جمع بندی استخاره و طلب خیر از خداوند و شرح روش های آن

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
استخاره و طلب خیر از خداوند و شرح روش های آن

با عرض سلام و ادب

از کارشناس محترم سایت درخواست دارم تا جایی که امکان دارد احادیث مربوط به اسخاره را همراه ترجمه ذکر کنند و راههای مختلف انجام آن را که دراحادیث وارد شده را بیان کنند.
به عنوان مثال برای استخاره با قرآن حداقل دو روش یافتم یکی اینکه به صفحه اوّل سمت راست توجه شود و دوم اینکه مثلا مرحوم «سیّد بن طاووس» در كتاب «فتح الأبواب» نقل كرده است كه براى استخاره، قرآن را برمى دارى و نخست این دعا را مى خوانى:

"اَللّهُمَّ إِنْ كانَ فِی قَضائِكَ وَقَدَرِكَ، أَنْ تَمُنَّ عَلى اُمَّةِ نَبِیِّكَ، بِظُهُورِ وَلیِّكَ وَابْنِ بِنْتِ نَبِیِّكَ، فَعَجِّلْ ذلِكَ وَ سَهِّلْهُ وَ یَسِّرْهُ وَ كَمِّلْهُ، و اَخْرِجْ لِی آیَةً، اَسْتَدِلُّ بِها عَلى أَمر فَأَئْتَمِرَ، أوْ نَهْـى فَأَنْتَهی فِی عافِیَـة"؛ خدایا اگر قضا و قَدَرت این است كه با ظهور ولیّت و فرزند پیامبرت بر امّت رسول خدا، منّت گذارى، پس در ظهورش تعجیل و راهش را سهل و آسان قرار ده و براى من آیه اى بیرون آور كه یا در آن امرى باشد كه انجامش دهم و یا نهى باشد كه تركش كنم به عافیت و تندرستى.

سپس حاجت و مشكل خود را عنوان مى كنى و آن گاه قرآن را مى گشایى، پس از آن هفت ورق مى زنى، در ورق هفتم، صفحه سمت چپ، هفت سطر را بشمار و در سطر هفتم مطلب خویش را از آن آیه، دریاب.[فتح الابواب، ص 278؛ بحارالانوار، ج 88، ص 242، ح 4.]

حال سوال اینجاست که چه ملاکی برای انتخاب روش استخاره وجود دارد؟ آیا معیاری وجود دارد که بخواهییم روش استخاره را بر مبنای آن قرار دهیم؟ یا اینکه این موضع دلبخواهی وذوقیست؟!

و موضوع بعد اینکه در شرح روش دوم درست متوجه شدم منظور اینکه 7ورق به جلو میزنیم و در ورق هفتم صفحه سمت چپ که شماره فرد هست ملاک عمل است؟!

با سپاس

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد عمار

[TD][/TD]

[=arial]

msn;1014863 نوشت:
از کارشناس محترم سایت درخواست دارم تا جایی که امکان دارد احادیث مربوط به اسخاره را همراه ترجمه ذکر کنند

سلام و عرض ادب خدمت شما پرسشگر گرامی
در مورد استخاره روایات مختلفی داریم که به چند نمونه اشاره می کنم:

از جابربن عبدالله نقل شده و نزد همه مذاهب اسلامي پذيرفته است. او مي گويد: پيامبر(ص) به ما استخاره مي آموخت، چنانکه سوره هاي قرآن را آموزش مي داد. (1)

در روايتي ديگر فضيل از امام صادق(ع) نقل کرده که هيچ مومني استخاره نکند، مگر آنکه خداوند، براي او خير مقدر فرمايد، حتي اگر حوادث ناگواري براي او پيش آيد. (2)

پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود: از خوشبختى آدمى اين است كه از خداوند طلب خير كند و به قضاى الهى خشنود باشد؛ و از بدبختى آدمى اين است كه از خداوند طلب خير نكند و از قضاى الهى ناخشنود باشد.
امام على (عليه السلام) فرمود: پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) مرا به يمن فرستاد و به من سفارش هايى كرد، از جمله فرمود: اى على! كسى كه از خدا طلب خير كند، سرگردان نمى ‏شود و كسى كه مشورت كند، پشيمان نمى‏ گردد.
امام على (عليه السلام)‏ در وصيّت خود به فرزندش فرمود: از خداوند بسيار طلب خير كن.
امام على (عليه السلام) فرمود: كسى كه از خدا طلب خير كند، پشيمان نشود.
امام على (عليه السلام) فرمود: هر گاه قصد كارى كردى، از خداوند طلب خير كن.
امام صادق (عليه السلام) فرمود: خداوند اين سخن را فرو فرستاد: از بدبختى بنده من اين است كه كارها را انجام دهد و از من درخواست خير نكند.(3)

روایت های دیگری هم می باشد که در روش استخاره ذکر می شود.

پی نوشت ها:
1. الميزان، ج 5، ص 166؛ ج 6، ص 118؛ مواهب الرحمن، ج 1، ص 300-301.
2. فتح الابواب، سيدابن طاووس ص 148-149.
3. محمدى رى‏ شهرى، محمد، ميزان الحكمة، 14جلد، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر،1389ش، چاپ 11، قم، ج‏3-فارسى، ص: 576.

[=arial]

msn;1014863 نوشت:
و راههای مختلف انجام آن را که دراحادیث وارد شده را بیان کنند.

در روايات به روش هاي مختلفی براي استخاره اشاره شده است:

1- استخاره با نماز:
فقيهان اماميه (1) نماز استخاره را از نمازهاي مستحب برشمرده اند. علامه حلي مي گويد: نماز استخاره به اتفاق اماميه و بيشتر اهل سنت مستحب است. (2) اين نماز به روش هاي گوناگون در روايات وارد شده است. ولي همه روايات، نماز استخاره را دو رکعت همراه با دعاهاي مخصوص قبل يا بعد از آن، بيان کرده است.
در کتاب «الفقه المنسوب الی الامام الرضا(علیه السلام)» می خوانیم: بعد از دو رکعت نماز و صد و یک مرتبه طلب خیر از خدا این دعا را بخوانید: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ خِرْ لِي فِي أَمْرِي كَذَا وَ كَذَا لِلدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ خِيَرَةً مِنْ عِنْدِكَ مَا لَكَ فِيهِ رِضًى وَ لِي فِيهِ صَلَاحٌ فِي خَيْرٍ وَ عَافِيَةٍ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ.(3)

از جابر بن عبدالله انصاری نقل شده است که پیامبرگرامی اسلام استخاره را به ما می آموخت همانگونه که سوره ای از قران را به ما آموزش می داد و می فرمود هنگامی که کارمهمی برایتان پیش آمد دو رکعت نماز مستحبی بخوانید سپس بگویید: اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَ أَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ وَ أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَ لَا أَقْدِرُ وَ تَعْلَمُ وَ لَا أَعْلَمُ وَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ‏ اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الْأَمْرَ وَ تُسَمِّيهِ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَ مَعَاشِي وَ عَاقِبَةِ أَمْرِي فَاقْدِرْهُ لِي وَ يَسِّرْهُ وَ بَارِكْ لِي فِيهِ وَ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَ مَعَاشِي وَ عَاقِبَةِ أَمْرِي فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَ اصْرِفْنِي عَنْهُ وَ اقْدِرْ لِيَ الْخَيْرَ حَيْثُ مَا كَانَ ثُمَّ رَضِّنِي بِهِ.(4)

[=arial]و نیز روایت شده است که امیر مؤمنان علی علیه السلام در کیفیت این استخاره فرمود:
[=arial] «ابتدا دو رکعت نماز بخوان، بعد صد بار بگو: استخیر الله، یعنی از خدا طلب خیر می کنم » آن گاه دعا کن و سپس کار خود را انجام بده.(5)

2. استخاره با دعا:
[=arial]ابو یعفور می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که در کیفیت این استخاره چنین فرمود:
[=arial] [=arial]«نخست، خدا را تمجید کن و حمد و ثنای الهی را به جا آور و بعد بر محمد صلی الله علیه و آله و آلش صلوات بفرست، آن گاه بگو:
[=arial] [=arial]«اللهم انی اسالک بانک عالم الغیب و الشهادة، الرحمن الرحیم، و انت علام الغیوب، استخیر الله برحمته » .
[=arial] [=arial]«خدایا از درگاه تو مسالت می نمایم، ای خدایی که به آشکار وپنهان آگاه هستی، بخشنده و مهربانی و بر همه نهان ها آگاهی کامل داری، بر اساس رحمتت از درگاه ات، طلب خیر و صلاح می کنم » .
[=arial] آن گاه امام صادق علیه السلام فرمود: «اگر کار، مهم و مشکل بود، دعای فوق را صد بار بخوان و اگر آسان بود، سه بار بخوان » .(6)

صفوان جمال می گوید از امام صادق(علیه السلام) شنیدم که در «طلب خیر» این دعا را می خواند: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعِلْمِكَ، وَ أَسْتَخِيرُكَ بِعِزَّتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِعَوَاقِبِ الْأُمُورِ إِنْ كَانَ هَذَا الْأَمْرُ خَيْراً لِي فِي دِينِي وَ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي، فَيَسِّرْهُ لِي وَ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَ إِنْ كَانَ شَرّاً فَاصْرِفْهُ عَنِّي، وَ اقْضِ لِيَ الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ، وَ رَضِّنِي بِهِ، حَتَّى لَا أُحِبَّ تَعْجِيلَ مَا أَخَّرْتَ وَ لَا تَأْخِيرَ مَا عَجَّلْت(7)

و...

پی نوشت ها:
1. تدکره، ج1، ص 75؛ جواهرالکلام، ج 12، ص 157-155.
2. منتهي المطلب، ج1، ص.362
3. منسوب به على بن موسى، امام هشتم (عليه السلام)، الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا (عليه السلام)، موسسه آل البیت(علیهم السلام) 1406ق، چاپ اول، مشهد، ص 152.
4. طبرسى، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق، الشریف الرضی، 1412ق، چاپ: چهارم، قم، ص323.
5. مفاتح الغیب، ص 17.
6. بحار الانوار، ج 91، ص 256.
7. حميرى، عبد الله بن جعفر، قرب الإسناد (ط - الحديثة)موسسه آل البیت(علیهم السلام)، 1413ق، چاپ اول، قم. ص 62.

[=arial]3. استخاره با قرآن:
امروزه اين نوع استخاره رايج تر است و شرط اساسي آن داشتن طهارت جسمي و روحي و آشنا بودن به معنا و تفسير قرآن و درک مناسبت آيات با موضوع مورد استخاره است. (1)
در استخاره با قرآن روش هاي گوناگون روايت شده است؛ از جمله
[=arial]روایت شده است که: یسع بن عبد الله قمی به امام صادق علیه السلام عرض کرد: گاهی می خواهم کاری انجام دهم، ولی متحیر هستم که آیا انجام دهم یا نه؟
[=arial] امام صادق علیه السلام به او فرمود: هنگام نماز - که شیطان از هر وقت دیگر از انسان دورتر است - قرآن را بگشا، اولین آیه ای که در آغاز صفحه دست راست می بینی، عمل کن.(2)

از رسول خدا(ص) نقل شده است كه فرمود: «هنگام استخاره با قرآن، ابتدا سه بار سوره ي توحيد را بخوان. سپس سه بار صلوات بر محمد و آلش بفرست، سپس بگو: [=arial]اللَّهُمَّ إِنِّي تَفَأَّلْتُ بِكِتَابِكَ وَ تَوَكَّلْتُ عَلَيْكَ فَأَرِنِي مِنْ كِتَابِكَ مَا هُوَ الْمَكْتُومُ مِنْ سِرِّكَ الْمَكْنُونِ فِي غَيْبِك
[=arial] [=arial]يعني : خدايا به كتاب تو تفأل مي زنم، و بر تو توكل مي كنم و از كتابت آنچه را كه در نهان غيب تو، پوشيده شده به من بنمايان.
[=arial] [=arial]پس از اين دعا، قرآن را بگشا و از سطر اول، صفحه ي سمت راست، مقصود خود را به دست آور».(3)

[=arial]
مرحوم «سیّد بن طاووس» در کتاب «فتح الأبواب» نقل کرده است که براى استخاره، قرآن را برمى دارى و نخست این دعا را مى خوانى:
اَللّهُمَّ إِنْ کانَ فِی قَضائِکَ وَقَدَرِکَ، أَنْ تَمُنَّ عَلى اُمَّةِ نَبِیِّکَ، بِظُهُورِ وَلیِّکَ وَابْنِ بِنْتِ نَبِیِّکَ،فَعَجِّلْ ذلِکَ وَسَهِّلْهُ وَیَسِّرْهُ وَکَمِّلْهُ، واَخْرِجْ لِی آیَةً اَسْتَدِلُّ بِها عَلى أَمر فَأَئْتَمِرَ، أوْ نَهْـى فَأَنْتَهی فِی عافِیَـة.
سپس حاجت و مشکل خود را عنوان مى کنى و آنگاه قرآن را مى گشایى، پس از آن هفت ورق مى زنى، در ورق هفتم، صفحه سمت چپ، هفت سطر را بشمار و در سطر هفتم مطلب خویش را از آن آیه، دریاب.(4)
استخاره با قرآن به شیوه هاى دیگر نیز نقل شده است که براى رعایت اختصار از ذکر همه آنها صرف نظر مى شود.(5)

پی نوشت ها:
1. بحارالانوار، ج 88، ص 265.
2. مجلسي، محمد باقر، مفاتيح الغيب، چاپ اول، بيروت، دارالكتب العلميه، 1411، ج 91، ص 265.
[=arial]3. نوري، مستدرك الوسائل، آل البيت 1408، چاپ اول، ج 4، ص 305.
4. فتح الابواب، ص 278؛ بحارالانوار، ج 88، ص 242، ح 4.
5. به کتاب مفاتح الغیب، علاّمه مجلسى مراجعه شود.

[=arial]4. استخاره با تسبیح:
این نوع استخاره نیز شایع و معروف است، که به چند شیوه انجام مى شود:
اوّل: علامه مجلسى مى نویسد: از «شیخ بهایى» نقل شده است: از بزرگان و اساتیدم شنیدم که این دستورالعمل از حضرت ولىّ عصر(علیه السلام) درباره استخاره با تسبیح رسیده است. فرمود: «تسبیح را به دست (راست) مى گیرى و سه بار صلوات مى فرستى و آنگاه قسمتى از تسبیح را (با دست چپ) مى گیرى و دوتا دوتا رد مى کنى; اگر در پایان یک دانه باقى ماند، به معناى «إفعل» (انجام بده) است و اگر دو دانه باقى ماند، مفهوم آن «لاتفعل» (انجام نده) است.(۱)

دوم: از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که فرمود: (به هنگام استخاره با تسبیح) نخست یک مرتبه سوره «حمد» را مى خوانى و آنگاه سه بار سوره «توحید» (قل هو اللّه…) را و آنگاه پانزده مرتبه صلوات مى فرستى، سپس مى گویى:
اَللّهُمَّ إِنّى أسْئَلُکَ بِحَقِّ الْحُسَینِ وَجَدِّهِ وَأَبیه، وَأُمِّهِ وَأَخیهِ، وَالاَْئِمَّةِ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ،أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَأنْ تَجْعَلَ لِىَ الْخِیَرَةَ فی هذِهِ السَّبْحَةِ،وَ أَنْ تُرِیَنی ما هُوَ الاَْصْلَحُ لی فی الدِّینِ وَالدُّنْیا،اَللّهُمَّ إنْ کانَ الاَْصْلَحُ فی دینى وَدُنْیایَ، وَعاجِلِ اَمْری وَآجِلِهِ، فِعْلَ ما اَنَا عازِمٌ عَلَیْهِ فَأْمُرْنی، وَإلاّ فَانْهَنی، إنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ.
پس از آن، قسمتى از تسبیح را مى گیرى و آن را مى شمارى و با عدد اوّل مى گویى «سُبْحانَ اللهِ» و با عدد دوم مى گویى «أَلْحَمْدُلِلّهِ» و با عدد سوم مى گویى «لا إِلهَ اِلاَّ اللّهُ» و به همین ترتیب پیش مى روى; در پایان اگر دانه آخر شمارش، سُبحان الله بود، مخیّر میان فعل و ترک هستى و اگر أَلْحَمْدُللهِِ بود، نشانه امر است و آن را انجام مى دهى و اگر لا إِلهَ اِلاَّ اللّهُ بود، نهى است و آن را ترک مى کنى.(۲)

و...

پی نوشت ها:
1. بحارالانوار، ج 88، ص 250,حدیث 4.
2. همان حدیث 5.

msn;1014863 نوشت:
چه ملاکی برای انتخاب روش استخاره وجود دارد؟ آیا معیاری وجود دارد که بخواهییم روش استخاره را بر مبنای آن قرار دهیم؟ یا اینکه این موضع دلبخواهی وذوقیست؟!

[=arial] معیار خاصی برای انتخاب هر یک از این روش ها نیست و شما مختار هستید هر کدام را که مایل بودید انتخاب کنید.

msn;1014863 نوشت:
و موضوع بعد اینکه در شرح روش دوم درست متوجه شدم منظور اینکه 7ورق به جلو میزنیم و در ورق هفتم صفحه سمت چپ که شماره فرد هست ملاک عمل است؟!

[=arial]شما وقتی 7 ورق را میزنید وارد دو صفحه می شوید که صفحه سمت راست و چپ را دارا می باشد. و باید صفحه سمت چپ را انتخاب کنید.

عمار;1015044 نوشت:
سلام و عرض ادب خدمت شما پرسشگر گرامی

سلام و عرض ادب استاد گرامی@};-

خیلی ممنون بابت پاسخ جامع و مفیدتان.
استاد، علاوه بر روشهای فوق آیا در زمانی که قرآن یا تسبیح در اختیار نداریم روشی معتبر و آسان برای اسخاره وجود دارد؟
با تشکر

[=arial]

msn;1015170 نوشت:
استاد، علاوه بر روشهای فوق آیا در زمانی که قرآن یا تسبیح در اختیار نداریم روشی معتبر و آسان برای اسخاره وجود دارد؟

سلام علیکم
بله استخاره از طریق سایت های اینترنتی و نرم افزار یا تلفن های گویا نیز هست که آن را مراجع درست می دانند.
به عنوان نمونه از آیت الله مکارم شیرازی سوال کردند که آیا استخاره های اینترنتی صحیح است؟ [=arial] در پاسخ فرمودند: در صورتی که یک فرد حقیقی استخاره را انجام دهد و نتیجه اعلام شود یا نرم افزار طوری تنظیم شده باشد که آیات آغاز یکی از صفحات قرآن را بدون اطلاع قبلی منعکس کند، مانعی ندارد.(1)

همچنین استخاره ذات الرقاع هم انجام می شود که می توانید از این لینک انجمن جزئیات آن را مشاهده کنید:
http://www.askdin.com/showthread.php?t=59070

1. https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=46495&mid=259675

پرسش:
احادیث مربوط به اسخاره را همراه ترجمه ذکر کنید و راههای مختلف انجام آن را که دراحادیث وارد شده را بیان کنند.

پاسخ:
از جابربن عبدالله نقل شده و نزد همه مذاهب اسلامي پذيرفته است. او مي گويد: پيامبر(ص) به ما استخاره مي آموخت، چنانکه سوره هاي قرآن را آموزش مي داد. (1)

در روايتي ديگر فضيل از امام صادق(ع) نقل کرده که هيچ مومني استخاره نکند، مگر آنکه خداوند، براي او خير مقدر فرمايد، حتي اگر حوادث ناگواري براي او پيش آيد. (2)

پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود: از خوشبختى آدمى اين است كه از خداوند طلب خير كند و به قضاى الهى خشنود باشد؛ و از بدبختى آدمى اين است كه از خداوند طلب خير نكند و از قضاى الهى ناخشنود باشد.
امام على (عليه السلام) فرمود: پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) مرا به يمن فرستاد و به من سفارش هايى كرد، از جمله فرمود: اى على! كسى كه از خدا طلب خير كند، سرگردان نمى ‏شود و كسى كه مشورت كند، پشيمان نمى‏ گردد.
امام على (عليه السلام)‏ در وصيّت خود به فرزندش فرمود: از خداوند بسيار طلب خير كن.
امام على (عليه السلام) فرمود: كسى كه از خدا طلب خير كند، پشيمان نشود.
امام على (عليه السلام) فرمود: هر گاه قصد كارى كردى، از خداوند طلب خير كن.
امام صادق (عليه السلام) فرمود: خداوند اين سخن را فرو فرستاد: از بدبختى بنده من اين است كه كارها را انجام دهد و از من درخواست خير نكند.(3)

در روايات به روش هاي مختلفی براي استخاره اشاره شده است:
1- استخاره با نماز:
فقيهان اماميه (4) نماز استخاره را از نمازهاي مستحب برشمرده اند. علامه حلي مي گويد: نماز استخاره به اتفاق اماميه و بيشتر اهل سنت مستحب است. (5) اين نماز به روش هاي گوناگون در روايات وارد شده است. ولي همه روايات، نماز استخاره را دو رکعت همراه با دعاهاي مخصوص قبل يا بعد از آن، بيان کرده است.
در کتاب «الفقه المنسوب الی الامام الرضا(علیه السلام)» می خوانیم: بعد از دو رکعت نماز و صد و یک مرتبه طلب خیر از خدا این دعا را بخوانید: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ خِرْ لِي فِي أَمْرِي كَذَا وَ كَذَا لِلدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ خِيَرَةً مِنْ عِنْدِكَ مَا لَكَ فِيهِ رِضًى وَ لِي فِيهِ صَلَاحٌ فِي خَيْرٍ وَ عَافِيَةٍ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ.(6)
از جابر بن عبدالله انصاری نقل شده است که پیامبرگرامی اسلام استخاره را به ما می آموخت همانگونه که سوره ای از قران را به ما آموزش می داد و می فرمود هنگامی که کارمهمی برایتان پیش آمد دو رکعت نماز مستحبی بخوانید سپس بگویید: اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَ أَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ وَ أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَ لَا أَقْدِرُ وَ تَعْلَمُ وَ لَا أَعْلَمُ وَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ‏ اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الْأَمْرَ وَ تُسَمِّيهِ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَ مَعَاشِي وَ عَاقِبَةِ أَمْرِي فَاقْدِرْهُ لِي وَ يَسِّرْهُ وَ بَارِكْ لِي فِيهِ وَ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَ مَعَاشِي وَ عَاقِبَةِ أَمْرِي فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَ اصْرِفْنِي عَنْهُ وَ اقْدِرْ لِيَ الْخَيْرَ حَيْثُ مَا كَانَ ثُمَّ رَضِّنِي بِهِ.(7)
و نیز روایت شده است که امیر مؤمنان علی علیه السلام در کیفیت این استخاره فرمود:
«ابتدا دو رکعت نماز بخوان، بعد صد بار بگو: استخیر الله، یعنی از خدا طلب خیر می کنم » آن گاه دعا کن و سپس کار خود را انجام بده.(8)

2. استخاره با دعا:
ابو یعفور می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که در کیفیت این استخاره چنین فرمود:
«نخست، خدا را تمجید کن و حمد و ثنای الهی را به جا آور و بعد بر محمد صلی الله علیه و آله و آلش صلوات بفرست، آن گاه بگو:
«اللهم انی اسالک بانک عالم الغیب و الشهادة، الرحمن الرحیم، و انت علام الغیوب، استخیر الله برحمته » .
«خدایا از درگاه تو مسالت می نمایم، ای خدایی که به آشکار وپنهان آگاه هستی، بخشنده و مهربانی و بر همه نهان ها آگاهی کامل داری، بر اساس رحمتت از درگاه ات، طلب خیر و صلاح می کنم » .
آن گاه امام صادق علیه السلام فرمود: «اگر کار، مهم و مشکل بود، دعای فوق را صد بار بخوان و اگر آسان بود، سه بار بخوان » .(9)
صفوان جمال می گوید از امام صادق(علیه السلام) شنیدم که در «طلب خیر» این دعا را می خواند: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعِلْمِكَ، وَ أَسْتَخِيرُكَ بِعِزَّتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِعَوَاقِبِ الْأُمُورِ إِنْ كَانَ هَذَا الْأَمْرُ خَيْراً لِي فِي دِينِي وَ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي، فَيَسِّرْهُ لِي وَ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَ إِنْ كَانَ شَرّاً فَاصْرِفْهُ عَنِّي، وَ اقْضِ لِيَ الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ، وَ رَضِّنِي بِهِ، حَتَّى لَا أُحِبَّ تَعْجِيلَ مَا أَخَّرْتَ وَ لَا تَأْخِيرَ مَا عَجَّلْت(10)

3. استخاره با قرآن:
امروزه اين نوع استخاره رايج تر است و شرط اساسي آن داشتن طهارت جسمي و روحي و آشنا بودن به معنا و تفسير قرآن و درک مناسبت آيات با موضوع مورد استخاره است. (11)
در استخاره با قرآن روش هاي گوناگون روايت شده است؛ از جمله
روایت شده است که: یسع بن عبد الله قمی به امام صادق علیه السلام عرض کرد: گاهی می خواهم کاری انجام دهم، ولی متحیر هستم که آیا انجام دهم یا نه؟
امام صادق علیه السلام به او فرمود: هنگام نماز - که شیطان از هر وقت دیگر از انسان دورتر است - قرآن را بگشا، اولین آیه ای که در آغاز صفحه دست راست می بینی، عمل کن.(12)
از رسول خدا(ص) نقل شده است كه فرمود: «هنگام استخاره با قرآن، ابتدا سه بار سوره ي توحيد را بخوان. سپس سه بار صلوات بر محمد و آلش بفرست، سپس بگو: اللَّهُمَّ إِنِّي تَفَأَّلْتُ بِكِتَابِكَ وَ تَوَكَّلْتُ عَلَيْكَ فَأَرِنِي مِنْ كِتَابِكَ مَا هُوَ الْمَكْتُومُ مِنْ سِرِّكَ الْمَكْنُونِ فِي غَيْبِك
يعني : خدايا به كتاب تو تفأل مي زنم، و بر تو توكل مي كنم و از كتابت آنچه را كه در نهان غيب تو، پوشيده شده به من بنمايان.
پس از اين دعا، قرآن را بگشا و از سطر اول، صفحه ي سمت راست، مقصود خود را به دست آور».(13)
مرحوم «سیّد بن طاووس» در کتاب «فتح الأبواب» نقل کرده است که براى استخاره، قرآن را برمى دارى و نخست این دعا را مى خوانى:
اَللّهُمَّ إِنْ کانَ فِی قَضائِکَ وَقَدَرِکَ، أَنْ تَمُنَّ عَلى اُمَّةِ نَبِیِّکَ، بِظُهُورِ وَلیِّکَ وَابْنِ بِنْتِ نَبِیِّکَ،فَعَجِّلْ ذلِکَ وَسَهِّلْهُ وَیَسِّرْهُ وَکَمِّلْهُ، واَخْرِجْ لِی آیَةً اَسْتَدِلُّ بِها عَلى أَمر فَأَئْتَمِرَ، أوْ نَهْـى فَأَنْتَهی فِی عافِیَـة.
سپس حاجت و مشکل خود را عنوان مى کنى و آنگاه قرآن را مى گشایى، پس از آن هفت ورق مى زنى، در ورق هفتم، صفحه سمت چپ، هفت سطر را بشمار و در سطر هفتم مطلب خویش را از آن آیه، دریاب.(14)
استخاره با قرآن به شیوه هاى دیگر نیز نقل شده است که براى رعایت اختصار از ذکر همه آنها صرف نظر مى شود.(15)

4. استخاره با تسبیح:
این نوع استخاره نیز شایع و معروف است، که به چند شیوه انجام مى شود:
اوّل: علامه مجلسى مى نویسد: از «شیخ بهایى» نقل شده است: از بزرگان و اساتیدم شنیدم که این دستورالعمل از حضرت ولىّ عصر(علیه السلام) درباره استخاره با تسبیح رسیده است. فرمود: «تسبیح را به دست (راست) مى گیرى و سه بار صلوات مى فرستى و آنگاه قسمتى از تسبیح را (با دست چپ) مى گیرى و دوتا دوتا رد مى کنى; اگر در پایان یک دانه باقى ماند، به معناى «إفعل» (انجام بده) است و اگر دو دانه باقى ماند، مفهوم آن «لاتفعل» (انجام نده) است.(16)
دوم: از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که فرمود: (به هنگام استخاره با تسبیح) نخست یک مرتبه سوره «حمد» را مى خوانى و آنگاه سه بار سوره «توحید» (قل هو اللّه…) را و آنگاه پانزده مرتبه صلوات مى فرستى، سپس مى گویى:
اَللّهُمَّ إِنّى أسْئَلُکَ بِحَقِّ الْحُسَینِ وَجَدِّهِ وَأَبیه، وَأُمِّهِ وَأَخیهِ، وَالاَْئِمَّةِ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ،أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَأنْ تَجْعَلَ لِىَ الْخِیَرَةَ فی هذِهِ السَّبْحَةِ،وَ أَنْ تُرِیَنی ما هُوَ الاَْصْلَحُ لی فی الدِّینِ وَالدُّنْیا،اَللّهُمَّ إنْ کانَ الاَْصْلَحُ فی دینى وَدُنْیایَ، وَعاجِلِ اَمْری وَآجِلِهِ، فِعْلَ ما اَنَا عازِمٌ عَلَیْهِ فَأْمُرْنی، وَإلاّ فَانْهَنی، إنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ.
پس از آن، قسمتى از تسبیح را مى گیرى و آن را مى شمارى و با عدد اوّل مى گویى «سُبْحانَ اللهِ» و با عدد دوم مى گویى «أَلْحَمْدُلِلّهِ» و با عدد سوم مى گویى «لا إِلهَ اِلاَّ اللّهُ» و به همین ترتیب پیش مى روى; در پایان اگر دانه آخر شمارش، سُبحان الله بود، مخیّر میان فعل و ترک هستى و اگر أَلْحَمْدُللهِِ بود، نشانه امر است و آن را انجام مى دهى و اگر لا إِلهَ اِلاَّ اللّهُ بود، نهى است و آن را ترک مى کنى.(17)

پی نوشت ها:
1. الميزان، سيد محمد حسين طباطبايي، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات‏، لبنان- بيروت‏،1390 ه. ق‏،چاپ: 2، ج 5، ص 166؛ ج 6، ص 118؛ مواهب الرحمن، ج 1، ص 300-301.
2. فتح الابواب، سيدابن طاووس،قم ‫: موسسه آل البيت (ع) لاحياء التراث‭‬ ‫، ۱۴۰۹ ق .‭‬ ‫= ۱۳۶۷، ص 148-149.
3. محمدى رى‏ شهرى، محمد، ميزان الحكمة، 14جلد، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر،1389ش، چاپ 11، قم، ج‏3-فارسى، ص: 576.
4. تدکره،:علامه حلی، حسن بن یوسف،مؤسسة آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث،قم ، ایران،۱۴۱۴ ج1، ص 75؛ جواهرالکلام، ج 12، ص 157-155.
5. منتهي المطلب،علامه حلی، حسن بن یوسف،مجمع البحوث الاسلامیه،آستانة الرضوية المقدسة،،مشهد مقدس ،۱۴۱۲ ج1، ص.362
6. منسوب به على بن موسى، امام هشتم (عليه السلام)، الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا (عليه السلام)، موسسه آل البیت(علیهم السلام) 1406ق، چاپ اول، مشهد، ص 152.
7. طبرسى، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق، الشریف الرضی، 1412ق، چاپ: چهارم، قم، ص323.
8. مجلسي، محمد باقر، مفاتيح الغيب، چاپ اول، بيروت، دارالكتب العلميه، 1411،، ص 17.
9. بحار الانوار،مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏،دار إحياء التراث العربي‏،بيروت‏، 1403 ق‏،چاپ: دوم‏،، ج 91، ص 256.
10. حميرى، عبد الله بن جعفر، قرب الإسناد (ط - الحديثة)موسسه آل البیت(علیهم السلام)، 1413ق، چاپ اول، قم. ص 62.
11. بحارالانوار، همان،ج 88، ص 265.
12. مجلسي، محمد باقر، مفاتيح الغيب، چاپ اول، بيروت، دارالكتب العلميه، 1411، ج 91، ص 265.
13. نوري، مستدرك الوسائل، آل البيت 1408، چاپ اول، ج 4، ص 305.
14. فتح الابواب، ص 278؛ بحارالانوار، ج 88، ص 242، ح 4.
15. به کتاب مفاتح الغیب، علاّمه مجلسى مراجعه شود.
16. بحارالانوار، ج 88، ص 250,حدیث 4.
17. همان حدیث 5.

موضوع قفل شده است