هرگونه آلودگي پاك كرده و حرام و غضب را از خود دور مي سازد و با حمد، تسبيح، تكبير و سلام بر بندگان صالح خدا، خدا، مقام اولياء، درجات مردان خدا، عذاب الهي، كيفر خطاكاران، حسابهاي دقيق و بي اشتباه روز رستاخيز را به ياد مي آورد و با قيام در مقابل خدا، او را از هر چيز برتر و بالاتر مي شمرد و با ياد نعمتهايش او را سپاس مي گويد و از او صراط مستقيم را مي طلبد، بدون شك انسان را متوجه جهان معنوي كرده و در درونش جنبشي به سوي حق و پاكي پيدا مي شود و او را از خودخواهي و دنياپرستي باز مي دارد و با تواضع در مقابل ذات لايزال الهي، عشق به جاه و مقام، كنار مي رود.

نمازگزار با توجه به معاني آياتي كه در نماز مي خواند، قهراً از مواعظش پند گرفته، به امر و فرمانش تن داده و خود را از گناهان باز مي دارد.

مسلماً ذكري كه متضمن ياد خدا و خشوع در برابر او و تلاوت قرآن (كه بر وعده ثواب، عذاب و هدايت مشتمل است) مي باشد با گناهان سازش ندارد.

البته ميزان اثر نماز به درجه خلوص نمازگزار بستگي دارد و اين كه چه مقدار موانع را از بين برده باشد.



بديهي است هر چه موانع بر سر راه ارتباط انسان با خدا كمتر باشد، اثر آن بيشتر و بر عكس هر چه موانع بيشتر باشد، اثر نماز كمتر است.

چرا كه بازدارندگي از گناه، اثر طبيعي نماز است.

امام صادق علیه السلام فرمود:

«ان العبد اذا صلى الصلوة في وقتها و حافظ عليها ارتفعت‏ بيضاء نقيه . تقول حفظتني حفظك الله و اذا لم ‏يصلها لوقتها و لم‏ يحافظ عليها ارتفعت‏ سوداء مظلمه تقول ضيعتنى ضيعك الله‏»

انسان وقتى نماز را در اول وقت‏ خواند، اين نماز به صورت يك امر تابان جلوه مى‏ كند و مى‏ گويد: تو مرا حفظ كردى خدا تو را حفظ كند . و اگر كسى نماز را نخواند و يا در وقت نخواند، به صورت يك چهره تاريك در مى‏ آيد و مى ‏گويد: تو مرا ضايع كردى خدا تو را ضايع كند .
من لايحضره الفقيه، ج‏1، باب‏30، حديث‏6 .

موضوع قفل شده است