صبر و هجر عاشقان دیگر بس است
انتظار رهروان دیگر بس است
تا به کی سوز و گداز و عاشقی
گریه های بی امان دیگر بس است
کی رسد پایان بر این آخر زمان
فتنه ها در هر مکان دیگر بس است
[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]مرا امشب دلی شاد است اندر گوشه غربت[/] [=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]که می خواهد نماید هر زمان نوعی غزلخوانی[/]
چرا خـوشـدل نـبـاشـد آن کـسی کـردنـد تـقـدیـرش
کـتـاب و درس و دانـش را ز لطـف حی سبـحانـی
چــه غـم ما را کـه اندر بر نباشد شربـت و شــکـر
کــه کــام مـا بــود شیــریــن هـمـی زآیات قــرآنــی
دنیا چه غوغایی شده آشفته دنیایی شده
اوضاع عالم ملتهب آشوب و بلوایی شده
خاورمیانه شد کنون لبریز درد و اشک و خون
پر فتنه و غرق جنون مهد بلایایی شده
این قلب عالم را ببین آماده جنگ است و کین
خیل شیاطین در کمین آشفته سیمایی شده
تا که آید به جهان عشق و امید آورد او
بگذرد دوره غم دور جدید آورد او
تا که آید به جهان با نفس تازه خویش
فصل زیبای بهار و دم عید آورد او
تا رسد با نفس ناب و مسیحایی خویش
مرده را زنده کند بخت سعید آورد او
کاربر مهمان خوش آمدید
انتظار رهروان دیگر بس است
تا به کی سوز و گداز و عاشقی
گریه های بی امان دیگر بس است
کی رسد پایان بر این آخر زمان
فتنه ها در هر مکان دیگر بس است
[="Black"]تا به کی ظلم و جنایت در زمین [/]
ناله مستضعفان دیگر بس است
منجی حق عاقبت از در درآ
بی تو بودن در جهان دیگر بس است
پناه بی کسان تنها تویی تو
رسی روزی دگر از پرده غیب
که آن گنج نهان تنها تویی تو
بباختم دل دیوانه و ندانستم ... که آدمی بچه‌ای شیوه پری داند
دردا که راز پنهان،خواهد شد آشکارا
به چشمان ِخاموش ِکنعان بیاید
غم ِذوالفقار از نگاهش بریزد
به خونخواهی ِ نسل ِانسان بیاید
ما آن شقایقیم که با داغ زاده ایم
بی تو ای جان جهان زار و پریشان تا چند تا کی از دوری تو آتش و سوز و غم و هجر
خود بگو بر من مسکین دل نالان تا چند
نمانده بر کسی آرام جانی
گرفته هر کجا را ظلم و بیداد
امان از دوره آخر زمانی
ابا صالح بیا ای حجت حق
که خواهان ظهورت شد جهانی
آه شب و گریه ی سحرگاهم ده
در راه خود اول زخودم بیخود کن
بیخود چو شدم زخود بخود راهم ده
هر روز می شویم چو خورشید ، سرنگون
تا آستین به قصد تو بالا زدیم شد
شمشیرهای تشنه به خون از کمر برون
عشق همواره به مقصود به مقصد نرسید
که اویس قرنی هم به محمد(ص) نرسید
عاقبت حضرت معصومه(س) به مشهد نرسید
داننــد عـــاقلان که مجانين عشــــــــــق را ... پرواي قول ناصح و پند اديب نيست
در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم
[=tahoma, arial, helvetica, sans-serif]که می خواهد نماید هر زمان نوعی غزلخوانی[/]
کـتـاب و درس و دانـش را ز لطـف حی سبـحانـی
چــه غـم ما را کـه اندر بر نباشد شربـت و شــکـر
(علامه حسن زاده آملی )کــه کــام مـا بــود شیــریــن هـمـی زآیات قــرآنــی
[="teal"]یک شب بیابه حرمت این چشم های خیس
بر دیدگان مانده به راهم،قدم گذار. . . [/]
[="plum"]روشن ترین ستاره این اسمان تار
بر دخمه های تیره دل روشنی ببار[/]
یادیاران یاد باد یاد آن روزگاران یادباد
اوضاع عالم ملتهب آشوب و بلوایی شده
خاورمیانه شد کنون لبریز درد و اشک و خون
پر فتنه و غرق جنون مهد بلایایی شده
این قلب عالم را ببین آماده جنگ است و کین
خیل شیاطین در کمین آشفته سیمایی شده
دل افسرده غیر از آب و گل نیست
دلم پر شعله گردان، سینه پر دود
زبانم کن به گفتن آتش آلود
هر لحظه بر دعایت دستی برآرم ای دوست
دلبسته ام به رویت وابسته ام به بویت
تا آستان کویت من رهسپارم ای دوست
بی‌قهرمان تمام شود این داستانمان
سر بهار ندارند بلبلان، بي تو
لب از حکايت شب هاي تار مي بندم
اگر امان دهدم چشم خونفشان، بي تو
(مقام معظم رهبري «مدظله العالي»)
غنچه نیستی که مست اشتیاق
خیزم و ز شاخه بچینمت
بگذرد دوره غم دور جدید آورد او
تا که آید به جهان با نفس تازه خویش
فصل زیبای بهار و دم عید آورد او
تا رسد با نفس ناب و مسیحایی خویش
مرده را زنده کند بخت سعید آورد او
[="Black"][=times new roman, times, serif] وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع [/][=times new roman, times, serif] شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع[/]
[=times new roman, times, serif] روز و شب خوابم نمیاید به چشم غم پرست[/]
[=times new roman, times, serif] بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع[/] [/]
رخ نما تا که کنم جان بفدایت مهدی
جان دهم تا شنوم بانگ اناالمهدی تو
عاشقم عاشق آن صوت و ندایت مهدی
[="Black"]يا ايها العزيز به كيلي نظر نما *** بر دست هاي گرفتار بينوا
[/]
اين رسم خوبترين هاي عالم است *** تو خوب عالمي اكنون عزيز ما
دارد خداي دوست هر آنكس ادا كند *** پيمانه را ، تو هم آقا نما ادا
مثل برادران يوسف مصري نبين مرا *** دنيا به موئي از تو نيرزد براي ما
بگو از آمدن حضرت جانان چه خبر
کی رسد دولت او تا که رسد وعده حق
بگو از وقت ظهور رخ تابان چه خبر
[="Black"]
عاشقان رنگ یار میگیرند
در همان لحظه های آخر هم
نام او روی دار میگیرند
[/]بازآید و برهاندم از بند ملامت
تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت
آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت
فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت
دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد اشکارا
ای که بستی ره به زهرا در میان کوچه ها
گردنت را میشکست انجا اگر عباس بود
در ان نفس که بمیرم در ارزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم
خداوندا
مگر نه اینکه من نیز چون تو تنهایم
پس مرا دریاب
و به سوی خویش بازگردان
دستان مهربانت را بگشا
که سخت نیازمند آرامش آغوشت هستم ...
[="Tahoma"][="Black"]
من اینجا، روزی آخر، از دلِ این خاک* با دستِ تهی گل بر می افشانم...
[="Black"]ای بابااااا !
دوستان تورو خدا درست مشاعره کنید.بابا شعر بذارید تو تاپیک نه دلنوشته و متن !!!! :Narahat az:[/]
حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم
ز لطفت پرتوی دارم گدایی
اگر لطف تو نبود پرتو انداز
کجا فکر و کجا گنجینه ی راز؟