ولایت وپایداری

آشنایی با سرداران وفرماندهان شهید استان گیلان

انجمن: 

[=arial, helvetica, sans-serif]سردار شهید حاج حسین املاکی

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif]سخنان مقام معظم رهبری در[=arial, helvetica, sans-serif] بین جوانان استان گیلان :
[/]
"شهید املاکی شما ؛ (جانشین لشکر قدس گیلان) ، که توی میدان جنگ شیمیایی زدند و خودش هم آنجا در معرض شیمیایی بود.

بسیجی بغلدستش ماسک نداشت ، شهید املاکی ماسک خودش را برداشت بست به صورت بسیجی همراهش ! ، قهرمان یعنی این !

، البته هر دو شهید شدند. هم املاکی شهید شد و هم آن بسیجی شهید شد اما این قهرمانی مانند اینها که از بین نمی روند. زنده اند ،

هم پیش خدا زنده اند ، هم دردل ما زنده اند و هم در فضای زندگی و ذهنیت ما زنده اند".

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif] فرمانده شهیدی که ماسک محافظت شیمیایی خود را به یک سرباز داد !

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif]فرمانده شهید حسين املاکی خوشتمی ، فرزند رحمت الله ، در روستای «کولاک محله»، از توابع شهرستان لنگرود در استان گیلان

به دنيا آمد. تولد او با ايام عاشورای حسينی مصادف بود پس نامش را «حسين» نهادند.

حسین چهارمین فرزند خانواده بود. در کودکی جهت فراگيری قرآن کريم به مکتب خانه رفت و خواندن قرآن را فراگرفت.

تحصيلات ابتدائی را در دبستان مصباح کومله به اتمام رسانيد. در همان کودکی فردی پر تلاش و کوشا بود و تحصيلات

دوره راهنمايی را در مدرسه دکتر معين آغاز کرد. در کنار تحصيل در امور کشاورزی به خانواده کمک می کرد.

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif] پدرش در مورد خصوصيات اخلاقی وی در نوجوانی چنين می گويد : «پسری آرام بود و آزارش به کسی نمی رسيد. درعين حال

درس خوان و با انضباط بود و برای انجام فرائض يوميه به مسجد می رفت.» دوران متوسطه را در دبيرستان خدمات بهداشت لنگرود

مشغول به تحصيل شد. در سال های آخر دبيرستان با اهداف انقلابی امام آشنا شد و مبارزات مخفی با رژيم پهلوی را آغاز کرد و در

اوايل نهضت فعالانه در تظاهرات و راهپيمايي ها شرکت می جست.

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif] بعد از پيروزی انقلاب در مبارزه با ضد انقلاب و اشرار داخلی فعاليت چشمگيری داشت. بعد از اخذ ديپلم در20/6/1359 به

عضويت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی لنگرود درآمد و به عنوان مسئول اکيپ مشغول خدمت شد. مدتی مسئول تربيت بدنی

سپاه لنگرود بود. چند روز پس از آغاز جنگ تحميلی در شهريور 1359 به همراه اولين نيروهای اعزامی استان گيلان به سوی

جبهه شتافت و در سرحدات مرزی قصر شيرين و سر پل ذهاب مستقر گرديد. از 28 خرداد 1360 لغايت 18 شهريور

1360 نيز به عنوان مامور رسمی سپاه در تيپ کربلا مشغول به خدمت شد. در سال 1361 در عمليات رمضان حضور يافت

و بعد از آن عمليات به همراه هفت نفر از همرزمان لنگرودی خود وارد اطلاعات-عمليات تيپ کربلا شد و بعد از يک دوره

آموزش فشرده مقدماتی جهت شناسايی به خط مقدم اعزام شدند.

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif] سيروس اکبری-يکی ازدوستان حسين- می گويد: «او بسيار متعبد بود و من بارها او را در نماز شب ديده بودم.» همرزم ديگرش

عباس صيغلی پور در اين باره می گويد: «در امور مذهبی وانجام فرائض بسيار مخلص بود و به لحاظ حساسيت کار اطلاعات ،

بچه ها زياد متوسل به ائمه اطهار می شدند و هر شب بعد از نماز مغرب و عشا مراسم دعا برگزار می کردند و ايشان نيز مرتب

شرکت می کرد.» پدر حسين نيز می گويد: «همه شيفته اخلاق او بودند ، جذابيت خاصی داشت ، نهايت عطوفت و مهربانی در

ايشان بود.» املاکی ، در مدت حضور در جبهه در عملیات های متعدد از جمله «ثامن الائمه» ، «فتح المبين» ، «بيت المقدّس»

، «رمضان» و «محرم» شرکت داشت. در سال 1361 تصميم به ازدواج گرفت و مراسم عقد وازدوا ج او باخانم زهرا محرمی

، بسيار ساده و مختصر ، در مسجد محله بر پا شد. اما بيش از دوازده روز از ازدواج او نگذشته بود که عازم جبهه های جنگ گرديد.

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif] در 19 آبان 1362 اولين فرزندش- مرضيه- متولد شد و او حدود پنج ماه پس از تولد دخترش موفق به ديدن او گرديد.از 14 تير 1361

تا 20 تير 1364 در لشکر کربلا حضور داشت و در بدو امر مسئول محور يکم اطلاعات-عمليات و پس از عمليات محرم مسئوليت

واحد اطلاعات-عمليات لشکر 25 کربلا را عهده دار شد. در اين مدت نيز در واحد اطلاعات ، در عملياتهای زنجيره ای «قدس 1 و 2»

نقش بسزائی داشت.

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif] شجاعت از خصوصيات بارز او بود تا جايی که حضورش در ميان همسنگرانش موجب آرامش و اطمينان می شد. هر کس با او برخورد

می کرد تحولی در او ايجاد می شد. با وجود اينکه مسئول اطلاعات لشکر بود ولی شخصاً در ماموريتهای شناسايی خطوط دشمن شرکت

می کرد و شناسايي هايش بسيار دقيق و قابل استناد و طرح ريزی بود. در سال 1364 دومين فرزندش راضيه به دنيا آمد. برادرش

درباره چگونگی رفتار او با خانواده می گويد: «رفتارش نسبت به خانواده و همسر و فرزند بسيار محترمانه بود و کمتر عصبانی می شد.»

پدر حسين نيز می گويد: «هرگز با فرزندان خود بد رفتاری نمی کرد ، آنها را خيلی دوست می داشت و احترام می کرد و به آنها راه

و رسم زندگی را می آموخت.»

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif]در سال 1364 به تشخيص فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب ، نيروهای مازندران و گيلان از هم جدا شدند. تيپ ويژه قدس کردستان

با ماموريت درون مرزی عليه ضد انقلاب در منطقه عمومی کردستان و آذربايجان غربی تشکيل شد و اين ماموريت به سپاه استان

گيلان واگذار گرديد. در نتيجه حسين املاکی به پيشنهاد فرماندهان سپاه از جمع ياران ديرين و صميمی خود در لشکر25 کربلا

وداع کرد و به تيپ ويژه قدس پيوست. او با تلاش بسيار نيرو های اطلاعاتی پراکنده در يگان های مختلف را جمع آوری و

واحد اطلاعات-عمليّات تيپ را سازماندهی کرد.

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif]بعد از انجام عملیات «والفجر 8» در منطقه عمومی فاو ساير همرزمانش از جمله سرداران شهيد مهدی خوش سيرت و

حسين رضوانخواه ، وارد تيپ قدس شدند و به او پيوستند. آن ها فرماندهی گردان های پياده را عهده دار شدند و تيپ ويژه قدس

دررديف يگانهای منظم سپاه قرارگرفت و ماموريّت های آفندی برون مرزی نيز به اين تيپ محوّل گرديد. املاکی عمليات «والفجر 9»

را در منطقه سليمانيه طرح ريزی کرد. پس از مدت کوتاهی تیپ به لشکر52 قدس ارتقا يافت و عمليات «کربلای 2» را در منطقه

عمومی حاج عمران طرح ريزی و اجرا کرد. املاکی پس از انجام عمليات های «کربلای 2 و 4» در عمليّات «کربلای 5» شرکت

داشت و با حفظ سمت ، فرماندهی محور عملياتی را در جزيره باورين عهده دار بود. او اين نقش را به خوبی ايفا کرد تا جايی که

نيروهای لشکر وارد شهرک دوئيچی عراق شدند. او در اين عمليّات از ناحيه فک به شدّت مجروح شد و برای درمان در بيمارستان

توتونکاران رشت بستری گرديد. اما با اصرار فراوان از بيمارستان ترخيس شد و با همان حال به سوی مناطق جنگی رهسپار گرديد.

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif]در سال 1365 نيز برای چندمين بار جراحت برداشت که يک بار به بيمارستان امير اعلم انتقال داده شد. در همين سال بود که

سلمان -سوميّن فرزند او- به دنيا آمد. املاکی با توجّه به شايستگی هايی که از خود نشان داده بود به عنوان فرمانده تيپ يکم لشکر قدس و

پس از مدت کوتاهی با حفظ سمت ، به قائم مقامی فرماندهی لشکر قدس گيلان منصوب گرديد. او ماموريت های آفندی را دنبال می کرد

و مستقيماً به همراه گردان های رزمی فرماندهی عمليات را به عهده داشت. با انجام موفقيّت آميز عمليّات «نصر4» ارتفاع زازيله و

شهر ماووت عراق را آزاد کردند. در اين عمليّات بر اثر اصابت ترکش از ناحيه دست راست مجروح شد ولی با همان حال در خطوط

مقدّم باقی ماند.

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif] در اواسط سال 1366 به هنگام انجام ماموريتی به اتفاق سردار شهيد فرهاد لاهوتی –فرمانده گردان سلمان- دچار سانحه رانندگی گرديد.

در اين سانحه فرهاد لاهوتی به شهادت رسید و او در حالی که به شدت مجروح شده بود با هليکوپتر به بيمارستان منتقل گرديد و بعد از

بهبودی نسبی بار ديگر به سوی جبهه ها رهسپار شد. شانه دری و جاده سيد صادق به تصرف نيروهای خودی در آمد. درکسوت

فرماندهی لشکر در عمليّات «بيت المقّدس6» شرکت جست و بعد از آن در عمليات «والفجر10» در منطقه عمومی سيد صادق- شانه

دری حضور داشت.

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif]با شکستن مقاومت نيروهای عراقی در 9 فروردين 1367 دشمن بعثی ، برای پيشگيری از تداوم عمليات رزمندگان اسلام ،

با انواع سلاح های شيميايی منطقه را مورد حمله قرار داد که بر اثر آن تعدادی از رزمندگان به شهادت رسيدند. در اين هنگام ، حسين

متوجه رزمنده ای شد که ماسک ضدّ شيميايی نداشت به سرعت ماسک خود را به او داد. اما خود به همراه ديگر ياران ، همچون

محمّد اصغري خواه -فرمانده گردان کميل- دکتر محمّد جيبی پور و سيّد عباس موسوی و ... پس از حدود هفتاد و پنج ماه حضور در

جبهه به شهادت رسيد.

[/]

[=arial, helvetica, sans-serif] آزادگانی که در عمليّات «والفجر10» به اسارت رفته بودند ، می گویند: «اکثر فرماندهان عراقی در برخورد اوليه به هنگام بازجويی

، از آخرين وضعيت حسين املاکی سوال می کردند و در پی کسب خبر درباره او بودند.» پيکر شهيد املاکی به زادگاهش انتقال يافت و

در آنجا به خاک سپرده شد. از وی به هنگام شهادت دو دختر به نام های مرضيه -پنج ساله- و راضيه -سه ساله- ويک پسر به نام

سلمان –دوساله- به يادگار مانده است. [/]

کانال کمیل معبری تا بهشت ︵‿یادمان شهید ابراهیم هادی︵‿

یه پهلوون عارف کنیم ازش یه یادی

فکه ، کانال کمیل داش ابراهیم هادی

فردا سالروز شهادت این شهید گرانقدر ومفقودالاثر هستش برای شادی روحش فاتحه وصلوات

اللًّهُــمَ صَّــلِ عَــلَی مُحَمَّـدٍ وَ آلِ مُحَمَّــَد و عَجِّــلّ فَّرَجَهُــم
ابراهیم دراول اردیبهشت سال ۳۶ در محله شهید سعیدی حوالی میدان خراسان دیده به هستی گشود. او چهارمین فرزند خانواده بشمار می رفت. با این حال پدرش مشهدی محمد حسین به او علاقه خاصی داشت.

او نیزمنزلت پدر خویش رابدرستی شناخته بود. پدری که باشغل بقالی توانسته بود فرزندانش را یه یهترین نحو تربیت نماید.

ابراهیم نوجوان بود که طعم تلخ یتیمی را چشید. از آنجا بود که همچون مردان بزرگ زندگی را پیش برد.

دوران دبستان را به مدرسه طالقانی رفت ودبیرستان را نیز در مدارس ابوریحان وکریم خان. سال۵۵ توانست به دریافت دیپلم ادبی نائل شود. از همان سال های پایانی دبیرستان مطالعات غیر درسی را نیز شروع کرد.

حضوردرهیئت جوانان وحدت اسلامی وهمراهی وشاگردی استادی نظیر علامه محمد تقی جعفری بسیاردر رشد شخصیتی ابراهیم موثر بود. در دوران پیروزی انقلاب شجاعت های بسیاری از خود نشان داد.

او همزمان با تحصیل علم به کار در بازار تهران مشغول بود. پس از انقلاب در سازمان تربیت بدنی و بعد از آن به آموزش پرورش منتقل شد. ابراهیم همچون معلمی فداکار به تربیت فرزندان این مرز وبوم مشغول شد.

اهل ورزش بود. با ورزش پهلوانی یعنی ورزش باستانی شروع کرد. در والیبال وکشتی بی نظیر بود. هرگز در هیچ میدانی پا پس نکشید ومردانه می ایستاد.

مردانگی اورا می توان در ارتفاعات سر به فلک کشیده بازی درازو گیلان غرب تا دشت های سوزان جنوب مشاهده کرد. حماسه های او در این مناطق هنوز در اذهان یاران قدیمی جنگ تداعی می کند.

دروالفجر مقدماتی پنج روز به همراه بچه های گردان کمیل وحنظله در کانالهای فکه مقاومت کردند اما تسلیم نشدند.

سرانجام در ۲۲ بهمن سال ۶۱ بعد از فرستادن بچه های باقی مانده به عقب، تنهای تنها با خدا همراه شد. دیگر کسی او راندید.

او همیشه از خدا می خواست گمنام بماند. چرا که گمنامی صفت یاران خداست. خدا هم دعایش را مستجاب کرد. ابراهیم سالهاست که گمنام وغریب در فکه مانده تا خورشیدی باشد برای راهیان نور.

╗■ اینجا کجاست ؟!؟! ■╔ دو کوهه عشق ...

انجمن: 

بسم الله الرحمن الرحیم

اینجا دیگه کجاست ؟؟

ما: رفته بودید سفر ؟؟؟


اونا: آره بابا ما رفته بودیم پاریس نبودی ببینی برج ایفل چقد زیبایی داشت در شب های پاریس وای برج آزادی ایتالیا رو نگووو چرا نمیرین شما اینجاها ؟ ... سواحل آنتالیا آدم روحش پر میکشه ....


ما: خوب هر کجای جهان زیبایی خاص خودش رو داره اما من ترجیح میدم برم شلمچه، هویزه ،دهلرن ، فکه ، سوسنگرد و . . .


اونا: اینجاها دیگه کجاست ؟؟ ببینم آب و هواش خوبه ؟ ساحل داره ؟ منظره ای چیزی جای گردشی داره؟ من تا حالا اسمشونو نشنیدم ...


ما: آره منظره تا دلت بخواد داره از اون صحنه هایی که هر جا بگردی نمیتونی پیداش کنی


اونا:عجب چه مناظری داره یکیشو بگو خوب منم بدونم شایدم یک سفری بریم بگردیم.


ما: اینجایی که من میگم از اون جاهای نیست که بخوای با دلت بری بلکه باید با قلبت بری اصلا باید پرواز کنی تا بتونی بری، کار هر کسی نیست


اونا: یعنی کوه و صخره اینا داره ؟


ما: نه عزیز اینجاها رویاییه، جای کسانی که رفتند با جونشون رفتند از سرمایه ی حیاتشون سرمایه گذاری کردند تا تونستند خرج سفرشونو در بیارند .


اونا: پس بلیطش گرونه ، نه ؟


ما: آره خیلی ، هر کسی نمیتونه مثل اونا سفر کنه ،سفرش کار آدمای آسمونیه، آدمایی که از تعلقات مادی و فانی دل بردین و دل به زیبایی های همیشه باقی عالم هستی بستن ،آدمایی که ارزشهای معنوی رو کسب کردن و تونستن زندگی کردن رو یاد بگیرن و با معبود خودشون عشق بازی کنند و در این عشق معنای بنده بودن رو بشناسند...


اونا: جاهای جالبی میتونن باشن خوبه یک سفر بریم....


===========================================


پی نوشت: راهیان نور ،دوباره آغاز سفر هایش فرا رسید.خوش به حال اونهایی که اولین سفرشونه و خوش به حال اونهایی که درس زندگی گرفتن...


مارو هم دعا کنید



اللهم عجل لولیک الفرج

:Gol:

داستان های اطلاعاتی( برگرفته از سایت وزارت اطلاعات)

انجمن: 

زير پاكشي

















توضيحات:

زير پا كشي


مارگارت موبري،  يك كارشناس ضد اطلاعات و مسئول حل چند مورد از تهديد كننده ترين

قضاياي كشور استراليا طي جنگ جهاني دوم بود. او ميزان شگفت آوري از بردباري را در پيشرفت

موارد كاري خود نشان داد تا اينكه مدركي كه منجر به تعقيب و پيگرد مي شد، پيدا كند.

موبري در surrey انگلستان متولد شد. پدرش يك تاجر چوب در لندن بود كه بعدها يك سخنران

جهاني علوم سياسي شد. پس از سفر با پدر، در جريان تورهاي سخنراني اش، خانواده ي او سرانجام

در استراليا محلي كه موبري در يك مدرسه راهبه ها(صومعه) شركت كرده اقامت گزيدند.

در سن 17 سالگي يك پرستار شد و شب ها به مطالعه علوم ادبي باستان(ادبيات كهن) ادامه داد.

زماني كه با همسرش استفان موبري كه يك مهندس نيوزلندي و بسيار مسن تر از او بود آشنا شد،

تنها 19 سال داشت، كه فقط پس از گذشت دو سال از ازدواجشان از يكديگر جدا شدند.

پس از طلاق موبري آواره و سرگردان بود،او طراحي را امتحان كرد، اما موفق نبود، حرفه ي نمايش

را آزمود و در يك دوره نمايش موزيكال بي محتوا ظاهر شد. از اينكه مردان حاضر در اين نمايش را

بسيار خطرناك يافت، به تئاتر روي آورد و روي صحنه ظاهر شد و در سال 1933 در يك اپراي كوچك

آلماني به نام «مهمانخانه ي اسب سفيد» كه يك كمدي توأم با بد زباني و فحاشي بود، نقش ايفا

كرد. اين تئاتر توسط يك كمپاني از هنرپيشه هاي سياح آلماني توليد مي شد و نقش هاي بازيگران

جوان آن همگي متعلق به دوران جواني هيتلر بود. اين تجربه براي موبري دوستي و رفاقت هايي

به ارمغان آورد كه در سال هاي بعد دسترسي به گروه هاي مخالف حاكميت موجود را كه وي

به خاطر سرويس ضد اطلاعات استراليا در آن ها نفوذ پيدا كرده بود، براي او ممكن ساخت. هنگامي

كه اين سفر به اتمام رسيد، به منظور گشايش يك قهوه خانه به سبك آلماني كه او به مزاح نام آن

را مهمانخانه ي اسب سفيد گذاشت به Brisbane رفت. مهمانخانه ي او محلي براي گردهمايي و

تجمع هنرپيشه هاي آلماني و استراليايي، انديشمندان و مفت خورهاي اهل Bahem شد.

پس از اينكه ساختمان قهوه خانه فروخته شد، او مبادرت به فروش لوازم آرايشي كرد، اما خيلي

زود اين كار را رها كرد.

او يك افسر اطلاعاتي استراليا را ملاقات كرده بود و طولي نكشيد كه آن ها در دام عشق يكديگر

افتادند.آن ها قصد ازدواج داشتند، فقط موبري كاتوليك هنوز حس تقيد و پايبندي به پيمان با شوهر

سابقش را داشت.

بر حسب اتفاق اين افسر اطلاعاتي استراليايي تقريباً زماني كه همسر سابق موبري بر اثر تصادف و

حادثه كشته شد، از موضوع مطلع بود.

موبري در خلال روابطش با اين افسر اطلاعاتي، افسرهاي زيادي را در سرويس ضد اطلاعات استراليا

ملاقات كرده بود.

آن ها شغلي را در ضد اطلاعات به عنوان كارمند بايگاني به او پيشنهاد كردند، پس از اينكه او خود

را در اين مسئوليت تثبيت كرد، ترفيع پيدا كرد و در ميان جامعه ي مهاجر استراليا به منظور جستجو

و  يافتن براندازان نظام افرادي كه خائن بودند، مشغول به كار شد.