مکانیسم تصمیم گیری در انسان های مومن
ارسال شده توسط خداجو313 در سهشنبه, ۱۳۹۹/۱۰/۰۲ - ۱۲:۱۰انجمن:
باسلام و عرض ادب
وقتی انسانی در دو راهی های معمول (تصمیام کوچک و غیر مهم) یا غیر معمول (تصمیمات بزرگ) زندگی با توکل به خدا پس از تعقل و تفکر و مشورت تصمیمی را میگیرد ایا میتوان به طور حتم گفت که خدا در ان تصمیم یاری اش کرده و قطعا نتیجه به صلاح انسان است ( چه برخلاف و چه هماهنگ با میل فرد باشد)؟
اگر بگوییم خدا به فرد متوکل کمک نمیکند و انسان هر تصمیمی که میگیرد بنابه انالیز های عقلش است انگار که گفته ایم اعوذ بالله خدا ظالم است چون این نفس و انسان ظلوما جهولا را در این دوراهی ها تنها گذاشته است.( کاری با خلقت اولیه انسان و اعطای نعمت عقل ندارم)
اگر بگوییم که خدا همواره کمک میکند که انسان تصمیم درست بگیرد پس برای انسان مومن اشتباه معنی نمیدهد و هر پیشامدی در زندگی (که برای ان تصمیم گیری شده) در تصرف مستقیم خدا برای صلاح انسان بوده و همواره به نفع اوست حتی اگر انسان ان را دوست نداشته باشد. البته این تصرف به میل و اختیار خود فرد بوده چون در ابتدا توکل به خدا کرده.اگر گزاره دوم را درست بگیریم پس بعضی اشتباهات انسان متوکل قابل توجیح نیست. مثلا وقتی مومنی با کلامش دیگری را میرنجاند نمیتوان گفت که خدا دخیل بوده:|
سوال فوق بنده ارتباط نزدیکی با امداد های غیبی و نصرت الهی دارد که چگونه و به چه شکلی این یاری ها به انسان میرسد.