جمع بندی ارتباط با دختری که قصد ازدواج ندارد!

اگر شما به دختری علاقه مند هستید و قصد ازدواج با او را دارید؛ این حق را دارید که از وی خواستگاری کنید و به اتفاق خانواده به خواستگاری رسمی وی بروید و وی را از خانواده اش خواستگاری کنید و نظر دختر را در مورد خودتان و ازدواج جویا شوید؛ اما اینکه با دختر مورد نظر رابطۀ دوستانه پنهانی برقرار کنید باتوجه به آسیب های فراوانی که در این گونه روابط وجود دارد، چنین رابطه ای می تواند برای هر دوی شما بسیار مخاطره آمیز و خطرآفرین باشد.

قبل از هر چیز باید به این مسئله پرداخته شود که ارتباط با جنس مخالف به چه منظور و هدفی است؟ و محتوای رابطه چیست؟ اگر این رابطه یک رابطۀ آموزشی و به منظور تعلیم و تعلم است، شرائط خاص آموزش را می طلبد و اگر رابطه اقتصادی جهت داد و ستد و خرید و فروش و نظایر آن است خصوصیات خاص دیگری را لازم دارد و همین طور دیگر روابط که محتوای رابطه امر دیگری است، همان محتوا، تعیین کنندۀ ویژگی های لازم جهت ارتباط با طرف مقابل خواهد بود و هر کدام باید در جای خود مورد بحث و بررسی قرار گیرد، اما اگر «خود رابطه» و «ارتباط با دیگری» به عنوان یک هدف مطرح باشد و اینکه در دوران جوانی انسان نیاز دارد با دیگری ارتباط داشته باشد و هم راز و هم سخنی داشته باشد در این صورت ابتدا باید بررسی شود که آیا اصولاً ارتباط با جنس مخالف عرفاً، عقلاً و شرعاً مقبول و مطلوب و صحیح است یا نه؟ آیا در اسلام رابطه دوستانه بین دختر و پسر نامحرم وجود دارد؟

با نگاهی به آموخته های دینی و تجارب افراد با تجربه و حتی با اندکی دقت و تأمل در فطرت سلیم و پاک خود در خواهیم یافت که اصل ارتباط با جنس مخالف به عنوان یک هدف و داشتن رابطه با وی، مطلوب و معقول و مشروع نیست. قرآن هم زنان و دختران را از داشتن رابطۀ پنهانی با مردان نامحرم نهی کرده است و هم مردان را از داشتن ارتباط با زنان و دختران نامحرم منع نموده است. البته به این معنا نیست که هر گونه ارتباطی با جنس مخالف ممنوع است؛ بلکه ارتباط با جنس مخالف به منظور «صرف رابطه داشتن» و هم سخن بودن با وی به عنوان یک دوست مورد نهی عقل و شرع و عرف واقع شده است. گاهی برای اموری همچون آموزش، کار گروهی، کار و... نیاز است با جنس مخالف هم سخن شوید. این گونه ارتباطات دختر و پسر در صورتی که باعث تهییج و تحریک جنسی و روابط گناه آلود نشود و در چارچوب های شرعی، ضوابط عقلی و ملاحظات عرفی قرار بگیرد به خودی خود حرام نیست و ایرادی هم ندارد.

گاهی نیز برای اموری همچون ازدواج و مقدمات آن و آشنایی دختر و پسر با یکدیگر قبل از ازدواج لازم است دو جوان در جلساتی به بررسی وضعیت اخلاقی، اجتماعی و خانوادگی همدیگر بپردازند و بهتر بتوانند زندگی مشترک آینده خود را پایه ریزی کنند که در این مورد هم، باید دختر و پسر این ارتباطها و روابط کلامی را تحت اشراف و اطلاع خانواده های خود انجام دهند که از هر گونه شائبه ای مصون باشند. چه اینکه به تجربه ثابت شده در بسیاری موارد تحت پوشش آشنایی قبل از ازدواج، جوانان در دام های خطرناکی گرفتار شده اند و پاکی و صفای دوران جوانی خود را از دست داده اند و پس از چندی جز افسوس چیزی را به دنبال نداشته است.

یادتان باشد، ارتباطات دختر و پسر از جمله جولانگاه و لغزشگاه های شیطان بوده و هست به طوری که نیاز به مراقبت و هوشمندی زیادی دارد؛ چرا که این رهگذر بسیار حساس است و بستری مناسبی برای لغزش و افتادن در پرتگاه گمراهی و تباهی است. شیطان از این طریق در به هلاکت افکندن انسان ها بسیار بهره می برد.

حضرت علی(علیه السلام) می فرماید: «من به زنان جوان سلام نمی کنم چون می ترسم که صدای آنها مرا به شگفت وا دارد و بیشتر از اجری که از سلام کردن طلب می کنم، اندیشه و محبت آنان وارد قلب من بشود». (1)

آن حضرت با این که معصوم بودند از داشتن یک رابطۀ بسیار کوتاه و اندک با جنس مخالف اکراه دارند، چگونه می توان ما انسان های عادی به خود چنین اجازه ای بدهیم که از تعمیق ارتباط با جنس مخالف و روابط آزاد با آنان سخن به میان آوریم و با آنان به راحتی معاشرت داشته باشیم!؟؛ بنابراین هر مقدار در این زمینه احتیاط کنید، به نفع تان خواهد بود.

پی نوشت:
1. حر عاملى، محمد بن حسن‏، وسائل الشیعة، قم‏: مؤسسۀ آل البیت علیهم السلام، 1409ق، ج12، ص77.

پرسش:
به دختری علاقه مند هستم و قصد ازدواج با ایشون دارم ولی ایشون تاکید می کنند که رابطمون فقط در حد دوستی باشد؛ البته دلیل موجهی ندارند، بلکه تنها دلیلشون سن شان هست که حدود یازده ماه از بنده بزرگتر هستند. البته از نظر سطح فرهنگ و تحصیلات و خانواده و... از بنده بالاتر هستند و منم این موضوع رو درک می کنم. فعلاً به عنوان دوست با هم مرتبط هستیم.
با خانواده ام موضوع رو مطرح کردم ولی جواب دقیقی نگرفتم؛ فکر می کنم چون فرزند اول هستم و خانواده هم آرزوهایی برام در نظر گرفته اند این سختگیری اولیه به این خاطر هست.
در این مدت افکارم بهم ریخته و از خواب و خوراک افتاده ام، لطفاً راهنمای کنید؟

پاسخ:
آسیب شناسی دوستی های قبل از ازدواج
اگر شما به دختری علاقه مند هستید و قصد ازدواج با او را دارید؛ این حق را دارید که از وی خواستگاری کنید و به اتفاق خانواده به خواستگاری رسمی وی بروید و وی را از خانواده اش خواستگاری کنید و نظر دختر را در مورد خودتان و ازدواج جویا شوید و میزان تطابق و تناسب خویش را در معیارها و ملاک های ازدواج بسنجید؛ اما اینکه با دختر مورد نظر رابطۀ دوستانه پنهانی برقرار کنید باتوجه به آسیب های فراوانی که در این گونه روابط وجود دارد، چنین رابطه ای می تواند برای هر دوی شما بسیار مخاطره آمیز، خطرآفرین و آسیب زا باشد.

هدف از ارتباط با جنس مخالف!
قبل از هر چیز باید به این مسئله پرداخته شود که ارتباط با جنس مخالف به چه منظور و هدفی است؟ و محتوای رابطه چیست؟ اگر این رابطه یک رابطۀ آموزشی و به منظور تعلیم و تعلم است، شرائط خاص آموزش را می طلبد و اگر رابطه اقتصادی جهت داد و ستد و خرید و فروش و نظایر آن است خصوصیات خاص دیگری را لازم دارد و همین طور دیگر روابط که محتوای رابطه امر دیگری است، همان محتوا، تعیین کنندۀ ویژگی های لازم جهت ارتباط با طرف مقابل خواهد بود و هر کدام باید در جای خود مورد بحث و بررسی قرار گیرد، اما اگر «خود رابطه» و «ارتباط با دیگری» به عنوان یک هدف مطرح باشد و اینکه در دوران جوانی انسان نیاز دارد با دیگری ارتباط داشته باشد و هم راز و هم سخنی داشته باشد در این صورت ابتدا باید بررسی شود که آیا اصولاً ارتباط با جنس مخالف عرفاً، عقلاً و شرعاً مقبول و مطلوب و صحیح است یا نه؟ آیا در اسلام رابطه دوستانه بین دختر و پسر نامحرم وجود دارد؟

حدود ارتباط با جنس مخالف!
با نگاهی به آموخته های دینی و تجارب افراد با تجربه و حتی با اندکی دقت و تأمل در فطرت سلیم و پاک خود در خواهیم یافت که اصل ارتباط با جنس مخالف به عنوان یک هدف و داشتن رابطه با وی، مطلوب و معقول و مشروع نیست. قرآن هم زنان و دختران را از داشتن رابطۀ پنهانی با مردان نامحرم نهی کرده است و هم مردان را از داشتن ارتباط با زنان و دختران نامحرم منع نموده است. البته به این معنا نیست که هر گونه ارتباطی با جنس مخالف ممنوع است؛ بلکه ارتباط با جنس مخالف به منظور «صرف رابطه داشتن» و هم سخن بودن با وی به عنوان یک دوست مورد نهی عقل و شرع و عرف واقع شده است. گاهی برای اموری همچون آموزش، کار گروهی، کار و... نیاز است با جنس مخالف هم سخن شوید. این گونه ارتباطات دختر و پسر در صورتی که باعث تهییج و تحریک جنسی و روابط گناه آلود نشود و در چارچوب های شرعی، ضوابط عقلی و ملاحظات عرفی قرار بگیرد به خودی خود حرام نیست و ایرادی هم ندارد.

گاهی نیز برای اموری همچون ازدواج و مقدمات آن و آشنایی دختر و پسر با یکدیگر قبل از ازدواج لازم است دو جوان در جلساتی به بررسی وضعیت اخلاقی، اجتماعی و خانوادگی همدیگر بپردازند و بهتر بتوانند زندگی مشترک آینده خود را پایه ریزی کنند که در این مورد هم، باید دختر و پسر این ارتباطها و روابط کلامی را تحت اشراف و اطلاع خانواده های خود انجام دهند که از هر گونه شائبه ای مصون باشند. چه اینکه به تجربه ثابت شده در بسیاری موارد تحت پوشش آشنایی قبل از ازدواج، جوانان در دام های خطرناکی گرفتار شده اند و پاکی و صفای دوران جوانی خود را از دست داده اند و پس از چندی جز افسوس چیزی را به دنبال نداشته است.

یادتان باشد، ارتباطات دختر و پسر از جمله جولانگاه و لغزشگاه های شیطان بوده و هست به طوری که نیاز به مراقبت و هوشمندی زیادی دارد؛ چرا که این رهگذر بسیار حساس است و بستری مناسبی برای لغزش و افتادن در پرتگاه گمراهی و تباهی است. شیطان از این طریق در به هلاکت افکندن انسان ها بسیار بهره می برد.
حضرت علی(علیه السلام) می فرماید:
«من به زنان جوان سلام نمی کنم چون می ترسم که صدای آنها مرا به شگفت وا دارد و بیشتر از اجری که از سلام کردن طلب می کنم، اندیشه و محبت آنان وارد قلب من بشود».(1)

آن حضرت با اینکه معصوم بودند از داشتن یک رابطۀ بسیار کوتاه و اندک با جنس مخالف اکراه دارند، چگونه می توان ما انسان های عادی به خود چنین اجازه ای بدهیم که از تعمیق ارتباط با جنس مخالف و روابط آزاد با آنان سخن به میان آوریم و با آنان به راحتی معاشرت داشته باشیم!؟؛ بنابراین هر مقدار در این زمینه احتیاط کنید، به نفع تان خواهد بود.

این را بدانید دختران و زنان جوان به خاطر جذابیت های جنسی و بهره مندی از زیبایی خدادادی و شور و طراوت دخترانه برای بسیاری از مردان و پسران جاذبه دارند و باعث جذب آنها به خود می شوند و باعث تهییج شهوت و تحریک جنسی آنها شده و بعد از تحریک جنسی ارادۀ انسان به شدت تضعیف می شود و به سختی می توان از آلودگی به گناه خودداری کرد.

یادتان باشد تمام روابط جنسی بین دختران و پسران از همین ارتباط های به ظاهر ساده و دوستانه آغاز شده است؟ و متأسفانه به همین ارتباط جنسی ختم نشده، بلکه عاملی برای پدید آمدن بسیاری از ناهنجاری های اجتماعی و روانی نیز می شود. بهترین شاهد بر ادعای فوق مراجعه به واقعیات موجود در اجتماع است، شما دربارۀ طلاق ها، فسادهای جنسی، اعتیاد و افسردگی ها مقداری تحقیق کنید، ببینید نقطۀ شروع این نابسامانی ها از کجا بوده؟ بسیاری از آنها با یک نگاه ساده یا یک ارتباط کلامی یا پیامکی کوچک با نامحرم شروع شده و به تدریج به ایجاد محبت و عشق و مشغول شدن فکر انجامیده و در انتها به قرار و مدار و... .
به همین خاطر به شما توصیه می کنیم اگر ضروت شرعی و عقلی وجود ندارد از ارتباط دوستانه با دختر مورد نظر بپرهیزید تا آسیبی متوجه شما و وی نگردد.

به هر حال، اگر قصد جدی ازدواج با دختر مورد نظر را دارید می بایست از راهش اقدام کنید و از برقراری رابطۀ دوستانه پیش از ازدواج به خاطر آسیب های فراوانی که در پی دارد، بپرهیزید.

بعد از برگزاری خواستگاری رسمی می توانید برای رسیدن به جمع بندی نهایی از جدول نمره دهی و جمع بندی امتیازات استفاده کنید به این صورت که هر یک از معیارها و ملاک های ازدواج و نیز مزایا و معایب طرف مقابل را از یک تا صد نمره گذاری کنید. ازدواج زمانی مناسب خواهد بود که میانگین نمرات از 70 به بالا باشد و نمره هر یک از معیار از50 کمتر نباشد، در غیر این صورت، ازدواج ریسک پذیر خواهد بود. همچنین می توانید از مشاوره های تخصصی پیش از ازدواج(Pmc) استفاده کنید و با مراجعه حضوری به مراکز مشاوره ای و خدمات روانشناختی معتبر و گفتگو با مشاوران و روانشناسان با تجربه در زمینۀ ازدواج به جمع بندی نهایی برسید و از صحت و سلامت ازدواج تان مطمئن گردید.

اگر صحت و سلامت ازدواج تان به تأیید کارشناسان ازدواج برسد، اندک تفاوت در معیار سن و مقداری بزرگتر بودن سن دختر از سن پسر مشکلی برای ازدواج ایجاد نخواهد کرد.

در نهایت، اگر صحت و سلامت ازدواج تان به تأیید نرسد و یا اصلاً دختر مورد نظر و خانواده اش تمایلی به ازدواج و وصلت با شما نداشته باشند؛ آنگاه می تواند وی را رها کنید و دختر مناسب دیگری را برای همسری برگزیند و مراحل خواستگاری را این بار از راهش تا رسیدن به نتیجۀ مطلوب دنبال کنید.

معرفی منابع برای مطالعۀ بیشتر:

1. بیات، سعید، دختران مهتاب و پسران آفتاب: آسیب شناسی دوستی های دختران و پسران، قم: موسسه بوستان کتاب، 1395.
2. افراسیابی، فاطمه و صغری افراسیابی، روابط دختر و پسر قبل از ازدواج، قم: لامک، 1390.
3. حامدی، محمد، روابط دختران و پسران پیش از ازدواج، سنندج: آراس، 1393.
4. حورایی، سیدمجتبی، دوستی های قبل از ازدواج، تهران: دکلمه گران، 1392.
5. حسینی، مهدی، آموزش و مشاوره قبل از ازدواج، تهران: آوای نور، 1396.
6. حسین خانی نائینی، هادی، فرآیند همسرگزینی، قم: بنشاسته، 1393.
7. یزدانی، محمود، یک انتخاب مناسب (همسر گزینی در بیست گام)، مشهد: آهنگ قلم، 1392.